Poliflw

De motie van Progressief Westerveld in de raadsvergadering van 9 juli over intensivering van de bestrijding van de eikenprocessierups is door het College overgenomen.

Progressief Westerveld sluit hiermee aan bij een toenemende vraag vanuit de samenleving om deze plaag een halt toe te roepen. Centraal in de motie staat dat korte en lange termijn oplossingen hand in hand dienen te gaan.

De motie constateert om te beginnen:

dat er een grote achteruitgang is van insecten in aantallen en soorten, met daarbij een grote toename van plagen als de eikenprocessierups door het ontbreken van natuurlijke vijanden;

dat in onze gemeente met een (op bepaalde plekken) bijna monocultuur aan eiken zo’n plaag grote proporties kan krijgen;

dat ons steeds meer verontrustende berichten bereiken over de gevolgen van de eikenprocessierups, zowel vanuit de huisartsenpraktijken als vanuit de samenleving in brede zin, waarbij sprake is van een geweldige toename vergeleken bij voorgaande jaren;

dat de categorie ‘schoolkinderen‘ daarbij veel genoemd wordt, maar ook kwetsbare ouderen en mensen met astmatische aandoeningen; en dat met name oogontstekingen en allergische klachten kunnen optreden en de gevolgen daarvan ingrijpend kunnen zijn;

en dat ook (huis-)dieren ernstige gevolgen kunnen ondervinden

​Daarna overweegt de motie:

dat de gemeente dient te zorgen voor de veiligheid, het welzijn en de gezondheid van onze inwoners; en dat de gemeente derhalve zijn uiterste best dient te doen om bedreigende situaties en plagen te voorkomen en/of te bestrijden;

dat de gemeente zich ook nu al intensief inzet om het probleem van de eikenprocessierups aan te pakken, maar dat dit in de praktijk niet voldoende lijkt te zijn;

dat intensivering van die aanpak noodzakelijk is, zowel op de lange als op de korte termijn;

dat het van wijsheid getuigt om een lange termijn visie te ontwikkelen met name door aanpassing van het beleid inzake de aanplant van bomen;

en dat het naar de bewoners toe nodig is om op korte termijn de overlast zoveel mogelijk te bestrijden door de nesten, in volgorde van urgentie, te verwijderen; en aan onze bewoners goed uit te leggen wat de gemeente doet en waarom, en wat men zelf kan doen;

En tenslotte vraagt de motie aan het College:

Niet langer de eik als hoofsoort langs wegen, op pleinen en brinken aan te planten, maar een diverse aanplant aan te brengen van linde, robinia (“acacia”), esdoorn, notenboom, eucalyptus, kastanje, fruitbomen en mogelijk andere soorten; dit bevordert de biodiversiteit in hoge mate en loopt vooruit op de te verwachten effecten van de  klimaatverandering

Waar mogelijk, een ondergroei van bloemrijk gras en een gevarieerde struikenlaag aan te brengen;

Het  vogel- en insecten leven te stimuleren, door aan te haken bij het deltaplan biodiversiteit het Drents Bermenoverleg, e.d. initiatieven;

Om de al intensieve aanpak om nog dit seizoen in de zomermaanden zoveel mogelijk eikenprocessierupsnesten te verwijderen (in volgorde van urgentie) voort te zetten; en om daarbij te onderzoeken of er toch nog mogelijkheden zijn de capaciteit uit te breiden;

En om in het vroege voorjaar nematoden (of een andere vorm van biologische bestrijding) preventief te spuiten op het juiste moment; en om hierbij gebruik te maken van de ervaringen in andere gemeenten  en de expertise van het door de minister nieuw in te stellen landelijke kenniscentrum;

De effecten van al deze korte en lange termijn maatregelen goed en langdurig te monitoren om het beleid te kunnen bijstellen waar en wanneer nodig;

Toen de voorjaarsnota door het College aan de Raad werd toegezonden, was het financiële perspectief voor de gemeente Westerveld, evenals voor heel veel andere gemeenten, problematisch. Door een opeenstapeling van eenmalige tegenvallers en externe factoren kon het College niet anders dan de Raad voor te stellen de OZB weer te verhogen na de verlaging van twee jaar geleden. Ook een relatief sterke verhoging van de Toeristenbelasting leek onvermijdelijk.

Korte tijd voor de behandeling van de Voorjaarsnota in de Raad ontving de gemeente de zogenaamde Meicirculaire van de Rijksoverheid. Doorrekening van de daarin aangegeven cijfers leidde gelukkig tot een wat positiever beeld. Voor een deel is die "meevaller" nodig om de extra kosten van een aantal belangrijke zaken te kunnen opbrengen. Maar op initiatief van Progressief Westerveld werd bij de behandeling van de Voorjaarsnota op 9 juli een door de drie coalitie-partijen ingediende motie aangenomen, waarin het College wordt verzocht om - als 'dit perspectief bij het opstellen van de begroting 2020 niet wezenlijk veranderd is' - bij het opstellen van de begroting 2020 de verhoging van de OZB zodanig te temperen dat de woonlasten met maximaal 25 Euro worden verhoogd zodat de burgers er per saldo deze collegeperiode niet op achteruitgaan'.

Samen met het CDA diende Progressief Westerveld een amendement in, waarin ook de verhoging van de Toeristenbelasting werd getemperd. Voorgesteld was om de Toeristenbelasting te verhogen van 1,10 Euro naar 1,50 Euro per persoon per overnachting. Het raadsbreed aangenomen amendement van CDA en PW beperkt dat nu tot een verhoging naar 1,25 Euro per persoon per nacht.

Een ander amendement van Progressief Westerveld schrapte de kosten voor een onderzoek naar de N855 ad Euro 35.000 en kende dit bedrag toe aan de bestrijding van de Eikenprocessierups.

En tenslotte werd middels een amendement van Progressief Westerveld voor 2020 de inzet van het college om de uitgaven voor het Sociaal Domein terug te dringen gesteund. Daarvoor zijn ingrijpende maatregelen nodig. Om frictiekosten, onderzoeken en tijdelijke inhuur mogelijk te maken willen we een reserve Herstructurering Sociaal Domein instellen, waarin we jaarlijks € 100.000,-- willen storten. Ter dekking van de extra uitgaven voor Stichting Toeristische Promotie Westerveld (STPW) ten gevolge van de motie van Gemeentebelangen Westerveld verhogen we de uitgaven voor STPW met € 35.000,--. De dekking van deze twee uitgaven wordt gevonden door de raming van de opbrengst bouwleges en vergunningen te verhogen met € 45.000,--. Er blijken meer en grotere bouwaanvragen te zijn. De meeropbrengst 2018 bedroeg € 278.000,-- Een bescheiden verhoging van de raming van de opbrengst lijkt ons daarom verantwoord. Voorts verlagen we de lasten van SSC-ONS. In de voorjaarsrapportage is per abuis geen rekening gehouden met de besparingen die het college op het laatste moment nog heeft gerealiseerd. (niet uitbesteden van inkoop-functie). Hierdoor vallen de lasten € 90.000,-- lager uit.

In de raadsvergadering van 9 juli is een motie van Progressief Westerveld aangenomen (met alleen de Partij van de Arbeid tegen), waarin de Raad uitspreekt in beginsel positief te staan ten opzichte van aansluiting door de Gemeente Westerveld bij de Campagne ‘Gemeenten4GlobalGoals’ van de VNG.

De Raad verzoekt het College om nog dit jaar een notitie te presenteren hoe en onder welke voorwaarden daaraan invulling gegeven kan worden ter voorbereiding op een definitief besluit over aansluiting.

Voor Progressief Westerveld is het belangrijk dat er een verbinding wordt gelegd tussen de mondiale vraagstukken, zoals die in de Duurzame Ontwikkelingsdoelen zijn vastgelegd, en de lokale politiek. Inmiddels zijn rond de 66 gemeenten aangesloten bij deze campagne. Doelstelling van de VNG is om de komende tijd naar tenminste 100 gemeenten te groeien.

In de Toelichting op de motie staat het volgende:

De Sustainable Development Goals zijn in 2015 door de lidstaten van de Verenigde Naties aanvaard als de nieuwe mondiale duurzame ontwikkelings-agenda voor de periode 2015 – 2030. Daarmee volgen ze op de Millenium-doelstellingen, die in 2000 waren vastgesteld en golden voor de periode 2000 – 2015. Er zijn 17 doelstellingen en 169 onderliggende targets om deze doelen te operationaliseren. De lidstaten moeten zelf zorgen voor vertaling in nationaal beleid.

De 17 SDG’s zijn toegankelijk weergegeven op de website van SDG Nederland: https://www.sdgnederland.nl/sdgs/. Daar treft u ook allerlei aanvullende informatie aan over de verschillende SDG’s en de samenwerkingsverbanden, organisaties en groepen in Nederland die zich met de verschillende SDG’s bezig houden.

Om de voortgang te monitoren is in VN-verband een lijst van indicatoren opgesteld: de Sustainable Development Goals Indicators. Het Centraal Bureau voor de Statistiek heeft in november 2016 een eerste meting uitgevoerd hoe Nederland ervoor staat met de SDG’s. De aanleiding van dit onderzoek was een lijst van voorlopige indicatoren om de diverse subdoelstellingen van de SDGs te monitoren. Het globale beeld dat uit de tot nu toe beschikbare cijfers naar voren komt is dat het op veel terreinen goed gaat met Nederland, maar dat er ook belangrijke zorgpunten zijn.

De Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG) heeft een campagne gelanceerd onder de naam ‘Gemeenten4GlobalGoals’ met als doel dat zoveel mogelijk gemeenten de Global Goals omarmen als internationaal kader voor een duurzame toekomst. Alle informatie over die VNG Campagne vindt u op de website https://vng.nl/global-goals-gemeenten-sustainable-development-goals-sdg

Aanmelding van een gemeente als Global Goals Gemeente is eenvoudig en kosteloos. Na aanmelding maakt de gemeente deel uit van het Netwerk van Global Goals Gemeenten, maar de invulling daarvan is open.

Namens Progressief Westerveld voerde fractievoorzitter Michiel van de Kasteelen het woord bij de behandeling van de Voorjaarsnota. Deze jaarlijkse vergadering is het moment, waarop partijen hun standpunten wat breder kunnen neerzetten en middels moties en amendementen kunnen proberen aan het beleid voor de komende periode mee sturing te geven.

De eerste termijn ging wat later van start, omdat het College had gemeend om voorafgaand aan het debat een verklaring af te moeten leggen over besluiten, die die ochtend in de Collegevergadering waren genomen. Bij de drie oppositiepartijen schoot dat volledig in het verkeerde keelgat, maar na een schorsing bleek dat zij toch besloten hadden de raadsvergadering niet te verlaten.

"We leven in een cruciale, maar ook gespannen tijd, voorzitter. Wellicht heeft men dat over andere fasen in de geschiedenis ook gezegd. Maar als ik de periode van mijn leven overzie (en die is behoorlijk lang) dan heb ik dat gevoel nog niet eerder zo gehad. We braken los uit de benauwende jaren 50, 60 met een soort van overmoed. We zochten een weg in de jaren 70, 80, met het idee dat alles mogelijk was en dat we “de goede kant op gingen”. Na de val van de muur dachten sommigen in de jaren 90 dat de geschiedenis ten einde was. Vele crises en conflicten verder weten we beter.

Natuurlijk hadden we het Rapport van de Club van Rome van 1972 en het Brundtland rapport van 1987; ik heb er allerlei discussies over bijgewoond en georganiseerd. Alarmerend zeker. Er waren ‘grenzen aan de groei’, zei men. En dat vonden wij ook. Maar dat was toch op een bijna abstract niveau. In ieder geval op een niveau, waarvan we dachten dat we er nog allerlei kanten mee uit konden. En we hebben geschipperd, gepolderd, overlegd en tafels ingericht.  En de tijd schreed voort." Zo opende de bijdrage van de fractievoorzitter van Progressief Westerveld.

Nadat hij drie van zijn inspiratiebronnen had geciteerd, die niet toevallig uit christendemocratische, sociaaldemocratische en liberale hoek afkomstig waren, gaf Michiel van de Kasteelen aan, dat "de fase, die wij nu bereikt hebben, zich kenmerkt door de onmogelijkheid om nog weg te duiken, zoals de politiek dat decennialang gedaan heeft. De wal is het schip aan het keren. De grenzen aan de groei zijn overschreden, voorzitter. De politiek kan niet meer om de feiten heen. Tsja, behalve dan die ver verdwaalde onverlaten als Trump en Baudet

Wat ik wel zie – in Den Haag en ook hier – is een vorm van paniek, in die zin dat men zich realiseert dat het echt en absoluut anders moet, en als men zich dat niet zelf realiseert, is er gelukkig vaak een rechter die eraan helpt te herinneren. Ik verwijs naar het Urgenda-vonnis en naar de PAS-uitspraak van de Raad van State. Op die laatste uitspraak kom ik straks nog terug. Enkele maanden terug was het niet open gaan van Vliegveld Lelystad in 2020 onbespreekbaar (nu is het een feit). Nog maar kort geleden dacht de VVD te kunnen ontkomen aan het rekeningrijden (het kan niet).

Hij vervolgde met: "Westerveld is een gemeente, waarin de agrarische sector, natuur en toerisme de centrale elementen zijn. Ze zijn alle drie, elk voor zich en in hun onderlinge samenhang, essentieel voor deze schitterende gemeenschap. Er is een vreemd en hardnekkig misverstand, voorzitter, en dat is dat wij de agrarische sector als tegenstanders zien. Dat is niet alleen niet zo, maar ik ga een stap verder: wij zijn uiteindelijk de echte medestanders van de agrarische sector. Landbouw en veeteelt hebben te maken met drie sectoren, die hen in de tang houden: de banken (die een financieel valluik creëren), de afnemers (m.n. de grote inkopers en supermarktketens, die de prijzen laag houden), en de producenten vooral van bestrijdingsmiddelen (die een vorm van verslaving in het leven roepen). Omschakeling naar kringlooplandbouw in 2030 is nodig om de landbouw, tuinbouw en visserij nieuwe perspectieven te geven. Het is een omschakeling van voortdurende verlaging van de kostprijs van producten naar voortdurende verlaging van het verbruik van grondstoffen en een zorgvuldig beheer van bodem, water en natuur. Voorzitter, dat verzin ik niet, maar de Minister van Landbouw in het 3e Kabinet Rutte. In een recent debat in de Kamercommissie voor Landbouw is over deze omslag in het landbouwbeleid een intensief en goed debat gevoerd. Dat debat heeft uiteindelijk eind vorige week geresulteerd in een serie door de Tweede Kamer aangenomen moties."

De volledige tekst van de eerste termijn van Progressief Westerveld vindt u hier.

Anke Oosterhuis, raadslid van de fractie van Progressief Westerveld treedt af als fractievoorzitter. Haar taken worden overgenomen door fractiegenoot Michiel van de Kasteelen. De fractie is in goed overleg tot deze beslissing gekomen. ‘De combinatie van het raadswerk en de taken als fractievoorzitter zijn mij zwaarder gevallen dan ik vooraf had verwacht. Met de wisseling van het voorzitterschap kan ik mij nu volledig richten op het raadslidmaatschap met onder ander zorg en welzijn in portefeuille. Ik heb er alle vertrouwen in dat mijn voorzittersrol goed wordt overgenomen door onze nieuwe fractievoorzitter.’

Het zijn van ‘klokkenluider’ is geen feest; dat is algemeen bekend. Bijna alle bedrijven, instellingen, organisaties en samenlevingen hebben een grondige hekel aan klokkenluiders. Zij verstoren de status quo, waar iedereen nu juist zo blij mee was.

Klokkenluider Henk Coort stelde dat het werken met Chroom6 bij Defensie gevaarlijk was, en zijn boodschap kon niet onmiddellijk rekenen op een warme ontvangst bij zijn leidinggevenden. Pas met een advocaat kon hij een onderzoek van het RIVM afdwingen, en dat bewees zijn gelijk. En ook de klokkenluiders in de tabaksindustrie ooit, die rondom Petten, rondom de Q-koorts in de geitensector, allemaal zijn ze door een hel gegaan alvorens hun zaak werd gehoord. En zelfs daarna werd hun leven er niet beter op. Ze hadden dan weliswaar geheel of gedeeltelijk gelijk gehad, maar de waardering van hun organisaties en omgevingen was er vaak nog steeds niet.

Recent heeft een groep lokale klokkenluiders onder de naam Meten=Weten een onderzoek laten uitvoeren en de resultaten daarvan bekend gemaakt. Gewone mensen, die zich echt zorgen maken, omdat ze met hun kinderen aan de rand van een lelieveld wonen, of omdat er bij hen een ziekte is geconstateerd waarvan ze de oorzaak willen weten, of omdat ze veel plezier beleven aan een groentetuintje, waarvan ze zich afvragen of ze die groente nog wel kunnen eten. Menselijke vragen….

Het zou zomaar kunnen dat er kanttekeningen te plaatsen bij het door hen naar buiten gebrachte onderzoek; iedereen mag die vragen stellen, mag die kanttekeningen plaatsen, mag twijfel uiten. Maar niet nadat je hebt erkend, dat het mensen betreft, die hun zorgen hebben omgezet in actie, en die je daarom alleen al zou moeten waarderen.

Ook over deze klokkenluiders was de verontwaardiging groot. De collega’s van het CDA in de gemeenteraad, de gezamenlijke lelietelers, allerlei losse briefschrijvers in het Dagblad, allemaal hadden ze hun oordeel al klaar: Deze mensen vergiftigen eigenhandig ons mooie Westerveld. We zijn niet gediend van dorpsgenoten, die de gezellige status quo doorbreken.

Sterker nog. Volgens het CDA kan je het deze groep aanrekenen dat het toerisme in onze gemeente terugloopt, omdat ‘Westerveld in een kwaad daglicht wordt gesteld”. Laat het op je inwerken…. Westerveld heeft geen potentieel probleem met toeristen, omdat we hier een intensieve landbouw hebben met een aanzienlijk gifgebruik. Nee, Westerveld heeft een probleem omdat er mensen zijn, die dat aan de grote klok hangen.

Als we die redenering toepassen op de gaswinning of het vliegveld Lelystad, dan is de conclusie, dat de huizenprijzen hier niet dalen omdat er gas wordt gewonnen met alle risico’s van dien. Nee die dalen, omdat er onverlaten zijn die dat potentiële probleem naar buiten brengen.  De toeristen in de aanvliegroute naar Lelystad blijven niet weg van hun voorheen zo rustige camping omdat er vliegtuigen op 1900 meter overvliegen. Nee, zij blijven weg omdat er een actiegroep is die dat zo nodig in de krant moet zetten.

Wat mij betreft: hulde aan alle klokkenluiders, aan hen die gelijk hebben gekregen, en ook aan hen, die geen gelijk hebben gekregen. Want als we in onze samenleving onze zorgen niet meer kunnen uiten, dan zijn we heel ver van huis.

En wat mij betreft ook een oproep aan mijn collega’s in de raad, aan mijn dorpsgenoten: laten we de toon van de discussie niet verder uit de hand laten lopen; laten we elkaar de noodzakelijke vragen stellen, laten we het debat voeren, maar laten we daarbij binnen de grenzen blijven, die nodig zijn om elkaar te kunnen blijven zien als medemensen: mensen met zorgen, mensen met hoop of idealen, mensen met het recht gehoord te worden; ‘naasten’ zou ik bijna zeggen, maar dat zal mijn Gereformeerde opvoeding zijn…

Bijna honderd belangstellenden bezochten in Havelte een informatiebijeenkomst van de actiegroep Drenthe Blijft Stil. Die zet zich in tegen de laagvliegroutes boven Nederland en Drenthe in het bijzonder, tegen de komst voor Lelystad Airport en voor de herziening van het luchtruim.

Michiel van de Kasteelen, raadslid voor Progressief Westerveld, woonde de bijeenkomst bij

Moeten we ons zorgen maken over de uitbreiding van vliegveld Lelystad Airport? Ja, zo zegt Drenthe Blijft Stil. Maar waar in gemeenten als Steenwijkerland en Dalfsen het protest alsmaar groeit en steeds meer mensen in het geweer komen, blijft het in Drenthe, Zuidwest-Drenthe en met name in Westerveld stil. ‘Te stil’, aldus voorzitter Marc Huiberts van Drenthe Blijft Stil. Volgens de bezorgde burgers van Westerveld die zich verenigd hebben in Drenthe Blijft Stil, gaat de komst van Airport Lelystad voor heel veel overlast in de regio zorgen. Dit ten koste van Natura2000 gebieden èn de lokale economie, zo zegt de actiegroep.

Er kwamen verschillende onderwerpen aan de orde. Zo werd er gesproken over de besluitvormingsproces rond vliegveld Lelystad Airport, de gezondheidsrisico’s bij (laag)overvliegend vliegverkeer en de eisen van Drenthe Blijft Stil bij een eventuele openstelling van Lelystad Airport. Voorzitter Marc Huiberts uit Uffelte stond in zijn presentatie stil bij onder meer de geplande routes boven Westerveld.

‘De impact van (laag)overvliegend vliegverkeer groot zal zijn’, zo waarschuwde Huiberts. ‘De vliegtuigen komen met remkleppen open en landingsgestel uit op 1.800 meter hoogte recht over Vledder en omliggende dorpen én er is een blijvend risico dat er toch weer een wachtbaan komt. Het geluid van de vliegtuigen zal ook in de andere kernen goed te horen zijn, want velen van ons wonen in een stiltegebied.

De vliegtijden worden straks ruim genomen: van 06.00 tot 23.00 uur (in de zomer tot 00.00 uur) en in bepaalde omstandigheden van 05.00 tot 00.00 uur.‘ Volgens de tegenstanders van Airport Lelystad is het vliegtuiglawaai dodelijk voor recreatiebedrijven in Drenthe, Overijssel, Gelderland en Friesland die stilte en natuur als unieke waarde hebben. Duizenden banen en honderden miljoenen staan er op het spel.

De bezoekers van de informatieavond in Havelte maakten zich duidelijk ook zorgen. De raadsleden Geke Kiers, Klaas Molenkamp (beiden DSSW-SW) en Michiel van de Kasteelen van Progressief Westerveld die maandag aanwezig waren, zegden toe zich in te zullen spannen om het onderwerp op de agenda van politiek Westerveld te krijgen.

(Bericht gedeeltelijk ontleend aan artikel in Meppeler Courant)

Op 15 maart organiseert de groep GasDrOF in Vledderveen een bijeenkomst waar mensen die rond en boven de kleine gasvelden Diever/Wapse/Eesveen wonen zich kunnen inschrijven om zelf, voor eigen rekening, een nulmeting aan hun woning te laten doen.

Dit is een zoveelste trieste stap in hoe er met bewoners wordt omgegaan in het gasdossier. In de vergunningsverlening aan Vermilion voor het gasveld Wapse staat dat er in overleg met de gemeente een plan van aanpak voor nulmetingen moet worden gemaakt.

Dit werd steeds uitgesteld. Uiteindelijk kwam er, nadat de winning al begonnen was en het dus al geen nulmeting meer was (die zou immers vooraf moeten gebeuren) een plan voor zogenoemde “representatieve bouwkundige opnames”. De waarde van de oorspronkelijke NULmeting wordt dus al afgewaardeerd , het gaat niet meer om het moment van aanvang van de winning en het gaat niet meer om álle panden. Vermilion dekt zich hiermee al in tegen een toekomstig beroep op deze metingen. Het onafhankelijk bureau Thorbecke wordt hiervoor ingehuurd. Een bouwkundige opname kost per pand ongeveer 300-400 euro. Als alle panden rond en boven de gasvelden meegenomen zouden worden hebben we het dus over 4 tot 5 ton. Dat is niet veel in verhouding tot de door Vermilion verwachte opbrengsten van vele miljoenen. Des te verbazender omdat Vermilion wel bereid is allerlei lokale initiatieven met duizenden euro’s te subsidiëren , zoals de landbouwmachine-spoelplaats in Wapse , het Oermuseum, stichting JEF, etc. Dit om wat aan de gemeenschap terug te geven en om goodwill te verwerven.

Boven het gasveld Wapse werden een aantal “representatieve bouwkundige opnames” uitgevoerd, maar voor de nieuwe putten gebeurt dit al niet meer. Wel zouden er Tilt meters geplaatst worden en wordt het KNMI meetnet uitgebreid. Deze beide zaken schieten niet op, het KNMI heeft rond de gasvelden in Groningen grote fouten gemaakt, en bovendien moeten deze meetinstrumenten door de belastingbetaler opgebracht worden. Vermilion onttrekt zich hier aan zijn verantwoordelijkheid.

Hoe je ook denkt over nut en noodzaak van de kleine velden gaswinningen, Vermilion moet de verantwoordelijkheid nemen voor evt. schades. Een betrouwbare overheid, het ministerie van EZ en het SODM voorop, als vergunningverlener voor deze winningen, moet hiervoor garant staan. Hiervoor moeten burgers de instrumenten in handen hebben om hun eventuele toekomstige claim te onderbouwen.

Progressief Westerveld stelt het college de volgende vragen:

1. Het college vindt dat er nulmetingen moeten plaatsvinden voordat er aan gaswinning begonnen wordt. Is het college met ons van mening dat zo’n nulmeting op verzoek van de bewoner van elk pand dat in het gebied ligt zou moeten worden gedaan?

2. Is het college het met ons eens dat deze nulmetingen door een onafhankelijk bureau moeten worden verricht en op kosten van Vermilion?

3. Het college heeft kenbaar gemaakt een negatief advies uit te brengen over de uitbreiding van de gaswinning in Wapse, onder meer in verband met de nulmetingen en een schadeprotocol. Heeft het college bovenstaande punten meegenomen in haar advies of wil zij dat alsnog doen?

4. Vermilion blijft op veel punten in gebreke (voorlichting, communicatie, nulmeting, schadeprotocol, veiligheid). Het college brengt die mening ook al duidelijk naar voren in de verschillende bezwaarprocedures. Wil het college met alle haar ten dienste staande middelen de gaswinning in Westerveld blijven tegenwerken, inclusief een uiterst kritische opstelling bij vergunningaanvragen in het kader van de ruimtelijke ordening?

Meten = Weten is de naam van een burgerinitiatief dat een paar maanden geleden spontaan ontstond. Honderdzestig bezorgde inwoners van de gemeente Westerveld (Zuidwest-Drenthe) brachten binnen een week voldoende geld bijeen om dertien monsters van bodem en oppervlaktewater te laten onderzoeken op bestrijdingsmiddelen. In de tien grond- en gewas monsters zijn maar liefst 57 verschillende bestrijdings­middelen gevonden in uiteenlopende concentraties. De resultaten van de drie watermonsters zijn nog niet binnen.

Het was vooral verbijstering waardoor dit burgerinitiatief ontstond. Na afloop van het 100dagendebat Hoopvol of Hopeloos Landschap[1], was een aantal bezoekers zo ontsteld dat ze de koppen bij elkaar staken. Want weer had het college van Westerveld maatregelen om de lelie- en bloembollenteelt te reguleren op de lange baan geschoven. De sector krijgt een jaar om met oplossingen te komen. Al snel ontstond een werkgroep van 20 verontruste burgers uit heel Westerveld.  De groep besloot onder het motto Meten = Weten bodem- en watermonsters te nemen en die te laten onderzoeken op bestrijdingsmiddelen. Om geld voor het onderzoek te krijgen werd een crowdfundingsactie gestart waarbij binnen een week meer dan 7000 euro gedoneerd werd door 160 mensen. Dit geeft wel aan hoezeer het onderwerp bestrijdings­middelen in Westerveld leeft.

Toename bollenteelt dertig procent

Meten = Weten is niet gebonden aan een politieke groepering of actiegroep en heeft geen juridische status. Wat ons bindt zijn onze zorgen over het grote gebruik van bestrijdingsmiddelen in de landbouw en de invloed van de groeiende agro-industrie op onze leefomgeving.  Het burgerinitiatief richt zich uitdrukkelijk niet tegen boeren en lelietelers. Want zij houden zich- voor zover bekend- aan de wet. Helaas beschermt die wet ons niet tegen blootstelling aan bestrijdingsmiddelen. Daarom richt Meten = Weten zich in eerste instantie op de gemeente die haar burgers, haar platteland en haar natuur met maar liefst twee Nationale Parken, niet beschermt met doeltreffende maatregelen. Een gemeente die veel praat over lelieteelt maar tot nog toe geen beleid heeft ontwikkeld om de groei van een niet-duurzame agro-industrie, met bloembollen en lelies als giftige extremen, binnen de perken te houden. Het afgelopen jaar is de bollenteelt weer met 30% toegenomen in Westerveld. Daardoor is de balans tussen draagkracht en draaglast van de samenleving, de natuur en de bodem volledig uit evenwicht. Dit burgerinitiatief richt zich ook op een provinciale overheid die weinig oog heeft voor de schadelijke gevolgen van lelieteelt op de natuur en het Drentse platteland en een landelijke overheid die een onduidelijke rol speelt in het toelaten van bestrijdingsmiddelen.

Opvallende resultaten

In elk monster zijn meerdere middelen gevonden; geen enkel monsterplek is schoon.

In tien monsters zijn 57 verschillende bestrijdingsmiddelen gevonden in zeer verschillende concentraties.

In alle monsters uit natuurgebieden zitten bestrijdingsmiddelen (dit kan door overwaaien van spuitnevels en door inregening).

In grond (de bodem aan de rand) van een tuin die grenst aan een bollenperceel werden 32 middelen gevonden.

In een groenbemester als volgteelt op lelies werden 21 bestrijdingsmiddelen gevonden.

In monsters boerenkool en spruitkool uit biologische moestuinen werden respectievelijk 13 en 12 middelen gevonden. De gemeten concentratie van elk afzonderlijk middel is onder de norm (MRL = maximale residulimiet) van de EU. Er is echter sprake van veel middelen en voor een optelsom van middelen en het effect daarvan op de mens bestaan in de EU geen normen.

Regels beschermen omwonenden niet

Professor kindergeneeskunde Pieter Sauer uit Groningen die meer dan dertig jaar onderzoek deed naar de effecten van gifstoffen op zwangere vrouwen en jonge kinderen zei tegen Meten=Weten:

“De teler houdt zich misschien netjes aan de regels, maar de regels beschermen de omwonenden niet. Omwonenden blijven namelijk het hele jaar door blootgesteld aan bestrijdingsmiddelen. Eerdere adviezen als ramen en deuren gesloten houden wanneer er wordt gespoten, zijn dan ook volstrekt onvoldoende. Bij hele jonge kinderen zorgen deze middelen voor een vertraagde ontwikkeling van de organen en is er ook een effect op hun immuunsysteem. Onderzoek onder boeren heeft aangetoond dat zij een groter risico lopen op aandoeningen aan de hersenen, zoals Parkinson en versnelde dementie. Dat is ook te begrijpen als je kijkt naar de werking van bestrijdingsmiddelen, veel ervan zijn zenuwgiffen. Bollenteelt zou eigenlijk alleen plaats mogen vinden in gebieden waar geen mensen wonen. Een kilometer afstand van menselijke bewoning lijkt me het minimum.”

Gemeente heeft gefaald

De gemeente Westerveld heeft de verantwoordelijkheid van zich afgeschoven. Door te stellen dat bestrijdingsmiddelen een probleem zijn waar telers en omwonenden maar samen maar uit moeten komen (er was zelfs een mediator aangesteld), heeft het lokale bestuur ernstig gefaald en bijgedragen aan spanningen binnen onze gemeenschap. Burgers en boeren kúnnen er niet samen uitkomen omdat hun belangen te verschillend zijn. De overheid heeft een groot maatschappelijk probleem (bestrijdingsmiddelen, gezondheid, insecten- vogelsterfte) gereduceerd tot een burenkwestie.

Spuitvrije zones van 100 meter

Als inwoners van Westerveld mogen we van onze bestuurders verwachten dat die ons beschermen tegen permanente blootstelling aan pesticiden. Het is onbegrijpelijk dat de gemeente wel grootschalige bollen­teelt toestaat, maar in de afgelopen 15 jaar geen enkele poging heeft ondernomen om te onderzoeken wat de effecten van deze teelt zijn op de inwoners en de omgeving. De monsters die Meten = Weten heeft genomen, laten zien dat op alle meetpunten in onze gemeente een groot aantal verschillende gifstoffen is aangetroffen.

Wij zijn van mening dat de overheid haar burgers en natuur beter moet beschermen en eisen:

dat de gemeente Westerveld bij teelten waar veel bestrijdingsmiddelen gebruikt worden wettelijk spuitvrije zones van 100 meter instelt, gemeten vanaf de erfgrenzen van woningen, scholen, campings, biologische bedrijven en drink- / grondwaterbeschermingsgebieden.

dat de gemeente, de waterschappen en de provincie jaarlijks metingen verrichten naar bestrijdingsmiddelen in oppervlaktewater, in (moes)tuinen en natuurgebieden die grenzen aan percelen met bollen-, pioenrozen- en  lelieteelt. En dat de uitkomsten van dit onderzoek worden voorgelegd aan onafhankelijke deskundigen.

[1] Georganiseerd door stichting Bollenboos donderdag 18 oktober 2018 in Diever www.bollenboos.nl

In de raadscommissie Fysiek Domein en Middelen van 5 maart heeft Wilfred Beets namens de fractie van Progressief Westerveld vragen gesteld naar aanleiding van de uitspraken van de nieuwe directeur van de Water Maatschappij Drenthe, de heer Hendriks, een maand eerder.

Het ging toen over de afwikkeling van de financiële perikelen van de WMD m.b.t. investeringen in Wildlands en in Indonesië. De heer Hendriks betoogde op 5 februari dat deze afwikkeling goed liep en dat WMD in de toekomst geen investeringen meer gaat doen buiten de “core business” om: het leveren van goed drinkwater. Wél zou de afronding van deze zaken nog een tijdje invloed hebben op de prijs van het drinkwater. Maar dit zou een eindige  zaak zijn.

Hierna werd er door de heer Hendriks op gewezen dat de Drentse gemeentes  wél  rekening  moeten gaan houden met een hogere drinkwaterprijs voor  burgers omdat de zuivering steeds meer zal gaan kosten. Met een dure membraam techniek moeten in toenemende mate giftige stoffen uit de ondergrondse drinkwaterbronnen gefilterd worden. Het gaat dan met name om de resten van bestrijdingsmiddelen uit de landbouw. De heer Hendriks gaf aan dat stoffen van 30 tot 40  jaar geleden nu in de ondergrondse drinkwaterreserves zijn aanbeland.  En dat het, gezien het nog steeds voortdurende gebruik van deze of vergelijkbare middelen, aannemelijk is dat dit een blijvende en stijgende kostenpost zal worden. Hij stelde de raadsleden wel gerust dat er geen gezondheidsrisico’s  zijn zolang er voldoende gezuiverd wordt volgens de geldende waterkwaliteitsnormen.

Dergelijke berichten werden in april 2018 ook al naar voren gebracht door medewerkers van VITENS in artikelen in De Gelderlander en De Stentor.

Progressief Westerveld vraagt het College in dit verband het volgende:

Is het college, net als wij, geschrokken van het feit dat één van onze kostbaarste bezittingen, de voorraad schoon drinkwater voor de toekomst, zo vervuild raakt?

Is het college met ons van mening dat de gemeente hier een taak heeft om zowel met het oog op de gezondheid van haar burgers als met het oog op de blijvende betaalbaarheid van ons drinkwater de oorzaak zo voortvarend mogelijk bij de bron aan te pakken?

Vindt het college het met ons urgent om  zsm met de WMD in overleg te gaan om inzicht in alle feiten en kosten te krijgen en te vernemen wat de WMD als oplossingsrichting ziet?

Is het college van plan om, in samenspraak met de andere Drentse gemeenten en aandeelhouders en boerenorganisaties te onderzoeken wat noodzakelijk is om deze vervuiling op zo kort mogelijke  termijn  te stoppen?

Denkt het college dat de initiatieven van provincie, waterbedrijven en LTO , zoals “boeren voor water”,  voor deze problematiek voldoende impact en snelheid hebben?

"In dit geval is het ondoenlijk en ook niet fair om het principe "de vervuiler betaalt" met terugwerkende kracht toe te passen. We waren er immers allemaal bij en vonden het destijds geen probleem. Het is ook niet alléén de landbouwsector die hier de vervuiling veroorzaakt,  Maar nu we wél weten en zien waar we mee bezig zijn is een serieuze stap op weg naar een bestrijdingsmiddelvrije toekomst urgenter dan ooit “, aldus Wilfred Beets van Progressief Westerveld.