Poliflw

Vandaag is de tweede nieuwsbrief van 2020 verstuurd.

De online versie is hier te bekijken: Bijpraten in vreemde tijden.

Aanstaande dinsdag deelt het kabinet mee hoe Nederland na 28 april met de maatregelen om zal gaan. De contouren? Geen festivals, geen voetbal, wel weer aan het werk maar eerst een goed plan. En anderhalve meter…

Maandag vergadert de raad. Via internet, digitaal. We nemen besluiten en horen elkaar maar het is niet zoals het hoort. Ik mis het fysieke. En dat terwijl er komende maanden enorm veel belangrijke keuzes gemaakt moeten worden. De gemeente moet een groot deel van de coronamaatregelen uitvoeren of draagt er de gevolgen van. Bedenk zelf: heel veel gebeurt lokaal! 

Ik heb een beetje gerekend aan de consequenties voor Lochem. Tuurlijk, ik zal er een paar euro naast zitten maar daar gaat het niet om. De grote lijn hè. Mijn sommetje: ergens tussen de vijf en zeven miljoen voor 2020. 

Dat kunnen we in onze gemeente voorschieten uit de algemene reserve. Het zal uiteindelijk gecompenseerd worden door het Rijk, de gesprekken hierover lopen, maar daar gaat het niet om. Waar gaat het dan wel om? Let op! Onze samenleving draait op het rondpompen van geld. Bedrijven ondernemen en daarmee verdienen ze. Geld om personeel te betalen, om andere bedrijven te voorzien van omzet en om belasting te betalen voor de collectieve uitgaven. Ik realiseer me meer dan ooit dat alle collectieve overheidsuitgaven eerst verdiend moeten worden door onze ondernemers. 

Wat is er nu dan aan de hand? De economie ligt nagenoeg stil en de overheid geeft bakken geld uit! Prima nu, maar het zal uiteindelijk allemaal moeten worden terugverdiend door bedrijven. Dat kan ik niet stevig genoeg benadrukken. Waardering! Laten we zo snel als mogelijk de ruimte zoeken om bedrijven weer zelf te laten draaien. Tuurlijk, veilig en beheerst maar zo snel mogelijk terug naar normaal. Noem het ‘het nieuwe normaal’ maar snel! En dat geldt naast de detail, de landbouw, de metaal, de industrie, toeleveranciers, de dienstverlening ook voor bedrijven in de horeca, recreatie, toerisme, cultuur, het openbaar vervoer, de zorg en de scholen. Samen kunnen we deze crisis aan! Beter dan wie ook ter wereld! 

Hoe eerder bedrijven kunnen herstarten en weer zelfstandig geld kunnen verdienen, hoe sneller de overheid kan stoppen met compenseren. Dat snijdt aan twee kanten. Ik hoop dat de Wopkes in Den Haag en Brussel zich dat heel goed realiseren en dat ze dinsdag daarvoor hele concrete eerste stappen zetten. Natuurlijk beheerst, maar open die winkel! D’r an!

Erik Haverkort, fractievoorzitter 

De afgelopen week vraagt het toch weer enig lef om voor je liberale VVD gedachtengoed uit te komen. Den Haag neemt rotmaatregelen, de premier lijdt mogelijk aan tijdelijk geheugenverlies en in het land zeggen leden op vanwege de mobiliteitsbeperking… Dit vind ik ervan.

Ik zag een professor bij Nieuwsuur uitleggen dat het terugbrengen van de snelheid maximaal 0,2% minder stikstof zou betekenen. Dat is minder dan één-tiende van de foutmarge van de metingen van het RIVM. Dat is kleiner dan de afronding in de rapporten van TNO, CBS of CPB en als je er objectief naar kijkt de moeite van de maatregel niet waard… 

En toch neemt ons kabinet dit besluit? 

Tuurlijk, banen, bouwen, boeren moet door. Maar ergens in mij zit een klein stemmetje dat zegt dat ook mobiliteit door moet. De mensheid is gekomen waar we nu zijn door vooruitgang en stilstand is achteruitgang. 

En toen besefte ik dat deze maatregel geen milieumaatregel is maar een politiek compromis waar we er al zoveel van hebben gehad de afgelopen jaren. Dit besluit past in het rijtje kinderpardon en dividendbelasting en gaat over krampachtige samenwerking tussen vier partijen in plaats van de juiste keus voor dit land. Ik moest terugdenken aan de uitspraak van Macron over de NAVO [hersendood, redactie] en aan de bizarre traagheid van onze Europese unie. Volstrekt besluiteloos tot stilstand gekomen organisaties die links en rechts (maar vooral links) ingehaald worden door daadkrachtiger organisaties als bijvoorbeeld China. 

Wist u bijvoorbeeld dat al in 1997 Europa heeft besloten tot één uniform spoorwegennet (zelfde beveiliging, zelfde voeding) maar dat daar nu bijna 25 jaar later nog helemaal niets van terecht is gekomen? In China liggen diverse commercieel geëxploiteerde magneetzweefbanen en rijden straks veel meer elektrische auto’s dan hier. Als we niet snel zijn halen ze ons in. We moeten dus snel zijn, en niet vertragen. Kom op met die hyperloop! 

Begrijp me niet verkeerd hè, ik hou van onze democratie en wil niet ruilen met China maar doe wel een enorm groot beroep op onze beslissers om de vlucht naar voren te maken. Innoveer je uit deze stikstofcrisis! Investeer, leer, maak fouten en groei maar voorkom dat we van compromisser naar compromisère gaan… Verzin een list! Dat kan Nederland als geen ander. Daar zijn we absoluut de allerbeste in. D’r an! 

Erik Haverkort, fractievoorzitter

Het NRC van afgelopen week: ‘Maak van de burgemeester geen sheriff!’ De Raad van State heeft gesproken! De bevoegdheden voor burgemeesters zijn voldoende. De aanpak van ondermijning en criminaliteit hoort de politie en het openbaar ministerie toe. Goh?!…

De kritieken waren fors. De VVD stond alleen. In de raad van 18 maart is de APV gewijzigd, de lokale regeltjes. En in die APV heeft de burgemeester verregaande bevoegdheden erbij gekregen met als doel ondermijning en criminaliteit tegen te gaan. Regeltjes die ook de vrijheid van ondernemer en inwoner inperken. Regeltjes die, zo zei de VVD, niet wenselijk en niet handhaafbaar zijn! 

Er werd gezegd dat de VVD geen vertrouwen had in de burgemeester, dat het niet erg was om regeltjes erbij te hebben omdat je hoopt ze toch nooit nodig te hebben. Er werd vanuit angst gedacht, gesproken en gestemd.  

Maar gelukkig is daar de Raad van State. Op de vraag of de rol van de burgemeester als ‘crimefighter’ in de gemeentewet dient te worden opgenomen is het advies: ‘Niet doen! Overlaten aan OM en politie.’Die boodschap klinkt ons goed in de oren. Dat zeiden wij tenslotte ook al!

De week ervoor las ik het nieuwsbericht dat het verbod op motorclubs als Satudarah en Bandidos niet te handhaven is. Het druist tegen de grondwettelijke vrijheid van vereniging en vergadering in. Begrijp me goed hè, motorclubs mogen geen crimineel gedrag vertonen. Maar niet alle motorclubs zijn fout. Dat artikel in de APV is ook onuitvoerbaar dus. 

De VVD heeft afgelopen week vragen gesteld aan het college hoe nu verder met de pas vastgestelde APV. Onze burgemeester is zeer betrokken bij het thema en staat stevig voor zijn gemeente klaar. Klaar om die samen met politie en OM veilig en vrij te houden. Vrij van ondermijning. Maar ik ben oh zo blij dat we in een land leven waar de burgemeester geen aanklager en rechter tegelijk mag zijn. De aanpak van criminaliteit is een belangrijke overheidstaak die wat mij betreft best meer aandacht mag krijgen maar wel via de daarvoor bestemde organisaties. 

De Raad van State stelt overigens terecht dat de burgemeester wel over de openbare orde gaat. Natuurlijk, maar het bestrijden van criminaliteit gaat verder, veel verder. In Lochem geen Wilde Oosten, geen sheriff Van ’t Erve op wacht. De APV repareren we wel weer te zijner tijd. D’r an! 

 

Erik Haverkort, fractievoorzitter

Zo af en toe moet je als club even goed in de spiegel kijken. De wereld verandert snel en jezelf afvragen wat dat voor jou betekent is prima. En dat dan niet iedereen dezelfde mening heeft hoort daarbij. Dit vind ik.

In de krant vooral berichten over onrust in de formatie, over Brexit en over hoe het klimaat aan te pakken. En over hoe politieke leiders vervolgens op elkaar reageren. Buma over Segers, Segers over Dijkhoff, Dijkhoff en Rutte beide over Jetten en iedereen over Corbin en May. Over elkaar is toch anders dan erover eens. 

En dat terwijl er juist zoveel om de inhoud te doen is. Brexit gaat over meedoen of niet. Over wie het zal betalen en over hoe we de praktische dingetjes regelen om te voorkomen dat er oude smokkelroutes ontstaan. En klimaat gaat over onze leefomgeving, over frisse lucht, een beetje groen en over droge voeten, ook in de toekomst. 

Niet over hoe partijen elkaar in de haren vliegen over draagvlak in de achtertuin van een ander waardoor ons belastinggeld op gaat aan proceskosten en papier. 

Vorige generaties hebben gezorgd voor vrijheid, veiligheid en voedsel. Mijn grootouders en die van u! Onze ouders regelden welvaart. Mobiliteit, onderwijs, gezondheid. Daar ben ik trots op en ze enorm dankbaar voor!

En wij? Wij dienen dat te koesteren. De zorg voor klimaat komt erbij en nooit in plaats van zoals links wil. Dat vraagt besef, innovatie en leiderschap. En het vraagt om keuzes. Niet de keus of je een trui aan trekt of dat je de kachel een graadje hoger zet. Nee, essentiële keuzes. Vertrouw je op creativiteit van inwoners dat ze het gaan regelen of betuttel je een belangenverstrengeld akkoord door de kamer. Geef je ruimte door belastingverlaging zodat ondernemers meer gaan innoveren of subsidieer je adviseurs en buitenlandse coöperaties waardoor draagvlak wegvalt en je straks raad-van-state-rechters te kort komt… 

Dat vraagt visie. En wat mij betreft een liberale visie. Mensen worden actief als je ze erbij betrekt, als je positief bent, als je ze beloond op de korte termijn en als je ze hoop biedt. En dat vraagt leiderschap. Voorbeeldgedrag! Dat krijg je vanzelf doeners. Meedoeners! Die VVD-campagne is wellicht zo gek nog niet. Het voorbeeldgedrag van onze leiders mag nog wel wat zichtbaarder. Niet drammen maar drannen! Echte keuzes, randvoorwaardelijk zodat inwoners en ondernemers de ruimte krijgen om te gaan doen waar ze goed in zijn. Liberaleiders dus! D’r an!

Erik Haverkort, fractievoorzitter

Afgelopen maandag. Ruim honderd inwoners komen bij elkaar in het gemeentehuis van Lochem. Het onderwerp: energie! Hoe kan onze gemeente haar doel behalen: energieneutraal in 2030. Dit is mijn beeld.

Niemand is tegen duurzaamheid. Iedereen wil schone lucht en de meeste mensen beseffen ook wel dat we daar een grote verantwoordelijkheid hebben. En toch bleek maandag maar weer eens hoe weerbarstig de samenleving is. Ongeloof! 

Bij het zien van de cijfers, en het maakt niet uit of ze kloppen of niet, ontstaat rumoer. Een aantal aanwezigen begint te lachen. Een ander aantal wordt boos. Weer anderen knikken ontkennend en slechts een enkeling trekt de conclusie dat we aan het werk moeten. 

Er waren er natuurlijk ook die de doelstelling opnieuw wilden vaststellen. Weer jaren van praten over in plaats van doen. Er was zelfs iemand die in scenario’s wilde denken. Alsof er nog keus is…

De avond leverden twee dingen op. Ten eerste een mooie bloemlezing van kleine en grotere initiatieven waar inwoners morgen mee kunnen, en mee gaan beginnen. Real commitment. Hier en daar nog wat pril en voorzichtig maar zichtbaar. En dat is winst! Pure winst. En ten tweede was glashelder zichtbaar waar nog eens even een stevig gesprek gevoerd dient te worden. Om het ongeloof om te zetten in daden. Bij ondernemers, boeren, inwoners en ambtenaren. 

De gemeente maakt na maandag geen plan. Nee, we gaan nu beginnen. U, ik, mijn kinderen en wij allemaal. Ik besef me dat wanneer ik naar mijn dak kijk dat ik ruimte over heb. En dat iemand die kan benutten. Ik besef me dat mijn volgende auto helemaal elektrisch moet zijn en dat we dus ook de busjes van PlusOV heel snel moeten omschakelen. Ik besef me dat we onze woningen heel snel moeten verduurzamen en dat daarvoor regels soms aan de kant moeten. En dat maakte maandag mooi. Het mooie van ongeloof is de twijfel erna. Dan besef en daarna actie. Het begin is er dus! 

Ik besef me dat we vandaag moeten beginnen. Zodat we voor het eind van het jaar al kunnen zien dat we resultaat boeken. Meer zon op dak, meer laadpalen, meer elektrische auto’s maar bovenal meer verantwoordelijkheid. Om dat te bereiken moet het ongeloof aan de kant! Da’s dus echt een ongelooflijke uitdaging! D’r an! 

Erik Haverkort, fractievoorzitter

Afgelopen maandag startte de Democratiefabriek bij het WerkAtelier in Eefde. Komende week in Lochem. Ruim 800 kinderen gaan met hun klas aan het werk in de fabriek. Zonder gemor, enthousiast, helemaal zelfstandig. Wat een fantastisch project! Lees gauw verder waarom!

In anderhalf uur tijd werken de kinderen zich door ruim 50 vragen heen over gelijkheid, onze vaderlandse geschiedenis, pesten, een beetje politieke waarden en zoeken ze de spanning in onze samenleving op. Ze leren, ervaren en voelen. Het schuurt soms, het gaat om meningen en het raakt. Af en toe heeft een wijsneus een slimme opmerking en ze lachen.

Ik mocht de aftrap doen en heb met de kinderen doorgenomen wat democratie nu precies inhoudt. Tuurlijk, kiesrecht, maar wie van u beseft zich dat een democratie pas echt waarde heeft als er ook sprake is van gelijkheid in gelijke gevallen. Artikel één van onze grondwet, toch?

En dat Nederland als eerste land ter wereld dat pas bereikte in 2001 met het instellen van het homohuwelijk? Of dat er slechts 24 landen ter wereld zijn met zo’n echte democratie? Of dat 90% van de wereldbevolking in niet-democratische landen leeft? Diversiteit in de bevolking, gelijkheid en kiesrecht voor iedereen. Die waarden worden in anderhalf uur noeste arbeid helder voor alle jonge deelnemers. Democratische kinderarbeid.  

Democratie is jong, pril en kwetsbaar. En wanneer je beseft dat ook nog eens de groei van de wereldbevolking grotendeels in Afrika plaatsvindt en dat democratie daar nou niet echt geworteld is dan voel je de druk op de volgende generatie. Ik besef me dat mijn kinderen leven in een vrij, enorm welvarend en gaaf land. En ik besef me ook dat de grote globale politieke uitdagingen straks op hun schouders rusten. Stelt u zich eens voor dat ooit 500 miljoen Afrikanen gaan migreren.

En daarom is dat uurtje ‘kinderarbeid’ in de democratiefabriek zo’n fantastische investering. Wat mij betreft gaan we dat elk jaar doen en niet alleen bij de verkiezingen. Wel belangrijk, verkiezingen. Als u ook wilt dat uw kinderen later in een vrij, veilig, welvarend en democratisch land kunnen blijven leven? Stem dan VVD op 21 maart. Omdat we onze democratische vrije gelijkwaardige samenleving voor hen kunnen behouden! En verbeteren! Beginnend in onze gemeente Lochem! D’ran!

Erik Haverkort, lijsttrekker