Poliflw

Wij, CDA Leusden-Achterveld-Stoutenburg, hebben ons hard gemaakt dat er op korte termijn een nieuwe visie komt op het gebied van De Korf en haar omgeving.Waarbij de mogelijkheid is om woningen toe te voegen aan dit gebied. En ook de maatschappelijke en culturele functies geborgd blijven in Leusden. Dat alle de betrokken partijen aan tafel komen om dit gebied in te vullen met de functies die daar nodig zijn. Wij pleiten voor de levendigheid van het centrum van Leusden. Wij hebben de wethouder kaders meegegeven maar zijn niet op de uitvoering gaan zitten. Een echte visie kan pas ontwikkeld worden wanneer alle inzichten zijn meegenomen.

Wij, CDA Leusden-Achterveld-Stoutenburg, hebben ons hard gemaakt dat er op korte termijn een nieuwe visie komt op het gebied van De Korf en haar omgeving.Waarbij de mogelijkheid is om woningen toe te voegen aan dit gebied. En ook de maatschappelijke en culturele functies geborgd blijven in Leusden. Dat alle de betrokken partijen aan tafel komen om dit gebied in te vullen met de functies die daar nodig zijn. Wij pleiten voor de levendigheid van het centrum van Leusden. Wij hebben de wethouder kaders meegegeven maar zijn niet op de uitvoering gaan zitten. Een echte visie kan pas ontwikkeld worden wanneer alle inzichten zijn meegenomen.

Het voordeel van iets op leeftijd geraken is dat je bepaalde dingen met enige regelmaat weer ziet langs komen. In de jaren tachtig stond de zure regen volop in de belangstelling. Volgens de milieubeweging en de linkse politiek gingen alle bomen en natuurterreinen ten onder. Er was eigenlijk weinig aan de hand. De agrarische sector kreeg echter wel de schuld en er werd wet- en regelgeving gemaakt, die de sector dwongen om maatregelen te nemen. Denk hierbij aan vernieuwing van stalsystemen en emissiearme mest aanwending systemen. De uitstoot van ammoniak daalde door deze maatregelen met meer dan 50% en kostte veel geld. Begin 2000 begon de discussie over de aanwijzing van de Natura 2000 gebieden. Rond 2010 werden ongeveer 165 Natura 2000 gebieden aangemeld bij de Europese Commissie. Nederland maakte volgens mij de fout, door teveel gebieden aan te wijzen en te hoge doelen te stellen in de beheerplannen. Gelukkig werden er geen Natura 2000 gebieden in de directe omgeving van Leusden aangewezen. Het Programma Aanpak Stikstof (PAS) is een beleidskader uit 2015 van de Nederlandse overheid om de Natura 2000 gebieden te beschermen tegen te veel depositie van stikstof. Het PAS werd ook gebruikt bij vergunning aanvragen, waarbij vooruitgelopen werd op de toekomstige vermindering van stikstofdepositie. De Raad van State heeft op 29 mei 2019 het gebruik van de PAS bij vergunningverlening ongeldig verklaard vanwege dit vooruitlopen. Dit leidde tot de stikstofcrisis. Het eerlijke van deze uitspraak was dat dit niet alleen voor de landbouw geld, maar voor alle sectoren (bouw, verkeer, luchtvaart enz.). Tegen de herfst vorig jaar begon pas goed door te dringen dat deze PAS uitspraak het hele vergunningen traject in heel het land plat ging leggen. Daarbij kwam nog de PFAS-affaire, die de bouw en het grondverzet hart raakt. Mede door ongenuanceerde uitspraken van Randstedelijk landelijke politici sloeg de vlam in de pan. Vanaf 1 oktober togen Boeren, Bouwers en Buitenlui met groot materieel naar Den Haag, alle provinciehuizen en het RIVM. Het was een mooi gezicht om te zien dat zoveel jonge en toekomstgerichte boeren voor hun belangen opkwamen. Het RIVM ligt al vele jaren onder het vergrootglas, omdat de rapporten die zij opstellen voornamelijk zijn gebaseerd op computermodellen. En de cijfers die wel beschikbaar zijn worden geheimgehouden. Er zijn al diverse rechtszaken gevoerd om cijfers naar buiten te krijgen. Enig wantrouwen is dus op zijn plaats. Eindelijk worden nu de cijfers en onderbouwingen openbaar. Deze cijfers worden nu door externen bekeken en doorgerekend. De verwachting is dat de uitkomsten voor de landbouw meevallen. De politieke verdeeldheid is wat ons land verlamd en niet de stikstof uitstoot. Boeren hebben geen schuld aan deze stikstofcrisis. Zij hebben zich altijd aan de regels gehouden, zij hebben geïnvesteerd en beschikken over alle vergunningen. De vrees bij de boeren leeft, dat hun vergunde of latente rechten worden afgenomen. De Nederlandse boer heeft altijd laten zien dat zij op innovatieve manier met veranderingen kunnen omgaan. Hartelijke groet Wim van Ginkel, raadslid CDA (wgvanginkel@simpc.nl)

Het voordeel van iets op leeftijd geraken is dat je bepaalde dingen met enige regelmaat weer ziet langs komen. In de jaren tachtig stond de zure regen volop in de belangstelling. Volgens de milieubeweging en de linkse politiek gingen alle bomen en natuurterreinen ten onder. Er was eigenlijk weinig aan de hand. De agrarische sector kreeg echter wel de schuld en er werd wet- en regelgeving gemaakt, die de sector dwongen om maatregelen te nemen. Denk hierbij aan vernieuwing van stalsystemen en emissiearme mest aanwending systemen. De uitstoot van ammoniak daalde door deze maatregelen met meer dan 50% en kostte veel geld. Begin 2000 begon de discussie over de aanwijzing van de Natura 2000 gebieden. Rond 2010 werden ongeveer 165 Natura 2000 gebieden aangemeld bij de Europese Commissie. Nederland maakte volgens mij de fout, door teveel gebieden aan te wijzen en te hoge doelen te stellen in de beheerplannen. Gelukkig werden er geen Natura 2000 gebieden in de directe omgeving van Leusden aangewezen. Het Programma Aanpak Stikstof (PAS) is een beleidskader uit 2015 van de Nederlandse overheid om de Natura 2000 gebieden te beschermen tegen te veel depositie van stikstof. Het PAS werd ook gebruikt bij vergunning aanvragen, waarbij vooruitgelopen werd op de toekomstige vermindering van stikstofdepositie. De Raad van State heeft op 29 mei 2019 het gebruik van de PAS bij vergunningverlening ongeldig verklaard vanwege dit vooruitlopen. Dit leidde tot de stikstofcrisis. Het eerlijke van deze uitspraak was dat dit niet alleen voor de landbouw geld, maar voor alle sectoren (bouw, verkeer, luchtvaart enz.). Tegen de herfst vorig jaar begon pas goed door te dringen dat deze PAS uitspraak het hele vergunningen traject in heel het land plat ging leggen. Daarbij kwam nog de PFAS-affaire, die de bouw en het grondverzet hart raakt. Mede door ongenuanceerde uitspraken van Randstedelijk landelijke politici sloeg de vlam in de pan. Vanaf 1 oktober togen Boeren, Bouwers en Buitenlui met groot materieel naar Den Haag, alle provinciehuizen en het RIVM. Het was een mooi gezicht om te zien dat zoveel jonge en toekomstgerichte boeren voor hun belangen opkwamen. Het RIVM ligt al vele jaren onder het vergrootglas, omdat de rapporten die zij opstellen voornamelijk zijn gebaseerd op computermodellen. En de cijfers die wel beschikbaar zijn worden geheimgehouden. Er zijn al diverse rechtszaken gevoerd om cijfers naar buiten te krijgen. Enig wantrouwen is dus op zijn plaats. Eindelijk worden nu de cijfers en onderbouwingen openbaar. Deze cijfers worden nu door externen bekeken en doorgerekend. De verwachting is dat de uitkomsten voor de landbouw meevallen. De politieke verdeeldheid is wat ons land verlamd en niet de stikstof uitstoot. Boeren hebben geen schuld aan deze stikstofcrisis. Zij hebben zich altijd aan de regels gehouden, zij hebben geïnvesteerd en beschikken over alle vergunningen. De vrees bij de boeren leeft, dat hun vergunde of latente rechten worden afgenomen. De Nederlandse boer heeft altijd laten zien dat zij op innovatieve manier met veranderingen kunnen omgaan. Hartelijke groet Wim van Ginkel, raadslid CDA (wgvanginkel@simpc.nl)

Leusden is een prachtig dorp met vele publieke faciliteiten en meerdere mooie winkelcentra. Eén wordt gerenoveerd en de andere mag wel iets meer winkels krijgen. We mogen blij zijn met zoveel luxe. Hoe blijft een winkelcentrum aantrekkelijk, nu er verschuiving plaats vindt van “fysiek-” naar online “thuiswinkelen”? Ook onze middenstand moet hiermee concurreren. De gemeente Leusden zorgt voor goede aankleding van de openbare ruimte en gratis parkeren. Maar daarmee ben je er nog niet. Als iemand “online winkelt” dan is er alle gemak van thuis. Daar zit dan ook “Het gemak” bij. Het eigen toilet, direct beschikbaar met zekerheid aan hen die moeite hebben met hun toiletgang. Deze categorie is groter dan men denkt. Recent onderzoek van de Continentie Stichting Nederland stelt dat één op de vijf Nederlanders plasklachten heeft. Deze 20 procent gaat de deur niet uit, zonder zeker te weten of er een toilet op de plaats van bestemming is. "Mensen vinden het beschamend",zegt de voorzitter van de stichting, Dr. Ruud Bosch, die ook uroloog is."Het is een verborgen probleem." Ook ouders van kleine kinderen willen hun kind niet midden op straat verschonen. In het buitenland hebben winkelcentra vaak goede toiletvoorzieningen. De meeste lezers zullen dit kunnen beamen. Daarbij zijn de meeste ook geschikt voor gehandicapten. Vrijwel al deze toiletten worden regelmatig schoongemaakt op contractbasis. Doel is om naast de eigen bevolking ook toeristen te bedienen, iets wat de gemeente Leusden ook ambieert. Buiten de vrij onbekende openbare toiletten in het Huis van Leusden en de bibliotheek, is er geen enkel ander gemeentelijk openbaar toilet in onze gemeente. Gelukkig stellen enkele Leusdense middenstanders, die het belang begrijpen, hun gastentoilet beschikbaar. De Maag Lever Darmstichting pleitte in een petitie aan de Tweede Kamer, voor een openbaar toilet iedere 500 meter in de Nederlandse winkelcentra. Met succes: in februari nam de Kamer een motie aan waarin staat dat het kabinet gemeenten verzoekt met hun winkeliers af te spreken te zorgen voor toiletten voor zieken, zwangeren en gehandicapten.Groot voorstander is ook CDA Tweede Kamerlid Lenny Geluk-Poortvliet, die pleitte dat alle winkelcentra in Nederland hieraan gaan voldoen. Ook het CDA Leusden heeft in haar verkiezingsprogramma deze ambitie opgenomen. Het initiatief is nu aan de gemeente Leusden en de Leusdense middenstanders om ook Leusden naast een “fietsvriendelijke” ook een “toiletvriendelijke gemeente” te maken. Jaap Ketelfractievertegenwoordiger

Geachte inwoners van Leusden, De begroting voor 2020 ziet er niet rooskleurig uit. Een gemiddeld Leusdens gezin gaat per jaar 33 euro méér Onroerende ZaakBelasting (OZB) betalen en 66 euro méér afvalstoffenheffing. Dat komt hard aan. De coalitie van CDA, VVD en GroenLinks/PvdA wil daarover iets kwijt: Verhogen van de belastingen doet geen enkele partij graag. Maar wij zien op dit moment geen andere oplossing. We zien al jaren toenemende kosten voor de zorg voor onze jeugdigen en ouderen. We kiezen er niet voor dat op te lossen door koud te snijden in de zorgkosten. Want we vinden dat iedere inwonerdie zorg moet krijgen die nodig is.Welwillen wemeer grip op dezorgkosten. De uitvoeringvandirecte steunin het sociaal domeinmoet en kan efficiënter. Op de rest van de gemeentelijke takenwordtnu bezuinigd, maar dit is niet voldoende om de kostenstijgingen op te vangen. Ook de afvalstoffenheffing gaatomhoog. Iedere gemeente in Nederland kent de problemen: grondstoffen zoals plastic en papier brengen veel minder op en verbranden van restafval wordt duurder.Wijvinden datdeze heffingkostendekkendmoetzijnen blijven.Enige tijd heeft de gemeente de stijging verzacht met geld uit de reserves, maar dat gaat niet meer. Ook de provincie, die toezicht houdt op de gemeentebegroting, kijkt hier nu kritisch naar. We zien gelukkig dat wij Leusdenaren ons afval ontzettend goed scheiden en daarmee zorgen we dat wenu en in de toekomst de kostenstijgingen kunnen beïnvloeden. Dit bij elkaar leidt tot die grote verhoging die iedereen in Leusden raakt. Natuurlijk houden we daarbij oog voor kwetsbare inwoners van Leusden. Mensen met een minimuminkomen kunnen vermindering of kwijtschelding krijgen. We kiezen nu bewust voor behoud van onze zorg en onze unieke Leusdense voorzieningen: onze groene buitenruimte, zwembad, bibliotheek, sport en recreatie. Want bijna alle gemeenten in Nederland worden geraakt door hogere zorgkosten. Er komt wel iets extra geld vanuit Den Haag, maar dit is niet voldoende om de kostenstijging te compenseren. Dat moet anders. Er moet meer geld komen en niet iedere schommeling in de inkomsten uit het rijk mag leiden tot paniek in Leusden. Dat vraagt om solide financieel beleid. Daarin zijn wij duidelijk: de reserves zijn niet vrij besteedbaar. Ze worden gebruikt waarvoor ze bedoeld zijn, niet om tekorten te dekken. Wij gaan géén hypotheek nemen op de toekomst en onze kinderen opzadelen met de gevolgen. Daar staan wij voor, daarop kunt u ons als coalitie aanspreken en als u vragen, heeft stel ze ons gerust. Marijke van Eijden, fractievoorzitter CDA (m.vaneijden@icloud.com) Marcel Sturkenboom, fractievoorzitter GroenLinks/PvdA (marcel.sturkenboom@gmail.com) Carlos Genders, fractievoorzitter VVD (genders.vvd@gmail.com)

“It takes a village to raise a child” Met dit Afrikaanse gezegde opende Micha de Winter (hoogleraar jeugdzorg) een half jaar geleden een informatie bijeenkomst voor raadsleden. Dit morele appèl heeft er mede toe geleid dat wij binnen ons gezin deeltijd pleegzorg aanbieden. En wat blijkt, niet alleen voor dit kind is het van een enorme meerwaarde, ook binnen ons gezin brengt het heel veel goeds. Nu vragen we niet aan iedereen pleegouder te worden, maar alles wat bijdraagt aan het gezamenlijk groot brengen van onze kinderen is van enorm belang. Daarnaast vroeg Micha de Winter ook aandacht voor de manier waarop kinderen in het leven horen te staan. Belangrijk vond hij daarbij dat kinderen dienen op te groeien in hoop en perspectief. Het tegenovergestelde van opgroeien in armoede, met ruzie en onveiligheid. Het labelen van kinderen met allerlei diagnoses als ADHD, dyslexie en autisme geeft kinderen minder kansen in onze samenleving, dit komt doordat de tolerantie van afwijkend gedrag steeds kleiner is geworden De uitgangspunten van Micha de Winter zijn ook de uitgangspunten voor de nieuwe jeugdwet. Hoever staat de gemeente Leusden met de uitvoering van deze nieuwe opgave? Het wijkteam van de Lariks pakt sinds 2015 de hulpvragen uit de jeugdzorg op. Eenvoudige problematiek kan de Lariks zelf oppakken, ingewikkelde problematiek kunnen ze verwijzen naar de specialistische hulp. Ook de samenwerking met huisartsen en scholen krijgt steeds meer gestalte. Er is extra aandacht gekomen voor armoede, voor schooluitval en voor vechtscheidingen. De manier van werken stemt tot tevredenheid, dit blijkt wel uit het feit dat er nauwelijks klachten over de jeugdzorg bij de Lariks binnen komen. Wat wel een grote zorg is dat er steeds meer kinderen in jeugdzorg komen en dat de kosten enorm toenemen. Kosten die de budgetten overschrijden en waar de gemeente geen geld van de overheid voor krijgt. Om de jeugdzorg betaalbaar te krijgen zijn er in de gemeente Leusden nieuwe afspraken gemaakt: In de jeugdzorg is er een extra efficiëntie slag nodig, bepaalde diensten in de gemeente zijn duurder geworden en hebben we de OZB moeten verhogen. Minister Hugo de Jonge, verantwoordelijk voor de jeugdwet, realiseert zich terdege dat het een enorme opgave is. Hij ondersteunt de gemeenten de komende jaren met extra budget (helaas nog onvoldoende voor Leusden) en met meer handvatten op het gebied van aanbestedingen en bij welke type aandoening hoort nu welk type zorg. Wat het dorp Leusden verder kan doen om onze kinderen groot te brengen? Bied veiligheid, zie de positieve kanten van onze jeugd en geef ze de ruimte om op te groeien. Marijke van Eijdenfractievoorzitter CDA Leusden-Achterveld-Stoutenburg

Afgelopen Prinsjesdag 2019 was het jaarlijkse Prinsjesdagontbijt georganiseerd door de Raad van kerken in Leusden. Deze morgen was Kathleen Ferrier als gastspreker aanwezig en zij nam de aanwezigen mee aan de hand van haar leven in Hongkong afgelopen 5 jaar in 'hoe vanzelfsprekend is democratie'. Ook wij waren als fractieleden aanwezig bij dit ontbijt en zeer geïnspireerd door de speech en de gesprekken erna aan tafel met andere aanwezigen. Wat haar vooral opviel toen ze na vijf jaar Hong Kong terugkwam, is hoe oppervlakkig, hoe vluchtig het leven hier geworden lijkt. En hoe de breuklijnen in de samenleving, dieper geworden zijn. Breuklijnen op grond van inkomen, woonplaats, religie, seksuele geaardheid, etniciteit, gender. Ook hier in Leusden, zijn we geneigd ons terug te trekken in ons eigen leven, onze eigen bubbel, in ons eigen gelijk. In de zorg en in het onderwijs zien we ook hier dat het niet lijkt te gaan om het gezamenlijk vinden van een oplossing, voor een kind met leerproblemen, voor een iemand die extra zorg of aandacht behoeft. Nee, we beroepen ons op professionals. Die moeten het maar oplossen maar…. als die het niet doen zoals wij willen, worden we boos. Korte lontjes dus. Terwijl de kracht van democratie juist die van demos, het volk, is. Dat geldt zeker in onze Nederlandse democratie waar bevoegdheden en volksvertegenwoordiging van nationaal, via provinciaal naar lokaal geregeld is. Zeggenschap voor de kleinste administratieve eenheid, want dat betekent demos eigenlijk. Grondslag daaronder is wel, dat die zeggenschap ook verantwoordelijkheid inhoudt. Verantwoordelijkheid om gezamenlijk oplossingen te zoeken, juist in gezamenlijkheid ligt de kracht van democratie. Als Leusden werken wij hard aan deze gezamenlijkheid. Via diverse samenlevingsakkoorden proberen wij met elkaar Leusden leefbaar, sociaal, groen en gezond te houden voor elke inwoner van Leusden. Wilt u een bijdrage leveren? Dan komen we graag in contact met u! De hele speech van Kathleen kunt u teruglezen via deze link.Wij hopen dat deze speech u net zo mag inspireren.

Afgelopen week stond Albert Kramer met zijn raadgever in de Leusderkrant met onderstaand artikel: In de raadsvergadering van 6 juni zou er een besluit genomen moeten worden over het drugsgebruik binnen de gemeente Leusden. Hierover is in verschillende kranten en op social media al veel gezegd. Maar waarom moet een gemeenteraad hier een beslissing over nemen? Binnen de landelijke regelgeving is het mogelijk om op gemeenteniveau de regels nog duidelijker te maken. Met name op de gebieden van veiligheid, de natuur, het uiterlijk van de gemeente. Dit wordt geregeld in de algemene Plaatselijke Verordening (APV). Regels die maken dat de inwoners in een prettige en veilige gemeente wonen. Naast het drugsgebruik zijn er meerdere wijzigingen aangebracht binnen de APV, zo zijn er regels geschrapt en andere duidelijker gemaakt. Maar het blowen is toch het belangrijkste punt van de vergadering geworden. Wat willen we met deze regel bereiken? Zijn we niet aan het betuttelen? De burgemeester, die over de APV gaat, ligt toe dat hij graag een middel in handen heeft om overlast aan te pakken. Overlast is voor niemand wenselijk, helemaal niet wanneer het een gevoel van onveiligheid geeft. Het gaat er dus niet om dat mensen niet meer mogen blowen, het gaat er om dat mensen niet in de openbare ruimte softdrugs mogen gebruiken, denk daarbij aan schoolpleinen, speeltuintjes en sportverenigingen. Uiteindelijk wordt dit besluit pas op 10 juli genomen. Het CDA vindt het belangrijk om de overlast door softdrugs tegen te gaan. Softdrugs lijken onschadelijk maar ondertussen zorgen ze bij frequent gebruik onder jongeren voor een lager schoolniveau en meer uitval. Waardoor het risico op werkeloosheid toeneemt. Daarnaast zijn de risico’s op chronische psychische aandoeningen, zoals een depressie en schizofrenie, vele malen groter. Deze negatieve effecten wenst niemand voor zijn kinderen. Maar ook de gevolgen voor de samenleving zijn groot. Zo geeft de productie van drugs overlast, bijvoorbeeld door dumpingen of een toename van het brandgevaar. En is de handel van drugs in handen van criminelen en geeft dat onveiligheid in wijken. Allemaal effecten waar niemand op zit te wachten. In de gemeente Leusden wordt al van alles gedaan om de negatieve effecten van softdrugs te bestrijden. Zo is het is niet toegestaan om een coffeeshop te openen. Wordt er hard gewerkt door justitie, politie en gemeenten om de illegale handel in drugs aan te pakken. Maar wat nog belangrijker is, is de preventie: hoe voorkomen we dat jongeren chronische gebruikers worden? De GGD (gemeentelijke gezondheidsdienst) en de scholen zijn belangrijke schakels voor goede preventie en onderwijsprogramma’s. En nu komt daar mogelijk ook een blowverbod bij op schoolpleinen, sportterreinen en in speeltuinen.

Zaterdag 25 mei heeft Kees Tolboom, onze bestuursvoorzitter van het CDA Leusden-Achterveld-Stoutenburg in Duitsland een ernstig motorongeluk gehad. Vooralsnog verblijft hij in een ziekenhuis in Duitsland. Langzaam maakt hij kleine stapjes voorwaarts. Onze gedachten gaan uit naar Kees en zijn familie en we hopen op een goed herstel.Vanaf deze positie willen wij iedereen bedanken voor hun medeleven.Mocht u Kees en de familie een hart onder de riem willen steken dan kunt u het adres opvragen bij Koen Hillen. Het voorzitterschap van het bestuur wordt tijdelijk waargenomen door Koen Hillen e-mail: koen.hillen@gmail.comtelefoon: 06-29507828