Poliflw

In Bestuursforum, het blad van de CDA Bestuurdersvereniging, is de Amsterdamse CDA-fractievoorzitter geïnterviewd over het thema vrijheid en hoe hij zich als christendemocraat inzet voor Amsterdam. De gehele tekst is hier te lezen.

Op donderdag 14 mei staat de Nota Varen 2 op de agenda van deraadscommissieMobiliteit, Luchtkwaliteit en Water. Ik zal daar als duoraadslid namens het CDA het woord voeren. Deze nota is een nieuwe stap in een lange geschiedenis van vaarbeleid in Amsterdam. In dit blog wil ik - zeer beknopt - aangeven waarom het vaststellen van deze nota varen onverstandig, risicovol en duur gaat zijn en bovendien het achterliggende probleem niet doeltreffend oplost. Op dit moment lijkt het ons verstandig om deze nota met minimaal een jaar uit te stellen. Ook bij eerdere bespreking van dit vaarbeleid (de Nota Varen 1) was het CDA zeer kritisch, maar toen speelde nog niet de coronacrisis. Een belangrijke reden dat het CDA toen tegen de Nota Varen deel 1 gestemd heeft, was dat het vergunningenstelsel een bijzonder complexe en dure manier is om het probleem van drukte op het water en in de binnenstad tegen te gaan. Er was voor de coronacrisis natuurlijk een groot probleem met laagwaardig toerisme en drukte in de binnenstad. Het zou ook zeker goed kunnen dat na de coronacrisis dit probleem terugkeert en daar moet je natuurlijk op voorbereid zijn. Het is alleen een grote vraag of de rondvaartboten en pleziervaart een groot aandeel hebben in dit probleem. Wanneer je echt werk wil maken van kwaliteitstoerisme in Amsterdam zijn andere maatregelen veel effectiever, zoals beperking van coffeeshops en opschoning van de Wallen. Rondvaartboten worden - ook door binnenstadbewoners - niet als het meest knellende probleem van massatoerisme ervaren. Er zijn op sommige dagen en plekken zeker problemen met teveel boten, maar dit zou met maatwerk, tijdelijke regelingen en goede handhaving opgelost kunnen worden. Het voorgestelde beleid is een optelsom van complexe en juridisch risicovolle maatregelen, aangevuld met duurzaamheidseisen voor pleziervaart en mooie plannen voor zero-emissie vrachtvervoer op het water, waarvan de betaalbaarheid onduidelijk is. In de nota varen deel 2 wordt bijvoorbeeld gevraagd om 1 fte extra voor juridische ondersteuning, voor €125.000 per jaar, één senior adviseur beleid voor €125.000 per jaar en externe juridische kosten voor bijna €800.000. Totale kosten voor alleen het op-en-afstapbeleid zijn al €2,6 mln. Het is in deze coronacrisis niet uit te leggen dat een stad waarin ondernemers het loodzwaar hebben en alleen het GVB (100% eigendom van gemeente Amsterdam) € 20 mln. per maand verlies draait, een zwaar, complex en juridisch risicovol beleid gaat doorvoeren. Bovendien is de vraag of het überhaupt een probleem op gaat lossen. Zelfs wanneer je voorstander bent van dit beleid was in de situatie vóór de coronacrisis, zou je op zijn minst nu terughoudend moeten zijn met het aangaan van nieuwe verplichtingen. Amsterdam is een relatief rijke stad, maar zelfs vóór de coronacrisis was de meerjarenbegroting niet sluitend. Ik ben meestal niet zo van het gebruik van zware woorden, omdat dat vaak afleidt van de inhoud en niet zo constructief is. Maar door dit plan door te voeren lijkt het college alle contact met de gewone Amsterdammers verloren te zijn. De oproep aan GroenLinks, D66, PvdA en de SP is om hier deze keer niet in mee te gaan. Doe dit niet, geef rust en stel dit plan minimaal één jaar uit. Niek WijmengaDuoraadslid Milieu, Luchtkwaliteit & Waterniek@cda.amsterdam

Op donderdag 14 mei staat de Nota Varen 2 op de agenda van deraadscommissieMobiliteit, Luchtkwaliteit en Water. Ik zal daar als duoraadslid namens het CDA het woord voeren. Deze nota is een nieuwe stap in een lange geschiedenis van vaarbeleid in Amsterdam. In dit blog wil ik - zeer beknopt - aangeven waarom het vaststellen van deze nota varen onverstandig, risicovol en duur gaat zijn en bovendien het achterliggende probleem niet doeltreffend oplost. Op dit moment lijkt het ons verstandig om deze nota met minimaal een jaar uit te stellen. Ook bij eerdere bespreking van dit vaarbeleid (de Nota Varen 1) was het CDA zeer kritisch, maar toen speelde nog niet de coronacrisis. Een belangrijke reden dat het CDA toen tegen de Nota Varen deel 1 gestemd heeft, was dat het vergunningenstelsel een bijzonder complexe en dure manier is om het probleem van drukte op het water en in de binnenstad tegen te gaan. Er was voor de coronacrisis natuurlijk een groot probleem met laagwaardig toerisme en drukte in de binnenstad. Het zou ook zeker goed kunnen dat na de coronacrisis dit probleem terugkeert en daar moet je natuurlijk op voorbereid zijn. Het is alleen een grote vraag of de rondvaartboten en pleziervaart een groot aandeel hebben in dit probleem. Wanneer je echt werk wil maken van kwaliteitstoerisme in Amsterdam zijn andere maatregelen veel effectiever, zoals beperking van coffeeshops en opschoning van de Wallen. Rondvaartboten worden - ook door binnenstadbewoners - niet als het meest knellende probleem van massatoerisme ervaren. Er zijn op sommige dagen en plekken zeker problemen met teveel boten, maar dit zou met maatwerk, tijdelijke regelingen en goede handhaving opgelost kunnen worden. Het voorgestelde beleid is een optelsom van complexe en juridisch risicovolle maatregelen, aangevuld met duurzaamheidseisen voor pleziervaart en mooie plannen voor zero-emissie vrachtvervoer op het water, waarvan de betaalbaarheid onduidelijk is. In de nota varen deel 2 wordt bijvoorbeeld gevraagd om 1 fte extra voor juridische ondersteuning, voor €125.000 per jaar, één senior adviseur beleid voor €125.000 per jaar en externe juridische kosten voor bijna €800.000. Totale kosten voor alleen het op-en-afstapbeleid zijn al €2,6 mln. Het is in deze coronacrisis niet uit te leggen dat een stad waarin ondernemers het loodzwaar hebben en alleen het GVB (100% eigendom van gemeente Amsterdam) € 20 mln. per maand verlies draait, een zwaar, complex en juridisch risicovol beleid gaat doorvoeren. Bovendien is de vraag of het überhaupt een probleem op gaat lossen. Zelfs wanneer je voorstander bent van dit beleid was in de situatie vóór de coronacrisis, zou je op zijn minst nu terughoudend moeten zijn met het aangaan van nieuwe verplichtingen. Amsterdam is een relatief rijke stad, maar zelfs vóór de coronacrisis was de meerjarenbegroting niet sluitend. Ik ben meestal niet zo van het gebruik van zware woorden, omdat dat vaak afleidt van de inhoud en niet zo constructief is. Maar door dit plan door te voeren lijkt het college alle contact met de gewone Amsterdammers verloren te zijn. De oproep aan GroenLinks, D66, PvdA en de SP is om hier deze keer niet in mee te gaan. Doe dit niet, geef rust en stel dit plan minimaal één jaar uit. Niek WijmengaDuoraadslid Milieu, Luchtkwaliteit & Waterniek@cda.amsterdam

Op dinsdag 14 april jongstleden overleed Frank Niamut (Commewijne (Suriname), 1951). Frank was van 1994 tot 2002 lid van de Amsterdamse gemeenteraad namens het CDA en was daarvoor duoraadslid. Frank was onder meer voorzitter van de raadscommissie financiën, maar voerde ook het woord over onder andere cultuur, verkeer en zorg. Vooral onderwijs was voor de pedagoog Frank Niamut van groot belang. Jarenlang was hij directeur van basisschool De Rozemarn in Zuidoost. Burgemeester Halsema zei het volgende over Frank voorafgaand aan een moment stilte in de Amsterdamse gemeenteraad: 'Frank gold als een bescheiden man die innerlijk gemotiveerd was om verschillende bevolkingsgroepen bij elkaar te brengen. En dat was een rol die hem heel goed afging.' Afbeelding: Portret uit Het Parool (4 januari 1990) bij artikel over onderwijs.

Op dinsdag 14 april jongstleden overleed Frank Niamut (Commewijne (Suriname), 1951). Frank was van 1994 tot 2002 lid van de Amsterdamse gemeenteraad namens het CDA en was daarvoor duoraadslid. Frank was onder meer voorzitter van de raadscommissie financiën, maar voerde ook het woord over onder andere cultuur, verkeer en zorg. Vooral onderwijs was voor de pedagoog Frank Niamut van groot belang. Jarenlang was hij directeur van basisschool De Rozemarn in Zuidoost. Burgemeester Halsema zei het volgende over Frank voorafgaand aan een moment stilte in de Amsterdamse gemeenteraad: 'Frank gold als een bescheiden man die innerlijk gemotiveerd was om verschillende bevolkingsgroepen bij elkaar te brengen. En dat was een rol die hem heel goed afging.' Afbeelding: Portret uit Het Parool (4 januari 1990) bij artikel over onderwijs.

Het huis waarin Etty Hillesum (1919-1943) tijdens de Tweede Wereldoorlog haar wereldberoemde dagboeken schreef, dreigt gesloopt te worden.In haar dagboeken hield ze de gevolgen van de racistische maatregelen van de Duitse bezetters nauwgezet bij. Het dagboek biedt een unieke inzicht in het tragische leven van een vervolgd Joods-Nederlands gezin. Het CDA pleit vanwege dit historische karakter, maar ook vanwege het stedenbouwkundig en cultuurhistorisch karakter van het pand voor behoud. Dagblad Trouw schreef 6 april jongstleden over bezorgde buurtbewoners, historici en Erfgoedvereniging Heemschut die aan de bel trekken. Het CDA dient daarom vandaag schriftelijke vragen in over de situatie en de positie van het college. Lees onze vragen hier.

Het huis waarin Etty Hillesum (1919-1943) tijdens de Tweede Wereldoorlog haar wereldberoemde dagboeken schreef, dreigt gesloopt te worden.In haar dagboeken hield ze de gevolgen van de racistische maatregelen van de Duitse bezetters nauwgezet bij. Het dagboek biedt een unieke inzicht in het tragische leven van een vervolgd Joods-Nederlands gezin. Het CDA pleit vanwege dit historische karakter, maar ook vanwege het stedenbouwkundig en cultuurhistorisch karakter van het pand voor behoud. Dagblad Trouw schreef 6 april jongstleden over bezorgde buurtbewoners, historici en Erfgoedvereniging Heemschut die aan de bel trekken. Het CDA dient daarom vandaag schriftelijke vragen in over de situatie en de positie van het college. Lees onze vragen hier.

in deze tijden van coronacrisis is het extra belangrijk om voor elkaar klaar te staan. Daarom heeft Voor Amsterdam het online vrijwilligersplatform van CDA Amsterdam voor iedereen - zich aangesloten bij Coronahelpers.nl. Op deze manier kunnen wij als team stadsgenoten helpen met boodschappen doen, mondkapjes naaien of op talloze andere manieren. Sluit je aan, help mee en verspreid dit onder kennissen: www.coronahelpers.nl/c/Voor-Amsterdam

in deze tijden van coronacrisis is het extra belangrijk om voor elkaar klaar te staan. Daarom heeft Voor Amsterdam het online vrijwilligersplatform van CDA Amsterdam voor iedereen - zich aangesloten bij Coronahelpers.nl. Op deze manier kunnen wij als team stadsgenoten helpen met boodschappen doen, mondkapjes naaien of op talloze andere manieren. Sluit je aan, help mee en verspreid dit onder kennissen: www.coronahelpers.nl/c/Voor-Amsterdam

De energietransitieHet stadsbestuur van Amsterdam kiest met de regionale energiestrategie er voor om windturbines en zonnepanelen te plaatsen in “zoekgebieden”, waaronder natuurgebieden, de groene scheggen, het IJmeer, Waterland en naast woonwijken. Hoe zeer het CDA ook hecht aan de ambitie om onze energievoorziening te vergroenen, gaat dit plan te ver. Er kan volop groene stroom worden opgewekt in industriegebieden, langs snelwegen, op daken en op braakliggende grond. We moeten kwetsbare gebieden beschermen en de leefbaarheid van onze stad koesteren. OnduidelijkDaar komt bij dat het voorstel nog erg vaag is over de plekken waar de windturbines dan gaan komen. Er is geen onderzoek over het effect op ecologie en natuur. En er wordt vrijwel niets gezegd over hoeveel het gaat kosten. Dit soort cruciale informatie moet eerst duidelijk zijn voordat de raad ergens mee kan instemmen. Te weinig stroomWat wel echt duidelijk wordt uit het plan is dat zon en wind in Amsterdam erg weinig opleveren. Zelfs met 17 extra windturbines en een optimistische 700% groei aan zonnepanelen wekt de stad bij lange na niet de eigen energiebehoefte op. Voor de fijnproevers: het doel van 0,7 terawattuur per jaar komt neer op hooguit 5% van wat de stad nodig gaat hebben. Hoe dan wel?Het is duidelijk dat wind en zon niet genoeg zijn om te stoppen met fossiele brandstoffen. Om echt stappen te maken moet dus breder gekeken worden. Dat gebeurt deels, want er is ook aandacht voor energiebesparing, warmtenetten en allerlei innovaties. Maar waar nog niet naar gekeken wordt is kernenergie. Wat ons betreft zou hier veel meer aandacht voor moeten komen. Met één kerncentrale kan meer dan zeventien keer zoveel CO2-vrije stroom opgewekt worden als met alle geplande windmolens en zonneweides bij elkaar. KernenergieOnze mening is dat de nadelen en risico's van kernenergie vaak erg overdreven worden. In een ander blog ga ik uitgebreid hier op in. Wanneer we echt willen dat de energietransitie gaat slagen, dan kun je niet om kernenergie heen. Niek Wijmenga