Door Kirsten van den Hul op 16 mei 2019 Delen
Emancipatie valt of staat met vooruitgang. Helaas lijkt steeds vaker het omgekeerde het geval. Dat zien we in Brazilie, in Rusland, in Brunei en in de Verenigde Staten, waar grote stappen terug worden gezet als het gaat om de rechten van LHBTI en gendergelijkheid. Maar ook dichterbij huis is de acceptatie van seksuele en genderdiversiteit nog verre van een gelopen race.
Want maar liefst 7 op de 10 LHBTI-personen in Nederland wordt slachtoffer van een vorm van geweld. Veel LHBTI-jongeren twijfelen of ze wel openlijk zichzelf kunnen zijn, op school, op straat, of zelfs thuis. En er zijn zorgelijke berichten over zogenaamde conversietherapieën, waar jongeren wordt wijsgemaakt dat ze van hun homoseksualiteit kunnen worden genezen. Absurd natuurlijk. LHBTI’er zijn is geen ziekte, dus je kunt – en hoeft! – er niet van te genezen. Je bent het. En jezelf zijn, dat is een mensenrecht waar we in onze rechtstaat nooit aan mogen tornen.
Helaas denken sommige mensen daar anders over. Zo kreeg de Tweede Kamer deze week een petitie aangeboden die steun uitspreekt voor de Nashville verklaring. Een uiterst kwetsend, schadelijk en verwerpelijk document, dat tot zeer grote maatschappelijke onrust leidde, niet in de laatste plaats omdat een aantal van de ondertekenaars publieke functies vervult. Onder meer op scholen en universiteiten. Maar ook in de politiek. Samen met mijn GroenLinks en D66-collega’s maakte ik daarom deze week een statement. Een statement tegen onverdraagzaamheid en uitsluiting. En vooral vóór gelijke rechten voor en acceptatie van iedereen.
Maar met statements alleen zijn we er natuurlijk niet. Daarom vroeg ik samen met D66 vorig jaar aan de regering om met een actieplan te komen waarmee we de veiligheid van LHBTI’s gaan garanderen. Dat plan is er gekomen, maar vraagt wat ons betreft nog steeds om de nodige aanscherpingen.
Vandaag vroeg ik samen met progressieve collega’s de betrokken ministers daarom om de Roze in Blauw teams bij de politie te versterken en verder uit te breiden. En om specialistische hate crime rechercheteams op te richten. Zodat melden en aangifte doen ook echt zin heeft en het vaker tot een veroordeling komt.
Want iedereen moet zeker zijn dat je overal veilig jezelf kunt zijn. Wie je ook bent, en van wie je ook houdt. Daar blijven wij ons met onze bondgenoten keihard voor inzetten.
Tweede Kamerlid
