Poliflw

Mijn inzet voor de menselijke maat, het verhaal achter beleid of cijfers komt niet uit de lucht vallen. Dat is de rode draad door mijn leven en dat is waar mijn talenten en gaven tot uiting mogen komen. Gestart als activiteitenbegeleider in de ouderenzorg, later als ondernemer van een gastouderbureau en conflictbemiddelaar bij echtscheidingen. Nu als programmamanager werkend aan de verduurzaming van Nederland. Het is dan ook geen toeval dat ik antropologie ben gaan studeren. Ik verdiep me graag in mijn naasten en wil en kan luisteren.  

Ik strijd om het verhaal achter een cijfer of beleid naar boven te krijgen en zorg te dragen voor een menselijke maat. Een individu mag nooit ondergeschikt zijn aan een economie of aan geld. Een samenleving waarin iedereen telt, niemand aan zijn of haar lot wordt overgelaten. De burger moet weer gehoord worden. Daar wil ik me voor inzetten in de Tweede Kamer. 

Marieke Visser #28 

Het was natuurlijk niet de eerste keer dat de gemeenteraad vergaderde over de vernieuwing van de N206/Tjalmaweg. De tijdelijke weg, de gebruikte grondstoffen, de veiligheid, de ondernemers, de inwoners, biologen, Katwijk Smart Village, de scholen, kortom alles wat te maken heeft met mens, dier en natuur kwam de afgelopen tijden voorbij. Meesprekers die de moeite wilden nemen om een groep te vertegenwoordigen en de zorg en/of onvrede te uiten.

Voor mij geen vragen over de bijdragen, omdat ze glashelder waren. Wel dank en bewondering voor alle meesprekers. Als raadslid is het zo van belang om te weten wat er allemaal speelt!

De provincie

Dan een bijdrage vanuit de provincie. Ook de projectleider van de werkzaamheden aan de N206 beloofde beterschap. En ook daar merkte ik dat zowel bij de provincie als bij de uitvoerder (Boskalis) een goede intentie aanwezig was. Wel verbaasde het mij dat de provincie een aantal keer erkent dat het gemeentebestuur van Katwijk het bevoegd gezag is. Maar vervolgens noemt dat ze de gemeente erbij halen als ze dat nodig lijkt. Een beetje omgekeerde wereld dacht ik!

De wethouder

Ook de wethouder beloofde verbetering. Strenger controleren en bij overtreding van wetten en regels volgen consequenties. Het gemeentebestuur is tenslotte het bevoegd gezag! Op mijn vraag hoe de wethouder de zorgen en onrust gaat wegnemen en het vertrouwen van inwoners denkt te herstellen kreeg ik een prima antwoord. Er gaat aan gewerkt worden en ja, het zal een flinke klus worden. En ik was blij met deze reactie. Bij de vraag of de wethouder niet boos was noemde hij dat boosheid geen goede raadgever is en, dat hij woede en boosheid liever naast zich neerlegt. Ook mee eens. Maar toch miste er iets.  

De opbrengst

Voor mij was de opbrengst van de anderhalf uur durende vergadering eigenlijk een soort van leegte. Zoveel verhalen, zoveel beloften, zoveel discussie en toch miste er naar mijn idee iets. Dat gevoel bleef enkele dagen hangen en tegelijk ook één term die zich in mijn hoofd bleef herhalen, ‘bevoegd gezag’, bevoegd gezag, gezag, gezag….

Gezag

En opeens viel alles op zijn plek. Dit ene woord had alles in zich wat nu noodzakelijk is. Voor mens, dier en milieu maar ook voor provincie en Boskalis. Misschien wel een antwoord op veel meer zaken binnen de gemeente trouwens. Gezag wat is dat eigenlijk? Ja, aanvaarde of gelegaliseerde macht, maar dat is slechts de betekenis. Gezag is dat je ergens boven staat, maar misschien nog belangrijker dat je ergens voor staat! In dit geval boven het project en voor alles en iedereen in onze gemeente! En dit gezag wordt je toegekend. Maar gezag moet je vooral uitstralen. Dat brengt mij bij de volgende vraag: “Hoe doe je dat?”

Uitstraling

Er zijn natuurlijk allerlei psychologische trucs om gezag uit te stralen. Van ‘sta rechtop’ tot ‘geef een stevige handdruk’, al gaat die laatste op dit moment natuurlijk niet echt op.

Toen ik aan gezag uitstralen dacht moest ik denken aan een vakantie ergens in het voorjaar. We hadden een huisje aan het water gehuurd en omdat het weer zo prachtig was, zat ik veel buiten aan de waterkant. En net zo’n beetje 5 meter uit de waterkant zag ik een nest van een meerkoet. Het beestje zat rustig te broeden op haar nest. Het zag er liefdevol en vreedzaam uit. Opeens zag ik twee zwanen aan komen zwemmen. Twee grote statige vogels, waarbij de meerkoet natuurlijk helemaal in het niet zou vallen. Een strijd tussen de meerkoet en de twee zwanen zou onevenredig zijn en de uitslag zou vooraf al duidelijk zijn, althans dat zou je denken! Want toen de zwanen te dicht bij het nest kwamen, kwam de meerkoet in actie. Ze vloog op de zwanen af, maakte zich groot en ging tot aanval over. En het wonderlijke gebeurde: de zwanen gingen er vandoor. De meerkoet was op dat stukje water (zonder dat dit ergens beschreven staat) kennelijk het aanvaarde bevoegd gezag. En dat gezag straalde ze uit. Er zat zo’n boodschap van prioriteit in, zo’n noodzaak, zo’n urgentie dat het duidelijk was dat met deze vogel niet te spotten valt, hoe groot je ook bent! Nee niet direct woede en/of boosheid maar wel iets van agressie. Woede en boosheid doet iemand razend om zich heen slaan, Hier was iets van scherpte en focus maar niet echt lieftallig. Gewoon even de tanden laten zien. Voor mij het zichtbare verschil tussen intentie en urgentie!

Bestuur

En dit voorbeeld is naar mijn idee sprekend voor wat er nodig is in het project N206/Tjalmaweg. Een bevoegd gezag dat de urgentie, de noodzaak en de prioriteit uitstraalt van het beschermen van haar inwoners, haar flora en fauna, ja op een bijna territoriale manier. Een bestuur dat durft te zeggen: ‘Beste provincie, beste Boskalis wat fijn dat jullie willen werken aan een weg die onze regio hard nodig heeft (laat die noodzaak ook gezegd blijven), daarbij wil ik jullie wel laten weten dat jullie je op ons grondgebied begeven. Weet je aan de wetten, regels en afspraken te houden dan kunnen wij prachtig samenwerken. Doe je dat niet, weet dan dat je bij het verkeerde adres bent, dat je niet gespaard zal blijven en wij alles uit de kast trekken om alles en iedereen in ons dorp te beschermen.

Praktijk

Nou kan ik mij voorstellen dat iemand denkt: “Mooi verhaal, maar hoe doe je dit dan concreet? Wat verwacht je nu precies van het bestuur van onze gemeente? En wat is dan je eigen rol als raadslid?” Ja, die vraag heb ik mezelf natuurlijk ook gesteld. En ik moest daarvoor weer terug naar het nest van de meerkoet en de situatie met de zwanen.

Want er was daar iets wonderlijk moois aan de hand. De zwanen kwamen, ik kon niet waarschuwen en ook de eieren konden niet aan de bel trekken. Maar voordat ik de zwanen had gezien, had de moedermeerkoet ze allang in de gaten. Ze hield de twee scherp in de gaten en verloor ze geen moment uit het oog.                                                    

En dat is misschien het antwoord voor de concretisering van het gezag. Zorg dat je alles goed in de gaten hebt. Al voordat inwoners en omstanders iets zien, moet je dat zelf al in de gaten hebben. Door te controleren, door steekproeven, maar vooral door scherp en waakzaam te zijn. Of zoals de meerkoet er letterlijk ‘bovenop zitten’. En je kunt natuurlijk niet van een wethouder verwachten dat hij alles zelf in de gaten houdt. Daar heeft hij menskracht voor. Deze ambtenaren moeten wel op pad gestuurd worden met de juiste opdracht en met dezelfde urgentie als de wethouder zelf heeft. Je zou kunnen zeggen dat die ambtenaren de ogen en oren van de bestuurlijke ‘meerkoet’ zijn.

Dat brengt mij als raadslid ook bij mijn eigen rol. Want de gemeenteraad dient het bestuur (B&W) te faciliteren en te controleren in het werk dat zij doen. En als wij het zo belangrijk vinden dat er ‘ogen en oren’ zijn, dan moeten wij natuurlijk niet opeens een oor of oog amputeren. Oftewel, als je als raadslid zegt dat je controle en steekproeven bij allerlei projecten belangrijk vindt, dan kun je niet aan de andere kant zeggen dat je op de organisatie en mankracht wilt bezuinigen. We mogen wel verwachten dat er een heldere taakstelling is en dat iedereen doet wat er van hem of haar verwacht wordt. En daar wordt binnen de gemeentelijke organisatie hard voor gewerkt. En als raadslid heb ik ook een controlerende rol. We hebben de taak om toe te zien of het college de juiste dingen doet, met de juiste intenties en met de juiste urgentie. Je zou kunnen zeggen dat ik als raadslid weer een beetje aan de waterkant sta om te kijken of de bestuurlijke meerkoet haar territorium genoeg verdedigt als dit nodig is.

Samenvatting

Er zijn veel ‘noodzaken’ in dit project. De noodzaak dat inwoners hun zorgen en onvrede blijven uitspreken. De noodzaak dat de uitvoerders de juiste intenties hebben en zich aan wet en regelgeving houden. De noodzaak dat het bevoegd gezag dit ook uitstraalt en naleeft. De noodzaak van goede ambtenaren die de ogen en oren van dat bevoegd gezag zijn. De noodzaak van een gemeenteraad die het financieel mogelijk maakt dat het college voldoende ondersteunt en bijgestaan wordt en daarbij controleert. Want alleen samen kunnen we zorgen dat de inwoners en de natuur van onze mooie gemeente beschermt worden met de prioriteit, de urgentie en het gezag zoals dat van de meerkoet!

Ben van der Plas, raadslid

Woensdag brachten provinciale politici en raadsleden uit Katwijk en Wassenaar een bezoek aan het voormalig Vliegkamp Valkenburg. De eerste bouwplannen voor het nieuwe dorp en de inpassing van de groene omgeving werden daar toegelicht in een van de hangaars en tijdens een gemondkapte busrit over het uitgestrekte terrein. Onze woordvoerder Ton de Vries, was erbij en hoorde wethouder Gerard Mostert aan het begin van de dag blij en opgelucht een primeur aankondigen. In alle vroegte waren woensdag de handtekeningen gezet onder de samenwerkingsovereenkomst door het Rijksvastgoedbedrijf en de gemeente Katwijk. De avond ervoor was de gemeenteraad akkoord gegaan met het resultaat van jarenlange en vaak spannende onderhandelingen over de samenwerking van gemeente en grondeigenaar.

In ontspannen sfeer kregen RVB en de St. Unmanned Valley daarna gelegenheid hun plannen en de voortgang van de bedrijvigheid en testgelegenheid voor (vooral) de drone-industrie toe te lichten. Een nog steeds kansrijke economische ontwikkeling op een unieke locatie. Samenwerking van innovatieve bedrijvigheid, startups en betrokkenheid van alle soorten beroepsonderwijs (mbo, hbo en TU Delft) maken het tot een regionale en zelfs landelijk belangrijke ontwikkeling. Thema's als lokale bereikbaarheid, testfaciliteiten en een vliegcorridor naar zee vragen aandacht als voorwaarden voor verdere ontwikkeling.

Hoe krijg je als raadslid goed zicht op het groenbeheer in onze gemeente? Een tour langs de biodiversiteit van Katwijk is een eerste stap! Samen met ecoloog Maarten Langbroek fietsten we door onze gemeente om meer te horen over de biodiversiteit van Katwijk en hoe ons groen op een juiste manier beheerd moet worden.

Als we willen zorgen voor bloeiende, soortenrijke bermen is ecologisch bermbeheer essentieel. En dat hoeft niet eens enorm ingewikkeld te zijn. Bij ecologisch bermbeheer is het belangrijk dat er altijd een deel (minimaal 15%) niet wordt gemaaid. Op deze manier blijft het ongemaaide deel een plek voor voedsel, beschutting en overwintering voor bijen, vlinders en andere dieren.

Dit vergt een andere manier van werken. Op dit moment worden er nog veel bermen op de traditionele manier beheerd. Een gemiste kans! Met het nieuwe groenbeleidsplan gaat de Gemeente Katwijk aan de slag met ecologisch beheer. Een paar nieuwe bomen (kwantiteit) zet geen zoden aan de dijk als de kwaliteit niet voldoet. Dit is het geval op het moment dat er veel uitheemse soorten worden geplant. Dat zijn soorten die van nature niet in de kustregio voorkomen. Omgevingsfactoren zijn van groot belang om de biodiversiteit te bevorderen, daarbij is de keuze voor inheemse soorten essentieel.

Tot slot hebben we geconcludeerd dat participatie een hoop goed maakt. Bij de nieuw gecreëerde bermen op de Biltlaan is gekozen voor een uitgebreid participatieproject, waarbij ook ecologen hun visie konden delen. Over een jaar ontstaat op de Biltlaan-Noord een mooi stukje inheems groen, hoewel dat langer duurt om te groeien. Het stuift weliswaar op het moment, maar het is belangrijk om te blijven communiceren over de ecologische keuzes die worden gemaakt.

Donderdagavond heeft de raadscommissie vergaderd over de omgevingsvergunning van de tijdelijke N206 aan de noordkant, vlak langs ons mooie Valkenburg. In zijn betoog sprak raadslid Ben van der Plas zijn treurnis uit over het gelopen proces rondom deze weg met de woorden “ellendig, triest en teleurstellend”.

Maar we moeten ook realistisch zijn. Er zijn geen juridische argumenten om de vergunning te weigeren. Het niet verlenen van de vergunning zou slechts tot vertraging leiden en extra geld gaan kosten. En de weg zou daarna nog steeds aan de noordkant komen te liggen. Tijdens het debat heeft helaas geen enkele partij argumenten aangedragen waarmee we een kans maken in een proces tegen de provincie.

Is dit mooi? Nee zeker niet. En niemand is met deze tijdelijke weg beter af, maar het is nu de realiteit dat we dit niet tegen gaan houden. Dat is, naar ons idee, geen gebrek aan lef en verstand, maar juist het gebruik maken van deze twee. Het toekennen van de vergunning neemt niet weg dat wij de provincie nog steeds aanraden een andere keus te maken. Door gebruik te maken van de risicoreserve (risico’s zijn er naar ons idee zeker) kan de weg nog steeds naar de zuidkant.

We vermoeden echter dat dit een advies tegen dovemansoren is.

De dure belbus voorziening verdwijnt uit Katwijk, maar er komt een andere vervoersvoorziening voor ouderen en voor mensen met een lichte beperking voor terug. Voor de nieuwe vervoersvoorziening is een sociaal ondernemer nodig die durft te investeren maar die vooral alle vrijheid van het college moet krijgen om te ondernemen. Voor deze voorziening zal een beroep gedaan worden op vrijwilligers.

Voor wie regelen we deze voorziening in Katwijk? Voor bijvoorbeeld die oude dame van 90 jaar met een klein inkomen, die afhankelijk is van huishoudelijke hulp, die slecht ter been is en die zonder vervoer bijna haar huis niet meer uit kan. Voor deze dame is betaalbaar vervoer nodig om eenzaamheid te voorkomen. Ouderen en mensen met een beperking moeten kunnen blijven participeren in onze samenleving en een goede vervoersvoorziening draagt hieraan bij.

De ChristenUnie wil dat de gemeente Katwijk voldoende ruimte geeft aan de sociaal ondernemer, die thuis is in de gemeente Katwijk en die de wegen kent om samen te werken (denk hierbij aan zorginstellingen die al busjes hebben rijden).

Het is de bedoeling dat vrijwilligers onder aansturing van de sociaal ondernemer de ouderen gaan vervoeren. De ChristenUnie ziet dit als een kans en niet als een beperking. Dat betekent wel dat aan de voorkant alles heel goed geregeld moet zijn. Samen zijn we blij dat er in Katwijk zoveel vrijwilligers actief zijn, maar dat betekent wel dat we zuinig moeten zijn op onze vrijwilligers. Dit plan mag niet falen. Gaat het fout, raken we de vrijwilligers kwijt en zijn onze ouderen de dupe.

De fractie van de ChristenUnie kon akkoord gaan met de nieuwe toekomstige vervoersvoorziening omdat de wethouder heeft toegezegd dat de ondernemer alle ruimte krijgt om te ondernemen en er een succes van te maken. Vervoer voor mensen die anders hun huis niet uit kunnen zal geborgd moeten worden en hierover moet gecommuniceerd worden met de doelgroep. Ook zal er tijdig aan de raad gerapporteerd moeten worden als de sociale markt deze uitdaging niet oppakt, zodat er bijgestuurd kan worden.

De ChristenUnie staat in voor ouderen en mensen met een lichte beperking die afhankelijk zijn van goed en betaalbaar vervoer. Lukt deze vorm niet dat komt de wethouder terug bij de raad. Kwetsbare inwoners van Katwijk mogen niet de dupe worden en kunnen tijdens dit proces, wanneer het nodig is, terugvallen op de Regiotaxi.

Het strand kan toegankelijker. Naast de bestaande betonnen platen, bestaat namelijk de mogelijkheid om op het strand de Mobi-mat neer te leggen. Deze lichtgewicht rubberen mat (van hergebruikt materiaal) kan worden uitgerold op moeilijk begaanbare plaatsen, zoals het mulle zand en maakt het strand meer toegankelijk juist voor mensen met een beperking. Denk aan mensen met een scootmobiel, rolstoel of rollator.

In november vorig jaar heeft het college toegezegd dat de Mobi-mat getest zou worden en dat er een proef zou worden gedaan met deze mat. Intussen heeft er een presentatie plaatsgevonden op het strand voor zowel het college als de raad. Daarbij waren eventuele gebruikers aanwezig. Mooi was het om te zien dat ook cliënten van Het Raamwerk aanwezig waren, samen met een afvaardiging van het Gehandicapten Platform. Aangezien de tijd verder gaat en intussen het strand weer opgebouwd en klaargemaakt wordt voor het zomerseizoen, hebben de fracties van de PvdA en de ChristenUnie het College een aantal vragen gesteld over de voortgang van deze proef.

Beide fracties zijn benieuwd of het college al stappen genomen heeft om de proef met de Mobi-mat te starten. De tijd dringt. Zowel de PvdA als de ChristenUnie wil van het college weten hoe zij het gebruik zien van de Mobi-mat op het strand en de reactie van de omstanders. Of er contact is opgenomen met het platform gehandicaptenbeleid en of er gesprekken worden gevoerd met partners (strandexploitanten) die eventueel een rol zouden kunnen hebben in het onderhoud. Wat beide fracties betreft moet er snel uitsluitsel komen, zodat nog dit voorjaar gebruik gemaakt kan worden van de mat en het strand voor iedereen toegankelijk wordt.

De gemeente Katwijk wil zo snel mogelijk gaan bouwen op de locatie van het voormalig vliegkamp Valkenburg en is bereid 600 extra woningen te realiseren voor middeninkomens. Dit schrijft de gemeente in een brief die vandaag naar de ministers Van Veldhoven en Knops en naar de Tweede Kamer is verstuurd. “Snel woningen bouwen is absoluut noodzakelijk, er is grote woningnood. Met name mensen met een middeninkomen, zoals de juf, de agent en de verpleegkundige, kunnen nauwelijks een betaalbare woning vinden. Het is daarom essentieel dat de regionale afspraken over betaalbare woningen op Valkenburg worden nagekomen”, aldus wethouder Gerard Mostert. “Het College van Katwijk is daarom bereid 600 extra woningen te realiseren voor middeninkomens.”

De ChristenUnie wil dat de jaarwisseling en het afsteken van vuurwerk mensen verbindt en dat het een veilig feest is voor iedereen. Daarom heeft de fractie voorgesteld om het afsteken van vuurwerk voor te behouden aan lokale vuurwerkclubs. Deze clubs kunnen, na toestemming van de gemeente, voor en met de buurt/dorp het nieuwe jaar inluiden. Verder gebruik van vuurwerk door consumenten wordt hiermee niet meer toegestaan.

“De politie, brandweer en artsen roepen al jaren om een vuurwerkverbod. Elk jaar opnieuw is er veel schade in de openbare ruimte. De ChristenUnie hoort te vaak dat veel mensen tijdens oud en nieuw niet meer de straat op gaan vanwege het vuurwerkgeweld. Even rustig met je hond weg is er niet meer bij. Daarbij komt ook nog eens dat er een behoorlijke luchtvervuiling is waar heel veel mensen last van hebben. Kortom, wat de ChristenUnie betreft krijgt de vuurwerktraditie in Katwijk een nieuw jasje. Met dit voorstel kunnen we van de jaarwisseling weer een feest voor iedereen maken. De vuurwerkvereniging is wat ons betreft de toekomst”, aldus raadslid Atie Kuijt.

De ChristenUnie heeft daarom een motie ingediend. Deze is medeondertekend door de SGP, PvdA, D66, GemeenteBelangen en Hart voor Katwijk. Een meerderheid. Nu is de burgemeester aan zet om uitvoering te geven aan deze motie.

Het parkeerbeleid in onze gemeente wordt aankomende periode besproken. De ChristenUnie heeft vragen gesteld aan het college over het bijbehorende participatietraject met onze inwoners. Het college heeft aangegeven dat er een online enquête is uitgezet onder alle inwoners van Katwijk (over parkeren, groen en bewegen) en er zijn participatiesessies met sleutelfiguren en betrokken organisaties.

De ChristenUnie vindt het onjuist dat er maar voor een kleine groep een participatiesessie wordt georganiseerd. Immers heeft een deel van de inwoners bij ons aangegeven dat zij graag willen meespreken met de gemeente over het parkeerbeleid! Ook geeft het college aan dat voor het opstellen van het parkeerbeleid er geen participatieplan is opgesteld. Dat vinden wij een vreemde gang van zaken.

Wij hebben het college ter verantwoording geroepen en gevraagd of zij alsnog een participatietraject voor inwoners gaan organiseren. Wij wachten het antwoord af.