Poliflw

Volgt u het nog, dat dossier over bestuurlijke diefstal van gemeentelijk groen aan de Morsebaan in de Plettenburg? De bewijzen voor ambtelijke en bestuurlijke corruptie stapelen zich langzaam maar zeker op.

De Nieuwegeinse dorpspolitici konden tot nu toe echter niets anders verzinnen dan persoonlijke aanvallen, emotionele reacties, loze beschuldigingen en een vooraf ingestudeerde riedel, voorgedragen namens de aanvoerder van het college. Beurtelings verklaarden ze in dezelfde bewoordingen het SP rapport nauwelijks of niet niet gelezen te hebben. Maar omdat de wethouder aangaf er niets nieuws in te hebben gezien  moest het dus wel ‘broddelwerk’ zijn. Het was duidelijk:  de SP en haar rapport moesten zo snel mogelijk afgeserveerd worden.

Wethouder Adriani was al lang op hoogte van ambtsmisdrijven en de bestuurlijke puinhoop. Het is opvallend dat hij namens het college de kastanjes uit het vuur mocht halen. Terwijl op geen enkel stuk, behalve een dossierstuk van 18 december 2013, zijn naam staat. Degenen die om het hardst riepen dat er niets nieuws in het rapport stond wilden koste wat het kost de waarheid verbergen. Waarom? Plakt het pluche comfortabel, of weet men meer?

Ons gemeentebestuur heeft willens en wetens meegewerkt aan het terugbetalen van een bestuurlijke boete van € 50.000. Iedereen in de raad heeft Adriani horen verklaren dat het klopt, dat dit uit de stukken blijkt en dat dat niet in het toenmalige college besproken is. Hij wist dus dat het vorige college op dat punt zoniet gewoon misleid werd, dan toch op z'n minst onwetend werd gehouden. De huidige coalitie heeft zich hieraan medeplichtig gemaakt door in de extra raadsvergadering geen gebruik te maken van de mogelijkheid om hierop door te vragen - en door juist  tégen een raadsonderzoek te stemmen.

Het cement van de samenwerking in dit college van VVD, CDA, PvdA, GL en Lokale Vernieuwing is het totaal ontbreken van enig moreel besef. De SP fractie werd verweten het aanzien van het openbaar bestuur te beschadigen. Terwijl het juist een democratische plicht is om toezicht te houden, om te controleren.

De geschiedenis heeft geleerd dat mensen in het algemeen - en politici in het bijzonder niet zo goed zijn in zelfcontrole en zelfreflectie. Veel politici vormen zelfs het grootste gevaar voor betrouwbaar en democratisch bestuur. Partijpolitiek heeft nu eenmaal een grote aantrekkingskracht op lieden die beweren  ‘het beste voor te hebben’ met de mensheid, maar die vooral vaak louter opkomen voor kortzichtige (eigen-) belangen.

De SP heeft een reputatie van goede analyses en een lange adem  Zij zal dit dossier tot de laatste snik bevechten. Er zijn ondertussen meerdere wegen die bewandeld worden.

Ik hou u op de hoogte. Frank van den Heuvel

SP fractie

Op maandagavond 17 februari kwam de gemeenteraad  bijeen voor een extra vergadering over het SP rapport  'Handjeklap op Plettenburg'.

Een van de taken van een gemeenteraad is het controleren van het College van Burgemeester en Wethouders (B&W). Dat is niet altijd eenvoudig. In een kleinere gemeente kan zomaar de situatie van“ons kent ons” ontstaan en ligt het gevaar van belangensverstrengeling op de loer.

Daarnaast wordt de controlerende taak lastiger uitvoerbaar wanneer je als coalitiepartij deel uitmaakt van het college dat je geacht wordt te controleren. Toch is dat hetgeen waarvoor men in principe gekozen is als raadslid. Een taak die zo goed mogelijk uitgevoerd moet worden.

De Nieuwegeinse gemeenteraad bleek die avond echter niet opgewassen tegen deze taak. Ze is tijdens de extra raadsvergadering in ruime meerderheid volgzaam meegegaan in het verweer op het rapport door het college bij monde van pvda wethouder Adriani.

Adriani ging nauwelijks in op de in het rapport vermelde feiten maar beperkte zich vooral tot kritiek op taalgebruik en stijl van het rapport – hij sprak van ‘insinuaties’ -  en het volgens hem ontbreken van “hoor en wederhoor”. Daarbij schroomde de wethouder niet om er niet ter zake doende privézaken van een gemeenteraadslid bij te slepen....

Het college gaf wel publiekelijk toe dat de fa. Scholman twee grote stroken grond in gebruik heeft genomen waar het (nog) geen eigenaar van was. Handhaving bleef echter uit. Toen het bedrijf opnieuw landje pik deed probeerde het college de zaak alsnog te legaliseren. Duidelijk blijkt hieruit dat het belang van een bedrijf kennelijk boven dat van omwonenden gaat.  Iedereen is voor dit college gelijk, maar de één net wat meer dan de ander.

De door de SP ingediende moties met betrekking tot het rapport werden met ruime meerderheid door de gevestigde politieke orde verworpen.

Het rapport verdwijnt nu ergens in een gemeentelijke bureaula.  Het is de vraag of het daar ooit nog uitkomt.

Als het aan het huidige college en deze gemeenteraad ligt niet.