Poliflw

Door René Arts – In mijn loopbaan heb ik veel vergaderingen mogen voorzitten, maar het voorzitten van een raadsvergadering is toch wat anders. Er zijn meer deelnemers; alle raadsleden en alle wethouders. Verder wordt er gestemd omdat er besluiten genomen moeten worden. Daarnaast is het gebruikelijk dat je als voorzitter van de raadsvergadering de ambtsketen draagt. Daarbij draag je een stropdas en die draag ik eigenlijk net zo vaak als een ambtsketen: (bijna) nooit dus. In die zin was het allemaal wat onwennig, maar met wat hulp en advies is het allemaal redelijk gelukt.

Als gemeenteraadslid heb je naast je politiek-inhoudelijke taken, soms extra taken. Zo ben ik in deze raadsperiode tot plaatsvervangend voorzitter van de gemeenteraad gekozen. Tot nu toe hield dat in dat ik soms enkele minuten de raadsvergadering mag voorzitten als de burgemeester (normaal gesproken de voorzitter) zelf inhoudelijk ergens iets over zegt. Maar nu de burgemeester enige weken met vakantie is mag ik de gehele raadsvergadering voorzitten. Op woensdag 30 oktober gebeurde dat voor de eerste keer, op woensdag 13 november mag ik deze eervolle klus nog een keer doen.

In het kader van de werkbezoeken die Progressief Ermelo regelmatig aflegt zijn fractievoorzitter Anneke Knoppert, raadslid René Arts en fractievertegenwoordiger Aad Bezemer donderdag 31 oktober jl. naar Landgoed Ullerberg in de Leuvenumse bossen gefietst.

Landgoed Ullerberg is al sinds 1923 in eigendom van de familie Waller. Ooit begonnen als buitenhuis voor één gezin, worden de vier aanwezige woningen nu verhuurd (vakantie of zakelijk). Het grote huis wordt ook gebruikt als familiehuis. Het beheer is ondergebracht in een stichting waarvan alle familieleden (op dit moment 40) aandeelhouder zijn. De al vanaf het ontstaan van het Landgoed aanwezige heidegolfbaan is nog steeds in gebruik.

In het begin werden inkomsten voor het Landgoed gehaald uit houtkap, later kwam daar zandafgraving bij. Het daardoor ontstane gat heeft tot begin van deze eeuw dienstgedaan als vuilstortplaats voor o.a. de gemeente Ermelo. Na sluiting van de vuilstortplaats is het gat afgedekt en is er in 2018 een golfbaan op aangelegd welke verpacht wordt aan The Links Valley, Nederlands’ eerste omkeerbare golbbaan. Ook zijn er verbeteringen aangebracht t.b.v. de natuur en de biodiversiteit zoals bijvoorbeeld de aanleg van heidecorridors.

Wij hebben een interessant gesprek gehad en een mooie rondleiding over het Landgoed gekregen. Er is onder andere gesproken over natuurbeheer, de samenwerking met de gemeente en het al dan niet aanleggen van een fietspad over het landgoed.

Volgens het Sociaal Cultureel Planbureau telt Ermelo op dit moment 1017 mensen, waaronder kinderen, die in armoede leven. Dat komt neer op ongeveer 4% van het totaalaantal inwoners van onze gemeente. Met dat percentage steekt Ermelo overigens nog gunstig af ten opzichte van het landelijk gemiddelde. Dat ligt nog hoger.

Maar wat is armoede, wanneer ben je arm? Die vraag is niet gemakkelijk te beantwoorden. Duidelijk is dat armoede in Nederland natuurlijk niet te vergelijken is met armoede in landen waar allerlei narigheid aan de hand is (oorlog, droogte en hongersnood) Het Sociaal en Cultureel Planbureau definieert armoede als volgt: “Mensen zijn arm wanneer ze gedurende langere tijd niet de middelen hebben voor goederen en voorzieningen die in hun samenleving als minimaal noodzakelijk gelden”.

Tot zover de theorie. Nu de praktijk. Hoe is het om in armoede te leven? Om dat enigszins te ervaren, bezocht een afvaardiging van de fractie van Progressief Ermelo vorige week het zogenaamde “Beleefhuis” in Harderwijk. Daar werden we geconfronteerd met echte situaties van mensen in armoede. Zo werd ons een indringend geval voorgelegd van een gezin met twee opgroeiende kinderen. Welke keuzes moet zo’n huishouden maken om met maar 55 euro in de portemonnee de week door te komen? Moeilijk. De stress en de schaamte die het met zich mee brengt. Hoe langer het duurt, hoe lastiger het wordt. Het risico op het maken van schulden is groot. En dan de vooroordelen die er bestaan over arme mensen. Die variëren van ‘eigen schuld dikke bult’ en ‘bijstandstrekkers zijn profiteurs’ tot ‘stop maar met roken’ en ‘doe die hond maar de deur uit’. Natuurlijk zijn er mensen die hun armlastigheid zelf in de hand hebben gewerkt. Zij zijn verantwoordelijk. Maar dat is geen reden niet te helpen. Bestrijden van armoede en helpen bij schulden is belangrijk. Zonder dat verliezen mensen perspectief op de toekomst.

Het Beleefhuis is een initiatief van de PvdA Noordwest-Veluwe.        Bezoek op aanvraag. E-mail: beleefhuisharderwijk@gmail.com

De fracties van Progressief Ermelo en BurgerBelangen Ermelo volgen de ontwikkelingen op het gebied van verspreiding van ongeadresseerd (reclame)drukwerk nauwlettend. Gezien de recente jurisprudentie over dit onderwerp vragen wij ook uw aandacht hiervoor.

Toelichting Verwacht wordt dat invoering van een Opt-in systeem door middel van een zogenaamde Ja Ja sticker een effectief en wenselijk middel is om de hoeveelheid papier die per post wordt verspreid te verminderen, waarmee ook de hoeveelheid papierafval afneemt.

In het huidige systeem ontvangen huishoudens ongeadresseerde post, tenzij men laat weten dit niet te willen. (Opt-out systeem met Nee Nee en Ja Nee sticker) Met invoering van een Ja Ja sticker ontvangen huishoudens geen ongeadresseerde post, tenzij men aangeeft dit wel te willen. (Opt-in systeem)

De gemeente Amsterdam heeft op 1 januari 2018 een Opt-in systeem ingevoerd, met als uitgangspunt dat huis-aan-huisbladen wel worden verspreid. Plak je de Ja Ja sticker op je brievenbus, dan ontvang je daarnaast ook reclamedrukwerk. Plak je de Nee Nee sticker op je brievenbus, dan ontvang je helemaal geen ongeadresseerd drukwerk.

Tegen deze verordening is een rechtszaak gevoerd door belangenorganisaties vanuit retailers, reclamedrukkers en de papierindustrie. Zij zijn zowel in eerste aanleg als in hoger beroep in het ongelijk gesteld. Amsterdam mag de Ja Ja sticker dus blijven voeren.

Een inmiddels aanzienlijk aantal gemeenten in Nederland is voornemens om ook de Ja Ja sticker in te voeren. Daarom is in een motie van 27 juni 2018 aan de VNG opgedragen om hiertoe landelijke richtlijnen op te stellen. Nu de rechtspraak duidelijkheid biedt, mag verwacht worden dat de VNG hiermee voortvarend te werk gaat.

Uit onderzoek door Milieu Centraal blijkt:

Huishoudens krijgen gemiddeld 30 folders per week in de brievenbus, dit is exclusief huis-aan-huisbladen.

Naar schatting ontvangt één huishouden 32 kilo reclamepapier per jaar en wordt hiervan 30% ongelezen weggegooid.

Van de huishoudens zonder sticker vindt 30% het reclamedrukwerk toch ongewenst.

Slechts 35% van de mensen die nu geen sticker hebben, zou wel een Ja Ja sticker gebruiken.

De productie en het vervoer van papieren folders belasten het milieu.

Een jaar na invoering van de Ja Ja sticker in Amsterdam is gebleken dat deze maatregel daadwerkelijk tot een afname van de hoeveelheid verspreid drukwerk leidt.

Schriftelijke vragen aan het college: 1. Voordat in Ermelo een opt-in systeem zou kunnen worden ingevoerd, is het noodzakelijk dat het milieubeleidsplan in onze gemeente een doelstelling kent die hierbij aansluit. Denk hierbij aan een doelstelling om de hoeveelheid afvalstoffen te beperken of te verminderen.

Kunt u aangeven of het huidige milieubeleidsplan hieraan voldoet?

2. De fracties van Progressief Ermelo en BurgerBelangen Ermelo zijn voorstander van invoering van een Opt-in systeem.

Kunt u aangeven of dit al een actueel onderwerp is binnen de ambtelijke organisatie?

Zo ja, wilt u dit toelichten?

En zo nee, waarom staat dit onderwerp nog niet op de agenda?

Hoogachtend en in afwachting van uw reactie, Mevrouw A.P. Veenstra – Bakker, Progressief Ermelo De heer L. van Beek, BurgerBelangen Ermelo,

Ermelo zal in de toekomst nog beter voorbereid zijn op de toename van inwoners met dementie. Ja, er gebeurt al het een en ander op dit gebied maar het is niet genoeg volgens raadsleden Alex Kleijnen (Progressief Ermelo) en Jos van der Deure (ChristenUnie). Beiden zijn zeer betrokken bij de missie en het werk van de stichting Alzheimer en maken zich zorgen om de nabije toekomst. De bevolking vergrijst, ook in Ermelo en dat betekent dat het aantal mensen met dementie zal toenemen. Om ervoor te zorgen dat deze mensen én hun naasten en mantelzorgers de steun en hulp krijgen die nodig is, men moet/blijft immers zo lang als mogelijk is thuis wonen, is het nodig om hier nog meer tijd en aandacht aan te besteden. Trainingen voor medewerkers van de gemeente Ermelo, het promoten van de mogelijkheden die er zijn voor hulp en ondersteuning bij dementie, het tijdelijk overnemen van de zorg van de mantelzorgers, één vast aanspreekpunt bij de gemeente, extra tijd en aandacht bij Welzijn Ermelo voor alle problemen en zorgen die komen kijken bij dementie zijn een aantal van de plannen uit het door beide heren ingediende initiatiefvoorstel. Wethouder De Haan heeft dit initiatiefvoorstel positief ontvangen en toegezegd om er mee aan de slag te gaan.

Door Harm Steijn – Ermelo, ik ben hier opgegroeid, ging hier naar school, werd hier voor het eerst verliefd, niet voor het laatst, maakte vrienden die hier voor een groot deel nog steeds wonen, of na de studentenjaren weer terugkeerden Ik ben ervan overtuigd dat het milieu waarin je opgroeit voor een groot deel bepaalt vanuit welk normenkader je naar de wereld kijkt. Het bepaalt wat je belangrijk vindt, wat goed voor je betekent, en wat dat niet is. Het bepaalt wat je rechtvaardig vindt, hoe je omgaat in je relaties met anderen. Het bepaalt waar je aandacht naar uit gaat, maar het bepaalt ook waar je minder oog voor hebt. Zaken die aan je aandacht ontsnappen. Niet omdat het er niet is, maar soms gewoonweg niet op de voorgrond staat.

Eén van die zaken die voor mij persoonlijk meer op de voorgrond trad toen ik ging studeren was hoeveel jongens en meisjes er wel niet waren met een andere seksuele geaardheid. Kon ik het aantal jongens en meisjes, tijdens mijn middelbare schoolperiode in Ermelo, waarvan ik wist dat ze op bijvoorbeeld hetzelfde geslacht vielen nog op twee handen tellen, in Leiden was dat echt anders. Logisch ook, lijkt me, naarmate je ouder wordt ontdek je meer over jezelf. Dat is voor iedereen een gegeven. Dit wil overigens niet zeggen dat seksuele diversiteit er niet was in Ermelo. Voor mij in ieder geval, was het wel minder zichtbaar. Ik kan me overigens niet herinneren, dat in mijn hele middelbare schooltijd, het ooit door mij of mijn vrienden als een probleem ervaren is dat sommige jongens op jongens vielen, of sommige meisjes op meisjes en natuurlijk alles wat daartussen in mogelijk is. Noch kan ik me herinneren dat ik ooit gezien heb dat een homoseksuele jongen of lesbisch meisje gepest werd. Natuurlijk, op het schoolplein werd er wel eens onderling semi-grappig naar elkaar geroepen, “Hey homo”, net zoals dat nu ongetwijfeld gebeurt. Toen ik jong was, iets waar ik het kwaad niet direct van inzag. “Forgive them, for they do not know what they do”, toch?

Ik weet inmiddels beter. Uit SCP-onderzoek blijkt bijvoorbeeld dat 4 tot 6 procent van de mensen zich identificeert als homo, lesbisch, of biseksueel (=LHB); 0,6 tot 0,7 procent als transgender (=T); identificeert ongeveer 4 procent van de mensen zich niet eenduidig met één der geslachten (genderfluïde) en heeft 0,5 procent een intersekse (=I) conditie. Tevens weten we dat LHBTI´ers vaker last hebben van psychische klachten en depressies, dan hun hetero medemensen. Onder jongeren die lesbisch, homo- of biseksueel zijn komt suïcide 4,5 keer meer voor dan bij andere jongeren. En dat zijn cijfers waar niet alleen ik van schrik, maar waar eenieder van zou schrikken, denk ik. De cijfers voor transgenders staan er helaas nog slechter voor. Voor een significant deel van deze doelgroep blijkt de coming-out een moeilijk en emotioneel zwaar proces. Een cultuur waarin het normaal is homo als scheldwoord te gebruiken helpt natuurlijk het acceptatieproces niet. Een omgeving waarbinnen deze zaken niet voor iedereen even zichtbaar zijn, helpt evenmin. Iets wat ik pas later in gesprekken met vrienden ben gaan beseffen. Blinde vlekken die er bij mij waren en natuurlijk ook nog steeds zijn. Immers ik kan niet door dezelfde ogen naar de wereld kijken, als iemand die als LHBTI’er zijn of haar dagelijkse realiteit beleefd.

Ik vind dat de overheid de plicht heeft mensen of groepen te faciliteren als daar een noodzaak tot is. Is er in Ermelo behoefte aan LHBTI-beleid en zo ja, hoe dan? Ik weet dat hier door eenieder anders over wordt gedacht. Waar het volgens mij begint is bij het uitwisselen van ervaringen. En juist dit staat centraal op de avond die Progressief Ermelo organiseert op woensdag 3 juli 2019 in, hoe kan het nog symbolischer, de Dialoog. Wat ik daarbij waardevol vind is dat er ook ervaringsdeskundigen zijn. Juist zij kunnen vertellen hoe het als LHBTI’er is in Ermelo op te groeien, te wonen, naar school te gaan en verliefd te worden. Wat zijn zij tegengekomen, en waar hebben zij behoefte aan? Kortom, een serieus gesprek waarin luisteren centraal staat.

Graag nodig ik u daarom allen uit om aanwezig te zijn.

Tot op 3 juli!

Door Anneke Knoppert – Raadsvergaderingen zijn iedere keer anders. Vaak heeft dat te maken met de onderwerpen die besproken worden en soms met de grootte van de agenda. De ene keer zijn alle partijen het roerend met elkaar eens, de andere keer wordt er druk gediscussieerd. En dan zijn er natuurlijk vergaderingen die tot laat in de avond doorgaan terwijl ze andere keren al voor de koffiepauze afgelopen zijn.

Afgelopen donderdagavond heb ik ook beleefd als een wat bijzondere raadsvergadering. De onderwerpen die op de agenda stonden waren interessant maar al zeer uitvoerig besproken in de commissievergaderingen van twee weken geleden. Daarom ook waren veel punten geagendeerd als zgn. hamerstuk: dan worden ze niet meer besproken en wordt er enkel over gestemd. Maar deze keer niet.

Zowel het krediet voor fietsstroken langs de Jkh. Dr. C.J. Sandbergweg als het krediet voor de Groenbeheerplannen wilde  de fractie van het CDA toch weer opnieuw bespreken. . Waarom? Was er iets nieuws naar boven gekomen? Moesten er nog belangrijke nieuwe stukken toegevoegd worden? Tijdens de commissie waren er immers geen vragen meer en waren het voor iedereen, ook voor de CDA-fractie, duidelijk hamerstukken. Maar nee niets nieuws, het bleek gewoon een herhaling van de commissievergadering te zijn: dezelfde vragen, dezelfde steken richting andere partijen, dezelfde opmerkingen. Maar ook nu geen eigen plannen voor aanpassingen of aanvullingen. Bijzonder.

Ook de bespreking van het beschikbaar stellen van het budget voor het onderzoek t.b.v. het evenementenbeleid verliep vreemd. Want hoe kan het dat je als CDA-fractie een motie hebt ondersteund maar dat wanneer deze uitgevoerd gaat worden je plotseling extra voorwaarden gaat stellen? Had je jezelf dan niet goed geïnformeerd bij het ondersteunen van de motie? Toch ook wel een beetje bijzonder.

En tot slot nog de motie voor een Witte Anjerperkje in het centrum van Ermelo. Een sympathiek gebaar, daar waren alle partijen het over eens. Maar waarom de opdracht bij het college neerleggen (“over de schutting gooien”)? Waarom niet zelf aan de slag met de samenleving? Waarom wel vooraf vragen om steun bij andere fracties maar vervolgens niet open staan voor gegeven adviezen en suggesties, er zelfs niet eens op reageren? Zo werd dit een heel bijzondere raadsvergadering.

Overigens leken meer fracties op deze lijn te zitten, bij geen van deze onderwerpen kreeg het CDA steun van anderen.

Als u bij het lezen van deze kop verwacht te lezen dat er wat mis is in het bestuur van Progressief Ermelo, dan moet ik u teleurstellen, maar heb ik wel mijn doel bereikt. Ik wil u namelijk informeren over de wijzigingen die er recent in het bestuur hebben plaats gevonden.

Tijdens de Algemene Ledenvergadering gehouden op 27 maart jl. heeft Hans Ligtermoet na bijna 10 jaar zijn functie als voorzitter neergelegd. Hans wil de komende jaren met zijn vrouw Lucie vooral gaan reizen, als het kan met een mooi schip. Dat is begrijpelijk niet te combineren met het voorzitterschap van PE. Bij het afscheid heeft Laurens Klappe mooie woorden gesproken en vooral de bruggenbouwersfunctie van Hans geroemd. Of alle schippers van bruggenbouwen houden weet ik niet, maar Hans in ieder geval wel!

Het bestuur heeft Bea van ’t Hul voorgedragen als nieuwe voorzitter, de aanwezige leden konden daar van harte mee instemmen.

De vergadering kon vervolgens Liesbeth Bronkhorst als nieuw bestuurslid verwelkomen. Liesbeth is in Ermelo opgegroeid op het ruitersportcentrum De Bronkhorst van haar ouders en sinds enige tijd werkzaam in Almere voor de Stichting Stad & Natuur.

Dit betekent dat het bestuur van PE met Jan Betten als penningmeester en Aad Bezemer als algemeen lid nu uit vier personen bestaat. Bea: “Nog een vijfde lid erbij zou mooi zijn”.

Door Anneke Knoppert – Met een zekere regelmaat pakken wij ons verkiezingsprogramma erbij om te zien of er al iets terechtgekomen is van onze plannen. Een van de vijf thema’s uit ons programma is Gezond Ontspannen. Een breed thema want ontspannen kan op vele manieren. Voor de een is dat door het maken van een flinke wandeling of mooie fietstocht of gewoon door lekker buiten te spelen en voor de ander is dat samen musiceren, tuinieren of sporten. Ook het bijwonen van culturele activiteiten of het volgen van een cursus zijn manieren om te ontspannen. Wat deze verschillende manieren om te ontspannen met elkaar gemeen hebben? Dat ze het beste tot uiting komen in een gezonde, veilige en stimulerende omgeving.

Wij hebben ons vanaf de eerste dag volop ingezet voor de ontwikkeling van een nieuw cultureel centrum voor Ermelo en op 4 oktober jl. heeft de raad onder leiding van de nieuwe coalitie ingestemd met de nieuw te bouwen Dialoog. Door de verbouw van het gemeentehuis is de bouw eigenlijk al gestart: de bibliotheek krijgt meer ruimte, er komen kantoor- en vergaderruimtes t.b.v. de gebruikers van de nieuwe Dialoog en gecombineerd met de nieuwbouw ontstaat zo volop de ruimte om het kloppend culturele hart van Ermelo te worden, gericht op ontmoeting, leren en ontwikkelen. Niet alleen de ruimtes zullen gedeeld worden maar vooral de activiteiten: een lezing over kunst in de bibliotheek waar tegelijkertijd een expositie van leerlingen van Vuvera (de Volksuniversiteit) te zien is met in de pauze een optreden van de muziekschoolleerlingen. Dit soort combinaties bieden eindeloze mogelijkheden. Gebruikmaken van elkaars talenten, mogelijkheden en enthousiasme. Op het leeg te komen deel aan het Raadhuisplein zullen woningen gebouwd worden.

Op diezelfde 4 oktober heeft deze coalitie de knoop doorgehakt voor de bouw van een nieuw en duurzaam sportcentrum op de Zanderij. Inmiddels ligt het bestemmingsplan ter inzage en wanneer alles volgens plan verloopt kan het nieuwe sportcentrum aan het eind van deze raadsperiode in gebruik genomen worden. De beide zwembaden zullen groter en uitgebreider worden zodat ze door meer groepen gebruikers op meer verschillende manieren gebruikt kunnen worden. Ditzelfde geldt ook voor de sporthal, waar in meerdere zalen tegelijk meer gesport kan worden met ook een zaal speciaal voor trampolinespringen. Het besluit voor een nieuw sportcentrum is genomen omdat wij sport en beweging stimuleren voor alle inwoners. De keuze voor de Zanderij heeft als voordeel dat het huidige Calluna gebruikt kan worden tot het nieuwe sportcentrum geopend is en daarna is dit een ideale locatie voor broodnodige woningbouw. Dit laatste is belangrijk omdat wij in het coalitieakkoord afgesproken hebben dat het Pretoriusplein niet langer gezien wordt als woningbouwlocatie. Dit deel van Ermelo is erg ‘versteend’ en het plein zal na de bouw van de nieuwe Prins Willem-Alexanderschool en het afbreken van de oude schoolgebouwen het groene hart worden van deze buurt met uiteraard speelgelegenheid.

Ook aan andere wensen uit dit hoofdstuk uit ons verkiezingsprogramma wordt al volop gewerkt: beter onderhoud van (recreatieve) fietspaden, zitbanken langs looproutes naar het dorp en meer oplaadpunten voor elektrische fietsen. Allemaal zaken die een gezonde manier van ontspannen ten goede komen.

Door Alex Kleijnen – Ouder worden en gezond oud zijn, dat willen we allemaal wel. Gelukkig gaat dat meestal goed. Onze levensverwachting is in de afgelopen tientallen jaren, dankzij goede gezondheidszorg en verbeterde leefomstandigheden, fenomenaal toegenomen. Dat is een groot goed. Zelf ervaar ik het al wat ouder zijn als best fijn. Maar een mens heeft geluk nodig. Doordat we met z’n allen ouder worden, krijgen we meer te maken met dementie. Dat is een reële vrees die bij senioren leeft. Mannen hebben 20 procent kans en vrouwen 30 procent kans om in hun leven dementie te krijgen.

In Ermelo leven er momenteel 535 mensen met deze diagnose. In 2030 is de prognose 740 inwoners. En die aantallen lopen daarna nog verder op. Dat verzin ik niet zelf. Dat is te lezen op de website van Alzheimer Nederland. Dat betekent dat iedereen er op de een of andere manier mee te maken krijgt; in de familie- of vriendenkring, maar ook op straat, in de buurt, in de winkel of op het werk.

De gevolgen voor de persoon zelf zijn zwaar. Het is heel moeilijk te verdragen om bij het voortschrijden van de ziekte, je taal, je geheugen en uiteindelijk jezelf te verliezen. Voor de mantelzorger en directe omgeving zijn de consequenties ook groot. Ik weet waarover ik spreek. Vanuit mijn vroegere praktijk als maatschappelijk werker heb ik veel te maken gehad met deze problematiek.

Gemiddeld leven mensen nog 8 jaar nadat de ziekte is gediagnosticeerd. Van deze 8 jaar wonen mensen nog 6 jaar thuis. Het grootste gedeelte van de mensen is dus gewoon thuis. Dat is trouwens wat de meeste mensen willen. En dat is ook wat de overheid wil. Het Rijk heeft er de zorgwetgeving op aangepast. Alleen bij hoge zorgzwaarte is opname mogelijk.

Meer mensen met dementie. Minder opname mogelijkheden. Deze mix maakt dat we als gemeente in de komende jaren extra activiteiten moeten ondernemen. Om te waarborgen dat genoemde doelgroep veilig thuis kan wonen en zo lang mogelijk kan meedoen.

Samen met collega raadslid Jos van der Deure (ChristenUnie) ben ik bezig met het maken van een initiatiefvoorstel. Het is een voorstel om een besluit te krijgen van de raad, om van Ermelo een dementievriendelijke gemeenschap te maken. Het plan behelst concrete maatregelen en speciale aandacht aan en voor deze groeiende groep mensen en hun naasten/verzorgers.