Poliflw

 

Bestuur SP het Hogeland stapt per direct op, fractie gaat zelfstandig verder.

“Dit is geen besluit dat over één nacht ijs is gegaan,” aldus afdelingsvoorzitter Jan Dresmé.

 

“Al in de aanloopfase richting herindeling waren er leden die veel op personen gerichte kritiek uitten, zonder de bereidheid om op een constructieve manier mee te werken binnen onze afdeling. We zijn er uiteindelijk niet in geslaagd om het eens te worden. Als bestuur zijn wij nu unaniem tot het besluit gekomen om de verantwoordelijkheid voor het bestuur van de afdeling terug te leggen bij de landelijke partij.”

Nadat Sandra Herkströter in mei aangaf dat zij om persoonlijke redenen genoodzaakt was te stoppen met het raadslidmaatschap, is er veel overleg geweest.“We zijn transparant geweest naar de partij.” meldt Jan Dresme. “Samenwerken met mensen die de afdeling niet volledig wilden steunen bleek onmogelijk, maar dat was wel wat de partij van ons verwachtte.”

Voor fractievoorzitter Linda Visser is door dit alles het vertrouwen in de partij ook weg.

“Als raadslid ga je een verantwoordelijkheid aan voor de gehele periode.Ik ben geen SP-er die wegloopt voor haar verantwoordelijkheid, maar een socialist die wegloopt van de partij om haar taak als volksvertegenwoordiger naar eer en geweten voort te zetten” vertelt Visser. “Het vertrek van het kader van de afdeling, waar ik alle vertrouwen in heb, in combinatie met de onduidelijke politieke lijn van de landelijke SP heeft mij doen besluiten niet langer in de raad te willen zitten namens de SP.

Veel mensen blijken bij de gemeenteraadsverkiezingen niet alleen vanwege de partij op ons te hebben gestemd, maar juist op de mensen die op de lijst stonden. Daarom vind ik, daarin gesteund door lokaal bestuur, fractie en kader, dat ik moet blijven zitten als raadslid en onder mijn eigen naam verder moet gaan. De inwoners hebben baat bij een stevige stem in de raad die daar namens hen spreekt.” De toon en inhoud veranderen niet. Vol frisse moed werken we samen verder aan “grip op het Hogeland”.

De raadszetel van Sandra Herkströter zal wel terug naar de SP gaan. Wie die zetel gaat innemen is nog niet bekend.

Terwijl de wereld om ons heen stilstaat door de Coronacrisis kan het besluit over het bestemmingsplan en de 8 ton kosten van het Wereld Erfgoed Centrum in Lauwersoog (WEC) niet wachten. Tenminste volgens de coalitiepartijen, inclusief Groen Links en het college van het Hogeland. Je hebt geen glazen bol nodig om te voorspellen dat woensdag 15 april de raad van Het Hogeland in afgeslankte vorm vóór gaat stemmen. Niet vaak ben ik zo link geweest over besluitvorming als nu, het wordt er gewoon doorgejast. Blind voor alle rode vlaggen langs de route, wordt er met grote woorden en veel emotie gepleit voor dit “geweldige” plan.

Het plan

In de basis is het uitgangspunt dat het WEC dient als een soort multifunctioneel buurthuis voor de Wadden. In samenwerking met alle partijen die vaak al jaren daar werkzaam zijn, als centraal punt om de krachten te bundelen. Onderzoek, educatie, toerisme, recreatie, lokaal ondernemerschap, een plek waar we kunnen leren, ons vermaken en het werelderfgoed Waddenzee samen waarderen. Een gebouw dat er mag zijn maar dat past in het landschap en de duurzaamheidsgedachte. Ons Wereld Erfgoed Centrum als een toegevoegde waarde voor de natuur, inwoners en ondernemers. Wie wil dat nou niet?

In de realiteit is het niet zo. Als je het dunne laagje chroom van de huidige plannen afkrabt kom je flinke rotterij tegen. Het gaat al mis bij de basis, die is er namelijk niet.

Voorop staat de frontman van het Zeehondencentrum, die tevens de directeur is van stichting WEC. Hij is de “initiatiefnemer” van het WEC en is al een paar jaar naarstig op zoek naar bondgenoten die samen met hem willen investeren in zijn plannen. Hij is duidelijk handig met subsidies en heeft ze gevonden in het Waddenfonds, de voormalige gemeente De Marne, nu het Hogeland, en de provincie Groningen. Lees: Miljoenen aan gemeenschapsgeld voor de verhuizing van het Zeehondencentrum.

Draagvlak

Het blijkt moeilijk, zo niet onmogelijk om draagvlak te vinden op het gebied van investeerders en sterke schouders. Al een aantal jaren is de directeur van stichting WEC, inmiddels samen met dure commerciële bureaus, op zoek naar bondgenoten. Het draagvlak is wankel te noemen. De wethouder heeft ons een lijst van 50 bondgenoten beloofd, maar die is er niet.

Het college verwijst nu naar “de verklaring van Ribe” over de werelderfgoed community. Die verklaring is tot stand gekomen tijdens een werkbezoek van een kleine groep betrokkenen aan het “Vadehavscentret”, een vergelijkbaar project in het Deense plaatsje Ribe. Na een dikke maand stapt één van de initiatiefnemers namens Natuurmonumenten uit het kernteam van dit samenwerkingsverbond. Natuurmonumenten ziet er geen heil meer in onder het dictatoriaal leiderschap van de stichting WEC/Zeehondencentrum.

Van de ongeveer 40 namen van potentiële samenwerkingspartners die wij hebben kunnen vinden zijn rond de 20 partijen onderweg afgehaakt of überhaupt nooit aangehaakt. Van de ongeveer 20 die wel aangehaakt zijn, is de helft overheidspartij, of gesubsidieerd door overheden en/of het Waddenfonds, drie ervan zijn alleen betrokken bij het veldstation, de andere partijen zijn buren en deelnemers, maar géén investeerders. De mate van deelname verschilt in intensiteit en vorm, zo is ook een media- en marketingpartij ondertekenaar van de Ribe-verklaring.

De voorgeschiedenis

Is er één met flink wat hobbels op de weg. In 2018 is er aan de noodrem getrokken. De plannen zoals ze voorlagen konden niet op draagvlak rekenen. Terug naar de tekentafel: Daarvoor is een kwartiermaker aangesteld. Deze hebben wij gesproken, zijn adviezen waren helder weergegeven in een rapportage. Het college zegt dit eerst omarmd te hebben en gebruikt dit als argument dat het allemaal geweldig is.

Als wij vragen naar inzage in het rapport kan dat alleen vertrouwelijk, en ondertussen gaat er onder de media een openbare samenvatting met eindconclusies rond. Dan ineens was het rapport niet af, later houdt men het in het midden. Feit is dat in december 2019 de kwartiermaker mocht vertrekken en de stichting WEC zelf aan de slag is gegaan en de aanbevelingen naar eigen invulling opgevolgd heeft.

Governance

Is een heikel punt in dit verhaal, daar waar verschillende adviezen helder waren, bijvoorbeeld dat de directie van het Zeehondencentrum en de directie van stichting WEC niet door dezelfde persoon gevoerd zou worden. In de statuten van stichting WEC staat echter dat dit juist een voorwaarde is. Dit is dus nog steeds aan de orde, een kapitein met twee petten op en belangen die met elkaar verstrengeld zijn.

Wat de mate van inspraak en het risico is voor de betrokken overheidspartijen, waaronder onze gemeente, is geheel onduidelijk, terwijl zij dit project grotendeels financiëel zullen moeten dragen. Er komen adviesraden etcetera. Adviseren is echter echt iets anders dan meebesturen en beslissen. Het is niet duidelijk wie de directies controleert. Op dit moment lijkt het er sterk op dat één persoon aan het roer staat, namelijk de frontman van het Zeehondencentrum. Samen met de trouwe, volgende en loyale overheidspartners als bemanning vormt hij een “mammoettanker op ramkoers”.

Financiën

Ondanks onze vragen is door het college niet inzichtelijk gemaakt wat de kosten zijn geweest tot nu toe. Hoe de financiele onderbouwing van de plannen eruit ziet, en of het deel dat de enige investeerder, het Zeehondencentrum, bijdraagt wel daadwerkelijk beschikbaar is.

Wij denken van niet, zie hier de passage uit een e-mail van de frontman van het Zeehondencentrum aan iemand die vanwege onvrede met de WEC-plannen het donateurschap wilde beëindigen:“Overigens: Het bedrag van 9 miljoen (als investering van Stichting Zeehondencentrum) wat u noemt klopt niet. Een dergelijke investering kan alleen door externe financiering worden opgebracht. Daar zijn we druk mee bezig. In feite worden er vanuit Stichting WEC fondsen geworven om de extra financiële middelen op te brengen (naast de bijdrage die beschikbaar is gesteld door Waddenfonds en overheden). Hierbij mag aangetekend worden dat de eventuele bijdrage van het Zeehondencentrum niet gefinancierd zal worden met geld uit donaties, legaten en nalatenschappen die specifiek geoormerkt zijn voor de primaire zorg aan zeehonden.”

Ook is er in de voormalige gemeente de Marne in 2018 een miljoen gereserveerd voor de openbare ruimte tussen de visafslag en het WEC. Hierbij zou het Zeehondencentrum nog eens € 2.150.000 cofinancieren. Dit is in 2017 toegezegd maar dat lijkt nu ineens vergeten te zijn.

Het college kan ons géén inzicht geven in de gemaakte kosten, de te verwachten kosten, laat staan de exploitatie en financiën die erbij komen kijken als het WEC werkelijkheid wordt. Ook is er geen duidelijk antwoord op de vraag hoe het zit met de inspraak als de gemeente hiervoor risico’s aangaat. We weten al wel dat er een aanvraag komt van miljoenen voor een garantstelling door de gemeente.

Nu moet er 8 ton aan kosten betaald worden. Dat geld is nog niet vrijgegeven maar al wel uitgegeven, maar waaraan? Het antwoord van het college is verbijsterend: “Dat weten wij niet maar het WEC wel”. Goh, dus vanaf nu kunnen we allemaal een woest plan bedenken, tonnen uitgeven en het achteraf, zonder verantwoording af te leggen, declareren bij de gemeente? De raad gaat toch wel in meerderheid akkoord…

De 5 ton reserve Waddenkust

De kosten betalen we voor een heel groot deel met 5 ton, de volledige reserve Waddenkust. Zeg maar dag tegen plannen voor ontwikkeling van een spoelzee bij Noordpolderzijl, bevaarbaar maken van de maren van stad tot wad, Tiny houses in combinatie met het stimuleren van de lokale maakindustrie, enzovoorts.

Daar was volgens het college nog geen besluit over genomen. In de kadernota van 2018 is dit echter al wél vastgelegd binnen “BMWE”, de vier gemeenten waauit het Hogeland gevormd is. Zolang een besluit uit een voormalige gemeente in lijn is met wat de coalitie en het college wil, is het een stok om mee te slaan. Maar wanneer een eerder besluit niet goed uitkomt is men zeer creatief gebleken in het interpreteren en waarderen van eerdere besluitvorming, en volgt er een politiek spel met veel woorden en weinig inhoud.

De “GO”

Wanneer deze nu formeel gegeven is, in de vorm van een raadsbesluit, is onvindbaar. Het staat in het besluit van 15 april, dat is opgesteld om de realisatie van het WEC mogelijk te maken. Ook is het een coalitieafspraak en wordt er in het collegeprogramma voor 2019 al van uitgegaan.

Omdat de gemeente de Marne de intentie heeft uitgesproken mee te willen doen aan het WEC, neemt men de stelling in dat dat op Het Hogeland één op één ook het geval is. Dat tijden veranderen en dat de voorgestelde verbeteringen van de kwartiermaker halfbakken worden overgenomen moeten we voor lief nemen. De wethouder was helder in haar beantwoording, dat het college een “GO” heeft gegeven en er het volste vertrouwen in heeft.

Iemand van het commerciële bureau met kennis van zaken schetst echter een totaal ander beeld in een mail aan een (ex)deelnemer:“Zoals bekend zijn we nog bezig met voorbereidingen op allerlei gebied: governance, partnerschappen, toekomstige operationele organisatie, financiën etc. Dit alles is nodig om de Stichting WEC in de loop van dit jaar in staat te stellen een verantwoorde “go”-beslissing te kunnen nemen met het oog op de voor hen aanzienlijke investerings- en exploitatierisico’s van dit grote en complexe project.”

Bijzonder dat het college roept over een “GO” terwijl de mensen die er over gaan en kennis van zaken hebben er nog niet zo zeker van zijn. Wat gaat hier mis?

Het oordeel

Oordeel vooral zelf na het lezen van dit alles of het verantwoord is om op basis van een conceptplan, dat van onzekerheden aan elkaar hangt in tijden als deze, vol overgave te omarmen. In de wetenschap dat het nog meer gaat kosten, terwijl de gemeentefinanciën al flink onder druk staan en we afstevenen op een economische crisis.

De SP fractie vindt van niet en los van wat het raadsbesluit gaat brengen gaan we door met ons onderzoek, want hier gaat iets mis. Als het zo doorgaat komt er geen WEC, wel iets anders dat uiteindelijk miljoenen gemeenschapsgeld kost.

Ga terug naar de basis, de intentie van de “Ribe-verklaring” is een mooi nieuw startpunt, maar wel met een gelijke verdeling van krachten en machten. Een samenwerkingsverband waarin iedereen eer aan gedaan wordt en de inhoud, organisatiestructuur, financiën, risico’s en inspraak goed geregeld zijn. Ontmantel de “mammoettanker” WEC en hergebruik de bruikbare elementen, zodat er een duurzaam “Waddenschip” komt waarvan het gebouw de toegangspoort is.

De timing is met de Coronacrisis erbij extra wrang, juist op het moment dat lokale ondernemers in recreatie en toerisme de klappen moeten opvangen en hopen dat ze staande kunnen blijven. Wat ons betreft gaat die vijf ton reserve Waddenkust naar deze groep, bijvoorbeeld als steun van de gemeente bij extra kosten die ze moeten gaan maken om hun bedrijfsvoering aan te passen op de (tijdelijke) 1,5 meter samenleving.

Dan besteden we het geld nuttig en gooien we het niet in een bodemloze put.

Linda Visser

SP Het Hogeland

Tientallen jaren geleden gepresenteerd als een bijzondere ondersteuning. Zorg als een warme jas om iemand heen die dat nodig heeft. Nu niet meer weg te denken uit onze samenleving.

Toen onbaatzuchtige zorg voor de medemens, je naaste. Deze onbaatzuchtige zorg is uit gegroeid tot een steunpilaar in de zorg. Door de marktwerking kan men niet meer zonder die warme jas. De onbetaalde mantelzorg wordt meegenomen in begrotingen. Ook al zijn deze mensen niet opgeleid voor de taak die zij op zich nemen. Voor ondersteuning zijn er huisartsen, en mantelzorginstellingen, deze worden daarvoor wel betaald. Maar zorg over het privé leven van een mantelzorger is er nauwelijks. Zorg goed voor jezelf is de slogan. Ja doe dat vooral, want dan kan je langer de zorg gratis op je nemen want men wil zo lang mogelijk thuis in eigen huis blijven. Is dat wel zo, wil iedereen wel afhankelijk blijven van familie en of buren ?

O ja, laten wij niet de mantelzorg vergoeding vergeten. In deze gemeente een cadeaubon en een gezellige dagje, maar dan wel eerst even registreren bij betaalde medewerkers.

Dan is er ook nog het legioen van vrijwilligers.

Bibliotheken, musea, activiteiten in de zorg, dorpsverenigingen, scholen, bijzondere tuinen, sportclubs, Oranje verenigingen ( nu we toch een koningshuis hebben) kerken, in stand houden van cultureel erfgoed enz. Kortom alles waar de markt geen brood in ziet, staat of valt met vrijwilligers. Dat wordt ook meegenomen in begrotingen en plannen. Trek maar een blik vrijwilligers open.

Mantelzorgers en vrijwilligers daar draait het om, maar het mag niets kosten. Stel dat deze groepen het nou eens zo zat zijn om gebruikt te worden en het gewoon niet meer doen, zelf hun warme jas aanhouden en zich niet meer verantwoordelijk willen voelen voor hun onbetaalde werkzaamheden in hun eigen omgeving , wat dan ?

Dan zijn de rapen gaar. Daar zullen politici heel ongemakkelijk van worden. Gelukkig voor de bestuurders zijn deze groepen niet georganiseerd, hebben ze geen beschikking over tractoren, shovels en vrachtwagens, veroorzaken ze geen files en vervoersproblemen. Ook het vuilnis wordt gewoon op gehaald. Inderdaad doen ze het uit liefde voor hun medemens en hun eigen leefomgeving. Maar stel dat het wel gebeurt, staking van mantelzorgers en vrijwilligers. Hoe zou de overheid daarop reageren. Misschien geen dure gevechtsvliegtuigen, of geen begrotingstekort onder controle houden, of geen foute treinen aanschaffen, of geen landelijke dure politie reorganisaties die nog steeds niet goed gereorganiseerd zijn, of misschien zelfs geen koningshuis meer financieren of…..wie zal het zeggen.

Hoe kan het nou dat deze onbetaalde zorg voor de markt zo “gewoon” wordt gevonden, zo vanzelfsprekend ?

Waarom wordt de vergrijzing zo negatief benadrukt. Zij doen heel veel aan mantelzorg, vrijwilligerswerk, passen op kleinkinderen zodat ouders kunnen werken zodat zij hun huur, hypotheek en belasting kunnen betalen.

Waarom is het zo geweldig dat je vrijwilliger bent in een functie die eertijds een betaalde baan was.

Waarom wordt men moreel aangesproken om zorg te verlenen of om mee te doen als vrijwilliger, want zonder jou ……

Wij leven in een wereld van marktwerking. Natuurlijk is het geweldig om zorg te dragen in je omgeving, voor je buren, voor je liefste. Iets doen voor een ander voelt goed en is goed. Maar het mag niet gepromoot worden door welke overheid dan ook, onder het mom van noaberschap of “dat doe je toch uit liefde voor je naaste”, alléén omdat het kostenbesparend is.

Maar waarschijnlijk denk ik verkeerd. Ok boomer zal wel van toepassing zijn op mij als echte vergrijzende babyboomer. Even voor alle duidelijkheid, wij zijn een uitstervende groep, over enkele decennia zijn er vast andere problemen dankzij het korte termijn denken van overheden.

Geschreven door Trijn van Lottum

Woensdag 8 januari heeft Sandra Beckerman, woordvoerder gaswinning voor de SP in de 2e Kamer, op verzoek van de raadsfractie een bezoek afgelegd aan SP afdeling Het Hogeland.

Naast de fractie, bestuur en leden van de kerngroep was Albert Heidema van Ons laand, ons luu aanwezig aan de overlegtafel bij Ik&Zorg in Oldenzijl.

Reden van de uitnodiging was om zowel informatie mee te geven aan Sandra Beckerman richting 2e Kamer, maar ook van Sandra te horen wat de stand van zaken is in Den Haag.

“Het is ontzettend belangrijk om de lijnen kort houden, weten wat er speelt in Den Haag, maar vooral andersom, Sandra moet weten wat er lokaal speelt” legt Jan Dresmé, afdelingsvoorzitter uit.

Linda Visser, fractievoorzitter vult aan: “We krijgen veel vragen binnen van bezorgde inwoners, de onduidelijkheid over versterking, waar wel, waar niet en waarom bepaalde keuzes gemaakt zijn. Wij hebben niet alle antwoorden. Daarom willen we binnenkort een avond organiseren waarbij zowel experts als inwoners aan het woord komen. Sandra Beckerman is inmiddels bezig met haar 3e zwartboek over ervaringen rondom versterken en schades. We zullen mensen die zich bij ons gemeld hebben in contact brengen met Sandra zodat ook de verhalen van Het Hogeland in dat zwartboek komen.”

De avond werd afgesloten met een presentatie van Albert Heidema, die aan de hand van breuklijnkaarten, aquifers en seismologische gegevens uitleg gaf over verschillende soorten bevingen en de effecten daarvan.

Onze leden Harma Wieringa, Eltjo Kooi, Menno Danhof en Rinze Mook hebben op zaterdag 14 december, als vertegenwoordiging van onze afdeling het Hogeland, deelgenomen aan het Congres van de SP in Nieuwegein. Hieronder een verslag van die dag.

Het was vroeg opstaan. Voor ons was het de eerste keer dat we naar een congres gingen. Samen met Rinze, Menno en Eltjo. Ik was zelf, een beetje zenuwachtig maar toch heel nieuwsgierig.

Goed aangekomen in Nieuwegein. Overweldigd door de goed verzorgde organisatie. We keken rond naar bekende gezichten. Onze jassen werden in ontvangst genomen, en in een restaurant namen we een kopje koffie, alvast voor de lange uren.

Gelukkig konden we een plekje vinden in de grote zaal, waar we hele middag, op een paar pauzes na, zouden verblijven.

Het begon over Karl Marx, een filosoof, schrijver, historicus, econoom. Karl Marx was een belangrijke inspirator van de arbeidsbeweging en van het socialisme, communisme. Hij ontwikkelde het idee dat de winst van het kapitalisme uitbuiting van de arbeider betekende. Op zijn grafsteen staat: “Arbeiders aller landen verenigt U”.

Dan weer terug naar de werkelijke wereld. Jannie Visscher (58) is gekozen als nieuwe voorzitter van de socialistische partij. Ze is de opvolger van Ron Meyer, die eerder dit jaar zijn vertrek aankondigde na verloren Europese verkiezingen. Jannie Visscher was eerder wethouder in Groningen en Eindhoven. Visscher stond hoog op de Europese lijst, maar werd niet gekozen omdat de partij geen zetels wist te veroveren. Jannie Visscher’s woorden: “Wij moeten ervoor zorgen dat veel meer mensen zien en voelen dat SP er voor hen is”.

Ook hebben we gestemd over de wijzigingsvoorstellen en de moties op het congresstuk “Samen vooruit”, waarmee het nieuwe landelijke bestuur van de SP aan het werk gaat.

Vurige woorden kwamen van fractie voorzitter Lilian Marijnissen: ”Strijdlust en samenwerking”. Er komen andere tijden, mooie tijden! We moeten de moed hebben om successen te behalen.

 

En dan Sandra Beckerman: “Van los zand kun je kristal maken door strijdbaarheid!”.

Mijn eigen woorden: Durf te dromen,Durf te strijden,Je bent niet alleen,Samen!Samen kunnen we er tegen aan.In harmonie,En vrijheid.

Harma

Vanavond hebben we in de raad het besluit over het Ontwerp Bestemmingsplan m.b.t. de Kortsluitverbinding in Winsum, SP zal tegen stemmen. Hier een bijdrage van de Bloemenbuurt over het ontwerp-bestemmingsplan Kortsluiting-1. 

Alhoewel de mogelijkheid bestaat dat bij de vaststelling van het Ontwerp Bestemmingsplan m.b.t. de Kortsluitverbinding, opnieuw gebruik kan worden gemaakt van het inspreekrecht, zal de Bloemenbuurt zich daar vanavond van onthouden. De reden die de Bloemenbuurt daar voor op geeft, is gelegen in het feit dat ze geen rol willen spelen in de door het college geregisseerd en door de raad opgevoerd toneelstukje, inspreken is volgens hen, alleen nog maar voor de bühne.

Hoewel de klassieke politiek in meerderheid het populisme verwerpt, maken ze er, in de voormalige gemeente Winsum en nu ook in de gemeente het Hogeland, grif en vaak in het geniep, gebruik van. Meer dan 100 handtekeningen uit de Bloemenbuurt was het antwoord op de vraag van de Onderdendamsterweg of men het eens is met de Kortsluitverbinding. Natuurlijk wordt dan een handtekening geplaatst, ook in de Bloemenbuurt. De vraag had echter moeten zijn bent u voor een nieuwe aansluiting op de N361 of bent u voor een aansluiting op Ranum? In het ontwerp bestemmingsplan laat het college weten zich gesteund te voelen door deze handtekeningen. Waar is toch de morele grootsheid gebleven van wat gemeentepolitiek zou moeten zijn vraag je je dan af?

In een beschaafde democratische samenleving behoren ook minderheden een stem te hebben en dat geldt ook binnen de gemeentelijke politiek, de fracties en individuele raadsleden zijn daar verantwoordelijk voor om dat te bewaken en die stem te laten horen. Nu college en raad functioneert zoals ze functioneert, is het gevoel en het vertrouwen in de gemeentelijke politiek, voor de bewoners van de Bloemenbuurt compleet verloren gegaan. Die partijen die burgerparticipatie en dualisme in hun partij-en verkiezingsprogramma’s hoog in het vaandel dragen zouden er goed aan doen dit niet alleen met de mond te belijden, maar er ook een praktisch gevolg aan te geven, stemmen wordt anders een farce. Alle partijen vertegenwoordigd in de raad, hebben van de Bloemenbuurt een uitnodiging ontvangen om met hen in gesprek te gaan, er hebben 2 partijen gehoor aangegeven, de SP en de PvdA, de rest heeft het af laten weten. Wat nou burgerparticipatie? Trek dat bestuurders kostuum toch uit en kleed je weer met een ideologisch verentooi, zodat de politiek weer herkenbaar wordt voor de burger. 

De Bloemenbuurt heeft, voordat de raad hun geregisseerde stem gaat uitbrengen vanavond, nog wel een aantal vragen waar we in een laatste poging een antwoord op verwachten. 

Als uw college overtuigd is van de vele door de wethouder toegegeven gemaakte procedure fouten tijdens de voorbereiding en de behandeling in de raden van de voormalige gemeente Winsum en onze nieuwe gemeente het Hogeland, waarom doet uw college dan geen voorstel om de procedure over te doen? 

Zoals een aantal partijen de financiële kaders waarbinnen de Kortsluiting zou moeten worden gerealiseerd hebben gebruikt als argument om voor het huidige ontwerp te stemmen, is de vraag, waarom ze daarin blijven volharden nu de werkelijkheid heel anders is en deze argumenten zijn geminimaliseerd. Aan de RSP-subsidie zit geen houdbaarheidsdatum ook al probeert de wethouder ons wijs te maken dat dat wel zo is. Zou de provincie anders liegen? Trouwens de heer Kersaan van Gemeente Belangen kan gedetailleerd uitleggen dat deze kaders niet kloppen en dat er nog alternatieve financieringsmogelijkheden zijn. Met dit gegeven, waarom kiest ook het college niet voor een veilige aansluiting op de rotonde Ranum nu de jaarlijkse afschrijvingskosten geminimaliseerd zijn. De nieuw aan te leggen Kortsluitverbinding zal decennia dienst moeten doen.

De bewoners van de Bloemenbuurt hebben er vertrouwen in, dat het straks geaccordeerde bestemmingsplan, door de Raad van State naar de prullenmand wordt verwezen. Dit vertrouwen wordt nog eens versterkt door de uitspraak van de Raad m.b.t. de zaak van de Molenweg Noord in Adorp. Immers ook de provincie Groningen is van mening  dat extra aansluitingen op de N361 afnemende verkeersveiligheid en doorstroming betekent, N361 Veilig is het motto. In de gevolgde procedure heeft de bestuursrechter de provincie in het gelijk gesteld. Ook de voormalige gemeente Winsum vermeldt in haar Structuurvisie (2014-2024) dat dit beleid van de provincie wordt onderschreven. Onder het motto regeren is vooruitzien is dan de vraag of  het college de mening deelt dat de huidige plannen voor de nieuwe aansluiting op de N361 dan nu, met de huidige kennis, als kansloos moet worden beschreven? Zo niet, waarop baseert u dan die andere mening? Wat gaat u de bewoners van de Onderdendamsterweg vertellen als de Raad van State u in het ongelijk stelt. Komt er dan nog een Kortsluitverbinding of niet? 

Waarom was Gemeente Belangen eerst wel voor een Kortsluiting op de rotonde Ranum, zie hun tegenstemmen in de raad van Winsum en het huidige vigerende verkiezingsprogramma, en nu niet meer? Het argument dat men zich aan een college afspraak wil houden kan toch niet het enige argument zijn. Vind Gemeente Belangen ook dat ze kiezersbedrog plegen?

Wat heeft het CDA er toe bewogen in de raad van Winsum voor het besluit van 27 maart 2018 te stemmen, vervolgens in het verkiezingsprogramma toch te pleiten voor een aansluiting op Ranum en vervolgens weer voorstander te zijn van een aansluiting, zoals nu in het ontwerpbestemmingsplan is voorzien.

Zowel tijdens het voorjaarsoverleg als tijdens gesprekken met de bewoners van de Bloemenbuurt aan de keukentafel, heeft de PvdA steeds aangegeven voorstander te zijn van een hernieuwde procedure en van een aansluiting op Ranum. Wat is de reden dat de Bloemenbuurt via de pers moest vernemen dat deze partij een draai had gemaakt en wat zijn nu de argumenten waarom men deze draai heeft gemaakt?

De wethouder heeft de Bloemenbuurt op 15 juli jl. gevraagd waarom zij niet meer deelnamen aan de Klankbordgroep. Zowel de wethouder als de raadsfracties zijn steeds uitgebreid door de Bloemenbuurt geïnformeerd over het reilen en zeilen van de Klankbordgroep. Ook de bewoners van de Brake hebben hier brieven over verzonden aan het college en raadsfracties. In deze correspondentie werd duidelijk gemaakt dat de rol die de projectleider, heeft gespeeld, cruciaal is geweest waarom belanghebbenden er geen deel van meer uit wilden maken. Dit wetende, waarom is er toen niet ingegrepen door de wethouder? En waarom hebben de raadsfracties hier geen vragen over gesteld? Als iets tenenkrommend is geweest binnen dit gehele dossier dan is het wel het disfunctioneren van deze ingehuurde ambtenaar.

Met vriendelijke groet,

De Bloemenbuurt,

Namens deze,     B.J.Haak.

                P. Tuinman.