Poliflw

Op vrijdag 1 mei sloot de Leidse bed-bad-en-broodvoorziening. Als reactie hierop stuurder de raadsfracties van GroenLinks, D66 en PvdA op 3 mei een brief naar het college. Wij stelden een aantal kritische vragen aan het college en riepen het college op haar zorgplicht serieus te nemen.

Kort overzicht

In 2014 besloot de gemeente Leiden tot de oprichting van een eigen bed-bad- en broodvoorziening voor ongedocumenteerde vluchtelingen, omdat het Rijk haar taak hierin verzuimde. In 2018 werd duidelijk dat het Rijk Landelijke Vreemdelingen Voorzieningen (LVV’s) zou inrichten als opvangplekken voor ongedocumenteerden. De LVV’s zijn grote, meer geclusterde locaties waar mensen kunnen werken aan hun perspectief. In datzelfde jaar spraken de Leidse formerende partijen (D66, GroenLinks en de PvdA) af om deze landelijke wet- en regelgeving te volgen, al was dit wel een heel moeilijke beslissing. 

 

De sluiting op 1 mei

De sluiting op 1 mei kwam echter onverwacht vanuit de pers naar ons toe. Het was de afspraak om de voorziening op 1 juli te sluiten. GroenLinks heeft zich altijd sterk gemaakt voor een warme overdracht naar Rotterdam. Onze inzet in dit debat was dat het college er alles aan moest doen om mensen te motiveren en te helpen om de overstap naar Rotterdam te maken en hier ruim de tijd voor te nemen. De stap nemen naar Rotterdam kan namelijk heel moeilijk zijn voor deze doelgroep.

Waarom is de voorziening dan voortijdig besloten, voordat alle bewoners de overstap naar Rotterdam gemaakt hebben? En is er wel alles aan gedaan om mensen te motiveren en ondersteunen? Met die vragen en een oproep tot ruimhartigheid stuurden wij de brief aan het college.

Ook een aantal oppositiepartijen stelden kritische schriftelijke vragen, en de PvdA had nog aanvullende technische vragen. Op al deze documenten kwamen uitgebreide antwoorden. In de Raadscommissie Onderwijs en Samenleving van 14 mei werd het onderwerp wederom besproken.

 

De antwoorden vanuit het college en het vervolg.

Uit de antwoorden van het college blijken twee zaken. Ten eerste is de Raad te laat geïnformeerd. Dat had natuurlijk veel eerder gemoeten in dit dossier. Gelukkig is dat ook erkend door de wethouder. Ten tweede is inderdaad alles gedaan om de bewoners te motiveren tot de overstap naar Rotterdam. Dit heb ik in de commissie nog eens uitgevraagd. Uit het antwoord van de wethouder en een gestuurde rapportage op individueel niveau blijkt dit ook. Al vanaf 2018 is alle mogelijke inzet gepleegd om de dossiers op orde te krijgen en de bewoners klaar te maken voor de overstap naar Rotterdam, waar ze kunnen werken aan een toekomstperspectief. De mensen die zich hieraan hebben onttrokken, hebben hier een bewuste eigen keuze in gemaakt.

Natuurlijk heeft dit wel gevolgen voor deze oud-bewoners van de bed-bad-en broodvoorziening, die een ander pad gekozen hebben. Het heeft gevolgen vanuit humanitair oogpunt, het is gelinkt aan een veiligheidsvraagstuk, en aan de volksgezondheid. Precies om die redenen is het heel belangrijk dat de raad op de hoogte gehouden wordt over hoe het deze mensen vergaat. 

In de commissie vroeg GroenLinks de wethouder om dit strak in de gaten te houden. Eens per kwartaal krijgt de raad daarom een rapportage hierover, op het niveau van het individu. Natuurlijk voor zover zij daar zelf aan willen meewerken: iedereen heeft recht op privacy. Zo blijven wij nauw betrokken bij de doelgroep en de gevolgen van de sluiting.

 

Wilt u meer informatie? Neem dan contact op met woordvoerder op dit dossier, Rembrandt Rowaan (rembrandt.rowaan@groenlinksleiden.nl, of 06-49409944). Of met fractievoorzitter Gebke van Gaal (gebke.van.gaal@groenlinksleiden.nl, of 06-10004600). 

Afgelopen vrijdag, 1 mei is de bed-bad-en broodvoorziening van Leiden gesloten. Het is echter niet verantwoord om mensen in coronatijd van hun netwerk afhankelijk te maken. We roepen het college dan ook op om nu in actie te komen. In onderstaand artikel lees je over de ontwikkelingen rondom de bed-bad- en broodvoorzieningover en onze oproep.

In 2014 besloot de gemeente Leiden tot de oprichting van een eigen bed-bad- en broodvoorziening voor ongedocumenteerde vluchtelingen. Op dat moment weigerde het rijk namelijk om in opvang te voorzien voor deze groep.

Tijdens de onderhandelingen over het Leidse coalitieakkoord in 2018, werd duidelijk dat de rijksoverheid stappen wilde ondernemen om landelijke opvangvoorzieningen in te richten. De formerende partijen (D66, GroenLinks en de PvdA), spraken toen af om de landelijke lijn te volgen. Wanneer het rijk opvang zou regelen voor ongedocumenteerden, zou de gemeente niet meer aan zet zijn. In november 2019 werd dit bekrachtigd met een raadsbesluit: de bed-bad-en broodvoorziening aan het maansteenpad zou sluiten medio 2020. 

 

GroenLinks heeft hierbij steeds een ruimhartig beleid benadrukt richting de groep ongedocumenteerden. Het is erg onprettig voor deze mensen om hun vertrouwde omgeving te moeten verlaten. In Leiden hebben zij hun netwerk en begeleiders. Hier zijn ze vertrouwd. Daarom moet ruim de tijd genomen worden om deze mensen te begeleiden. Zij worden in de Landelijke Vreemdelingen Voorziening (LVV) in Rotterdam toegelaten, als ze aangeven mee te willen werken aan hun vertrek. ‘Niet meewerken’ kan echter tal van redenen hebben, bijvoorbeeld psychische problemen, ziekte, of doodmoe zijn van de uitzichtloosheid en de vele afwijzingen die mensen al gehad hebben. Lever dus maatwerk! Begeleid mensen op individuele basis, biedt waar nodig psychische hulp en neem de tijd voor ze. 

 

GroenLinks heeft het college gevraagd om de doelgroep strak te monitoren en de raad te blijven informeren over deze doelgroep. Ook was de afspraak dat de Leidse bed-bad-en broodvoorziening op 1 juli 2020 zal sluiten, met mogelijke uitloop indien er individuen waarbij de overgang naar Rotterdam moeilijk verliep. Nu is de voorziening al op 1 mei gesloten, in coronatijd.

 

Het is niet verantwoord om mensen in coronatijd van hun netwerk afhankelijk te maken. Mensen kunnen daardoor besmettingen oplopen of anderen besmetten. Ook is treinverkeer niet veilig in deze tijd. Deze mensen zijn vertrouwd in Leiden en moeten dus nu op maat worden begeleid! Samen met D66 en de PvdA hebben wij daarom een brief geschreven aan het college, waarin we het stadsbestuur oproepen om haar zorgplicht serieus te nemen voor deze doelgroep. De brief vind je onderaan bij de stukken. Wij blijven ons inzetten voor ruimhartigheid en maatwerk voor de Leidse ongedocumenteerden. 

 

Wilt u meer informatie? Neem dan contact op met woordvoerder op dit dossier, Rembrandt Rowaan (rembrandt.rowaan@groenlinksleiden.nl, of 06-49409944). Of met fractievoorzitter Gebke van Gaal (gebke.van.gaal@groenlinksleiden.nl, of 06-10004600). 

 

Zie ook het artikel en interview met Rembrandt op Unity.nu: Sluiting bed-bad-brood 'zeer onverantwoord'

Leiden vergroenen. Met dat doel waren we zaterdag 29 juni met vrijwilligers van GroenLinks, PvdA en D66 in de Fortuinwijk. Het was een warme dag en elke schaduw biedende boom toonde al meteen een belangrijk voordeel van vergroening: het verminderen van hitte stress. Met de planten die we bij ons hadden wilden we daarnaast bijdragen aan het stimuleren van de biodiversiteit. 

De Griekse malva’s, zonnehoeden, vingerhoedskruid, St Janskruid, sedem, lavendel en nog vele andere soorten bieden bijen, vlinders en andere beestjes een aantrekkelijke leefomgeving en de bewoners van de Fortuinwijk een weelderig aanzien. Gewapend met schepjes, potgrond en tientallen plantjes trokken we in teams de wijk in om te laten zien dat GroenLinksers, PvdA-ers en D66-ers niet alleen in woord, maar ook in daad gezamenlijk optrekken om van Leiden een groene en duurzame stad te maken.

Biologisch gekweekte plantjes

De plantjes die we als GroenLinks aan de bewoners van de Fortuinwijk aanboden waren gekweekt door Joost en Maurits. Het balkon van Maurits heeft wekenlang volgestaan met stekjes. Daarnaast kwam een deel van de planten van biologische kwekerij De Groene Cirkel in Oegstgeest waar ze niet alleen precies wisten welke planten geschikt waren voor een Tegel eruit Plant erin-actie, maar de actie ook ondersteunde door een mooie korting te geven. Dank daarvoor!

Mocht je zelf aan de slag willen gaan met het vergroenen van Leiden, wat heb je dan nodig?

Allereerst een betegeld stukje grond. Vervolgens een priem, schroevendraaier, spade of ander gereedschap om de tegel uit de grond te wrikken. Een schepje om scherp zand te verwijderen en potgrond toe te voegen. Een of meerdere plantjes. Tenslotte wat water voor de jonge aanplant. Voor biologische plantjes kun je goed terecht bij De Groene Cirkel. Je ondersteunt dan meteen hun projecten voor re-integratie en dagbesteding.

Voor andere nuttige tips en tricks, kijk op: www.gagoed.nl/geveltuin over geveltuinen in Leiden of op https://www.operatiesteenbreek.nl/.

Door: Maurits Donga & Annemarie van Elfrinkhof

In aanloop naar de Provinciale verkiezingen gaan we in gesprek met kandidaten die op de lijst staan. Nu aan de beurt is Wethouder Duurzaamheid, Mobiliteit en Beheer Openbare Ruimte: Martine Leewis!

Stel jezelf even voor!

Ik ben Martine Leewis, sinds 23 mei 2018 wethouder Duurzaamheid, Mobiliteit en Beheer Openbare Ruimte voor GroenLinks in Leiden. Samen met GL collega Yvonne van Delft, Marleen Damen (PvdA), Fleur Spijker en Paul Dirkse (beide D66) vormen wij een ambitieus, progressief college dat vol voor duurzaamheid gaat.

Hoe ben jij bij GroenLinks Leiden terecht gekomen?

Ik ben al ruim 10 jaar binnen GL actief, maar tot dusver vooral achter de schermen of indirect. Ik ben 5 jaar voorzitter van de afdeling Leiden geweest, en vervolgens ook voorzitter van verscheidene andere commissies. Daarnaast was ik actief lid van de Landelijke werkgroep water, en ben via die lijn bij het Hoogheemraadschap Rijnland beland. Immers, GL doet niet onder eigen titel mee aan de waterschapsverkiezingen, maar steunt Water Natuurlijk. Toen ze daar 10 jaar geleden kandidaten zochten, ben ik als GroenLinkser actief geworden binnen Water Natuurlijk. En ben vervolgens eerst 6 jaar fractievoorzitter geweest, en de drie jaar voor mijn wethouderschap Hoogheemraad.

Je bent nu momenteel wethouder van duurzaamheid, mobiliteit en beheer openbare ruimte. Hoe is dit zo gelopen? / Wilde je altijd al wethouder van duurzaamheid, mobiliteit en beheer openbare ruimte worden?

Het wethouderschap is min of meer toevallig op mijn pad gekomen. Ik heb heel veel met de onderwerpen van mijn portefeuille, met name met klimaatadaptatie, water, vergroenen en biodiversiteit. Ook in mijn overig werkzaam leven heb ik me daar altijd mee bezig gehouden. Mijn inhoudelijke betrokkenheid, gecombineerd met mijn bestuurlijke ervaring als Hoogheemraad, bleken voor de fractie aanleiding te zijn om me te vragen wethouder te worden. Zeker toen we twee kandidaten (!) mochten leveren, werd dat accuut. Ik vind het natuurlijk een eer en een genoegen dat deze kans me gegund is!

Kan je uitleggen hoe de introductie van het integraal waterketenplan tot stand is gekomen? En wat de ontwikkelingen tot nu zijn?

Het Integraal Waterketen Plan, dat in januari door Leiden is vastgesteld, is een prachtig voorbeeld van de toenemende samenwerking tussen gemeenten, Hoogheemraadschap en twee waterleidingbedrijven in de waterketen. Met de waterketen bedoelen we alles: van drinkwatervoorziening, regen- en smeltwater opvang tot rioolwaterverwerking. Die samenwerking is voor de ‘waterenthousiastelingen’ heel voor de hand liggend; water houdt zich niet aan gemeentegrenzen, en het is logisch om expertise te delen. Vervolgens is het natuurlijk een hele toer om beleid (module 1) en maatregelen (module 2) voor al die partijen gelijkluidend te laten zijn. Maar juist omdat de financiën (module 3) per partij specifiek zijn houdt iedereen voldoende ruimte om, binnen gezamenlijke kaders, eigen afwegingen te maken. Voor Leiden biedt dit plan een belangrijke drager voor klimaatadaptatie, bijvoorbeeld door het besluit te nemen voortaan altijd hemelwater gescheiden in te zamelen, en niet te mengen in 1 buis met afvalwater uit huishoudens en bedrijven.

Waarom heb jij je kandidaat gesteld voor de Provinciale Verkiezingen?

Als kandidaat voor de Provinciale Statenverkiezingen sta ik alleen op de lijst als ‘lijstduwer’. Door mijn plek wil ik graag laten zien hoe belangrijk het is om GroenLinks ook in de provincie een stevige plek te geven; we hebben elkaar als overheden hard nodig!

Waar sta jij voor? / Wat vindt je belangrijk om extra aandacht aan te schenken?

Ik sta voor duurzaamheid en klimaat. Wij zijn de eerste generatie die de gevolgen van klimaatverandering gaan ervaren, en de laatste die er iets aan kunnen doen. Vanuit de gemeente wil ik daar als wethouder iets aan bijdragen, en ik hoop dat met een sterk, groen, duurzaam provinciebestuur te kunnen versnellen.

Wat zijn jou toekomstplannen?

Mijn toekomstplannen reiken op dit moment niet verder dan van mijn wethouderschap en ons college een daverend succes te maken. En tegelijk voldoende in balans te blijven met gezin, familie en vrienden.

Door: Hafsa Ismail

“Geef armoede niet door. Bestrijd het”. Met die insteek voerde fractievoorzitter Ashley North donderdagavond het debat over het nieuwe armoedebeleid. Voor GroenLinks is het erg belangrijk dat de sociale regelingen voor alle stadsgenoten met een klein inkomen toegankelijk zijn en perspectief bieden op een betere toekomst, zonder armoede. Nadat de raad onze motie voor ambitieuze armoedebestrijding overnam, kon de fractie, net als een ruime meerderheid van de raad, met overtuiging instemmen met het nieuwe beleid.

In 2017 heeft de voltallige Leidse raad, van links tot rechts, besloten dat de aanpak van armoede onderzocht en gemoderniseerd moest worden. Hier waren drie belangrijke redenen voor: 1.    Met name rondom de declaratieregeling was niet duidelijk genoeg waar de gemeente nou exact zijn geld aan uitgaf. 2.    De kosten waren hoger dan het budget, vergeleken met andere gemeenten al erg royaal, dat de raad ter beschikking had. 3.    Van het oude beleid was onduidelijk of het effectief was; het was niet goed te meten en de gemeente kon niet goed zeggen of mensen er echt door geholpen waren.

De derde en laatste reden was voor GroenLinks doorslaggevend om akkoord te gaan met het vernieuwen van het Leidse armoedebeleid. Ashley North: “In de oude situatie konden mensen wel aanspraak maken op een tegemoetkoming, maar ze werden niet geholpen uit de armoede op te klimmen. De armoede werd in stand gehouden. Dat moet veranderen. Wij willen elke Leidenaar het perspectief bieden op een leven zonder armoede”. In het nieuwe armoedebeleid geldt niet langer een algemene, maar ineffectieve declaratieregeling, maar een persoonlijker maatwerkbudget om iemand gericht vooruit te helpen.

Om deze overgang van armoedebehoud naar armoedebestrijding succesvol te laten zijn, heeft GroenLinks extra aanvullende eisen opgesteld. Allereerst moet het wel de bedoeling zijn dat het nieuwe beleid binnen budget blijft, maar mag er niet op bezuinigd worden. Daarnaast moeten alle Leidenaars met een klein inkomen toegang blijven houden tot de minimaregelingen. Beide voorwaarden heeft het college ingewilligd.

Bij nieuw beleid horen ambitieuze doelen. Daarom heeft GroenLinks samen met D66 en de PvdA een voorstel ingediend dat de gemeente helpen om binnen vier jaar: 1.    Het aantal Leidse huishoudens dat in armoede leeft onder het landelijk gemiddelde te brengen. 2.    Het aantal Leidenaars dat in langdurige armoede leeft (langer dan 3 jaar) met een kwart te verminderen.

Een ruime meerderheid van de raad stemde voor ons voorstel, waardoor deze doelen nu onderdeel zijn van het gemeentelijk beleid. North: “We hebben belangrijke stappen gezet om armoede in Leiden niet langer oogluikend toe te staan, maar juist effectief te beteugelen. Van armoedebehoud naar armoedebestrijding.”

GroenLinks Leiden zet zich al jaren in voor een groen en aantrekkelijk havengebied. Vandaag zet ons raadslid Jos Olsthoorn die traditie voort: samen met de PvdA, PvdD, SP en ChristenUnie verzocht hij het stadsbestuur om met bewoners en bezoekers een plan op te stellen om dit te bereiken.

Het plan moet duidelijk maken hoe de beperkte ruimte in het havengebied zo ingericht kan worden dat groen, voetgangers en fietsers centraal staan. De gemeente was al van plan om meer fietsparkeerplekken te verzorgen. Maar volgens Jos, de andere partijen en de bewoners kan er ondanks de beperkte ruimte nog veel meer gedaan worden om de Haven aantrekkelijker te maken. Wij zijn benieuwd naar het resultaat!

Tijdens de gemeenteraadsvergadering van donderdag 10 juli riep GroenLinks-raadslid Rembrandt Rowaan het college op om niet pas in 2020, maar al in 2019 het Leidse mantelzorgbeleid te evalueren. Mantelzorg is voor hem een belangrijk thema dat continue aandacht van de politiek verdient. In deze blog legt Rembrandt uit wat mantelzorg precies is, waarom het zo belangrijk is en waarom de politiek er over door moet blijven praten.

Tijdens de vorige raadsvergadering diende ik een motie in over mantelzorg. Daarin riep ik het college op om niet pas in 2020, maar al in 2019 de resultaten te presenteren van het Leidse mantelzorgbeleid. Voor mij is dit een heel belangrijk thema, dat continue aandacht van de politiek verdient. In dit artikel leg ik uit wat mantelzorg precies is, waarom het zo belangrijk is, en waarom de politiek er over door moet blijven praten.

Wie zijn de mantelzorgers?

Mantelzorgers zijn mensen die zieke vrienden of familieleden ondersteunen. Zij doen dit vrijwillig, uit naastenliefde. In heel Nederland zijn er maar liefst rond de 4,4 miljoen mantelzorgers. In Leiden zijn dit er ongeveer 22.000. Dat wil zeggen dat bijna 1 op de 5 Leidenaren mantelzorg verricht. De kans is heel groot dat jij mantelzorgers kent of zelf mantelzorger bent. Veel mensen weten niet eens dat ze het zijn. Ze vinden het gewoon vanzelfsprekend om een ziek familielid te ondersteunen.

Waarom wordt er steeds meer verwacht van mantelzorgers?

In 2015 besloot de Nederlandse overheid om veel zorgtaken aan gemeenten over te laten. Hierbij werd ook bezuinigd, en dan vooral bij de instellingen waarin mensen niet alleen zorg ontvangen, maar waar ze ook wonen (de zogenaamde intramurale instellingen). Kortom: de overheid verwacht steeds meer dat mensen de zorg die ze nodig hebben in hun eigen huis ontvangen. Dit geldt niet alleen voor de ouderenzorg: ook mensen met psychiatrische problemen en jongeren worden steeds meer thuis verzorgd. In de toekomst zullen er steeds meer woonplekken uit de instellingen verdwijnen.

Dit legt behoorlijk veel druk op familie en vrienden. Van hen wordt verwacht dat ze veel taken van professionals overnemen. Vaak hoor ik daarom dat ouders zichzelf als de professional beschouwen, als het bijvoorbeeld gaat om de ziekte van hun kind.

Deze belasting is voor veel mantelzorgers enorm, vooral als ze dit langdurig en intensief vol moeten houden. In een recent onderzoek geeft maar liefst 27% van alle mantelzorgers in Leiden aan dat ze de mantelzorg eigenlijk niet meer vol kunnen houden. Zo belastend is de mantelzorg voor deze groep.

Mantelzorgers verdienen de aandacht van de politiek.

In Leiden wordt er al heel veel moois gedaan om mantelzorgers te ondersteunen. Zo is de gemeente een project gestart voor overbelaste mantelzorgers en biedt ze speciale ondersteuning aan mantelzorgers die vaak buiten beeld blijven: de jonge, werkende en allochtone mantelzorgers. Ondanks deze inzet is het noodzakelijk dat de politiek blijft praten over dit thema.

In 2017 heeft de gemeente een flink aantal plannen en gelden ingezet om mantelzorgers beter te kunnen ondersteunen. De bedoeling was om dit in 2020 te evalueren, maar dan is deze raadsperiode al voor de helft verstreken. Ik vind mantelzorg zo’n belangrijk onderwerp dat de politiek hier continu aandacht aan moet blijven besteden!

Een meerderheid van de politieke partijen in de gemeenteraad heeft mijn voorstel gesteund om de evaluatie van mantelzorg te vervroegen naar 2019. In het bijzonder bedank ik de ChristenUnie, D66 en de PvdA, als mede-indieners van de motie!

In de tussentijd

Over een jaar praten we in de politiek verder over mantelzorg. In de tussentijd blijf ik zoveel mogelijk in overleg met de Leidse organisaties die mantelzorg leveren en natuurlijk ook met mantelzorgers zelf! Neem vooral contact met me op als je wilt praten dit belangrijke thema.

 

Wil je contact opnemen met Rembrandt over mantelzorg? Je kunt hem een bericht sturen via r.rowaan@gemeenteraadleiden.nl.

Na bijna twee maanden onderhandelen zijn D66, GroenLinks en PvdA eruit: op donderdag 17 mei presenteerden de drie partijen het beleid voor de komende vier jaar. GroenLinks vaardigt daarbij twee toppers als wethouder af: Martine Leewis (Duurzaamheid & Mobiliteit) en Yvonne van Delft (Werk, Economie & Cultuur). In dit interview vertellen ze over hun ervaring, verwachtingen en wat zij hopen te gaan bereiken.

Hoe zijn jullie in de Leidse politiek terecht gekomen?

Martine: “Dat gebeurde al even terug! Ik ben eigenlijk binnengekomen via de landelijke afdeling van GroenLinks, na een ’Oh My God’-moment over het klimaat: ik vond dat er echt wat gedaan moest worden om dat te redden. Ik ben al twintig jaar bezig met waterbeleid, dus klimaatproblematiek was voor mij al lang niet meer abstract. In mijn baan was ik wel op praktisch vlak met de klimaatproblematiek bezig, maar de ideologische kant miste ik. Daarom besloot ik me voor GroenLinks in te gaan zetten, de partij die toch het dichtste bij mijn standpunten staat. Ik werd actief in de werkgroep voor waterbeleid van landelijk GroenLinks. Zo belandde ik uiteindelijk bij Water Natuurlijk, een waterschapspartij waarmee onder andere GroenLinks in de waterschappen vertegenwoordigd is. Bij het Hoogheemraadschap van Rijnland was ik eerst fractievoorzitter en zit ik sinds drie jaar in het dagelijks bestuur. Toch wilde ik ook in mijn woonplaats Leiden meer gaan doen. Ik werd gekozen tot voorzitter van GroenLinks Leiden en zat voor de gemeenteraadsverkiezingen in de kandidatencommissie. Toen de verkiezingen eraan kwamen, hielp ik de gemeenteraadsfractie en het bestuur van GroenLinks Leiden met nadenken over de mogelijkheid dat GroenLinks wethouders zou leveren na de verkiezingen. Op een gegeven moment vroegen mensen in mijn omgeving echter: “Martine, zou je dit zelf niet willen doen?”. Zo groeide het idee bij me. Ik verlaat Rijnland met pijn in mijn hart, maar ben wel intens gelukkig dat ik wethouder voor GroenLinks mag worden.”

Yvonne: “Ook bij mij gebeurde dat al een tijdje geleden. In 1999 ging GroenLinks in het Europees parlement van één naar vier zetels, en toen ben ik daar aan de slag gegaan. Ik ben er uiteindelijk niet heel lang gebleven, want het werk was niet echt iets voor mij. Maar ik heb wel aan mijn collega’s beloofd dat ik lid zou worden van GroenLinks, en zo geschiedde. Meteen kreeg ik allemaal lokaal nieuws en mailtjes van de afdeling van Leiden. Zo kwam ik ook te weten dat GroenLinks Leiden raadsleden zocht. Ik ging naar een informatiebijeenkomst daarover, en het leek me wel interessant, dus meldde ik me aan. Tot mijn verbazing stond ik voor de gemeenteraadsverkiezingen plots op plek 2! Toen GroenLinks dat jaar uitkwam op zes zetels, ben ik in de gemeenteraad terechtgekomen. Uiteindelijk ben ik wel eerder uit de raad gestapt, omdat ik griffier in Delft werd. Dat was niet te combineren met het avondwerk voor de gemeenteraad. Hierna was ik een aantal jaren minder actief voor GroenLinks. Het gevoel groeide echter dat ik toch weer wat in Leiden wilde doen. Dat was vier jaar geleden, en ik werd weer gemeenteraadslid. En nu zijn we hier!"  

 

Waarom is de positie van wethouder bijzonder voor jullie?

Martine: “Het is zo’n eerzame positie. Je hebt echt het gevoel dat je op deze manier het vertrouwen krijgt van je achterban. Maar ik heb ook het gevoel dat er echt veel van me verwacht wordt, dus het is ook spannend. Op één van de gebieden waarvoor ik als wethouder verantwoordelijk ga worden, duurzaamheid, verandert er momenteel veel. Ik ben al mijn hele leven bezig met klimaat en water, en had altijd het gevoel dat ik alleen in de woestijn aan het roepen was. Maar nu is dat niet meer zo. We gaan duurzaamheid echt aanpakken, en ik ben een van de mensen die dat mag gaan doen. Dat voelt zo bijzonder.”

Yvonne: “Ik vind het vooral heel leuk dat ik wethouder ga worden in Leiden. Ik zou niet zo snel wethouder willen zijn in een andere stad. Verder vind ik het mooi om als wethouder echt dingen te kunnen gaan veranderen. Dat kan natuurlijk ook in de gemeenteraad, maar als wethouder heb je een grotere kans om het verschil te maken."

 

Hoe gaan jullie je de komende vier jaar inzetten om van Leiden een nog groenere, socialere stad te maken?

Martine: “Een belangrijk speerpunt vind ik dat we Leiden klimaatadaptiever moeten maken. Bijvoorbeeld via projecten zoals Leiden weer als een spons te laten werken: dit betekent dat er minder stenen en meer groen in de stad moeten komen, zodat regenwater niet tot wateroverlast leidt. Ook belangrijk is dat we bij bouwprojecten ruimte voor vergroening inplannen, volgens het principe “pas toe of leg uit”. Als het kan, dan moet men vergroening in het project inpassen; als men het niet kan inpassen, moet men goed kunnen uitleggen waarom. En dit alles moet met harde cijfers: men moet echt met de extra kosten voor vergroening rekening houden in de projectplanning. Verder wil ik laten zien dat onze belofte om de binnenstad autoluw en autovrij te maken geen loze is. We willen de Aalmarkt, Pieterskerk, Hooglandse Kerk, Oude Rijn en Nieuwe Rijn als eerste gaan aanpakken. Dat moeten Leidenaren de komende periode op straat dus echt gaan zien. Ik wil ook kijken of het mogelijk is om bijvoorbeeld kleinere, elektrische bussen door het centrum te laten rijden en de grote bussen regionaal in te zetten. En natuurlijk is het extra ontwikkelen van fietsparkeerplaatsen ook ontzettend belangrijk.”

Yvonne: “Aan de ene kant zijn we enorm bezig met vergroening, waar Martine zich mee bezighoudt en wat ze ook al aankaartte. Het akkoord tussen de partijen staat er vol mee, dus dat gaan we nu echt uitvoeren. Aan de kant van de sociale stad willen we ervoor zorgen dat mensen niet langs de kant blijven staan. Werk is daarbij een belangrijk element: het is één van de manieren waardoor mensen zich gewaardeerd voelen. Werk kan ervoor zorgen dat mensen het gevoel hebben dat ze meedoen, dat ze ergens voor opstaan. Daar moet dus meer focus op komen. Ik vind het ook erg belangrijk om na te denken over hoe we van Leiden een inclusievere stad maken. Dat is een minder grijpbaar doel, maar je kan het bereiken door gemengd wonen te stimuleren, door gemengde wijken te bouwen, door mensen te stimuleren om elkaar beter te leren kennen. Zo zorg je ervoor dat mensen zich niet buitengesloten voelen."

 

Op welke manier gaan jullie de komende vier jaar op jullie portefeuilles het verschil maken?

Martine: “Ik wil graag de verbinding gaan zoeken. Er moet op het vlak van duurzaamheid veel gebeuren, maar dat gaat niet lukken vanachter mijn bureau. Verbinding leggen met de mensen in de stad, dat moet je doen om het verschil te maken. Participatie met de stad is iets waar ik graag mee aan de slag wil. Mijn uitdaging is om mensen te raken die niets hebben met mijn standpunten over duurzaamheid en misschien zelfs vooroordelen hebben over GroenLinks."

Yvonne: “Ik hoop om meer mensen aan het werk te helpen, en om daarbij ook de economische kant en de ondernemers te betrekken. Dat is een nieuwe aanpak, want vroeger werden deze domeinen altijd apart bekeken. Verder wil ik de Leidse ondernemers helpen om verduurzaming in hun onderneming door te voeren, terwijl we toch ook nodeloze regels willen laten varen. Op het vlak van cultuur wil ik aan de slag met Lucas van Leyden-fonds, een fonds van een miljoen euro voor kunst in de buitenruimte. Ik wil kijken of we dat geld op een goede, mooie manier kunnen uitgeven. En voor het emancipatiebeleid gaan we bijvoorbeeld het roze stembusakkoord uitvoeren. Ik hoop zo echt stappen te zetten naar een brede acceptatie van allerlei groepen mensen in Leiden."

 

Waarom is dit beleidsakkoord een prachtig resultaat voor GroenLinks-stemmers?

Martine: “Het beleidsakkoord ademt GroenLinks uit: qua inhoud en qua ambitie. Tijdens het onderhandelingsproces hadden alle onderhandelaars veel respect voor ieder zijn expertise. Zo mocht ik zelf een paragraaf aanreiken over waterbeleid. De sfeer achter de schermen zit goed, en er is vertrouwen in elkaar. Dat zijn mooie uitgangspunten."

Yvonne: “Eigenlijk heeft Martine het al gezegd: het beleidsakkoord ademt GroenLinks. Ik heb niet het gevoel dat we ergens een compromis moesten maken. Er staan ook punten van andere partijen in, maar dat zijn niet punten waar wij als GroenLinks op tegen zijn."

 

Waarom mogen GroenLinks-stemmers blij zijn met deze coalitie?

Martine: "We mogen in eerste plaats sowieso al ontzettend trots zijn op onze verkiezingsuitslag. We zijn dubbel zo groot geworden in Leiden! We zijn niet meer een kleine partij, maar hebben een breed mandaat! Mensen zeggen tegen ons: ga het maar eens proberen. Dat heb ik nog nooit eerder meegemaakt. Het is zo bijzonder dat je eindelijk deze idealen en standpunten kunt uitdragen. En dat kunnen we heel goed samen met de D66 en PvdA. Er zijn vast wel accentverschillen tussen onze partijen, maar in de grote lijn zijn het collega's waar we het heel vaak mee eens zijn.”

Yvonne: “Dat klopt helemaal. GroenLinks, D66 en PvdA zitten dicht bij elkaar qua visie en standpunten. We zitten vaak op een lijn, dus ook op onderwerpen die niet in het beleidsakkoord staan en nog niet geregeld zijn, komen we er wel uit. Het wordt een constructieve samenwerking. En ik wil ook toevoegen dat ik die constructieve samenwerking ook met de andere partijen in de gemeenteraad aan wil gaan. We hebben met de coalitie een kleine meerderheid, maar ik wil proberen om ook andere partijen van onze voorstellen te overtuigen.”

 

Hoe zien jullie de samenwerking met GroenLinks Leiden voor je?

Martine: "Ik denk dat de leden mij minder goed kennen dan bijvoorbeeld de fractievoorzitter, Walter van Peijpe. Maar dat wil ik veranderen. GroenLinks voelt als mijn familie, en ik wil dat de leden dat gevoel ook hebben als ze mij als wethouder zien. Verder denk ik dat de leden en ik elkaar goed kunnen aanvullen. GroenLinks maken we met elkaar, en de GroenLinks-visie is nu ook een beetje de stadsvisie. Maar je wilt wel dat die visie de komende jaren blijft meegroeien. Als leden nieuwe kansen zien en nieuwe uitdagingen aandragen, kan ik dat weer meenemen, en vice versa. Zo komen we telkens een stapje verder."

Yvonne: “Ik ga eerst beginnen met het inwerktraject op mijn portefeuille. Maar daarna wil ik graag regelmatig aan onze leden laten weten hoe het gaat met het realiseren van onze speerpunten. Ik ga samen met Martine kijken hoe we daar een mooie vorm voor kunnen vinden. Daarnaast zijn de leden, net als andere inwoners van Leiden, van harte welkom om met ideeën, vragen en opmerkingen bij ons aan te kloppen. GroenLinks-leden zijn natuurlijk ook onze ogen en oren in de stad.”

 

En hoe zien jullie de samenwerking met de andere wethouders voor je?

Martine: “Voor mij is het echt zo’n verfrissende sfeer met deze groep mensen. We hebben vier ontzettend leuke vrouwen en een gezellige vent. Natuurlijk komen er momenten waarop iemand je verrast of waarop er een conflict ontstaat, maar: ‘What doesn’t kill you, makes you stronger.’ Ik kijk uit naar de eerste onenigheden, want die maken de samenwerking nog rijker."

Yvonne: “Ik verwacht dat het een constructieve samenwerking zal zijn, en ook een vrolijke samenwerking. En ik ben heel benieuwd naar hoe die zich gaat ontwikkelen!"

 

En dan nog twee leuke vragen! Als eerste: hoe hebben jullie deze persoonlijke overwinning gevierd?

Martine: “Het gevoel van “Yes, ik ben wethouder!” moet nog groeien, want het proces is nog niet helemaal rond. Maar het begint er toch te komen. Komende week heeft GroenLinks een aantal leuke feestjes gepland staan. Ik krijg ook mooie reacties van de mensen met wie ik samenwerk via de Hoogheemraadschap. En dit weekend heb ik besloten om voor vrienden een ‘Oops, I did it again’-borrel te houden. Het idee: ik werd wakker en was wethouder!"

Yvonne: “Bij mij hoeft het niet meer te groeien. De voordracht is rond, dus voor mij voelt het juist al heel erg echt. We hebben vorige week het akkoord al gevierd met de gemeenteraadsfractie van GroenLinks en met de fracties van de D66 en PvdA. Dat was voor mij het feestmoment. Toen ik iedereen daar samen zag staan, werd ik ontzettend blij. Het is zo spannend en groots allemaal, niet te bevatten!"

 

Hoe gaan jullie ontspannen nu jullie deze drukke taak op je gaan nemen?

Martine: “Ik heb een hele lieve hond, waarmee ik graag lange wandelingen maak. Verder ben ik ook mijn tuin tot droomtuin aan het ombouwen. Met moestuinen en al! Dus tips voor tuinieren zijn meer dan welkom.”

Yvonne: “Ik sport graag en hou ervan om naar buiten te gaan, de natuur in. Een boekje lezen, een glaasje wijn drinken met vrienden… Dat ontspannen komt wel goed!”