Poliflw

Aanbieding van het boek ‘Wij slaven van Suriname’ van Anton de Kom aan burgemeester Ron König.’

Op 1 juli 1863 werd met de Emancipatiewet de slavernij afgeschaft in Suriname en op de Nederlandse Antillen. Keti Koti is sinds vele jaren in de grote steden van Nederland een jaarlijks terugkerende feestdag ter viering van de afschaffing van de slavernij. Vorige jaar werd dit voor het eerst gevierd in Deventer, dit jaar zijn om bekende redenen de festiviteiten helaas afgelast.

De fractie van de PvdA staat vandaag op eigen wijze stil bij ons slavernijverleden en de gevolgen hiervan die nog dagelijks merkbaar zijn in onze maatschappij. Vandaag vieren we de vrijheid. Gelijke rechten, gelijke kansen en zelfstandigheid zijn belangrijke waarden voor iedereen. Hier moet nog steeds voor worden gestreden, het is goed om hier bewust van te zijn.

We bieden onze burgemeester Ron König de nieuwste editie van het boek ‘Wij slaven van Suriname’ van Anton de Kom aan. Het boek vertelt op zeer persoonlijke en indringende wijze hoe het land en zijn inwoners werden onderdrukt en wat de gevolgen waren van deze koloniale overheersing.

Anton de Kom is ook opgenomen in de nieuwe canon van de Nederlandse geschiedenis.

Het boek zal binnenkort persoonlijk aan de burgemeester worden overhandigd. We hopen dat het een plek krijgt in de bibliotheek in onze raadzaal, zodat iedereen het kan lezen.

Voor geïnteresseerden is er online de Anton de Kom lezing op 26 juli. https://www.bureauboeiend.nl/activiteit/online-lezing-anton-de-kom-en-karin-amatmoekrim/

Het bericht PvdA-fractie biedt burgemeester boek aan in kader van Keti Koti verscheen eerst op PvdA Deventer.

De fractie van de PvdA Deventer heeft het college van B&W gevraagd naar de wijze waarop de gemeente Deventer uitvoering wil geven aan de recent gecommuniceerde plannen van staatssecretaris Blokhuis om voor een grote groep dak- en thuislozen in Nederland meer woonruimte te regelen.

PvdA-fractieleden Caroline Leget en Tanja Eekhuis willen weten in welke mate de situatie in Deventer in beeld is en hoe er vanuit de kabinetsplannen ook in Deventer gezorgd kan worden voor meer woonruimte voor dak- en thuislozen. Het hebben van woonruimte wordt gezien als een cruciale factor in het bieden van perspectief en verbetering in de omstandigheden van dak- en thuislozen.

In Nederland is het aantal dak- en thuislozen in de laatste 10 jaar verdubbelt van 20.000 naar 40.000 mensen en daarvan zijn er 16.000 tussen de 18 en 27 jaar oud. Hierbij geldt helaas wel dat het werkelijke aantal mogelijk hoger ligt omdat niet iedereen zich laat registreren en dat er het aantal nog steeds groeiende is. Op het totaal van 40.000 behoren 16.000 mensen tot de zogenoemde zelfredzame / economische daklozen. Dit zijn mensen die een inkomen hebben of een opleiding volgen maar geen woonruimte hebben.

De PvdA vindt niet alleen dat de groei gestopt moet worden maar ook dat de huidige dakloze mensen weer sneller uit moeten kunnen stromen naar woonruimte, met begeleiding en ondersteuning waar nodig. Zo willen Leget en Eekhuis weten op welke wijze dak- en thuisloosheid voorkomen kan worden en hoe ook de gemeente Deventer gebruik denkt te gaan maken van de rijksmiddelen om meer woonruimte te regelen voor deze mensen.

Leget: “Het is belangrijk dat we deze kwetsbare groep mensen weer perspectief helpen bieden. Op een toekomst, op inkomen en op huisvesting, eventueel ook met begeleiding. Hopelijk kunnen de middelen van het rijk daarbij helpen. Daar willen we duidelijkheid over van de wethouder.”

De beide PvdA’ers juichen de huidige plannen van Iriszorg toe om op korte termijn de dagopvang uit te breiden en op termijn eenpersoonskamers te creëren. Iriszorg vangt in Deventer de mensen met multi-problematiek op, wat mensen die niet alleen dakloos zijn maar ook andere onderliggende problematiek kennen.

Eekhuis: “Het eerste wat iemand die dak- en thuisloos wordt verliest is zijn of haar privacy en daarmee verlies ook de rust en overzicht om uit een kwetsbare positie te komen. Het terugbrengen van die rust kan essentieel zijn om in een betere situatie te komen en huisvesting en begeleiding helpt daar gewoon bij”.

Het bericht Bied dak- en thuislozen perspectief en een dak boven hun hoofd verscheen eerst op PvdA Deventer.

Veel ondernemers hebben het zwaar in deze Coronatijden. Klantenstromen en inkomsten vallen weg en in aangepaste vorm ontvangen ze mondjesmaat klanten terwijl veel kosten wel doorlopen. Contact met inwoners en bedrijven was lastig in de voorbije maanden maar de PvdA-fractie heeft recent een uitgebreid rondje langs ondernemers in de binnenstad gemaakt om – op anderhalve meter – te horen hoe het gaat en waar zij tegenaan lopen.

Wat opvalt is de grote veerkracht en creativiteit die de ondernemers van de binnenstad de afgelopen tijd hebben getoond en nog steeds tonen. Binnen de kortste keren stond er een website en waren er gebundelde initiatieven voor bezorging en marketing. Weer blijkt hoe goed onze binnenstad is georganiseerd, met een zeer actieve binnenstadsmanager die de krachten bundelt en in samenwerking met de gemeente. Ook waren ondernemers zeer te spreken over de dagelijkse updates via de website van MKB Deventer.

De verhalen die we hebben opgehaald laten een zeer wisselend beeld zien. Sommige winkeliers, bijvoorbeeld van kledingwinkels hebben meer dan 75% omzetverlies geleden de afgelopen periode en maken zich grote zorgen om de toekomst. Andere winkels, met bijvoorbeeld huishoudelijke artikelen, hebben juist een goede omzet gedraaid. De crisis heeft er bij onze horeca in ieder geval fors ingehakt.

Als fractie hebben we geluisterd naar de verhalen en zorgen van de winkeliers en horeca. Die zorgen lopen uiteen van het betalen van de huur op lange termijn, het uitbaten van horeca in de nauwe straatjes in de binnenstad, over contacten met de gemeente, de informatievoorziening over de regelingen waar gebruik van gemaakt kan worden en de souplesse waarmee geld uitgekeerd wordt of juist de obstakels die men ondervindt in de pogingen het hoofd boven water te houden. En natuurlijk speelde het dilemma om zowel marktkooplui als horeca de ruimte te bieden op de Brink.

Oplossingen voor problemen die optreden in complexe en hectische tijden kunnen soms eenvoudig gevonden worden en soms is dat een stuk lastiger. Voor de PvdA-fractie geldt dat we deze informatie gebruiken om in gesprek te gaan met de gemeente en het college om te kijken waar het beter kan en om te kijken wat we voor de langere termijn kunnen doen om onze ondernemers te helpen. Daarbij zullen we goed kijken wat voor een gemeente reëel is in tijden die ongekend zijn en waarbij veel mensen geholpen moeten worden. Het is belangrijk dat ondernemers en inwoners weten dat er korte en snelle lijnen zijn om in contact te komen met de raadsfractie en deze gesprekken bij ondernemers in de binnenstad hebben daar weer aan bijgedragen.

Het bericht Vinger aan de pols bij ondernemers in Coronatijd verscheen eerst op PvdA Deventer.

De PvdA Deventer is erg tevreden met de ambitie van het college van B&W om te zorgen dat iedereen in Deventer kan meedoen en dat drempels voor mensen met beperkingen worden weggenomen. Wethouder Rob de Geest stuurde raad recent de concept Inclusie-agenda 2020-2014 getiteld ‘Deventer zonder Drempels’ , waarin deze ambities beschreven worden samen met de wijze waarop dit in de komende jaren vorm moet krijgen.

De PvdA-fractie diende medio 2019 een motie in met enkele andere partijen die het college o.a. opriep om het VNG-manifest ‘Iedereen doet mee’ te ondertekenen en – met de op dat moment al in voorbereiding zijnde inclusie-agenda – aan te sluiten op de zogenaamde koploper gemeenten voor toegankelijkheid en inclusie. Hiermee wordt uitvoering gegeven aan het VN-verdrag Handicap.

PvdA-raadslid Anke Hamstra: “Het is van groot belang dat we zorgen dat iedereen in onze samenleving kan meedoen en dat we bestaande drempels wegnemen. Daar wordt nu aan gewerkt. Je ziet breder dat er oog voor is, zoals bij de komst van de gebarentolk bij de persconferenties van het kabinet. Dat is nu vanzelfsprekend ineens maar dat was het eerder onterecht niet. We maken gelukkig stappen voor meer bewustwording en een inclusieve samenleving waarin iedereen meetelt en mee kan doen.”

Voor mensen met een beperking betekent een inclusieve samenleving dat ze meedoen op voet van gelijkheid, dat ze regie hebben over hun eigen leven en dat ze toegang hebben tot dezelfde voorzieningen en diensten als mensen zonder beperking. Maar ‘inclusie’ gaat niet alleen over mensen met een beperking. In de inclusieve samenleving kan iedereen meedoen en wordt niemand uitgesloten. Niet alleen de groep mensen met een zichtbare of onzichtbare beperking, maar ook andere groepen die om verschillende redenen worden uitgesloten van volwaardige deelname, denk aan leeftijd, etnische herkomst of genderidentiteit.

Gelukkig gebeurt er al heel veel. Uit onderzoek blijkt dat Deventer redelijk goed scoort op het vlak van inclusie, maar er zijn ook aandachtspunten. Positief is bijvoorbeeld de wekelijkse check op de toegankelijkheid van de openbare ruimte en gebouwen. Maar er is ook de ontwikkeling van een kaart met gebieden waar veel mensen met een beperking komen. Daarbij is er aandacht voor vrij liggende fietspaden en bredere fietsstroken. En in het kader van het nieuwe Sportaccommodatiebeleid volgt een inventarisatie op de toegankelijkheid van de sportaccommodaties waarbij gehandicaptensporters, de Deventer Sportploeg en andere ervaringsdeskundigen worden betrokken.

Startschot voor ‘Deventer zonder Drempels’ zal volgens het college de ondertekening van het manifest ‘Iedereen doet mee’ zijn in de Week van de Toegankelijkheid in oktober 2020. In het najaar zal het college in samenwerking met de Stichting Fooruit, de Deventer Sportploeg en andere ervaringsdeskundigen, maatschappelijke partners en bedrijven een plan van aanpak voor de lokale Inclusie Agenda uitwerken waar de ambities voor de komende jaren worden vastgesteld.

Het bericht Deventer wil drempels wegnemen voor mensen met beperking verscheen eerst op PvdA Deventer.

Het college van B&W wil ruimte bieden aan collectieve woonvormen, o.a. voor ouderen en dat stemt de PvdA in Deventer tevreden. In de afgelopen jaren is er steeds meer interesse en behoefte aan collectieve woonvormen, o.a. voor ouderen. Deze bouwprojecten, waarbij ouderen zelfstandig samen kunnen wonen en hun zorg goed samen kunnen organiseren, worden soms ook ‘knarrenhoven’ genoemd. De PvdA is blij dat wethouder Rob de Geest (PvdA) recent aangaf dat het college van &BW zich ook in Deventer wil inzetten voor dergelijke woonvormen.

Steeds vaker zijn er initiatieven vanuit de samenleving van groepen inwoners met een gezamenlijke woonwens. De initiatieven zijn zeer divers. Daarbij kan gedacht worden aan 60-plussers die in elkaars woonomgeving oud willen worden maar ook aan mensen met een gezamenlijke en bijzondere wens voor ‘tiny houses’ of zogenaamde aarden woningen. Maar het geldt ook voor jongeren die met een collectief initiatief mogelijkheden om gezamenlijk in hun dorp van herkomst te kunnen blijven wonen. Een goed voorbeeld hiervan zijn de starterswoningen in Loo bij Bathmen. Dit helpt jongeren een betaalbare woning in hun dorp te vinden.

De PvdA streeft ernaar dat er meer ruimte komt voor dergelijke collectieve wooninitiatieven. Daarom is de lokale raadsfractie verheugd dat wethouder De Geest in een aantal gebiedsontwikkelingen mogelijkheden wil helpen creëren voor zogenaamd Collectief Particulier Opdrachtgeverschap (CPO). In een recente mededeling aan de raad schetste het college van B&W de inzet en mogelijkheden voor dergelijke woonvormen. Deze moeten nog nader onderzocht worden maar de intenties en inzet zijn positief en bieden daarmee mogelijkheden voor de verschillende doelgroepen voor collectieve woonvormen.

PvdA-fractievoorzitter Jantine Sijbring is blij met deze inzet en houding vanuit het college: “Er is steeds meer behoefte aan deze woonvormen, zowel voor jong als oud. Dat vraagt om een gemeente die zich daar ook voor wil inzetten en dat geven ze nu ook aan. Het is een moderne woonvorm die mogelijkheden moet gaan bieden voor zowel lagere als hogere inkomens en waarbij het mooi is dat hier in Deventer ook plek voor is. Dat past bij Deventer.”

Er worden door het college verschillende locaties genoemd die potentieel geschikt zijn voor dergelijke ontwikkelingen. Onderzoek en gesprek met verschillende initiatiefgroepen moeten de haalbaarheid en invulling gaan bepalen. In de plannen van de tweede fase van de nieuwe wijk Steenbrugge is voorzien om 15% van de kavels in overleg met de ontwikkelaars vrij te maken (ongeveer 80 stuks) voor CPO.

Daarnaast is er nu al in het groene en innovatieve nieuwbouw-project ‘Tuinen van Zandweerd’ ruimte voor een kleinschalige CPO-locatie. Voor de selectie voor deze CPO-locatie wordt nog een transparante selectieprocedure bepaald. Ook op de locatie Eikendal is er ruimte voor woonvorm met 5 à 6 woningen.

Binnenkort komt er een voorstel naar de raad om op de locatie Wittenstein in de wijk Borgele de mogelijkheid creëren voor een CPO-initiatief. Hierbij zou het kunnen gaan om een locatie van 10 tot 15 woningen.

Binnen de gemeentelijke organisatie wordt een loket in gericht waar CPO-initiatieven zich kunnen melden, en van waaruit informatie kan worden verstrekt over de mogelijkheden en procedures voor de realisatie van een CPO in Deventer.

Het bericht PvdA blij met mogelijkheden in Deventer voor collectieve woonwensen ouderen verscheen eerst op PvdA Deventer.

Mocht het kabinet alsnog besluiten om alleenstaande kinderen uit vluchtelingen-kampen op Griekse eilanden naar Nederland te halen, is het college van Burgemeester en Wethouders bereid om een aantal van dergelijke jonge en kwetsbare vluchtelingen in Deventer op te vangen. Dat zegt wethouder Rob de Geest (PvdA) in een antwoord op vragen van CDA, ChristenUnie, Deventer Sociaal, GroenLinks en PvdA.

Begin april hebben deze vijf raadsfracties het College opgeroepen om zich bij de zogenaamde “Coalition of the Willing” aan te sluiten. Dit naar aanleiding van de oproep van hulporganisaties om kwetsbare vluchtelingenkinderen zonder ouders een veilige plek in Nederland te bieden. De kinderen zitten in overvolle vluchtelingenkampen op de Griekse eilanden Lesbos, Chios en Samos. Verschillende landen hebben reeds toegezegd kinderen op te nemen. Staatssecretaris Ankie Broekers-Knol blijft erbij dat Nederland zelf geen kinderen naar Nederland zal overbrengen, maar wil de kinderen op het Griekse vasteland laten opvangen.

In de antwoordbrief schrijft wethouder Rob de Geest dat er in Deventer plek is voor kwetsbare vluchtelingen. Het college is bereid om dat ook aan te geven aan de verantwoordelijk staatssecretaris. De fracties van CDA, ChristenUnie, Deventer Sociaal, GroenLinks en PvdA zijn blij dat Deventer openstaat voor de opvang van kwetsbare jonge vluchtelingen, maar teleurgesteld in de houding van de staatssecretaris.

Henrike Nijman (ChristenUnie): “Soms komt een humanitaire ramp ineens en kunnen we niet meer dan noodhulp bieden. Deze humanitaire ramp zien we voor onze ogen gebeuren en met de dag verergeren. We mogen nu niet wegkijken, we moeten helpen”.

Het bericht Deventer is bereid vluchtelingenkinderen op te vangen verscheen eerst op PvdA Deventer.

Ook dit jaar organiseert de PvdA Deventer een 1-meiviering op de Dag van de Arbeid, dit jaar echter in aangepaste vorm. Het organisatiecomité van de Deventer afdeling heeft gezocht naar een manier waarop de traditionele viering op 1 mei toch door kan gaan tijdens de Corona-crisis. Er is een gevarieerd en creatief programma bedacht.

Zo wordt de 1-meiviering online via video-chat in een Zoomsessie gehouden met de leden. Daarbij zal ook de Deventer Stadstroubadour Maarten van Veen een live-optreden verzorgen. Hij vraagt daarbij aandacht voor o.a. kunstenaars en ZZP’ers die in deze moeilijke tijden ook erg hard geraakt worden, een groep mensen waarvoor ook de PvdA zich sterk maakt om ze te ondersteunen.

PvdA-leden nemen individueel filmpjes op om kort en krachtig hun betekenis van de Dag van de Arbeid toe te lichten. Deze filmpjes worden online op social media en tijdens de ledensessie op Zoom getoond. Daarnaast zullen de duo-afdelingsvoorzitters de jubilarissen onder de leden virtueel hun speldje opspelden. Op een later moment krijgen ze deze alsnog in het echt.

Vanaf de toren van de Deventer Lebuïnus zal de Stadsbeiaardier op 1 mei van half 1 tot half 2 diverse socialistische strijdliederen ten gehore brengen.

Door de Corona-maatregelen is het traditionele bezoek in de ochtend aan woon- en zorgcentrum Humanitas niet mogelijk. Hier reikt de PvdA jaarlijks rode rozen uit aan bewoners en personeel. Ook dit zal op alternatieve wijze vorm krijgen doordat draaiorgel de Turk deze traditie op muzikale wijze vorm zal geven. Een compilatie van de verschillende onderdelen zal in filmvorm aan Humanitas aangeboden worden en via Humanitas-televisie worden getoond aan bewoners en personeel.

Het organisatiecomité voor de 1-meiviering bestond dit jaar uit: Marien van Schijndel, Tanja Eekhuis, Bep Spa, Marry Dijkshoorn en Wil van der Ouderaa.

Het bericht 1-meiviering gaat in alternatieve vorm door verscheen eerst op PvdA Deventer.

Een eerste week met vooral thuiswerken, naast het reguliere werk ook veel werk gericht op de inzet van de gemeente om met veel andere organisaties de Corona-crisis het hoofd te bieden. Dat betekent o.a. een B&W-vergadering via de telefoon, veel andere overleggen telefonisch, de whatsapp en mail die nog meer dan anders worden gebruikt. Om zaken in goede banen te helpen leiden, samen met de vele mensen die zich een slag in de rondte werken. En op zaterdagochtend nog even digitaal via videoconference bijpraten met PvdA-leden.

Mijn woonkamer en werkkamer zijn ineens mijn werkomgeving geworden, terwijl er in huis nog een onderwijsheldin probeert om deze week en komende weken haar leerlingen in Apeldoorn les te geven. Waar ik al zag dat leraren al veel doen buiten de gewone uren, staat deze lerares net als haar collega’s nu helemaal niet meer uit, omdat de klas digitaal naar de keukentafel en de werkkamer is verplaatst. Oude mechanismen worden losgelaten, er wordt gepionierd qua onderwijs en er komen nieuwe ervaringen voor terug. En we doen dit allemaal omdat het écht noodzakelijk is, voor ieders gezondheid en veiligheid. Dit virus en deze crisis mogen absoluut niet onderschat worden.

Terwijl wij thuis werken en onze weg proberen te vinden, vechten er namelijk elders – dichtbij en ver weg – mensen voor hun leven. En zijn er ook heel veel mensen echt ernstig ziek. Daarbij wordt er voor hen gezorgd en meegevochten door de vele helden in de zorg. Bewonderenswaardig. Deze zorghelden trotseren momenteel veel en werken zich een slag in de rondte. En daar moeten we ze bij blijven helpen.

Dat doen we door zoveel mogelijk thuis te blijven, door écht afstand van elkaar te houden als we wel even buiten komen maar ook door te zorgen dat er voor hen na een lange dag nog boodschappen in de winkel te krijgen zijn. Hamsteren is niet alleen onnodig maar ook asociaal.

Laten we oog houden voor wie we in onze omgeving kunnen helpen, voor wie eenzaam is, door lief voor elkaar te zijn en door te zien dat we hier alleen samen beter uit kunnen komen. Een hele opgave maar dat kunnen we wel. Ik zie zoveel mooie initiatieven en vindingrijkheid ontstaan van mensen die dit fantastisch oppakken.

Laten we daarbij niet vergeten dat er op dit moment velen in de supermarkten, het transport, veiligheid en bij de overheid hard voor ons werken. En dat er ook veel mensen in grote onzekerheid verkeren vanwege hun bedrijf, werk en inkomen. Vanuit de gemeente doen we daar veel in. Maar help ze zelf ook waar mogelijk door naar ze om te kijken, door lokaal te kopen en bestellen en door ze straks ook niet te vergeten als we weer in wat rustiger vaarwater verkeren.

We maken ongekende tijden mee en dat vraagt dan ook echt om ongekend veel solidariteit en zorg voor elkaar. Het is een strijd die we alleen samen aan kunnen.

Rob de Geest Wethouder

Het bericht ‘Een strijd die we alleen samen aan kunnen’ – door Rob de Geest verscheen eerst op PvdA Deventer.

In deze tijd van de Coronacrisis wordt nadrukkelijk een beroep gedaan op onze solidariteit. Laten we lief zijn voor elkaar, kijk naar elkaar om en biedt hulp als het nodig is. En houdt je ook aan de voorschriften, zodat je jezelf en anderen niet onnodig in gevaar brengt. Ga niet hamsteren, want we moeten alles eerlijk verdelen. Samen komen we hier doorheen.

We maken in Nederland en wereldwijd ongekend zware tijden mee door de Coronacrisis. Maar zware tijden laten vaak ook grootse prestaties zien. Samen proberen we om de gevolgen van deze crisis aan te pakken. Zo wordt er in de zorg met alle beschikbare handen en met alle macht gewerkt om zieken en zorgbehoevenden te helpen.

Het onderwijs draait volop door via alternatieve thuislesmethoden die veel van onze leraren vragen en door samen met de kinderopvang nog plaats te bieden voor ouders met een cruciaal beroep. In de supermarkten wordt er volop bevoorraad. En ook in andere vitale beroepsgroepen zetten mensen de schouders er extra onder.

En bij de gemeente wordt er hard gewerkt om te zorgen dat de financiële gevolgen voor veel ondernemers en werknemers zo beperkt mogelijk blijven. Dat vraagt om financiële regelingen, flexibiliteit en een meedenkende gemeente. Het is goed om te zien dat het Deventer college van B&W en de gemeente hier voortvarend mee aan de slag zijn gegaan. Daarbij zijn er heel veel mensen en organisaties die meewerken- en denken in deze moeilijke periode.

Er zijn veel mensen ernstig ziek en er overlijden veel mensen. Dat zorgt voor grote onzekerheid. We leven erg met alle betrokkenen mee. We weten niet wanneer dit precies over is maar wel dat deze situatie alleen kan verbeteren als mensen zich in gezamenlijkheid blijven inzetten voor elkaar, dat we oog houden voor hen die het moeilijk hebben en dat we ons aan de richtlijnen voor de noodzakelijke fysieke afstand (in ieder geval 1,5 meter) en hygiëne houden om dit virus in te dammen.

Voor meer informatie vanuit de gemeente over Corona en de manier waarop de gemeente ondersteunt: https://coronavirus.deventer.nl/

Heeft u vragen, heeft u hulp nodig of wilt u gewoon even praten? Benader de PvdA dan ook gerust. We helpen of adviseren graag. Dat kan o.a. via ons ombudsteam: ombudsteam@pvdadeventer.nl

Fractie en bestuur PvdA Deventer

 

Het bericht ‘Samen sterk tegen Corona’ – door fractie en bestuur verscheen eerst op PvdA Deventer.

Op zondag 8 maart jl. vond op internationale vrouwendag de Deventer bijeenkomst plaats in de bibliotheek. In een drukbezochte en gevarieerde bijeenkomst werd ook de tweede Trijntje Blaauboerlezing gegeven. Trijntje was een van de eerste 4 vrouwelijke wethouders in Nederland. Ze werd wethouder in 1927. Oud-raadslid Bep Spa deed de introductie van deze lezing door oud-Kamerlid Keklik Yucel.

Introductie door Bep Spa:

Wie was Trijntje Blaauboer?

Lamberthe de Jong, historica uit Diepenveen heeft dat allemaal uitgezocht en beschreven.

Trijntje is in 1887 geboren in Amsterdam en in 1919 naar Deventer gekomen vanwege het werk van haar man Johannes Saunders.

Trijntje wordt lid van de SDAP en komt op de kandidatenlijst voor de SDAP.

Na de verkiezingen wordt Trijntje wethouder van onderwijs en ze is daarmee de eerste vrouwelijke wethouder in Deventer en de vierde in Nederland.

In 1931 komt er een einde aan haar wethouderschap vanwege een wijziging in de gemeentewet;

echtgenoten van onderwijzers van het lager en middelbaar onderwijs (ambtenaren) kunnen geen raadslid zijn.

Trijntje is daarover diep teleurgesteld, maar toch blijft ze actief op maatschappelijk gebied met name op het gebied van onderwijs en volksgezondheid.

Ze wordt lid van de Landelijke Onderwijsraad en zal die functie tot aan haar dood in 1951 bekleden.

Wat mogen we blij zijn dat vrouwen als Trijntje Blaauboer zich ingespannen hebben voor onderwijs en volksgezondheid en daarmee inspiratie hebben geboden aan de vrouwen in hun tijd maar ook nog steeds aan vrouwen in deze tijd.

 

Trijntje Blaauboer lezing door Keklik Yucel

Het is mij een eer en genoegen om juist hier, in mijn geliefde Deventer, in de prachtige nieuwe bibliotheek, de Trijntje Blaauboer-lezing te mogen uitspreken.

We komen van ver. Trijntje Blaauboer bijvoorbeeld die als één van de eerste vrouwen wethouder werd in Nederland, in Deventer. Een inspirerende vrouw naar wie deze lezing is vernoemd. Zo hebben we allemaal een verhaal. Nadat ik als tweejarig Turks-Nederlands meisje hier was komen wonen, was het iedere week weer een feest als we naar de bieb gingen. Het waren de jaren zeventig en tachtig in het Rode Dorp. Een gastarbeidersgezin. Met strikte zedelijkheidsnormen. Tradities waar stevig aan werd vastgehouden. Een vertrouwd baken in het nieuwe, vreemde land. Als meisje had ik een dienende rol, met veel huishoudelijke taken. Je wist niet beter.

Maar de spotjes over een slimme meid, die op haar toekomst is voorbereid bereikten ook het Rode Dorp. De tijdgeest ademde ook in Deventer verheffing, emancipatie en vooruitgang.

Gelukkig waren mijn ouders stiekem een klein beetje feministisch. Ze hadden in ieder geval een heldere boodschap voor me:

Pak je kansen, maak je school af en word economisch zelfstandig. Wees nooit afhankelijk van een man of van de staat!

Mijn eerste baan kreeg ik in het Deventer ziekenhuis. Dat heette toen nog het Sint Geertruiden Ziekenhuis.

Niet meer dan een bijbaantje naast mijn school, maar ik leerde er misschien wel de belangrijkste les uit mijn leven. Ik leerde zelfvertrouwen, ook als het moeilijk werd.

Ik was vijftien en werkte als voedingsassistente op een verpleegafdeling.

‘Fruitmeisje’ heette dat toen. Als fruitmeisje met ook nog eens een Turkse achtergrond kreeg ik wat andere vragen dan andere meisjes.

‘Moet jij ook als maagd het huwelijk in?’

‘Word je uitgehuwelijkt?’

U kunt zich voorstellen dat ik me als vijftienjarige heeeeel ongemakkelijk voelde. Het zweet brak me al uit als ik een zaal vol patiënten binnenliep.

Op een dag riep Joke, de verpleegkundige, mij naar de keuken van de afdeling en zei:

‘Keklik, je mag antwoord geven, maar het hoeft niet hè.’

Ik begreep dat wat jij wel of niet wilt belangrijk is. Ik mag er ook zijn, ook ik heb zeggenschap. Weer had ik iets wezenlijks geleerd. Vanaf dat moment ben ik rechtop gaan lopen. Geen enkele vraag kon mij nog van mijn stuk brengen…

In het examenjaar op de Hanzeschool, die hiernaast stond, was ik op een dag weer eens met mijn moeder mee naar het ziekenhuis om te vertalen. Mijn moeder vertelde met grote trots aan haar internist:

‘Mijn dochter is bijna klaar met haar school.’

De internist draaide zich om en zei:

‘Gefeliciteerd! En? Wat ga je doen? Doorleren?’

Daar hadden wij het thuis eigenlijk nooit over gehad! De wereld van de internist was een andere dan de mijne. Dat kwartje viel onmiddellijk. In de jaren tachtig was het niet in ieder gezin vanzelfsprekend om door te leren. De ambities en mogelijkheden in zijn wereld reikten als vanzelfsprekend verder dan die in de mijne. Mijn eigen pad had mij alweer iets geleerd. Gescheiden werelden andere toekomstperspectieven.

Na de Meao ging ik werken en trouwen. Wel met de aller- allerleukste en misschien wel meest geëmancipeerde man ter wereld. Vind ik dan hè.

Ondertussen waren er ook nieuwe wegbereiders opgestaan.

De maatschappelijke emancipatiestrijd ging verder.

Deeltijdwerk, betaalbare kinderopvang, studeren in deeltijd, leven lang leren dat werd allemaal mogelijk gemaakt.

Mijn ambities durfde ik inmiddels hardop te formuleren.

Studeren ging ik ook, eerst bij Saxion HRM en daarna Politicologie/ Bestuurskunde aan de VU. Dat combineerde ik met mijn werk en zorg voor jonge kinderen. Ik werkte toen bij de gemeente Deventer waar overigens een gemeentesecretaris zat die vrouwen aanmoedigde om door te groeien in de organisatie. Ik groeide door naar het managementteam.  Ook jij bedankt Theo Bakhuizen.

Daar waar het ertoe doet, daar waar ik een verschil kon maken voor de samenleving voor de mensen, zette ik me in. In allerlei maatschappelijke, politieke en bestuurlijke rollen, tot in de Tweede Kamer.

Op de vraag van een vriendinnetje waarom ik actief werd in de politiek zei mijn dochter ooit eens “Zij heeft alles moeten bevechten en probeert het nu makkelijker te maken voor ons meisjes” Mijn dochter sprak eigenlijk over u allemaal. Wij proberen het allemaal, ieder op haar en zijn eigen manier, een stukje makkelijker te maken voor de meisjes en jongens na ons. Ook wij plaveien nog de wegen.

Ruim honderd jaar geleden zou dat nog onmogelijk zijn geweest. Het algemeen kiesrecht voor vrouwen werd toen geregeld met een initiatiefwet van de Deventenaar Henri Marchant. Ik zeg het wel vaker: Deventer heeft iets unieks. Het ademt tegelijkertijd geschiedenis en vooruitgang. Het heeft een historische bezieling en een toekomstgerichte lef. Dat was vroeger al zo en dat is nog steeds zo.

Dankzij de overwinning die Marchant in 1919 boekte, schreef Deventer nog een keer sociale en politieke geschiedenis. Trijntje Saunders-Blaauboer werd in 1927 de eerste vrouwelijke wethouder van Deventer. Voor de SDAP uiteraard, de voorganger van de Partij van de Arbeid. Daar bleef het voor haar niet bij, want maatschappelijk betrokken als zij was had ze tal van functies in het openbare leven.

Trijntje was een wegbereider voor de generaties die na haar kwamen. Er is veel bereikt en nog veel te doen, maar wat mij betreft is het tijd voor een volgende stap in de emancipatie. Van streven naar doen. Van vooral een vrouwenzaak naar vrouwen- en mannenzaak. Van vele hobbels wegnemen, routes plaveien en pionieren naar een daadwerkelijke gelijkwaardige participatie. In alle lagen van onze samenleving.

Werken aan een gelijkwaardige positie van alle vrouwen, zowel maatschappelijk, politiek als bestuurlijk, is geen gunst, maar onze dure plicht. Van vrouwen én mannen. Vrouwenrechten zijn mensenrechten en daarmee niet alleen een vrouwenzaak maar ook een mannenzaak. Vindt u ook niet? We moeten het voortaan samen doen.

Het voelt onwerkelijk dat er zelfs nog tientallen jaren geleden zoveel ongelijkheid bestond tussen mannen en vrouwen. Nog zoveel traditionele rollenpatronen. Maar het geeft ook hoop in de toekomst. Vooruitgang? Ook als het traditioneel ingebakken is? Het kan! We komen van ver. Het is ook bewonderenswaardig dat dankzij de onvermoeibare inzet van vrouwen, zoals Aletta Jacobs en de Dolle Mina’s, zoveel stappen zijn gezet om de rechten van vrouwen gelijk te stellen aan die van mannen.

We komen allemaal van ver. Onze juridische vrijheid en gelijkwaardigheid is na maatschappelijke en politiek strijd wel zo’n beetje beslecht. Al zijn er nog strijdpunten.

Ik heb zelf als Tweede Kamerlid een initiatiefwet gelijke beloning voor gelijk werk voor mannen en vrouwen ingediend. Lilliane Ploumen heeft deze wet weer opgepakt, want vrouwen verdienen voor gelijk werk vandaag de dag nog steeds minder dan mannen.

We zijn er nog niet!

Nog steeds is rond de 50% van alle vrouwen niet financieel onafhankelijk.

Nog steeds zijn vrouwen kwetsbaarder voor armoede.

Nog steeds worden vrouwen voor gelijke werk minder beloond dat mannen.

Nog steeds worden typisch mannelijke eigenschappen hoger gewaardeerd dan typisch vrouwelijke eigenschappen.

Nog steeds hebben heel veel vrouwen nog te maken met huiselijk geweld.

Nog steeds werken er vooral vrouwen in beroepen en sectoren waar de beloningen wat lager zijn.

Denk aan de salarissen van de kassières, onderwijzers, thuiszorgmedewerkers, schoonmakers enzovoort.

Nog steeds zijn er weinig vrouwen in topfuncties.

Nog steeds zijn er te weinig vrouwen in de Tweede Kamer

Nog steeds zijn er te weinig vrouwen in gemeenteraden.

Nog steeds zijn er veel minder vrouwelijke wethouders

Nog steeds zijn burgemeesters vaak een man.

De Man is nog steeds de norm. De Man is nog steeds de Macht.

De laatste stap kunnen we samen zetten, vrouwen en mannen. Net als al die moedige vrouwen die ik in de wereld steeds weer zie strijden tegen het patriarchaat, tegen zedelijkheidsvoorschriften van de staat, tegen de machthebbers in allerlei onvrije landen, die de vrouwen klein willen houden. Zij gaan met de dood voor ogen de straat op, in de hoop dat het leven voor hun dochters vrijer en gelijker zal zijn. Stuk voor stuk moedige vrouwen en mannen.

Wij zijn schatplichtig aan alle wegbereiders, pioniers, ijsbrekers, baanbrekers, heldinnen en helden voor ons. Wij staan hier dankzij hen. Het is geen gunst, het is onze dure plicht om ons heen te kijken en hen die achter blijven mee te nemen. Maar ook om het makkelijker te maken voor andere vrouwen en onze dochters en zonen.

En laten we altijd naast alle mannen en vrouwen staan, hier en elders, die moedig strijd voeren voor hun meest elementaire vrijheden, hun nek uitsteken en opstaan tegen hen die hen klein, ongelijk en onvrij willen houden. Anderen hebben het ook voor ons gedaan.

Vrijheid en gelijkwaardigheid, broederschap én zusterschap! Daar gaat het ons om. Het betekent opstaan tegen geweld tegen vrouwen, tegen het klein houden van vrouwen, maar bijvoorbeeld ook het herinvoeren van eigentijds moedermavo’s voor al die vrouwen die nog geen arbeidsmarktkwalificatie hebben. Van gelijke beloning voor gelijk werk tot meer Angela Merkels, Jacinda Arderns en Liesbeth Grijsens.

En ja ook Deventer feliciteert Khadija Arib, een topper en voormalig collega, met haar afgelopen vrijdag nog zeer verdiende Aletta Jacobsprijs.

“Heel haar leven vecht zij al voor de emancipatie en gelijkheid voor vrouwen” Zij is een wegbereider voor andere vrouwen. Net als Mariette Hamer nu voorzitter van de SER die onlangs ook zeer verdiend de Joke Smit prijs won. Gefeliciteerd.

Wegen bereiden en routes plaveien……

Laten wij dat allemaal zijn en blijven voor de vrouwen om ons heen en onze dochters. Gewoon omdat de wereld daarmee een stukje eerlijker én mooier wordt.

Een fijne internationale vrouwendag!

Dank u wel

Het bericht Trijntje Blaauboerlezing 2020 verscheen eerst op PvdA Deventer.