Poliflw

Informateur Ineke van Gent adviseert een coalitie te vormen met GroenLinks, Partij van de Arbeid, D66 en ChristenUnie.

Blog wethouder Westerink: "In geouwehoer kun je niet wonen" Aldus een citaat uit de Handelingen van de 2e Kamer. Spreker was staatssecretaris voor volkshuisvesting Jan Schaefer (PvdA/kabinet Den Uyl). Als Schaefer destijds twitter had gehad, had niemand zich zijn uitspraak nog herinnerd. Die was verzonken temidden van alle woede en verontwaardiging waartoe twitter verlaagt. Een kamerlid tweette vorige week over Shell als "fossiele roversbende". Dat lucht vast op, maar breekt slechts af. Het zijn de extremen ter linker- en rechterzijde die, niet gehinderd door regeringsverantwoordelijkheid, zo simpel duidelijk kunnen zijn. Maar het is geouwehoer. Erger nog. Je zult maar medewerker zijn van een Shell-tankstation. "Mam waar werkt u ook alweer?" "Bij een roversbende kind." Het gemeentebestuur van Winsum is eveneens dankbaar mikpunt. Onlangs gaven we toestemming voor de afbraak van een woning. Met een foto van de sloop wordt op Twitter een verband gelegd met aardbevingsschade. Voor een negativist uit Onderdendam is dat genoeg om te klagen over gebrek aan "georganiseerd verzet in Winsum tegen zoiets". De ware toedracht volgt even later via een tweet van wethouder Blok: de eigenaren zijn uitgekocht door het Rijk, vanwege de hoogspanningsleiding boven hun hoofd... In Onderdendam vergt dan al nieuwe verontwaardiging de aandacht. Een ander tweette zomaar een beschuldiging over een gymtoestel. Ook hier gaan aanklacht en veroordeling hand in hand. Het beroerde is dat geouwehoer op twitter niet beperkt blijft tot de kring van familie en verjaardagsgangers. Het oordeel wordt gedeeld met landelijke coryfeeën. Die weten amper waar Winsum ligt, maar twitteren er instant hun verontwaardiging over los: zo'n "belachelijk" opererend gemeentebestuur! Met al onze vrije verkiezingen snap je niet dat zoveel stuurlui aan wal blijven, en zich 'belachelijke' bestuurders op de hals halen. Een begin van een antwoord is, dat voor die taak een goede dosis relativeringsvermogen nodig is. Iets waarvan veel twitteraars weinig blijk geven. Zelf ontleen ik relativering onder meer aan positieve berichten. Dit was er één: http://ow.ly/lf6X30ifM8r - het wij-gevoel in Kloosterburen. Het Nederlands Dagblad lees ik omdat positief nieuws voor hen ook nieuws is. In de rubriek '75 Plus' werd onlangs meneer Dekker geportretteerd: Adrie, van 97. Veel buiten komt hij niet meer, wel schrijft hij veel kaarten en brieven. Onder meer aan een tbs'er; elke maand krijgt die een brief van Adrie, en vice versa. En voor de nabije basisschool schrijft hij als 'Opa Buurman' maandelijks een verhaaltje voor de kleuters. Ik ga meneer Dekker een kaart sturen uit Winsum. De tekst van deze column stop ik bij de enveloppe in. Negatieve tweets die ik er mee los maak laat ik achterwege, want in geouwehoer kan men besturen noch leven.

“GRENZEN AAN DE MANTELZORG” Onder deze titel publiceerde Jan Willem Nanninga, PvdA fractievoorzitter in de gemeente Winsum, een column.Hieronder leest u de reactie van wethouder Marc Verschuren. Beste Jan Willem, Dank voor je open brief. Via deze weg reageer ik daar graag op. Ook omdat mantelzorg de gemeente zeer aan het hart gaat. Mantelzorgers zijn onmisbaar in onze huidige samenleving. Deze mensen moeten we inderdaad koesteren. Het verhaal in de column is een schrijnend voorbeeld waar de dilemma’s rondom mantelzorg overduidelijk boven komen. Iedere mantelzorger neemt zijn of haar taak met de beste intenties op zich. Helaas soms ook als dat ten koste van zichzelf gaat. Een mantelzorger herkent zichzelf niet altijd als mantelzorger en de zorg wordt vaak geleidelijk intensiever. Men wil er alles aan doen om de hulp tot een goed einde te brengen en soms lijkt er geen weg meer terug. Er is echter ook een andere weg, zeker in de BMWE-gemeenten. Ons mantelzorgbeleid is er op gericht om mantelzorgers te ondersteunen, te waarderen en te ontzorgen. Daarvoor hebben we het Actieplan “Hoe helpen wij u te helpen” ontwikkeld. We vragen hiermee meer aandacht voor mantelzorg, zodat we (overbelaste) mantelzorgers eerder herkennen, maar ook zodat mantelzorgers zichzelf eerder herkennen als mantelzorger. Er worden tal van instrumenten ingezet en we werken samen met organisaties, professionals en vrijwilligersorganisaties. Zo zijn er binnen de BMWE-gemeenten vier Steunpunten Mantelzorg. Deze vervullen een belangrijke rol in de ondersteuning van onze mantelzorgers. Mantelzorgers kunnen zich laten registreren bij de Steunpunten, waardoor zij makkelijk contact houden en regelmatig op de hoogte worden gehouden van de mogelijkheden tot ondersteuning. Als we signalen krijgen dat ergens de rek eruit is of dat er misschien extra aandacht nodig is, dan kunnen we vaak via het netwerk actie ondernemen. Tegelijk moeten we ons ook realiseren dat mantelzorg vaak een privékwestie is. Veel mantelzorgers zitten, zeker in eerste instantie, helemaal niet te wachten op bemoeienis van de gemeente of andere instanties. Veel mantelzorgers zijn niet bij ons bekend en hebben hier ook helemaal geen behoefte aan. Als zich daar ineens een noodsituatie voordoet, zoals beschreven in het artikel, dan is ingrijpen en ondersteunen niet altijd eenvoudig. Ik, noch mijn collega’s, kunnen niet garanderen dat de situatie zoals in de Volkskrant is beschreven, nooit in de huidige vier gemeenten of in de toekomstige gemeente Het Hogeland kan voorkomen. Wat ik wel durf te garanderen, en ik weet dat mijn collega-bestuurders van De Marne, Eemsmond en Bedum hier hetzelfde over denken, is dat we als gemeente, net als de mantelzorgers zelf en alle professionals en betrokken vrijwilligers, onze uiterste best doen om mensen zo goed mogelijk te ondersteunen. Dat we vooral ook bekend maken waar men terecht kan voor die ondersteuning. We moeten het samen doen, zeker als het tegenzit. Ons uitgangspunt is niet voor niets: Zorg voor elkaar. Marc Verschuren Wethouder gemeente Winsum