Poliflw

‘Voor de PvdA Heiloo is het niet acceptabel dat wél de gemeentelijke lasten (OZB) worden verhoogd met 8% per jaar en dat tegelijk kaalslag dreigt op de sport- en cultuurvoorzieningen, terwijl het voor de extra miljoenen voor de BUCH wél steeds lukt om de financiële ruimte bij te lappen.’

Maandagavond 4 november werd de begroting voor de gemeente Heiloo voor 2020 en de meerjarenraming 2021-2023 behandeld. Hieronder vindt u de inbreng van de PvdA.

Wij behandelen vanavond de zesde begroting van het college van Heiloo2000, VVD en CDA en de trend van de politieke keuzes zijn herkenbaar.

De PvdA is kritisch op de politieke keuzes en ook niet overtuigd van de haalbaarheid van de begroting. De ervaring leert immers dat wanneer de definitieve jaarcijfers – na controle – door de accountant worden vastgesteld, het werkelijke resultaat iedere keer sterk afwijkt.

Zo werd de begroting van 2018 aan de raad gepresenteerd met een uitkomst van min € 61.000 maar bij de eindafrekening bleek het een tekort van bijna € 1 miljoen te zijn.

Wij maken dit nu al jaren mee en je vraagt je af of er wat mankeert aan het gemeentelijk telraam!

Deze begroting en meerjarenraming tonen positieve structurele resultaten en in de doorrekeningen hoeft Heiloo de komende vier jaar geen extra leningen aan te trekken. We hopen het van harte.

Maar: de impact van de stikstofproblematiek, een bestemmingsplan afslag A9 dat is vernietigd, een vertraging in de aanbesteding en onzekerheid over het tempo van woningbouw in de Zandzoom, zijn serieuze risico’s, die als een donderwolk boven deze cijfers hangen.

Voor de BUCH-organisatie is ook geen geld voor tegenvallers gereserveerd. Een werkorganisatie waar ruim € 15 miljoen vanuit onze begroting naartoe gaat.

Ongemak over haalbaarheid begroting

We begrijpen het dilemma, maar het voelt ongemakkelijk om een begroting vast te stellen die is opgesteld op basis van het kader dat eind 2022 de A9 afslag daadwerkelijk in gebruik is genomen én dat alle geplande investeringen binnen de laatst vastgestelde budgetten blijven én zo gefinancierd kunnen worden vanuit de inkomsten van Zuiderloo, Zandzoom en de Boekelermeer in de komende vier jaar.

Pas vorige week donderdag, kwam een memo over de mogelijke gevolgen van het PAS dossier. Onze vraag is: in hoeverre zijn de aangegeven risico’s in de cijfers verwerkt, zoals een mogelijke vertraging van twee jaar voor de afslag A9 en een eerste ontwikkelaar die inmiddels een voorbehoud maakt?

Ook is geen rekening gehouden met de risico’s van de Wet arbeidsmarkt in balans (Wab) van het kabinet. De inschatting is dat gemeenten flink tekort gaan komen in het bijstandsbudget en vernemen graag de visie van het College op dit extra risico voor Heiloo.

Staat deze begroting nu niet al geheel op losse schroeven?

Het lijkt wel, of het College werkt met een “Buienradar app”waar altijd mooi weer wordt voorspeld!

Politieke keuzes

Dit wat betreft de cijfers en aannames. Nu de politieke keuzes van dit college. Wij missen in alle eerlijkheid, een daadwerkelijke visie in deze begrotingsplannen. Waar willen wij over enkele jaren ‘Met Elkaar’ staan in Heiloo? Als we begin 2023 via de afslag A9, een nieuwbouwwijk met inmiddels 400 woningen in rijden, wat treffen we dan aan?

Zien we bij het Vennewater een tweede sporthal, waar de sportende jeugd in Heiloo terecht kan en niet meer naar Castricum, Limmen of Egmond hoeft uit te wijken? Kunnen we gezellig winkelen in een vernieuwd winkelcentrum ’t Loo?  Betalen de burgers zich inmiddels blauw omdat het college de OZB-lasten jaar in, jaar uit, laat stijgen, zoals volgend jaar met ruim driehonderd duizend euro? Worden burgers nog vanuit de gemeentelijke werkorganisatie BUCH bediend of is die dan opgeheven omdat we er in 2021 noodgedwongen de stekker er uit moesten trekken? Zijn we zo onverstandig geweest om woningen te laten ontwikkelen voor met name hogere inkomens en moeten startende jongeren en mensen met lage en middeninkomens inkomens het dorp uit, om woonruimte te vinden? Hoe staan onze sport- en cultuurvoorzieningen er dan voor?

We weten het niet, want weliswaar is beloofd dat er een onderzoek naar een tweede sporthal komt, maar in de meerjarenraming is er geen geld opgenomen. Volgens de informatie van de betrokken verenigingen moet het mogelijk zijn om voor € 2 miljoen een tweede hal te realiseren.

Bij 40 jaar afschrijving is dat € 50.000 per jaar, vanaf het jaar van ingebruikname.

Waarom begroot dit college dat niet?

Voor alle sportaccommodaties in Heiloo, exclusief het Baafje, wordt jaarlijks ca € 500.000 beschikbaar gesteld. Voor een gemeente met bijna 24.000 inwoners en bouwplannen voor nog eens 1.200 nieuwe woningen is dat veel te krap bemeten en zal ieder verzoek om vervanging, modernisering of uitbreiding blijven vastlopen op de financiën. Deze begroting en meerjarenraming bieden de ruimte voor een tweede hal, die is ook hard nodig: neem deze investering dan ook mee. Er is géén adequaat gemeentelijk vastgoedplan met betrekking tot de sport- en cultuurvoorzieningen en de impact van de enorme opgave in verduurzaming. De woonvisie van het college spreekt van bouwen naar behoefte, maar wanneer er 15 sociale huurwoningen op het Noordergeest-terrein worden opgeleverd moet Kennemer Wonen bijna dranghekken plaatsen om alle belangstelling in goede banen te leiden. Wij roepen dit college wederom op, te bouwen naar de behoeften van de inwoners en niet naar de behoeften van projectontwikkelaars. Het college indexeert het subsidieplafond met 1,5%. Dat is feitelijk weer een bezuiniging op onze voorzieningen, omdat de cao-afspraken over de lonen aanzienlijk hoger zijn. De cao-lonen bij het sociaal werk worden met ruim 3% in 2020 verhoogd. Dit zal verdere kaalslag tot gevolg hebben. De motie over Directe Subsidies van 22 juni 2015, wordt aan de laars gelapt waardoor diverse verenigingen zoals de Rurik Heiloo, Tintoretto en de Hobbyfarm in zwaar weer komen. De zorgen over de BUCH-werkorganisatie blijven onverminderd groot: 1. We geven jaarlijks meer uit aan de werkorganisatie dan begroot is bij de opzet en nu al kost het meer dan toen we nog niet waren samengegaan. 2. De externe accountant heeft klip en klaar vastgesteld dat ondanks het extra geld, de processen nog altijd niet op orde zijn. 3. Het bestuur gaat een nieuwe algemeen directeur aanstellen om de BUCH-organisatie in goede banen te leiden, maar de evaluatie volgend jaar van de BUCH-organisatie zal de echte lakmoesproef zijn. De dienstverleningsovereenkomst BUCH-Heiloo 2020-2022 is nog steeds niet aan de raad voorgelegd en we kennen dus de risico’s niet. 4. Voor de PvdA Heiloo is het niet acceptabel dat wél de gemeentelijke lasten (OZB) worden verhoogd met 8% per jaar en dat kaalslag dreigt op de sport- en cultuurvoorzieningen, maar voor de extra miljoenen voor de BUCH, het steeds wél lukt om de financiële ruimte bij te lappen.   Niet alleen woorden, ook daden zijn nodig!

Waar de PvdA het over wil hebben, zijn concrete acties en wat we doen voor de inwoners, niet alleen woorden en goede voornemens.

Daarom dient de PvdA de volgende voorstellen in op deze begroting en meerjarenraming:

De motie om het OZB-tarief 2020 niet met 1,5% te indexeren:                                                   door de stijging van de Woz-waarden moeten onze inwoners volgend jaar gemiddeld al 7% hogere OZB-lasten betalen. Dit college legt daar nog eens 1,5% stijging van het tarief bovenop. Dat is onnodig en een verkeerde politieke keuze. Het OZB-tarief kan ongewijzigd blijven nu de stijging van de WOZ-waarden van de woningen al ver boven het inflatiepercentage van 1,5% uitgaat. Het scheelt de gemeente ongeveer € 65.000 aan OZB-inkomsten en daarvoor is voldoende financiële ruimte. Het amendement om de Investering 2e sporthal op te nemen in de begroting door voor 2021–2022 een verwachte investering te begroten met een stelpost van € 2 miljoen (met een verwachte ingebruikname in 2023), met de toezegging dat in 2020 het investeringsbudget wordt aangepast op basis van de doorrekening c.q. aanbesteding. De motie voor de Ontwikkeling van een meerjarig, gemeentelijk vastgoedplan.Dit plan met als doel een heldere visie te bepalen m.b.t. de sport- en cultuurvoorzieningen en op basis van een brede dialoog met de verenigingen en instellingen. Dit voor een periode van ca. tien jaar inclusief de verduurzaming en modernisering van bestaande accommodaties.

De PvdA verwacht dan ook meer van dit college: een echte visie op de risico’s en meer lange termijn beleid. Inclusief een financieel beleid, dat getuigt van rentmeesterschap en dat de rekening niet doorschuift naar een volgend College.

Het bericht Niet onze politieke keuzes… verscheen eerst op PvdA Heiloo.

September 2019 zette de PvdA Heiloo een enquête uit onder de sportverenigingen van Heiloo. 53 verenigingen zijn aangeschreven, 32 verenigingen reageerden.

Resultaten onderzoek: regie vanuit de gemeente ontbreekt, sportverenigingen voelen zich niet gezien, ervaren willekeur in wie er subsidie of accommodaties krijgen en hun leden sporten vaak in slecht onderhouden en verouderde accommodaties.

De resultaten worden nog bestudeerd door de projectgroep Sport, cultuur, natuur en welzijn van de PvdA Heiloo. Omdat maandagavond 7 oktober de exploitatie van de binnensportaccommodaties in de gemeenteraad wordt besproken, komen we nu al met de eerste bevindingen uit dit onderzoek naar buiten.

Deze zijn namelijk relevant voor de beslissing die de gemeenteraad maandag neemt. Het voorstel van Heiloo2000, VVD en CDA is om de exploitatie van die binnensportaccommodaties uit te besteden aan een derde partij, die ook de sportaccommodaties in Castricum op zich zal nemen. Dit is vooral een maatregel die is gericht op het beheersen van de kosten.

Als dit voorstel maandag wordt aangenomen, betekent dat dus nog meer bezuinigen op sportvoorzieningen in Heiloo, zonder de verenigingen te raadplegen en zonder visie op wat de gemeente aan sportvoorzieningen in Heiloo wil hebben (en voor wie).

Resultaten onderzoek De meest opvallende bevinding uit ons onderzoek is dat een flink aantal sportverenigingen willekeur ervaart in de manier waarop de gemeente omgaat met subsidies en ondersteuning. De ene vereniging huist in een mooi gebouw en krijgt subsidie, de andere vereniging wacht al jaren op een noodzakelijke opknapbeurt, heeft geen geschikte accommodatie en/of ontvangt geen subsidie.

Verenigingen geven aan graag meer regie van de gemeente te zien, waarbij ze wensen dat de gemeente alle verenigingen betrekt. Veel verenigingen zeggen nu geen of nauwelijks contact met de gemeente te hebben, en hebben daar wel behoefte aan. Doordat subsidies de laatste jaren zijn gedaald, zijn bij veel verenigingen bovendien de contributies flink gestegen.

Binnenkort komen we met een uitgebreide analyse van de resultaten van de enquête, hieronder enkele citaten van respondenten: – ‘De ambtenaren zijn kundig, maar de wethouder houdt vernieuwing tegen.’ – ‘Er is geen ondersteuning van de gemeente. De gemeente Heiloo is slechts eigenaar van de sportvelden en verder alleen maar een partij waarvan wij in toenemende mate last hebben, omdat zichtbaar is dat men bij voortduring bezig is de kosten van sport te verlagen, zonder te willen nadenken over sportbeleid. Met overleg en samenwerking is geld te bespraken, maar de gemeente doet niets.’ – ‘Verenigingen kampen met problemen die schreeuwen om een visie van de gemeente als eigenaar van de sportvelden. Deze gemeente zit echter angstvallig op haar hand alleen maar te bezien hoe ze zo snel mogelijk de kosten voor sport naar beneden kan krijgen.’ – ‘Ik begrijp nog steeds niet waarom de sportverenigingen in Heiloo zo verschillend worden behandeld (lees gesubsidieerd en gefaciliteerd).’ – ‘Niemand komt er met zijn subsidieverstrekking meer tussen, want dit gaat al jaren naar dezelfde verenigingen en stichtingen in Heiloo.’ – ‘Stel in Heiloo een sport-coördinator aan met mandaat, in plaats van een sportraad die niet wordt gehoord.’ – ‘De gemeente moet met spoed regelen dat alle verenigingen aan tafel komen en de gemeente moet beleid gaan maken. Een tweede sporthal bijvoorbeeld past hier prima in. De gemeente moet nu al gaan bouwen aan het sportpark van de toekomst, gebaseerd op de wensen van de toekomst, zowel op ecologisch als op maatschappelijk vlak. Dus: de gemeente moet een actieve partner in sport worden in plaats van de zak geld die ze nu vormt.’ – ‘De gemeente moet de subsidie en de accommodatie verbeteren. Met de subsidie kunnen we o.a. materiaal verbeteren. En het zou fijn zijn als onze hoofdzaal goed nagekeken wordt op klimaatbeheersing. Het is te koud, te warm, te nat of er is droge lucht. Hierdoor gaan onze spullen eraan.’ – ‘Ik denk dat er alleen zaken kunnen veranderen als de gemeente alle verenigingen op gelijke wijze behandelt. Daar ligt een eerste prioriteit. – ‘We werken samen met een vereniging uit Heerhugowaard. Deze vereniging wordt actief financieel ondersteund vanuit die gemeente. Wij krijgen nul komma niks.’ – ‘Er is geen ondersteuning vanuit de gemeente meer. Alles draait om vrijwilligers’. – ‘We krijgen al jaren hetzelfde antwoord van de gemeente. “We zitten aan het subsidieplafond.” En dat verandert dus nooit. Puur oneerlijk dus!!!’ – ‘We zijn maar een heel simpele club. We hebben wel eens contact met de buurtsportcaoch, maar veel activiteiten zijn toch gericht op de grote verenigingen en jongere doelgroepen.’ – ‘Er zou meer nadruk moeten komen op gezond ouder worden. Ook Heiloo is aan het vergrijzen. Meer nadruk op gezond ouder worden is belangrijk, en de bewustwording daarover is mijns inziens mede een taak voor de gemeente.’ – ‘Ik weet van geen steun van de gemeente aan sportactiviteiten.’ – ‘De gemeente informeert nooit bij de verenigingen naar de situatie, noch verdiept de gemeente zich de maatschappelijke situatie en het verenigingsleven. Als er iets te vieren is, staat de gemeente vooraan, dan is steevast het antwoord: doe maar een voorstel. De gemeente realiseert zich niet dat zij door eigenaarschap van de meeste sportvelden, zich actief moet opstellen, met name omdat het van belang is dat sporten in de toekomst in de gemeente behouden blijven. Dit loopt momenteel een risico. Veel verenigingen dateren uit de tijd van de verzuiling, hetgeen ook geldt voor opstellen. Zonder actieve inbreng van de gemeente wordt sporten straks onbetaalbaar.’ – ‘De subsidie vanuit de gemeente is teruggeschroefd. Het gevolg is dat de contributies omhoog moesten.’ – ‘Doordat de subsidies omlaag zijn gegaan is de contributie gestegen. Een ander gevolg is dat er minder geld is voor extra dingen die het verenigingsleven leuk maken. Versobering is het sleutelwoord. Er is een risico dat een negatieve spiraal ontstaat.’ – ‘Onze accommodatie is niet ideaal, maar er is geen betere plek.’ – ‘De accommodatie waar wij zitten is verouderd met slechte service en bovendien erg duur.’ – De omheining van onze accommodatie is in slechte staat. De sloten op toegangspoorten zijn van abominabele kwaliteit.’ – ‘De zalen zijn vies en er is geen goede schoonmaak. De klimaatbeheersing is ronduit slecht.’ – ‘De accommodatie is verouderd. Kleedkamers zouden worden opgeknapt, maar dat is niet gebeurd. Er is te weinig zaalruimte.’ – ‘We zijn heel benieuwd of het resultaat van deze enquête zal leiden tot actie binnen de gemeente. Gemeente die dit actiever doen zijn er legio, kijk bijvoorbeeld naar Alkmaar.’ – ‘Een pro actievere opstelling van de gemeente naar de verenigingen is gewenst. Meer dan de buurtcoache in elk geval.’ – ‘We ervaren weinig interesse vanuit de gemeente en de politiek, terwijl we met meer dan 1000 leden wel van betekenis denken te zijn voor Heiloo.’

Het bericht Onderzoek onder sportverenigingen in Heiloo – persbericht verscheen eerst op PvdA Heiloo.

Op maandagavond 8 juli vonden de algemene beschouwingen plaats over de Kadernota 2020. Hieronder vindt u de tekst zoals die is uitgesproken door Ko Hemminga. De PvdA geeft aan wat goed gaat, maar mist ook een visie van het college en maakt zich zorgen over de financiële risico’s die de gemeente loopt.

Voorzitter, wethouders, raadsleden, belangstellenden en luisteraars van Beat FM,

Voor ons ligt opnieuw een beleidsarme kadernota. Na de vijf jaar dat het college van H2000, VVD en CDA nu aan het roer staat, hoeft dit geen verrassing te zijn.

De PvdA mist in de plannen ook dit jaar weer een heldere visie over de toekomst van Heiloo. Waar willen we over vijf jaar staan als het gaat over bijvoorbeeld de sport- en cultuurvoorzieningen, de opgave van verduurzaming, onze sociale voorzieningen? Wat doet dit college aan het schreeuwend gebrek aan betaalbare woningen? Aan het verkeer dat dreigt vast te lopen? Dit college geeft daar geen uitgewerkte visie op. En dat is zonde.

Maar er veranderden het afgelopen jaar ook dingen ten goede in Heiloo: op veel perken die de gemeente onderhoudt, groeien nu wilde bloemen en is er ruimte gelaten voor hoog gras. Heiloo doet enthousiast mee aan het bijenlint en dat stemt vrolijk. Ook de manier waarop burgers nu betrokken worden bij de plannen voor het centrumgebied ’t Loo juichen we toe. Het luisteren naar de wensen en bezwaren van inwoners vinden we belangrijk, en we hopen dat het college het komend jaar deze positieve initiatieven doorzet en uitbreidt.

Het meerjarenperspectief

Maar, en nu word ik somberder, wij maken ons ook serieus zorgen. Tijdens de vorige raadsvergadering bleek dat het college een alarmerende tussentijdse managementletter van de accountant maandenlang onder de pet heeft gehouden, en de raad maanden in het ongewisse heeft gelaten over gigantische financiële tegenvallers van bijna negen ton.

Dat heeft ons vertrouwen in dit college ernstig geschaad. En dat maakt ook dat we de geschetste cijfers voor 2020 en 2021 met de nodige scepsis bekijken.

Opnieuw wordt een zogenaamd sluitende begroting gepresenteerd voor de komende jaren. Maar in hoeverre kunnen wij vertrouwen dat deze cijfers deugen en deze geen luchtfietserij zullen blijken te zijn, net als de jaarcijfers over 2018?

Wat dit jaar gebeurde, het niet informeren van de raad over grote financiële tegenvallers en over zorgen van de accountant, mag wat de PvdA betreft, nooit meer gebeuren.  Om grip op het proces te houden dienen wij hiervoor een motie in om de accountant extra te laten rapporteren aan de gemeenteraad over de actuele stand van zaken.

Dit college spreekt ook nu weer vrolijk van een sluitende begroting maar ook voor de komende jaren zijn er grote risico’s:

De kosten voor de jeugdzorg en ontoereikend budget vanuit het Kabinet en de BUCH organisatie die niet in control is volgens de accountant, zijn niet helder in beeld. En de werknemers van de BUCH hebben een verlofstuwmeerrisico van € 2 miljoen, dat in 2022 zal verjaren. Het is de taak van het College om voor adequaat management te zorgen. Dat een deel van de verantwoordelijkheden getrapt zijn georganiseerd via de BUCH, doet hier niets aan af. Het college is naar de raad en burgers hiervoor primair verantwoordelijk. Niet voor niets, heb ik eerder al gewezen op de daadwerkelijke uitvoering van de twee aangenomen moties over de kwaliteitsverbetering en het besparingspotentieel, bij het BUCH besluit op 24 juni 2015. Nog zo’n risico: een deel van het personeel voor het sociaal team wordt betaald uit de reserves ‘sociaal domein’. Als dat potje leeg is, zakt de zorg voor kwetsbare inwoners weer als een plumpudding in elkaar. Hoezo een structureel evenwichtige begroting? Forse risico’s zijn er, zoals bekend, bij de grote projecten A9 en de spoorwegondertunneling Vennewatersweg. Voor de A9, leidt het Programma Aanpak Stikstof op z’n minst tot vertraging, hogere kosten en wellicht dat het de gehele afslag om zeep helpt. In dat geval heeft Heiloo voor “Lauw Loene” véél te dure gronden en gebouwen aangekocht. Vanuit het college is nog steeds geen impactanalyse voor Heiloo gemaakt. Blijkbaar denkt het College dat het allemaal wel met een sisser zal aflopen. Gezien het crisisoverleg op de Ministeries in Den Haag, is dit toch echt de vraag. Daarbij komt de eindafrekening van de spoorwegonderdoorgang in 2020, waarbij een eventueel tegenvallend resultaat volledig voor rekening van de gemeente Heiloo komt. Ook het nog steeds niet laten taxeren van strategische gronden voor zover nog niet in exploitatie genomen binnen Zandzoom, is typerend voor het beleid van pappen en nathouden van dit College. Ook dat kan tot een aanzienlijke afboeking leiden. Dan loopt er nog een BTW dispuut met de belastingdienst. Hiervan wegkijken is niet de juiste weg.

De fracties van H2000, VVD en CDA zouden zich dit moeten aantrekken. Het gaat om meer, dan met het huidige college de finish in 2022 te halen. Goed bestuur vraagt om daadwerkelijk rentmeesterschap.

Waar gaat Heiloo naar toe?

Zoals gezegd: deze kadernota is een beleidsarm stuk. De PvdA mist in de plannen een heldere visie over de toekomst van Heiloo. De afgelopen 5 jaar is het subsidieplafond voor cultuur, sport en welzijn van € 1,9 miljoen met 1/3 gekortwiekt naar € 1,25 miljoen in 2019. Voor 2020 wordt uitgegaan van een indexering met 1,5% , terwijl de CAO lonen bijvoorbeeld bij het sociaal werk met bijna 5% in 2020 worden verhoogd. Kortom, verdere kaalslag.

Ook de brandbrief van de Sportraad Heiloo van 1 juli geeft het gebrek aan beleid aan. Veel accommodaties zijn verouderd, vanuit het dorp klinkt de roep om meer binnensportruimte: wat is de visie van het college?

Wij roepen het College in een motie op, om uiterlijk voor 1 september aanstaande met een gedegen inhoudelijke reactie te komen op de brandbrief van de Sportraad en hierin de noodzakelijke helderheid te geven.

De PvdA vraagt ook aandacht voor de mogelijkheid als Heiloo aan te sluiten bij Stichting De Waaier in Alkmaar. Deze stichting verbindt het bedrijfsleven met de maatschappelijke organisaties om zonder kosten elkaar te helpen. Een mooi voorbeeld van maatschappelijk ondernemen waar in Alkmaar, Heerhugowaard en Langedijk al wordt gewerkt. Wij vragen in een motie om als Heiloo hierbij aan te sluiten.

Kortom: we verwachten meer van dit college: wij vragen een visie op onze sport, cultuur en welzijnsvoorzieningen voor de toekomst. En wij vragen een financieel beleid dat getuigt van rentmeesterschap: dat de rekening niet doorschuift.

Want de financiële positie van Heiloo is een achilleshiel.

Het bericht Vooruitblik 2020 verscheen eerst op PvdA Heiloo.

Bij de gemeenteraadsvergadering van 24 juni 2019 lagen de jaarstukken 2018 ter bespreking voor. Taaie kost. Maar zeker niet onbelangrijk. Hieronder de inbreng van PvdA-fractievoorzitter Ko Hemminga.

 

Voorzitter,

Heiloo: dit jaar een minnetje, komende jaren een plus. Dit was het bericht waarmee het College de cijfers vorig jaar, met trots, aan de pers presenteerde. Wanneer je nu de jaarcijfers bekijkt, is er een volstrekt ander beeld van de werkelijkheid.

Eind 2018 werd uitgegaan van een relatief klein tekort van € 61.000. In de goedgekeurde eindcijfers 2018 blijkt – binnen 5 maanden – het werkelijke tekort € 868.000 negatiever uit te komen.

Het komen tot de jaarrekening 2018, geeft de PvdA het beeld van het College in een de rollercoaster in de Efteling,  waar ‘met geknepen billen’ een steile baan naar beneden is afgelegd.

Bij het lezen van tussentijdse managementletter d.d. 8 januari van de accountant, moet de schrik,  er goed in hebben gezeten. Teleurstellend is het gebrek aan openheid vanuit het College hierover.

De auditcommissie, hét orgaan van de raad als het de gemeentelijke financiën gaat, is niet hierover geïnformeerd door de wethouder Dellemijn. De auditcommissie is zelfs de afgelopen periode twee keer komen te vervallen omdat er niets te bespreken was..

Vrijdag is de managementletter van 8 januari, op mijn verzoek donderdag in de auditcommissie, met de raad gedeeld. Schrijnend maakt het, dat inmiddels helder is, dat de portefeuillehouder in Castricum begin dit jaar deze stukken wel gedeeld heeft met de Raad.

Het lijkt erop dat in Heiloo belangrijke informatie, blijkbaar onder de pet wordt gehouden.

De algemene reserves zijn opgepimpt met het “vrijvallen” van de verliesvoorziening Boekelermeer. Maar moet in de praktijk nog wel bewezen dat dit ook daadwerkelijk wordt verdiend of dat de gemeente zich rijk rekent.

 

De onttrekking van 800.000 uit de reserve van de bibliotheek en de toevoeging 425.000 euro de geluidwal Oost in de algemene reserve,  is make-up waarbij ons inziens het College de problemen naar de toekomst verschuift, met alle gevolgen van dien.

 

Daarbij komt dat -ondanks de stevige aandrang van de accountant- , de strategische gronden voor zover nog niet in exploitatie genomen binnen Zandzoom,  nog steeds niet op daadwerkelijke waarde zijn getaxeerd en dit mogelijk tot een afwaardering gaat leiden.

Van het College daarom ook  graag de harde garantie dat dit uiterlijk voor Q4 is afgerond, en de uitkomst wel direct naar de raad gaat. Dit om inzicht in mogelijke afboeking te hebben.

Dit geldt over voor mogelijke tegenvallers in de twee grote projecten. De afslag A9 waar veel extra onzekerheid is door de PAS-wetgeving met betrekking tot extra de stikstofuitstoot en waarbij  het niet onmogelijk is dat het gehele project sneuvelt. Ook is er eventueel extra meerwerk spoorwegonderdoorgang Vennewatersweg, dat geheel voor risico van Heiloo wordt gerealiseerd.

De PvdA heeft grote moeite met de gemakzucht waarmee dit College reageert op een verlies van bijna 1 miljoen aan gemeenschapsgeld. De ‘getrapte verantwoordelijkheid’ naar de BUCH impliceert niet dat het DB met schone handen staat. Het is de taak om voor adequaat management te  zorgen.

Het college is naar de raad en burgers hiervoor primair verantwoordelijk. Vandaag, is het exact vier jaar geleden, dat door de raden van Bergen, Uitgeest, Castricum en Heiloo, met de tegenstem van de PvdA Heiloo, het besluit tot de ambtelijke werkorganisatie BUCH is genomen. Met inmiddels een extra investering van 4 miljoen aan ICT en een verbeterplan van 1,6 miljoen,  is het nog steeds niet op orde in de BUCH werkorganisatie.

Dat in de jaarcijfers, een dotatie dubieuze debiteuren is opgenomen, waar feitelijk staat, dat € 666.000, ergo bijna 70 % op een uitstaand debiteurensaldo van €968.000, dubieus is, geeft klip en klaar aan dat het financieel volstrekt niet op orde is.

De accountant geeft helder aan, dat de BUCH werkorganisatie niet in control is. Bij de risicobeheersing komt wanneer het verder mis gaat, dit opnieuw voor rekening van de BUCH gemeenten. Daarbij is ook  bijv. het verlofstuwmeer met een omvang van 2 miljoen euro,  een aanzienlijk risico omdat de uitbetaling in 2022 verjaard.

Hoe kijkt het College hierna en de toekomst ontwikkeling van de BUCH? Wordt er wel gehandeld naar hetgeen in de 2 aangenomen moties op 24 juni 2015, is vastgelegd?

Het voorstel om € 929.000 in mindering op de algemene reserve te brengen met een huidige leningenportefeuille van ca. € 53 miljoen, ziet de PvdA als potverteren.  (algemene reserve is eind 2018 € 10,6 miljoen) De vraag is in hoeverre, ook gezien de risico’s bijv.  in de grote projecten, dit verantwoord is.

 

 

Het bericht Een tekort van negen ton verscheen eerst op PvdA Heiloo.

Gemeenteraad 12 juni 2019 vaststellen Verordening Ambtelijke bijstand en Fractieondersteuning.

Elk jaar krijgen de raadsfracties een bijdrage als tegemoetkoming in de kosten voor het functioneren van de fractie. Deze bijdrage bestaat uit een vast deel van € 1.250,= voor elke

fractie. Daarnaast ontvangt elke fractie een variabel deel van € 150,= per raadszetel.

Elke fractie legt jaarlijks voor 1 februari verantwoording af door middel van een verslag. De griffier toetst of de verslagen compleet zijn en of er voldaan is aan de eis om het verslag te voorzien van nota’s en afschriften. Daarna bespreekt de commissie Bestuurlijke Zaken de verslagen en adviseert de raad of de bestedingen verantwoord zijn en kunnen worden vastgesteld door de raad.

In een fractievoorzittersoverleg werd overeengekomen om onduidelijke en discussie oproepende artikelen te schrappen en waar nodig de regels aan te vullen en/of van een nadere toelichting te voorzien. Onnodige discussies vinden wij tijdverspilling.

HEILOO-2000 is voorstander van transparantie en het publiceren (jaarlijks) van de besteding van de gelden op HEILOO.nl, zodat de inwoners op een snelle manier inzage hebben.

Door de transparante publieke verantwoording worden de fracties uitgedaagd zorgvuldig met de verstrekte gemeenschapsgelden om te gaan.

Mocht er verschil van inzicht bestaan over de juistheid van de jaarlijkse bestedingen dan wordt deze voorgelegd aan een toetsend trio.

HEILOO-2000 heeft ingestemd met de vernieuwde verordening waarbij onderstaand amendement (stukje tekstwijziging) van VVD, HEILOO-2000 en de PvdA werd aangenomen.

AMENDEMENT VVD, HEILOO-2000, PvdA

Verordening op de ambtelijke bijstand en fractieondersteuning.

De raad van de gemeente Heiloo in vergadering bijeen op 12-06-2019;

Ondergetekende stelt het volgende amendement voor:

Artikel 12 als volgt te herformuleren:

1. De fracties leggen voor 1 februari van het nieuwe jaar verantwoording af over de uitgaven in het voorgaande jaar. Deze verantwoording is voorzien van onderliggende bonnen, nota’s en facturen en wordt gepubliceerd op de website van de gemeente Heiloo met inachtneming van de AVG.

2. De verantwoording wordt ingediend in een bij deze verordening opgenomen format-verslag. Dit verslag wordt voor 1 februari ingediend bij de griffier. Indien deze datum niet valt op een werkdag wordt het verslag de eerste werkdag na 31 januari ingediend.

3. Wordt het verslag te laat en/of incompleet ingediend, dan wordt bij wijze van sanctie geen voorschot verleend voor het komende jaar.

4. Indien er verschil van mening blijft bestaan over de rechtmatigheid van uitgaven dan brengt een geschillencommissie een bindend advies uit aan de raad. Deze geschillencommissie bestaat uit de griffier ( of diens waarnemer), de controller en een lid van de Rekenkamercommissie;

5. De raad stelt de bedragen vast van:

a. de uitgaven van een fractie die in het voorgaande kalenderjaar uit de bijdrage bekostigd zijn;

b. de wijziging van de reserve;

c. de resterende reserve;

d. de verrekening tussen de in onderdeel a. genoemde uitgaven en het ontvangen voorschot en, voor zover nodig, de hoogte van de terugvordering van ontvangen voorschotten

Toelichting Overwegende dat:

– niet valt uit te sluiten dat een besteding of bestedingen van het fractiebudget voorbijgaand aan de beperkingen van artikel 8 toch plaatsvinden;

– vervolgens binnen de Commissie Bestuurlijke Zaken geen overeenstemming wordt bereikt over het al of niet correct zijn van de uitgave(n);

– moet worden voorkomen dat de discussie over het wel of niet rechtmatig zijn van de uitgave(n) in de raad opnieuw moet worden gevoerd.

Stelt voor:

Een lid aan artikel 12 toe te voegen waarin wordt aangegeven dat bij verschil van mening over de rechtmatigheid van uitgaven een onafhankelijke geschillencommissie daarover een bindende uitspraak doet aan de raad.

Terecht stelde de heer Valkering de vraag waarom de fractievoorzitter van HEILOO-2000 instemt met dit amendement, sterker mede-indiener is en eerder in het fractievoorzittersoverleg artikelen wenste te schrappen.

HEILOO-2000 is een democratische partij.

Als er bij partijen een wens leeft voor een aanvulling, met goede argumentatie, dan zijn wij altijd bereid mee te denken.

Bovendien: Een geschillencommissie heeft dit jaar een goede dienst bewezen, dus in die zin is het amendement een waardevolle  aanvulling, en is dat vastgelegd in de verordening.

Het amendement van de heer Valkering, daar hadden wij wat meer moeite mee.

In het Amendement wordt gesteld dat de fracties grotendeels de vrijheid wordt gelaten waaraan de gelden besteed kunnen worden. Dat is onjuist.

In artikel 8.2 vinden we een opsomming van punten waaraan de gelden wel en niet mag worden besteed.

Ook is het niet zo dat fracties zelf wel bepalen waaraan de fractieondersteuningsgelden mogen worden besteed.

Onder andere aan Giften dit moet De heer Valkering wel aan spreken.

Er is een afgewogen verordening samengesteld op basis van de VNG modelverordening 2018, verder nog ondersteund door een juridisch adviseur. We zullen dus niet meer tornen aan dit document.

Nogmaals:

Mocht er desalniettemin twijfel ontstaan over bepaalde posten binnen de commissie BZ dan zal een geschillencommissie een bindend advies geven.

Wij zijn dus tegen het amendement van De heer Valkering.

Namens de fractie van HEILOO-2000

Rob Levie, Commissielid Bestuurlijke Zaken

Raadsvergadering Grondstoffenplan inbreng Heiloo-2000.

Het voorliggend plan heeft zich bij ongeveer 100 gemeenten al bewezen.

In de commissie Openbare Ruimte van mei 2019 zijn details in het plan uitgebreid besproken. Helaas werd soms de hoofdlijn vergeten.

We kunnen er niet om heen, het restafval MOET naar beneden in kg.

Wij zien het goed scheiden van afval NIET als het plukken van laag fruit maar van een nieuw denken..

Afval is grondstof voor een groot deel!

Ons denken moet veranderen! Dat dit weerstand oproept is begrijpelijk en dat er wilde verhalen over het plan de ronde doen snappen we ook.

Daarom MOET er een goede communicatie komen met de inwoners en bij voorkeur een wijkgerichte communicatie waar ook veel ruimte wordt geboden om antwoord te kunnen geven op de velen vragen die nu leven.

HEILOO-2000 heeft met de VVD onderstaande motie ingediend,

De motie werd aangenomen, met steun van D’66.

MOTIE

De raad van de gemeente Heiloo in vergadering bijeen op 12 juni 2019.

Constaterende dat;

Het Grondstoffenplan Heiloo 2019-2025 aan de Gemeenteraad ter besluitvorming wordt voorgelegd.

–  De inhoud van de grijze afvalcontainers ten behoeve van restafval voor zo’n 20% bestaat uit papier en karton.

–  Betere scheiding van het restafval een belangrijke voorwaarde is voor een duurzaam grondstoffenbeleid.

– Het Grondstoffenplan ook inzet op betere scheiding van papier en karton, bijvoorbeeld door verbetering en uitbreiding van lokale milieuparkjes.

– In Heiloo papier en karton voor een belangrijk deel wordt ingezameld door sport- en muziekverenigingen.

– De inkomsten voor deze verenigingen een belangrijke bron van inkomsten zijn.

– Een aantal verenigingen in de commissie Openbare Ruimte van 22 mei jl. aandacht heeft gevraagd voor een te verwachten derving van inkomsten.

– De Uitkijkpost met haar wekelijkse bijdrage aan gemeentelijke informatie een van de primaire en belangrijkste communicatiemiddelen is naar de bewoners van Heiloo.

– De implementatie van dit grondstoffenplan geen nadelige effecten mag hebben op de communicatiebehoefte van de gemeente (als zender), de burger (als ontvanger) en vice versa.

Conclusie:

– De raad roept het college op in aanvulling op het grondstoffenplan maatregelen te nemen opdat verenigingen in Heiloo papier en karton kunnen blijven inzamelen en via aanvullende maatregelen gecompenseerd kunnen worden voor eventuele derving van inkomsten. Het gaat hierbij niet om financiële compensatie.

– De raad roept tevens het college op om een “uitzonderingspositie” te verzinnen op de verspreiding van de Uitkijkpost om deze op peil te houden om op deze wijze de informatie verstrekking aan de inwoners te kunnen blijven garanderen,

en gaat over tot de orde van de dag.

De motie dient terstond te worden uitgevoerd, pas dan heeft de invoering van het plan kans van slagen en vindt men meer draagvlak.

Wij zijn verheugd dat er in ieder geval een paar informatieavonden met de inwoners zijn toegezegd door de portefeuillehouder de heer Opdam.

Voorts heeft Portefeuillehouder Opdam eerder toegezegd dat het niet de bedoeling is dat de verenigingen hoeven te lijden onder dit nieuwe beleid. Wat betreft de ja-ja stickers stelt de heer Opdam dat er goed aandacht aan besteed dient te worden, het is belangrijk dat de Uitkijkpost wordt bezorgd.  Het grondstoffenplan is goed uitgebalanceerd en ook eerder gedeeld met de Raad en de inwoners. De variabele heffing gaat per aanbieding van het afval en niet per gewicht.  Er komt één afvalcoach per gemeente, aldus de heer Opdam in de Commissie Openbare Ruimte.

Volgend jaar wordt een testjaar, en HEILOO-2000 houdt bij de invoering voortdurend de vinger aan de pols.

Dat de PvdA vanavond tegen het plan is, verbaast ons. In de commissie Openbare Ruimte heeft de PvdA aangegeven het eens te zijn met de hoofdlijnen.

Ten aanzien van de insprekers vanavond en dan met name de inwoners die helaas met een stoma te maken hebben, spreek ik uit ervaring. Mijn zusje heeft ook een stoma en ik weet hoeveel afval dat produceert.

HEILOO-2000 is van mening dat hier individueel maatwerk geleverd dient te worden en is blij met de toezegging van de heer Opdam hieromtrent.

Niet alleen maatwerk, maar ook individueel maatwerk.

Namens de fractie van HEILOO-2000

Linda Veerbeek, lid Commissie Openbare Ruimte

De berichtgeving in het Noord-Hollands Dagblad van vandaag is tot onze verbazing niet correct weergegeven. Jammer, dit geeft onrust en dat is nergens voor nodig.

PvdA, GroenLinks, SP en de Progressieven van Heiloo, Alkmaar, Bergen, Castricum, Den Helder, Drechterland, Enkhuizen, Heerhugowaard, Hollands Kroon, Hoorn, Koggenland, Langedijk, Medemblik, Opmeer, Schagen, Stedebroec, Texel en Uitgeest trekken gezamenlijk op voor een betere specialistische jeugdzorg in onze regio.

We hebben gezamenlijk een discussienota gemaakt (hieronder) die we van juli tot en met september zullen bespreken in onze 18 gemeenteraden.

Waarom deze 18 gemeenten? Omdat deze Noord-Hollandse gemeenten gezamenlijk de jeugdzorg plus bovenregionaal hebben aanbesteed. Tot op heden zijn de gemeenteraden niet betrokken geweest in de discussie hierover. Ze zijn enkel op de hoogte gesteld van de uitkomst van de aanbesteding en de consequenties voor de zorgaanbieders. De progressieve partijen van de 18 Noord-Hollandse gemeenten luiden nu de noodklok.

Met deze nota willen we een open debat met hun collega-raadsleden op gang brengen. We zijn van mening dat de gemeenteraden veel meer betrokken moeten worden omdat het over ‘onze kinderen’ gaat, en omdat er nu heel veel niet goed gaat in de specialistische jeugdzorg. Daar zijn de gemeenten verantwoordelijk voor.

We willen met deze discussienota bereiken dat onze 18 gemeenteraden:

zich uitspreken over de randvoorwaarden voor goede (gesloten) jeugdzorg; kaders stellen voor de samenwerkingsrelatie die wordt aangegaan met de zorgaanbieder alsook; alsook de wijze van financieren. Discussienota Jeugdzorg Plus

Goede Jeugdzorgplus voor onze kinderen Bouwen aan een stabiel netwerk rondom kinderen die gespecialiseerde Jeugdzorg nodig hebben 

Stellers: fracties van PvdA, GroenLinks, SP en Progressieven in Noord-Holland Noord Doel: het formuleren van gezamenlijke kaders voor de financiering van Jeugdzorgplus in Noord-Holland Noord

Inleiding 

De zorg voor jeugd en jongeren is sinds de decentralisaties een integrale verantwoordelijkheid voor gemeenten. Met verreweg de meeste kinderen (en jongeren) gaat het gelukkig goed. Met sommige, al dan niet tijdelijk, wat minder. Zij doen een beroep op (ambulante) jeugdzorg. Met een deel van deze kinderen gaat het nog minder goed. Voor hen is er specialistische jeugdhulp, onder andere in de vorm van jeugdzorgplus, een vorm van gesloten jeugdhulp.

We bevinden ons momenteel in een nieuwe fase van de decentralisaties. Na de transitie, de overgang van de zorg van het Rijk en de provincie naar de gemeenten, zitten we nu in een fase van transformatie. In iedere regio is hiervoor een transformatieplan opgesteld, waarin de regiogemeenten hun ambities ten aanzien van de jeugdzorg geformuleerd hebben.2 De jeugdzorgplus heeft hierin een bijzondere plaats, omdat deze bovenregionaal aanbesteed wordt. Jeugdzorgplus is zeer specialistische zorg die, gelukkig, maar zo weinig ingezet hoeft te worden dat een betaalbare voorziening alleen te realiseren is als deze een groot aantal gemeenten bedient. Daarom is momenteel ook expliciet gekozen voor een model met één aanbieder van jeugdzorgplus voor alle 18 gemeenten in Noord-Holland Noord.

Tegelijkertijd maakt die bovenregionale samenwerking het ook lastig met elkaar het gesprek aan te gaan over de toekomst van de jeugdzorgplus. De opstellers van dit discussiestuk zijn van mening dat er iets moet veranderen aan de jeugdzorgplus. Niet aan de inhoud van behandelingen, dat laten we graag en met alle vertrouwen over aan de professionals, maar aan de manier waarop de gezamenlijke gemeenten deze zorg organiseren. In dit stuk zetten we uiteen waarom we dat vinden en wat we vinden dat er anders zou moeten.

Iedereen wil de beste zorg voor deze kwetsbare kinderen. De ouders, hulpverleners, gemeenteraadsleden, wethouders, de Tweede Kamer en de minister. Die gedeelde ambitie is ons gezamenlijk vertrekpunt en ook de reden dat we dit, in 18 gemeenten tegelijkertijd, agenderen. Wij denken dat een discussie kan leiden tot een betere gezamenlijke bovenregionale visie op de randvoorwaarden voor die goede zorg. Laten we de tijd nemen om hier serieus met elkaar over in gesprek te gaan.

Wat is jeugdzorgplus? 

De term JeugdzorgPlus wordt gebruikt voor gesloten jeugdhulp. Opname en verblijf van jeugdigen in gesloten accommodaties is geregeld in de Jeugdwet. Het gaat om een zeer intensieve vorm van residentiële jeugdzorg. Het betreft een 24-uurs opname op een gesloten behandelgroep waarbij, indien nodig, aanvullende vrijheid beperkende maatregelen kunnen worden ingezet. De doelgroep van JeugdzorgPlus bestaat uit jongeren met ernstige gedragsproblemen, vaak in combinatie met een psychiatrische stoornis, een verstandelijke beperking en/of verslavingsproblematiek. In een aantal gevallen gaat het ook om jongeren die (tegen zichzelf) in bescherming genomen moeten worden, bijvoorbeeld in geval van loverboy problematiek. Een van de wettelijke voorwaarden voor een machtiging gesloten jeugdhulp is dat de jeugdige zich onttrekt aan de noodzakelijke hulp of behandeling.

Er maken (gelukkig) maar relatief weinig jongeren gebruik van jeugdzorgplus. In het Zorggebied Noord-West (de provincies Noord-Holland en Utrecht) zijn er jaarlijks 400 die door de rechter in een jeugdzorgplus-instelling geplaatst worden.4 Omdat jongeren daar niet het hele jaar zitten, is er in de regio Noord-Holland-Noord totaal een capaciteit van ca. 50 plaatsen nodig voor jeugdzorgplus.

Waarom moet de gemeenteraad zich hierover uitspreken? 

Een van de gedachten achter de decentralisaties in het sociale domein was dat gemeenten, vanuit hun kennis van de specifieke lokale situatie, zelf integraal verantwoordelijk zouden worden voor de zorg voor minderjarigen. De combinatie van integrale verantwoordelijkheid en de wens voor meer maatwerk, maakte de gemeente de aangewezen bestuurslaag om de jeugdzorg bij te beleggen.5

Tegelijkertijd wordt in verschillende onderzoeken geconstateerd dat de gemeenteraden te weinig betrokken zijn (geweest) bij, bijvoorbeeld, het vaststellen van de doelen van de transformatie van de jeugdzorg.6 Als een van de oorzaken hiervoor wordt de complexiteit van bovenregionale samenwerking genoemd.7 Daarnaast spelen landelijke regelgeving en tijdsdruk een rol.

De opstellers van dit discussiestuk zijn van mening dat dit geen wenselijke situatie is. Jeugdzorgplus gaat over ‘onze’ kinderen, waar de gemeente verantwoordelijk voor is. Daarnaast hebben we het afgelopen najaar gezien dat veranderingen in de jeugdzorgplus tot maatschappelijke onrust kunnen leiden. Daarom vinden wij dat we ons er over uit moeten spreken. Vier uitgangspunten moeten volgens ons hierbij vooropstaan.

Vier uitgangspunten 

1. Het kind staat voorop 

Het belang van het kind moet altijd voorop staan. Discussies over geld, randvoorwaarden, inkoopprocedures of wisselingen van aanbieder mogen nooit ten koste gaan van deze kwetsbare kinderen. Bovendien is het in het belang van jeugdigen om, voor zover mogelijk, binnen de regio de juiste hulp te krijgen en zo min mogelijk naar andere regio’s – of zelfs provincies – te worden overgeplaatst.

2. Samenwerken aan innovatie 

Dat er iets moet veranderen in de Jeugdzorgplus, daar is iedereen het over eens. De transformatieagenda 2018-2020 van de regio Alkmaar stelt bijvoorbeeld als ambitie: “We willen het verblijf beperken van kinderen in traditionele verblijfsinstellingen door de ambulante jeugdhulp dichterbij en meer integraal aan te bieden, alternatieve woon- en verblijfsvormen te creëren en meer ruimte te scheppen voor jeugdhulp in gezinsvormen. Hiermee komt hopelijk ook een einde aan het ‘doorschuiven’ van kinderen van instelling naar instelling omdat iedere aanbieders uitsluitend binnen het eigen specialisme behandelt.”

Om die gewenste innovatie van de grond te krijgen, moeten echter twee valkuilen vermeden worden. Enerzijds moet voorkomen worden dat de organisatorische belangen van jeugdzorgaanbieders de boventoon gaan voeren. Anderszijds moet voorkomen worden dat gemeentelijk ‘wensdenken’ leidt tot veranderambities die niet te realiseren zijn. Om deze balans te bewaken, is het van belang dat de gemeenten en de zorgaanbieder continu met elkaar in gesprek blijven. Niet eenmalig bij het vaststellen van een aanbesteding of het goedkeuren van een subsidieaanvraag, maar ook tijdens de looptijd.

Samenwerking betekent niet alleen samenwerking tussen gemeenten en zorgaanbieder, maar ook samenwerking tussen jeugdzorgaanbieders (en andere partijen) onderling. De complexe zorg die jongeren in een jeugdzorgplus-instelling nodig hebben, vraagt vaak ook expertise van anderen. Van psychiaters, van specialisten op het gebied van loverboy-problematiek, van gedragsdeskundigen of verslavingszorg. Bovendien hebben jongeren scholing nodig, ook tijdens hun plaatsing. En wellicht een appartement met begeleid wonen, of andere vormen van ambulante zorg als ze er weer uit komen. Uit landelijk onderzoek blijkt dat minimaal 10-20% van de jongeren langer in de jeugdzorgplus zit vanwege het ontbreken van goede vervolghulp.9 Een jeugdzorgplus-behandeling is daarmee automatisch een deel van een veel uitgebreidere keten, verzorgd door een netwerk van zorgaanbieders.

Wat ons betreft zou juist dat netwerk versterkt moeten worden. Aanbieders van verschillende vormen van zorg, van onderwijs, van (jongeren)huisvesting, moeten elkaar goed kunnen vinden en samen kunnen kijken hoe het specifieke belang van ieder specifiek kind het beste gediend is. Deze ketenverantwoordelijkheid moet goed geregeld zijn, waarbij de rol van de gemeente als regievoerder essentieel is.

Focus op langdurige relaties 

In de Jeugdzorgplus is het onderhouden van langdurige relaties van niet te onderschatten belang. Organisaties, maar ook personeel van een organisatie, moeten de zekerheid hebben dat de gemeentelijke financiering niet van de ene op de andere dag opdroogt. Investeringen in personeel, in vernieuwende behandelingen, in onderzoek, in opleidingsplaatsen en in huisvesting moeten de kans krijgen zichzelf te bewijzen en terug te betalen.

Tegelijk moeten langdurige financiële relaties niet leiden tot een vanzelfsprekendheid en een ‘achteroverleunen’ van jeugdzorgaanbieders. We verstrekken geen ‘blanco cheque’ aan een zorginstelling, maar stellen duidelijke voorwaarden, die ook bijgesteld kunnen worden. Voor de huidige aanbesteding zijn die voorwaarden opgesteld in samenspraak met zorgaanbieders. Uitgaande van het idee dat goede jeugdzorgplus een gezamenlijke verantwoordelijkheid is, lijkt dit ons een goed idee. Wat ons betreft gaan de voorwaarden echter in ieder geval over de volgende zaken:

de wil tot innovatie en ‘willen leren’ van andere jeugdzorgaanbieders, zowel lokaal als landelijk; een integrale aanpak, inclusief een realistisch plan voor samenwerking met andere partijen; een goed personeelsbeleid, met ruimte voor nascholing en continue ontwikkeling; marktconforme salarissen voor de medewerkers. De inkomens van de medewerkers mogen niet onder druk komen te staan door te lage tarieven. een kritische houding m.b.t. kosten voor overhead en management; salariëring voor de top van de organisatie in overstemming met de Wet Normering Topinkomens; verantwoording op kwaliteit (zie volgende uitgangspunt). Verantwoording op kwaliteit 

Bij de zorg voor de kwetsbare kinderen die in een jeugdzorgplusinstelling behandeld worden, staat de kwaliteit van hun behandeling voorop. Die kwaliteit zou dan ook leidend moeten zijn in de verantwoording die de jeugdzorgplusaanbieder aflegt aan de gemeente. Visitatie audits, klanttevredenheidsonderzoeken, medewerkerstevredenheidsonderzoeken, de hoogte van investeringen in personeel en innovatie, leefklimaat- en werkklimaat-indicatoren zijn wat ons betreft goede instrumenten om deze kwaliteit te toetsen en hier verantwoording over af te leggen. Deze inhoudelijke verantwoording kan gepaard gaan met een veel lichtere financiële verantwoording. Het is immers het resultaat dat telt, niet hoeveel uren er aan wat voor soort behandeling door welk niveau behandelaar gespendeerd zijn. Deze keuzes laten we over aan de instelling zelf. In het vertrouwen dat de instelling weet wat het beste is voor een jongere. Deze beweging sluit aan bij de ambitie te willen ‘sturen op resultaten’, zoals verwoord in het Transformatieplan Jeugdzorg 2018-2020 en vermindert de administratieve lasten van de aanbieder.

Wel of niet aanbesteden? 

De discussie over Jeugdzorgplus lijkt zich soms toe te spitsen op de vraag of deze via aanbesteding ingekocht moet worden. Landelijk wordt ca. 33% van de jeugdhulp in het gedwongen kader ingekocht via aanbesteding.11 Voordelen van aanbesteden zijn dat de gemeente(n) vooraf sturing kunnen uitoefenen, door in de aanbestedingsvoorwaarden een richting op te nemen die de winnende aanbieder op zou moeten gaan. In het kader van de ‘transformatie’ van de gesloten jeugdzorg is hier in 2018 dan ook nadrukkelijk voor gekozen. Als we kiezen voor aanbesteding, moeten gemeenteraden wel meer worden meegenomen in de besluitvorming over de voorwaarden en kaders.

Tegenstanders van aanbesteden wijzen op de risico’s van discontinuïteit bij het veranderen van jeugdzorgplusaanbieder en op de hogere administratieve lasten die aanbestedingen met zich meebrengen.12 Weliswaar blijven jongeren die in behandeling zijn bij dezelfde zorgaanbieder, maar het hele netwerk om de jeugdzorgplus heen moet bij elke verandering van aanbieder opnieuw afspraken maken met een nieuwe partij. In de landelijke tussenevaluatie van de Jeugdwet wordt dan ook gesteld dat het systeem van aanbesteden zich slecht verhoudt tot doelstellingen als: samen met jeugdhulpaanbieders innoveren/transformeren. De systematiek van aanbesteden vereist een zakelijke opdrachtgever/nemer verhouding en is minder gericht op het samen bereiken van inhoudelijke doelen.

Als er voor aanbesteding wordt gekozen wordt de relatie om elkaar te vertrouwen als partners op het spel gezet. De instelling wil overleven, de gemeenten focussen op meetbaarheid en budget. Partnerschap vereist voor de instelling de zekerheid van een bestendige financiering voor meerdere jaren. Bestaanszekerheid van de werkgever is voor personeel essentieel om in de sector te willen werken. Een werkgever zal willen investeren in de kwaliteit van het personeel, maar zal dit risicovol vinden bij een kortdurende aanbesteding. Samen borg staan voor de zorg, door gemeenten en uitvoeringsinstelling, past niet in een model waarbij aanbesteding centraal staat. Iedere partij heeft dan immers een ander belang.

De meest voorkomende alternatieven voor aanbesteding zijn subsidiering (18% van de inkoop gedwongen kader) en ‘Open House’ aanbesteding (49%). Een Open House-constructie houdt in dat de gemeente criteria opstelt waar zorgaanbieders aan moeten voldoen, en dat zij vervolgens iedere zorgaanbieder contracteert die kan voldoen aan deze criteria en die deze vorm van zorg wil leveren. Vanwege het beperkte aantal plaatsingen en de vereiste multidisciplinaire aanpak in de jeugdzorgplus is open house feitelijk geen geschikt inkoopmodel voor de jeugdzorgplus. Het loont voor een aanbieder niet om een volledige jeugdzorgplus-instelling op te tuigen voor slechts enkele jongeren. Om deze reden is tien jaar geleden dan ook besloten alle jeugdzorgplus in onze regio’s samen onder te brengen bij Transferium.

Subsidie is een bijdrage van de overheid of een niet-commerciële organisatie ten behoeve van het starten van een activiteit waarvan het economische belang niet direct voor de hand ligt. Aan subsidies zijn randvoorwaarden verbonden. Subsidiëren biedt duidelijkheid en stabiliteit. Het ontwikkelen van innovatiekracht is een meerjarig proces op basis van wederzijds commitment en financiële zekerheid. Veel wijk- en gebied-gebonden teams in Nederland worden via subsidie bekostigd. Ook voor Jeugdbescherming en Jeugdreclassering, twee andere vormen van specialistische jeugdhulp, adviseert de VNG deze te financieren via een subsidie met randvoorwaarden.

Natuurlijk kunnen we ook denken aan een meer duurzame samenwerkingsrelatie. Zoals we die ook hebben met de GGD, de Veiligheidsregio, de SW/WSW bedrijven en de omgevingsdiensten. Dit zijn gemeenschappelijke regelingen van de gemeenten. Via deze regelingen zijn gemeenten in staat om met elkaar af te spreken welke producten/diensten zij willen afnemen (productencatalogus), wordt per gemeente/regio afgestemd wat de dienstverleningsovereenkomsten zijn, worden begrotingen en jaarverslagen vastgesteld en vindt regelmatig overleg plaats via ofwel een aandeelhoudersvergadering of een bestuursvergadering. Jaarlijks betalen gemeenten een lumpsum bedrag, corresponderend met het aantal geprognotiseerde jongeren die deze zorg nodig hebben. Dit model vereist dat je bereid bent om een aantal jaren met elkaar samen te werken. Dit kan via een nieuw te vormen gemeenschappelijke regeling of aansluiting (bijvoorbeeld middels een dienstverleningsovereenkomst) bij een al bestaande dienst.

Conclusie en vragen aan de commissies 

Als we vanuit de hierboven geformuleerde uitgangspunten naar de discussie over inkoop/subsidiering van de jeugdzorgplus kijken, maken we ons grote zorgen. Bij de vorige aanbesteding is Horizon verkozen als nieuwe aanbieder van Jeugdzorgplus in onze regio’s, op basis van hun innovatieve ‘Jouwzorg’ aanpak. In de eerste maanden hebben de colleges en Horizon samen de aanloopproblemen met de betrokken gemeenteraden gedeeld. Door de uitdagingen van het tijdig gereed maken van een geschikt en veilig pand en het organiseren van onderwijs was ondersteuning van Transferium in de vorm van onderaannemerschap noodzakelijk.

Bij de presentatie van Horizon, in februari 2019, aangaande JeugdzorgPlus voor Noord-Holland-Noord 2018-2020 met als inhoud visie, vraagstelling, aanbod, uitdagingen en mogelijkheden werd de beperking van een aanbesteding van een periode van twee jaar duidelijk. Het opbouwen van een goed netwerk van (ambulante) jeugdzorgaanbieders en het daadwerkelijk doorvoeren van innovaties in de jeugdzorgplus zijn beide zaken die een lange(re) adem vereisen.

Het zorglandschap NHN zal de nieuwe aanbieder Horizon willen leren kennen, doorgaans duurt dat twee jaar. Ook de werving en selectie van personeel vraagt veel in verband met de nieuwe werkwijze, dit vraagt om een transformatie/scholing. Horizon komt daarmee in een periode van twee jaar mogelijk niet toe aan het ontwikkelen van kleinschalig hoogspecialisme in de regio. Dit ligt niet aan de organisatie of aan de kwaliteit van hun voorstel, maar laat wel duidelijk de nadelen zien van aanbesteden voor een zo korte periode (2019-2020, met mogelijkheid van 2 keer een jaar verlenging). Dit roept bij de fracties van PvdA, GroenLinks, SP en Progressieven in Noord-Holland Noord de volgende vragen op, die we graag in de commissies van alle 18 gemeenten zouden willen bespreken:

Als we kiezen voor aanbesteding, zou dit dan niet voor een langere periode dan 2-4 jaar moeten zijn? En hierop aansluitend, betekent dit dan ook dat het contract met Horizon in ieder geval met twee keer een jaar verlengd moet worden? Is aanbesteding wel de juiste financieringsvorm voor specialistische jeugdzorg? Hoe geven we vorm aan een duurzame samenwerkingsrelatie waarbij innovatie en verbeteringen mogelijk zijn zonder van aanbieder te wisselen?

Wij zouden graag een financieringsmodel zien waarbij de betrokken gemeenten aan de knoppen kunnen draaien als ze iets wil veranderen, in plaats van over te stappen naar een andere aanbieder. Hoe dit model er precies uit moet zien en welke knoppen we precies moeten hebben, weten we op dit moment nog niet. Maar wij vinden wel dat het onze taak als gemeenteraden is hier over na te denken en met elkaar, én met zorgaanbieders en experts op dit gebied, tijdig kaders te stellen die recht doen aan het idee dat we de uitdagingen in de specialistische jeugdhulp gezamenlijk (met gemeenten én zorgaanbieder(s)) oppakken en die zorgen voor zo min mogelijk administratieve lasten bij zowel gemeenten als zorgaanbieders.

Het bericht PvdA, GL, SP en Progressief trekken samen op tegen aanbesteding in de jeugdzorg verscheen eerst op PvdA Heiloo.

Kinderen zijn geen handelswaar

Binnenkort komt PvdA Heiloo samen met de fracties van PvdA, GroenLinks, SP en de lokale progressieve partijen uit zeventien Noord-Hollandse gemeenten met een initiatiefvoorstel om te stoppen met de aanbesteding in de specialistische jeugdzorg.  Kinderen zijn geen pak koffie! Het zijn kwetsbare mensen in onze samenleving die uitermate goede zorg verdienen. Evenals goede begeleiding voor ouders en verzorgers.  Specialistische jeugdzorg is een publieke taak en geen commerciële.

De komende maanden bespreken we een concept-voorstel met onze collega-gemeenteraadsleden.  Na de zomer willen we met een breed gedragen voorstel komen. In plaats van aanbesteden wensen we een lumpsum financiering. Kwaliteit en continuïteit voor deze kwetsbare kinderen staat centraal. We vinden het van groot belang dat we investeren in een duurzame relatie met een zorgaanbieder die een goed werk- en leefklimaat organiseert voor zowel kinderen en medewerkers. We maken een vergelijking met de gemeenschappelijke regelingen zoals de veiligheidsregio en de GGD waar je een langere samenwerkingsrelatie met elkaar hebt, op basis van dienstverleningsovereenkomsten.

In het Noord-Hollands Dagblad van 26 april hebben we moeten lezen waar  al maandenlang onze zorg zit namelijk dat de nieuwe zorgaanbieder Horizon onvoldoende in staat is om zelf de Jeugdzorg plus zorg te bieden die ze onder hun hoede heeft . Samen bereidden we diverse moties voor over het niet aanbesteden van de jeugdzorg en het monitoren van de werkzaamheden van Horizon. In sommigen raden werden deze moties unaniem aangenomen, en in andere gemeenten was er klaarblijkelijk onvoldoende urgentie om  dit te doen. Vandaag zullen we gezamenlijk technische vragen indienen over de situatie bij Horizon.

De zeventien andere gemeenten zijn: Alkmaar, Heerhugowaard, Castricum, Uitgeest, Bergen, Koggenland, Hoorn, Schagen, Medemblik, Enkhuizen, Drechterland, StedeBroec, Texel, DenHelder, HollandsKroon, Langedijk, Opmeer.

Het bericht PvdA, GL, SP en Progressief trekken samen op tegen aanbesteding in de jeugdzorg verscheen eerst op PvdA Heiloo.

Het bericht Bouw ook kleine, betaalbare woningen in Heiloo verscheen eerst op PvdA Heiloo.

De Commissie Bestuurlijke zaken van dinsdag 12 maart kende een korte agenda

1) Herziening Gemeenschappelijke Regeling Vuil Verbrandingsinstallatie (VVI)

2) Wijziging Gemeenschappelijke Regeling Recreatiegebied Alkmaarder – en Uitgeestermeer              (RAUM)

3) Verantwoording besteding fractiebijdragen over 2018 en voorschot 2019

4) Instructie voor de griffier van de gemeente Heiloo

De onderwerpen 1, 2, en 4 waren vnl. procedurele zaken waaraan voor ons weinig aan toe was te voegen en waarmee dus akkoord werd gegaan.

Over onderdeel 3 het volgende

HEILOO-2000 hecht er aan zorgvuldig om te gaan met de gemeenschapsgelden opgebracht door onze inwoners. De verantwoording besteding fractiebijdragen over 2018 heeft in dit verband onze bijzondere aandacht en staat op gespannen voet met de bevindingen van de controller en de griffier.

In artikel 8 van de gemeentelijke verordening fractieondersteuning staat in algemene termen dat deze gelden bedoeld zijn voor de versterking van de volksvertegenwoordigende, kaderstellende en controlerende rol.

Er staat in de uitwerking nadrukkelijk vermeld dat fractieondersteuningsgelden niet bedoeld zijn voor lunches en diners gedurende niet openbare bijeenkomsten.

Wij hebben gekeken naar de argumentatie van de griffier en de controller om o.a. de verantwoording fractiebijdrage GBH volledig goed te keuren, waarbij het argument wordt gebruikt dat de gedeclareerde bonnen van consumpties zijn.

Ik heb opgezocht wat de algemene definitie is van consumpties. In het dagelijkse spraakgebruik wordt er verwezen naar eten en drinken.

Bij de PvdA zijn IPads aangeschaft.

Deze uitgave is goedgekeurd. De verklaring dat er op dit punt niets in de verordening is opgenomen is wat ons betreft onvoldoende. Als er niets in de verordening is opgenomen moet de goedkeuring wel in de geest zijn van de algemene termen en dat is het volgens ons gevoel niet het geval. Er wordt ook akkoord gegaan omdat dit inmiddels wettelijk geregeld is in het Rechtspositiebesluit politieke ambtsdragers 2019. De verantwoording besteding fractiebijdragen gaat over het jaar 2018 en niet over 2019. Dus dit argument tot goedkeuring is niet valide.

Het zal duidelijk zijn dat wij het niet eens zijn met de visie van de controller en de griffier. Verder staat in het raadsvoorstel dat er een verbetering van de inhoudelijke toetsing en aantocht is evenals een aanvulling op de regels waarbij ook verordeningen van elders betrokken kunnen worden. In dit aanstaande wijzigingsvoorstel wordt duidelijk omschreven waar de fractiebijdrage wel en niet aan mag worden besteed. Dit achten wij een goede ontwikkeling en zal een einde maken aan discussies zoals deze.

Tot slot

De controller en de griffier waren het niet eens met onze visie daar de verordening over dit onderwerp voor meerdere uitleg vatbaar bleek te zijn. Ook de overige commissieleden waren het niet eens met onze zienswijze.

Al met al betekent dit dus dat het Raadsvoorstel over dit onderwerp als Hamerstuk naar de Raad van 1 april zal gaan. Commentaar overbodig dunkt mij.

Namens de fractie van HEILOO-2000

Rob Levie, lid Commissie Bestuurlijke Zaken