Poliflw

In deze gekke tijden waarin we zoveel mogelijk binnen moeten blijven, is het helaas wat minder mogelijk om te genieten van het prachtige voorjaarsweer. Om iedereen toch een beetje het zonnige gevoel te geven, organiseert GroenLinks Leiden een kunstwedstrijd met als thema Lente. 

Om de kunstwerken te jureren en de winnaar te benoemen hebben we een mooi panel samengesteld. De jury bestaat uit niemand minder dan Walter van Peijpe, Yvonne van Delft en Resi van der Ploeg. Walter is gemeenteraadslid cultuur en kunstenaar. Yvonne van Delft heeft als wethouder cultuur in haar portefeuille en Resi van der Ploeg is beeldend kunstenaar en projectleider Kunstroute bij Museum de Lakenhal. Zij zullen samen bepalen wie de winnaar zal zijn.

Om deel te nemen aan deze kunstwedstrijd, moet je het volgende doen: maak een kunstwerk op A5, A4 of A3 staand formaat met als thema Lente. Een foto van het kunstwerk kun je digitaal toesturen naar secretaris@groenlinksleiden.nl. Alle technieken en soorten materiaal mogen gebruikt worden. De deadline voor het inzenden van de kunstwerken is 1 juni. We zien erg uit naar al het moois dat jullie gaan maken!

Een informatieavond van GroenLinks Leiden met een bijdrage van Transgender Netwerk Nederland.

Een gender reveal party is een van origine Amerikaans fenomeen, waarbij aanstaande ouders voor familie en vrienden op een feestelijke manier het ‘gender’ van de baby onthullen. Met roze of blauwe toeters en bellen, passend bij wat de maatschappij ziet als dé kleuren voor meisjes, respectievelijk jongetjes. Echter, het kan zo zijn dat kinderen en volwassenen ontdekken dat hun diepgewortelde overtuiging te behoren tot een bepaald geslacht (genderidentiteit), niet of maar gedeeltelijk overeenkomt met het geslacht dat hen bij de geboorte is toegewezen. Iemand is dan transgender.

Decennia lang liep Nederland internationaal voorop met hulp aan transgender personen. Het VU ziekenhuis in Amsterdam heeft zelfs een belangrijke rol gespeeld voor hulpzoekenden vanuit de hele wereld. Maar er hebben zich ook grote juridische en politieke fouten voorgedaan. Tot 2014 gold bijvoorbeeld zelfs een sterilisatieplicht’, als voorwaarde voor het wijzigen van de geslachtsregistratie in de Basisregistratie Personen.

Hoewel er een opwaartse beweging lijkt te zijn anno 2020, is er op maatschappelijk gebied nog steeds een hoop te verbeteren. Op school of op het werk lopen transgender personen nog tegen tal van belemmeringen, vooroordelen en misvattingen aan. Soms worden zij -bewust of onbewust- gediscrimineerd en ook (fysiek) geweld komt nog veel voor. Concrete actie is nodig om de situatie te verbeteren. 

Tijdens de informatieavond op 20 maart 2020 van 19:30-21:30 in de Old School Leiden, leer je op een interactieve en laagdrempelige manier wat het betekent om transgender te zijn, waarom actie nodig is en wat jij kunt doen om een bondgenoot te zijn. Ervaringsdeskundigen van Transgender Netwerk Nederland vertellen deze avond hun verhaal en staan open voor het beantwoorden van jouw vragen. Misschien wil je naar aanleiding van de actualiteiten wat meer leren, worstel je met vragen over de juiste bejeging van iemand uit je omgeving of ben je simpelweg geïnteresseerd omdat je er nog niet zoveel vanaf weet. Iedereen is deze avond welkom.

Aan het eind van de avond zal raadslid Marleen Schreuder haar initiatiefvoorstel ter verbetering van de acceptatie en emancipatie van transgender personen in Leiden overhandigen aan wethouder Yvonne van Delft. 

7 november vond in de Lido de conferentie in het kader van suïcidepreventie DOODZONDE plaats. Namens de fractie was onze Marleen Schreuder hierbij aanwezig. Naar aanleiding van haar bezoek roept ze het college op tot actie!

Wist je dat? Per jaar plegen meer dan 1900 mensen suïcide. Van deze mensen is 60% niet in beeld bij zorginstanties. Mensen die overgaan tot zelfdoding voelen zich vaak eenzaam en alleen, terwijl zij dat niet zijn. 1 op de 10 Nederlanders denkt wel eens na over zelfmoord, maar goed bespreekbaar is het onderwerp nog altijd niet. Ouders, docenten maar ook hulpverleners zelf worstelen met hoe zij moeten omgaan met dit thema en waar zij terecht kunnen als de nood hoog is. En als een patiënt, cliënt, leerling, vriend of vriendin jou in vertrouwen neemt over zijn of haar gedachten over zelfmoord, moet je dan je mond houden of kun je toch beter contact opnemen met de familie en een arts of andere zorgverlener?

Gister vond in de Lido de conferentie in het kader van suïcidepreventie DOODZONDE plaats. Namens de fractie van GroenLinks was onze Marleen Schreuder hierbij aanwezig. Het was een drukbezochte conferentie waarbij vele organisaties en beroepsgroepen aanwezig waren. Wijkagenten, verslavingszorg, huisartsen, maar ook nabestaanden gingen in gesprek met een panel van deskundigen over de bovengeschetste situatie. Hoe help je mensen met suïcidale gedachten? Waarom is het zo belangrijk om de familie er goed bij te betrekken? En hoe doe je dat dan? Ook werd de documentaire Doodzonde uitgezonden die goed zichtbaar maakte hoe belangrijk het is dat we mensen en hun naasten beter gaan helpen wanneer zij suïcidaal zijn. Een luisterend oor, een sluitend vangnet en op tijd de signalen herkennen zijn hierbij cruciaal. 

Door het land heen wordt er daarom gewerkt aan een Suïcidepreventie Actienetwerk (Supranet) waarin verschillende regio’s lokaal actie ondernemen om mensen beter te trainen en het onderwerp beter bespreekbaar te maken. Namens GroenLinks zal Marleen daarom het College schriftelijke vragen stellen over aansluiting bij dit netwerk.   

Heb je zelf suïcidale gedachten of hulp nodig? Bel dan 0900 0113 of kijk op 113.nl 

Foto: Doodzonde.nl 

De SP trekt de steun voor het Ringweg Noord project in. Tijdens een presentatie in de commissie Leefbaarheid en Bereikbaarheid van 10 oktober, bleek dat de totale kosten met ruim 30 miljoen zijn gestegen sinds 2016. In 2016 was het kostenplaatje voor de Ringweg nog 102,6 miljoen, bovendien bleek uit de presentatie dat 45 miljoen van het totaalbedrag bestemd zijn voor de twee tracé gedeelten die op het grondgebied van Leiderdorp liggen.

De ringweg is ingedeeld in vijf aan elkaar gekoppelde stukken van de Plesmanlaan, Schipholweg, Willem de Zwijgerlaan, Engelendaal en Oude Spoorbaan. De laatste twee gedeelten zijn voor de doorstroming van verkeer van de gemeente Leiderdorp en kosten tezamen ruim 45 miljoen euro. De bijdrage van de gemeente Leiderdorp aan het project bedraagt slechts 3,5 miljoen euro.

“Dit is een absurd hoog bedrag voor een project dat niet echt nodig is. De wegen waar het om gaat zijn prima in orde. Een verdere uitbreiding voor het autoverkeer is flauwekul, zeker nu duidelijk is dat er nog steeds auto’s door de binnenstad kunnen blijven rijden en er geen sprake is van een echte ring om Leiden. Het is ook niet aan de Leidenaren uit te leggen dat onze gemeente meer dan 40 miljoen uitgeeft voor vernieuwing van wegen in Leiderdorp. Laat Leiderdorp haar eigen verkeersprojecten bekostigen”, aldus fractievoorzitter Antoine Theeuwen van de SP. “Onder deze voorwaarden kan de SP geen steun meer verlenen aan het project. Wat ons betreft komt het fietspad terug bij de Zijlbrug en besparen we de stad een heleboel geld en ellende.”

Schokkend nieuws uit Den Haag vorige week. Daar voelen makelaars zich genoodzaakt om LHBTI+-stellen te adviseren niet in bepaalde buurten te gaan wonen. Eerder hoorden we ook al over een transgender koppel in Heerlen dat zich gedwonen voelde hun buurt te verlaten na ernstige pesterijen en zelfs fysiek geweld.

Naast een onwelkom onthaal in bepaalde buurten, blijken er ook mensen te maken te hebben met uitsluiting op de woningmarkt op basis van hun achternaam of afkomst. Zo wees eerder onderzoek al uit dat mensen met een migratieachtergrond minder vaak worden uitgenodigd voor een bezichtiging van een huurwoning, dan mensen met achternaam als ‘Van Dijk´.

GroenLinks vindt dat in Leiden iedereen prettig en in harmonie moet kunnen wonen, ongeacht van wie je houdt en hoe je heet. Dat vindt gelukkig bijna iedereen en daarom vragen we samen met de VVD aan het college hoe het in Leidse wijken en woningmarkt zit met discriminatie en uitsluiting en wat we daaraan kunnen doen. De vragen vind je hieronder.

De Leidse SP maakt zich grote zorgen over de nieuwe plannen omtrent het armoedebeleid van de gemeente Leiden. Er gaan een aantal zaken drastisch veranderen. Voor veel mensen die nu gebruik maken van het Leidse minimabeleid zal dit vervelende financiële gevolgen hebben. Mensen die het financieel niet breed hebben in Leiden zullen met het geplande nieuwe beleid geen ruimte meer hebben om aanvragen zoals bijvoorbeeld een fiets, internetabonnement of zwemlessen te kunnen doen bij de Gemeente. De capaciteit van de Gemeente zal namelijk zelfs worden gedecimeerd: Waar eerst 6200 huishouden gebruik konden maken van de regeling, zijn het er nu nog maar 400 tot 500, een ongelofelijke en onbegrijpelijke achteruitgang.

Begin februari zal de Raad een besluit gaan nemen over het nieuwe plan omtrent het armoedebeleid. De prikkel voor dit nieuwe plan is een bezuinigingsslag die blijkbaar moet worden genomen op het armoedebeleid. Het nieuwe plan gaat op veel vlakken in tegen het eerdere beleid dat wij als Gemeente hebben genomen hierover. Drie jaar geleden is besloten dat meer mensen recht hebben op financiële ondersteuning en dat iedereen die er recht op heeft maar er nog geen gebruik van maakt hier ook nog meer op wordt gewezen, toen werd er niet gedacht aan een bezuiniging, maar juist aan meer geld naar armoedebeleid

Mensen die tot aan 120% van het Sociaal minimum verdienen kunnen momenteel (met het huidige beleid nog) aanspraak doen op veel regelingen van de Gemeente, dat vinden wij als SP erg goed. Zo kunnen mensen een aanvraag doen op financiële hulp bij de Collectieve zorgverzekering, zwemlessen, kinderopvang, schoolkosten, sport en cultuur voor de kinderen. Daarnaast is er een algemene declaratieregeling waarmee een schoolreis voor het kind, een trein of internetabonnement een koelkast en andere belangrijke zaken kunnen worden vergoed door de gemeente. Voor mensen die niet veel verdienen zijn deze zaken essentieel voor hun en hun kinderen. Het gaat om grote kosten voor belangrijke zaken die anders bijna niet te betalen zijn voor deze inkomens.

Helaas wilt het huidige College dit beleid gaan omgooien. Zij willen de grens van 120% gaan loslaten en van het complete beleid ‘maatwerk’ gaan maken. Hierin gaan de Sociale Wijkteams en de Jeugd en Gezinsteams bij iedereen afzonderlijk beoordelen wat elk gezin nodig heeft wat betreft financiële ondersteuning. Dit klinkt in eerste instantie alsof iedereen op maat gaat worden geholpen en dat er meer aandacht zal komen voor wat mensen echt nodig hebben, iets wat heel goed zou zijn. Helaas is de realiteit anders. Allereerst kan het met de nieuwe plannen nu zo zijn dat iemand die onder de 120% van het Sociaal minimum inkomen verdiend nu geen recht meer heeft op een minimaregeling. Als deze persoon zijn of haar huishoudboekje op orde heeft en daarmee een besteedbaar inkomen overhoudt waarmee een weekendje weg wellicht nog net zelf kan worden bekostigd, kan nu worden beoordeeld dat financiële hulp toch niet nodig is. Deze ondersteuning wordt daarmee geen recht meer, zoals het eerst was, maar een onderhandeling over iemands huishoudboekje. Dit terwijl de grens van 120% niet voor niets is vastgesteld en tot voor kort zelfs nog een verruiming was van de oude grens van 110%. Daarnaast is het in de nieuwe plannen niet meer mogelijk om zelf een aanvraag te doen voor financiële ondersteuning, alle zaken worden via de wijkteams en de gezinsteams beoordeeld, een laag inkomen is niet meer genoeg. Hiermee worden zelfredzame mensen op pijnlijke wijze de hulpverlening ingedrukt terwijl dit niet nodig is. Dit is niet alleen inefficiënt, het is ook nog eens denigrerend. De werkdruk op de Sociale Wijkteams en Jeugd en Gezinsteams, die hier in eerste instantie helemaal niet voor bestaan, zal enorm toenemen. Niet alleen de werkdruk zal toenemen, zij moeten nu ook beoordelingen gaan maken over iemands inkomen en financiële situatie, een vervelende en zware extra verantwoordelijkheid. Zoals eerder vermeld zit de grootste verandering ook in de capaciteit van de Gemeente om gezinnen te helpen. Waar deze eerst 6200 huishoudens inhield, kunnen er nu nog maar 400 tot 500 huishoudens worden geholpen. Deze achteruitgang in mensen die een beroep kunnen doen op minimaregelingen vinden wij onvoorstelbaar en onbegrijpelijk. Waar ligt de keuze voor wie wel en wie niet wordt geholpen? Wie het eerst komt wie het eerst maalt? Hier lijkt in het plan nog helemaal niets over te staan.

Naast het feit dat het plan onethisch is, lijkt het ook onvolledig te zijn. Het is nog compleet onduidelijk wat de gevolgen zullen zijn voor de privacy van deze mensen. Er wordt immers niet meer alleen naar het inkomen gekeken maar naar het besteedbaar inkomen. Dit betekent dat het huishoudboekje erbij gepakt zal moeten worden en mensen veel meer privacygevoelige informatie zullen moeten delen. Niet alleen wordt dit proces denigrerender, ook is het onduidelijk of dit allemaal wel mogelijk is ten aanzien van de nieuwe AVG wet waarin privacy een nog belangrijker recht is geworden. Ook is er nog niet uitgewerkt waar mensen bezwaar kunnen maken tegen het oordeel van Sociale Wijkteams en Jeugd en Gezinsteams om geen geld toegewezen te krijgen. Het lijkt er in eerste instantie op dat mensen alleen bezwaar kunnen maken bij de teams zelf, iets wat uiteraard bizar is. Een slager die zijn eigen vlees keurt lijkt de SP een bijzonder onwenselijke situatie.

Het plan is volgens de SP onaf en ook nog onethisch. Wij zullen dan ook niet met deze nieuwe plannen kunnen instemmen. De komende weken zullen wij in gesprek gaan met de minima in Leiden over deze plannen en wij zullen er dan ook voor strijden om het nieuwe armoedebeleid af te keuren in de Gemeenteraad.  

Wilt u meer weten, uw verhaal kwijt of helpen?

U kunt contact opnemen met SP Gemeenteraadslid Thomas van Halm

thomasvanhalm@gmail.com

Tel: 06-15699659