Poliflw

Richard Croeze, die al enige tijde fractie ondersteuner was, is vanavond geïnstalleeerd als raadslid van Midden-Groningen. Hij zal tijdelijk de met ziekteverlof zijnde Hülya Polat vervangen.

Wij wensen Hülya veel sterkte toe de komende periode en een goed en spoedig herstel. We wensen Richard veel wijsheid toe in de zaken die op zijn pad komen als raadslid zijnde.

Afgelopen dagen ontvingen wij de antwoorden op onze gestelde vragen omtrent de oversteek bij oa de Woldstee in Slochteren.

Dit vinden wij, en met ons meerderen, een onveilige oversteek waar wat moet veranderen. 

Onze vragen zijn naar onze tevredenheid beantwoord. We zullen zeker een vinger aan de pols houden ivm de stand van zaken.

De vragen vind u hier:

https://midden-groningen.sp.nl/nieuws/2020/10/vragen-sp-verkeerssituatie...

En de antwoorden op de site van de gemeente:

https://bestuur.midden-groningen.nl/Documenten/Schriftelijke-vragen-art-...

Als er belangrijke ontwikkelingen zijn zullen we dit uiteraard met jullie gaan delen. 

Onder de vele slachtoffers van de rampzalige wijze waarop de Belastingdienst de aanvragers van kindertoeslag heeft behandeld zitten tientallen mensen uit Midden-Groningen. Nu alle gemeenten (een klein beetje) geld gekregen hebben om die mensen bij te staan, moet ook Midden-Groningen daarmee aan de slag. Dat betoogde SP-raadslid Martine Feenstra in de raadsvergadering van 5 november. Ze stelde voor dat de gemeente een meldpunt opent en de mensen ondersteunt die zich daar melden.

Tot het instellen van een meldpunt wil de gemeente (nog) niet gaan, antwoordde wethouder Erik Drenth. Wel gaat hij met de Belastingdienst in overleg om geregeld te krijgen dat die dienst de mensen die het betreft wijst op de mogelijkheid om ondersteuning te krijgen van de gemeente. Voor die ondersteuning zullen mensen van de gemeentelijke kredietbank gaan zorgen. Feenstra is niet helemaal tevreden. 'Mooi dat de gemeente dit doet, maar ik zie liever dat ze op zijn minst ook een mailadres opent waar slachtoffers zich kunnen melden en daar bekendheid aan geeft. Lang niet alle slachtoffers zijn immers bekend bij de Belastingdienst.'

Op 3 september was er een avond over de armoedeval bij werk en de ontwikkelingen in het armoedepact. Tijdens deze avond werd een presentatie gegeven door Karen Nuland van Stimulanz over een onderzoek dat zij hadden gedaan naar de armoedeval in Midden-Groningen als je aan het werk gaat of op een andere manier meer inkomen krijgt.

Kortom bij welk inkomen krijg je ineens minder geld, terwijl je eigenlijk meer inkomen hebt. Het grootste gedeelte waardoor dit komt is door de landelijke regelingen (dus huurtoeslag, zorgtoeslag enzovoorts). Dus hier kunnen we als gemeente heel weinig aan doen. Ook als je de gemeentelijke bijzondere bijstand trapsgewijs nog zou toestaan voorkom je dit niet helemaal en de uitvoeringskosten voor de gemeente zullen enorm gaan stijgen. Wel werden ideeën als maatwerk en goede nazorg door de Peter Verschuren omarmd. Hij gaat hier zeker naar kijken. Ook is het niet-gebruik van alle regelingen nog steeds een probleem. Mensen zien door de bomen het bos niet meer en dit zou bespreekbaar gemaakt moeten worden in de spreekkamer. Ook komt er een armoedevalberekening vanuit het ministerie waardoor het makkelijker wordt om dit bespreekbaar te maken. Daarna kwam er een presentatie door Miriam Krans (armoederegisseur) over de ontwikkelingen in het armoedepact. Vooral het vergroten van het netwerk en dat armoede goed op de agenda van de politiek en maatschappij staan wordt als een voordeel gezien. Ook zijn er al verschillende coalities gestart die ook echt al punten bereikt hebben (bijvoorbeeld een moestuin, kinderdisco een leenlaptops). Maar blijft wel een feit dat het beter kan. Daarom wordt er nu een kerngroep van partners die een actieve bijdrage willen leveren gestart en wordt er een armoede-agenda opgesteld waarbij een groep zich richt op concrete activiteiten. De andere partners blijven betrokken via nieuwsbrieven en bijeenkomsten en kunnen een bijdrage leveren indien dat mogelijk is bij deze concrete activiteiten. Hopelijk wordt er zo minder gepraat en meer gedaan. Maar zoals Miriam Krans al aangaf: "Armoede bestrijden is moeilijk en gaat eigenlijk niet". Je kunt hoogstens naast de mensen staan en ze wijzen op de mogelijkheden die er zijn. Daarna kwamen er nog een paar zeer bevlogen organisaties aan het woord die in de kerngroep zitten en dus echt actief naast de mensen staan (de Toverboom, Kledingbank Maxima en de Computerbank). Kortom een fijne avond waarbij weer eens extra duidelijk werd armoede voor enorm veel stress zorgt en dat je eerst die stress moet wegnemen voordat mensen over andere zaken kunnen nadenken.

SP Fractielid Martine Feenstra stelt namens de SP Fractie het College van bestuur en wethouders de volgende vragen over de Fairtrade Motie

College van Burgemeester en Wethouders van de gemeente Midden-Groningen

Hoogezand, 8 september 2020 Betreft: vragen op basis van artikel 33 van het RvO Geacht college, Op 5 juli 2018 is Fairtrade motie met een ruime meerderheid aangenomen. In deze motie werd het college opgeroepen om:            met een plan van aanpak te komen ten aanzien van het behalen van de criteria van de Fairtrade gemeente campagne            het initiatief te nemen om een werkgroep samen te stellen  gebruik te maken van de informatie van de Fairtrade campagne. Inmiddels zijn we meer dan twee jaar verder. Vandaar onze vragen aan het college; 1. Wat is de huidige stand van zaken omtrent Fairtrade in onze gemeente? 2. Wat zijn de vervolgstappen? Met vriendelijke groet, namens de SP fractie, Martine Feenstra

Zondag 16 augustus 2020: acht jaar na Huizinge. Tienduizenden Groningers wachten sinds die tijd op schadeherstel en/of het veilig maken van hun huis. De manier waarop de staat met ze omgaat leidt tot gezondheidsproblemen bij veel van hen. De bureaucratie is enorm, het beleid gebaseerd op wantrouwen, beloften worden keer op keer gebroken.

Dit onrecht moet stoppen. Wij blijven met gedupeerden de strijd aangaan. 

Daarom gaan we deze week een aantal avonden dorpen langs in Midden-Groningen en met nam 'oud' gemeente Slochteren. Deze verhalen komen in het derde zwartboek dat Sandra Beckerman, Tweede Kamerlid, aan het maken is.

“De staat heeft meer schade aangericht dan de aardbevingen zelf,” aldus Beckerman. “Acht jaar na de aardbeving bij Huizinge wachten tienduizenden gedupeerden nog steeds. Wij leggen ons niet neer bij dit gigantische onrecht en blijven de strijd aangaan.”

“Hoe hopeloos de situatie nu ook lijkt”, vervolgt Beckerman haar verhaal, “Door met elkaar een vuist naar Den Haag te maken, wordt het onmogelijke mogelijk.”

Zien we elkaar niet en u wilt wel uw verhaal vertellen?

 

Mail dan naar sbeckerman@sp.nl

Roshano Dewnarain (17) is een jongeman die veel om handen heeft. Vwo-6 is net afgerond met een lijst met 16 vakken, waar normaal 9 volstaan. ‘Het is net geen cum laude’, verzucht hij. Zijn volgende stap is ook bekend: geneeskunde studeren aan de RUG en in de avonduren filosofie. Hij wil een bijdrage leveren aan de samenleving, maar de essentiële en existentiële onderliggende (levens)vragen zijn mogelijk veel interessanter. Nadenken over de wijze waarop de samenleving verbeterd kan worden.

Weten waar je het over hebt

Reeds op negenjarige leeftijd bracht Roshano ideeën naar voren bij zijn juf over de inrichting van het onderwijs. Met lichte verwondering kijkt hij terug op die tijd. ‘Er werd naar mij geluisterd, hoe jong ik ook was. Mijn ideeën werden door de school serieus genomen.’ Het groter geheel is ook van belang in de politiek. Politici hebben vooral kennis nodig, pas dan kun je alles overzien, een mening vormen en ventileren. Als negatief voorbeeld noemt hij Thierry Baudet, die onbewezen stellingen over de stikstofneerslag debiteert. Roshano begrijpt niet dat mensen (politici) iets beweren zonder van de hoed en de rand te weten: ‘De politicus is volksvertegenwoordiger en móet daarom kennis vergaren.’

Actief ‘baasje’

Roshano is bepaald geen stilzitter. Om er iets uit te lichten, zijn bedrijf ‘Hulp Bij Leren’. Het begon met enkele kinderen die van hem bijles kregen; toen ontdekte hij dat kinderen uit armere gezinnen niet in aanmerking komen voor bijlessen. Dat is veel te duur. Roshano vindt dat ieder kind gelijke kansen moet hebben in het onderwijs. Omdat het nog wel even duurt voordat het onderwijssysteem helemaal ten goede verandert, nam hij met zijn bedrijf contact op met enkele basisscholen en het Aletta Jacobs College in Hoogezand. Nu krijgen diverse kinderen uit probleemgezinnen de gelegenheid om tegen een zeer geringe vergoeding bijles te krijgen. Dit bedrijf wil Roshano verder uitbreiden met (ex-)medescholieren. Ondertussen denkt hij erover na hoe de onderwijsstructuren gewijzigd kunnen worden, zodat alle kinderen gelijke kansen hebben. En daarmee komt hij weer terecht bij ‘zijn’ filosofie en bij het middel om dit te realiseren: de politiek. Roshano beseft dat de politiek belangrijk is om iets klaar te krijgen, maar de politiek is het niet het allesomvattend bestuursorgaan. Ook daar wil Roshano ‘iets’ mee.

Hoe kom je bij GroenLinks?

‘Groen is de zorg voor natuur en aarde, links staat voor gelijke kansen en gelijkwaardigheid. GroenLinks benadert de samenleving generalistisch en heeft waarden die ik van jongs af aan meekreeg in de Hindoeïstische cultuur. Ik oriënteerde mij op de GroenLinks website van Midden-Groningen. Niet geheel toevallig ontmoette ik een van de commissieleden, Silvia Poel, en zij nodigde me uit voor het bijwonen van een fractievergadering. Sinds november bezoek ik deze regelmatig. Ik zeg daar niet zoveel, luister des te meer. Inmiddels ben ik de GroenLinks DMM (Digitale Media Manager) voor Midden-Groningen en verzorg alle digitale communicatiemiddelen. De content moet van een redactie komen die ik in het leven wil roepen. Zo leer ik ook meer van het politieke raadswerk. Ik heb inmiddels een plan gemaakt voor een digitale campagne, waarbij het er vooral om gaat veel mensen te bereiken.’ Zijn plan is het leven ingegaan met de ondertitel ‘informeren, in plaats van overtuigen’.

Jongeren aantrekken

In zijn korte tijd bij GroenLinks heeft hij onlangs een voorstel gedaan om jongeren meer te betrekken bij de samenleving. De aanleiding was de oproep aan jongeren van premier Rutte om ideeën te leveren voor de omgang met corona. GroenLinks Midden-Groningen pakt samen met Roshano de handschoen en benadert scholen, jongerenwerk en sportverenigingen. Digitale middelen spelen daarbij een doorslaggevende rol.

Wat boeit je niet?

De vraag is aan een leergierig iemand als Roshano niet besteed: ‘Het een vind ik interessant en het ander vind ik interessanter.’ Hij heeft zijn eigen visie op de mens. ‘Een belangrijke eigenschap - zeker voor een politicus - is het vermogen tot zelfreflectie. Plus: je moet hulp van anderen die meer kennis hebben dan jij, kunnen accepteren. Je hebt de ander nodig en je moet het samen doen.’ Wijze woorden van een zeventienjarige.

In een gemeente waar ruim een tiende van de bevolking een niet westerse migratie achtergrond heeft, kan het niet anders dan dat er gesproken wordt over discriminatie. We leven met z’n allen in het nuchtere noorden en mensen met een niet-witte huidskleur zijn hier maar schaars. Althans, je ziet ze meer in de randstad. Het wil daarom nog weleens gebeuren dat er door onze mensen gedacht wordt: ‘racisme… dat is hier toch niet? We hebben nauwelijks te maken met mensen met een migratie-achtergrond.’ Maar nee, juist in onze gemeente is het tegendeel waar. En juist daarom moeten we het onderwerp racisme bespreekbaar maken.

Het is een feit dat het grootste deel van de mensen met een niet westerse achtergrond in Midden-Groningen vaak laag geschoold is. Dat zie je al in het voortgezet onderwijs. Op elke willekeurige middelbare school zijn er haast altijd minder mensen van kleur in klassen van hogere niveaus te zien. De gevolgen hiervan zijn zichtbaar in het bedrijfsleven. Los van het feit dat werkgevers ook simpelweg selecteren op basis van naam, zijn veel mensen van kleur minder aantrekkelijk omdat ze de Nederlandse taal niet goed genoeg kennen. Thuis praatten ze geen Nederlands, omdat hun ouders nauwelijks kansen krijgen om de taal op te pakken, en op school in een VMBO klas is het er niet beter op geworden.

Dit zijn allemaal vormen van systematisch racisme, het racisme dat eigenlijk niet zichtbaar is, maar wel degelijk gebeurt. Verschrikkelijk. Zoals blijkt hebben mensen met een migratie-achtergrond vaak minder kansen dan oorspronkelijke Nederlanders. En ongelijke kansen, daar hebben wij de pest aan. We streven naar een inclusieve samenleving waarin de kansen gelijk verdeeld zijn. Racistische uitingen horen daar niet in thuis. En daar spreken wij ons tegen uit!

Zoals Jesse Klaver zei in zijn vlammende speech: we zien je. We zien je keer op keer gekwetst worden, omdat je een andere huidskleur hebt. We zien dat het systeem jou achterstelt. Niets doen is hier geen optie. Het is tijd voor erkenning. Het is tijd om je uit te spreken tegen racisme. Het is tijd voor verandering!