Poliflw

De SP Den Haag wil dat het college afspraken maakt met woningcorporaties om de huren van hun huizen met energielabels E, F en G te bevriezen. Dit in het kader van de duurzaamheidsplannen van wethouder van Tongeren (GroenLinks). SP-fractievoorzitter Hanne Drost: “De SP waarschuwt al jaren dat de rekening van de energietransitie niet bij mensen met een kleine portemonnee moet komen te liggen. Toch is dit elke keer weer het geval, zo ook in de plannen van wethouder van Tongeren.”

Door de huren van sociale huurwoningen met energielabels E, F en G te bevriezen, komt de gemeente volgens de SP tegemoet aan diegenen die het meeste last hebben van de stijgende energieprijzen. De SP verwacht bovendien dat hiermee de steun uit de stad voor de gemeentelijke duurzaamheidsplannen groeit. Drost: “Bewoners van corporatiewoningen met slechte energielabels hebben het meeste last van de hogere energiebelastingen, maar kunnen zelf niks doen om te verduurzamen. Voor mensen die pas in 2030 aan de beurt zijn voor renovatie is dit onacceptabel. Veel huurders hebben al moeite om rond te komen en worden nu nog harder gepakt door onrechtvaardig klimaatbeleid.”

In eerdere commissiedebatten gaf wethouder van Tongeren aan dat ze vindt dat afspraken met woningcorporaties over verduurzaming vooral op landelijk niveau gemaakt moeten worden en dat de gemeente hier geen rol in heeft. Drost is het hier niet mee eens: “De wethouder vergeet dat dit soort zaken gewoon in de prestatieafspraken met de corporaties geregeld kunnen worden. Van een GroenLinks-wethouder hadden wij meer verwacht dan achter landelijke regelgeving aanhobbelen.”

De SP zal in de gemeenteraadsvergadering van 16 mei ook nog andere alternatieven bieden voor het duurzaamheidsbeleid van het college. Zo wil Drost bijvoorbeeld dat energiecoöperaties gestimuleerd worden om op daken van sociale huurwoningen zonnepanelen te plaatsen en een woonlastengarantie voor huurders, zodat zij er niet financieel op achteruit gaan na een renovatie.

Op 6 april hebben huurders van de Binckhorstlaan 131 hun huisbaas genomineerd voor de Huisjesmelker van het Jaar-verkiezing. Samen met ROOD, jong in de SP hebben ze Marcel van Hooijdonk uitgenodigd om hem een petitie te overhandigen. Deze petitie is door meer dan vijftig bewoners ondertekend. Ook wilden de huurders hun huisbaas een cheque van -750 euro overhandigen en een cadeau. Huisbaas Van Hooijdonk kwam niet opdagen.

Huurders willen meerdere zaken aankaarten met hun actie. Zo hebben alle bewoners 250 euro of meer moeten betalen voor het tekenen van hun contract, terwijl dit niet mag volgens de wet. Ook moesten sommige huurders verplicht verhuizen, maar hebben ze nooit de verplichte verhuisvergoeding van minimaal 500 euro gekregen. Ook is er 150 euro per persoon betaald voor services die niet worden uitgevoerd. De huurders zijn, ondanks het feit dat Van Hooijdonk niet kwam opdagen, van plan om door te gaan met hun acties. ROOD zal hen hierin blijven steunen.

Ook de Haagse SP gemeenteraadsfractie heeft samen met GroenLinks aandacht gevraagd voor de situatie van de huurders aan de Binckhorstlaan 131. Zo hebben beide fracties het college gevraagd of zij bereid is een proceskostenfonds in het leven te roepen, zodat huurders meer mogelijkheden hebben om onwettige contract- of bemiddelingskosten terug te vorderen. De gemeente Amsterdam heeft al een dergelijk fonds. Ook hebben GroenLinks en de SP voorgesteld dat het Huurteam meer mogelijkheden zou moeten krijgen om huurders bij te staan bij wie onterechte kosten in rekening zijn gebracht. Beide voorstellen worden door het college meegenomen in de pilot 'Handhaving Goed Verhuurderschap' van de gemeente.

SP fractievertegenwoordiger Lesley Arp: ‘Nu onze stad steeds meer opleidingen en studenten aantrekt, neemt ook het risico op misstanden toe, omdat huisbazen en bemiddelingsbureaus munt willen slaan uit de woningnood. Het stadsbestuur moet alles op alles zetten om ervoor te zorgen dat studenten niet het slachtoffer worden van onwettige praktijken.’ De SP zal er scherp op toezien of de maatregelen van het college in de praktijk ook gaan leiden tot een betere bescherming van huurders.

Welke woningen gaan we bouwen? Wie mag waar wonen? Dit zijn centrale thema`s die elk verkiezingsdebat terug blijven komen. De SP is debat na debat glashelder: de enorme wachtlijsten zijn voor betaalbare koopwoningen en sociale huurwoningen. Die moeten dan ook veel meer gebouwd worden, met hulp van de provincie! 

Al jaren is het streven van het Haagse stadsbestuur dat 30% van de nieuw te bouwen woningen in Den Haag sociaal moet zijn. En telkens weer blijkt deze ambitie, als puntje bij paaltje komt, een wassen neus. Een greep uit de resultaten van de afgelopen jaren:  2,2% sociale woningbouw in 2015, 6% in 2016 en 5% in 2017. Ook het nieuwe Haagse stadsbestuur houdt op papier vast aan 30% sociale woningbouw. En nu al ziet het ernaar uit dat dit streven voor de jaren 2018 en 2019 bij elkaar nog niet eens gehaald wordt. Het zal geen verrassing zijn wie de prijs betaalt voor deze politiek van boterzachte ambities. Zo moet de gemiddelde starter bijna vijf jaar wachten op een sociale huurwoning in Den Haag.

Terwijl de bouw van betaalbare woningen jaar op jaar achterblijft, grijpt het college naar schijnoplossingen om de krapte op de woningmarkt te bezweren. Zo krijgen bepaalde groepen uitverkorenen als het aan wethouder Boudewijn Revis (VVD) ligt voortaan voorrang op een sociale huurwoning, en wil men in Moerwijk aan de slag met de stigmatiserende Rotterdamwet. Het gevolg van deze maatregelen zal vooral zijn dat huurders tegen elkaar worden uitgespeeld.

Toegegeven: het kan nog vele malen asocialer. Kijk naar Rotterdam, waar het stadsbestuur zo’n vele duizenden sociale woningen in de stad wil slopen. Maar zolang grote steden de woningnood vertikken aan te pakken of zelfs moedwillig verergeren, zijn kwetsbare minima vogelvrij op de woningmarkt. Als moderne nomaden zullen zij zich moeten vestigen in de gemeente die hen nog wil herbergen. Terwijl wonen zoveel meer is dan enkel een dak boven je hoofd, maar ook het recht om te wortelen in een gemeenschap waar broodnodige voorzieningen - zoals een goede verbinding naar het werk - binnen handbereik zijn én waar je sociale netwerk is.

Alleen een sociaal en daadkrachtig provinciebestuur kan voorkomen dat mensen met een smalle beurs de speelbal worden van falend woningbouwbeleid. Wat de SP betreft houden we gemeenten streng aan hun bouwafspraken en worden betaalbare woningen als eerste gebouwd. Stevige maatregelen, zoals het opleggen van een bouwstop wanneer een gemeente vertikt sociaal te bouwen, moeten hierbij niet worden geschuwd. In tijden dat onze grote steden meer bezig lijken met het lokken van jonge hoogopgeleiden en expats dan het bestrijden van de woningnood, is een provincie die het lef heeft om gemeenten op de vingers te tikken harder nodig dan ooit.

In navolging van Amsterdam en Utrecht gaat de gemeente Den Haag ervoor zorgen dat nieuw te bouwen middeldure huurwoningen (met een huurprijs tussen de 720 en 950 euro) ook 20 jaar lang middelduur moeten blijven. Toch zat in de Woonagenda van wethouder Boudewijn Revis (VVD) een cadeautje voor de markt verstopt. Verhuurders mochten als het aan Revis lag al na tien jaar een verzoek indienen om middeldure huurwoningen te verkopen of duurder te maken. Dankzij een aangenomen SP-voorstel is er tijdens de behandeling van de Woonagenda in de raad korte metten gemaakt met deze mogelijkheid om woningen versneld duurder te maken.

SP-fractievertegenwoordiger Lesley Arp: ‘Waar SP-wethouders Laurens Ivens in Amsterdam en voormalig wethouder Paulus Jansen in Utrecht voorop liepen in het beteugelen van absurde huurstijgingen in de vrije sector, sukkelde Den Haag achter de andere grote steden aan. Mooi dat het Haagse stadsbestuur eindelijk hun voorbeeld volgt. Maar het was voor de Haagse SP een raadsel waarom wethouder Revis huurders van een middeldure woning mogelijk al na 10 jaar de hoofdprijs wilde laten betalen. Goed dat hij alsnog tot inkeer is gekomen.’

Liever had de SP in de Woonagenda nog stevigere afspraken gezien voor de bouw van middeldure én sociale huurwoningen, door de bouwambities voor verschillende prijscategorieën in bestemmingsplannen vast te leggen. Immers wordt de ambitie om 30% sociale huurwoningen te bouwen in Den Haag al jaren bij lange na niet gehaald. Hiertoe dienden de PvdA, Haagse Stadspartij en SP een gezamenlijk voorstel in, dat op onvoldoende steun kon rekenen. Ook betreurt de SP het dat de Woonagenda experimenten met flexibele huurcontracten en de stigmatiserende Rotterdamwet mogelijk maakt: maatregelen waarmee kwetsbare huurders tegen elkaar worden uitgespeeld op de woningmarkt zolang er een tekort is aan betaalbare woningen. Reden voor de SP om uiteindelijk tegen de Woonagenda te stemmen.