Vandaag in de Telegraaf, een uitgesproken column van Annemarie van Gaal over het tekort aan betaalbare woningen. Hoe denkt u over haar suggestie om de woningmarkt op deze manier een boost te geven? 'Net als alle grote steden in ons land, kampt Den Haag met een gebrek aan betaalbare huurwoningen. Het probleem is bekend: onderwijzers, politieagenten en leraren verdienen te veel voor een goedkope sociale huurwoning en komen met geen mogelijkheid aan een betaalbare huurwoning in het middensegment tot €1000 per maand. Boudewijn Revis, de Haagse wethouder voor wonen, werd met de neus op de feiten gedrukt toen hij op het politiebureau aangifte deed van zijn gestolen fiets. De agente die de aangifte opnam vertelde dat ze net gescheiden was en op zoek naar een betaalbare huurwoning in Den Haag. Door de krapte op de middensegment-huurmarkt lukte het haar niet en moest ze iedere dag anderhalf uur reizen. Revis wil hier iets aan doen en komt nu met een primeur voor Nederland: voortaan moet iedereen die een huurwoning in het middensegment in Den Haag wil huren, een vergunning aanvragen; en die vergunning krijg je alleen als je als alleenstaande niet meer dan €57.000 per jaar verdient of als stel niet meer dan €67.000. Verhuurders van huurwoningen in het middensegment mogen die alleen verhuren aan huurders met een dergelijke vergunning. Daarmee hoopt wethouder Revis het scheefwonen in het middensegment tegen te gaan en te voorkomen dat het toch al schaarse aanbod van middensegmentwoningen wordt weggekaapt door mensen die met hun inkomen ook best een duurdere huurwoning in de vrije sector kunnen betalen. Ik begrijp de gedachtegang van Revis wel, en iedere poging om te zorgen dat deze groepen aan een betaalbare huurwoning kunnen komen, verdient lof. Maar deze vergunning lost het probleem van de krapte op de middensegmentwoningmarkt niet op. Hij is aan het duwen tegen een betonnen muur die nauwelijks meegeeft. Met de beste bedoelingen, dat wel. Die muur hebben we trouwens zelf neergezet. Kijk, scheefwoners in een sociale huurwoning die te veel verdienen zouden moeten verhuizen, maar waarom zouden ze dat doen? Ze worden door niemand gedwongen om te vertrekken en zolang ze goedkoop kunnen huren zullen ze dat blijven doen. Hetzelfde geldt voor het middensegment. Ongetwijfeld zijn er ook hier scheefwoners die meer zouden kunnen betalen dan een huur van ongeveer €1000 en zouden kunnen verhuizen naar een duurdere huurwoning, maar waarom zouden ze? Niemand dwingt ze om te verhuizen en zolang ze goedkoper kunnen blijven huren, zullen ze dat doen. Maar even terug naar het doel van wethouder Revis. Hij wil dat onderwijzers, leraren en politieagenten betaalbaar in de stad kunnen wonen waar ze werken. Zeker met een lerarentekort is dat iets om je als wethouder druk over te maken. Tegenstanders zullen argumenteren waarom je als onderwijzer per se in de stad zou moeten wonen en wat het bezwaar is tegen een uurtje reistijd van en naar je werk. Daar zit wat in, maar als je deze stelling verder doortrekt dan zou je je ook kunnen afvragen waarom mensen met een bijstandsuitkering in de stad moeten wonen. Voor hen zou er helemaal geen bezwaar moeten zijn tegen het wonen buiten de stad. Reistijd is voor hen geen issue, omdat ze niet van en naar werk hoeven te reizen. Dus waarom zou je dan als gemeente niet met de woningcorporaties afspreken dat de sociale huurwoningen die in de stad beschikbaar komen, alleen nog verhuurd worden aan leraren, politieagenten of iedere andere beroepsgroep waar een tekort aan is? Veel leraren en politieagenten verdienen weliswaar te veel voor een sociale huurwoning, maar je zou de verhoging van de inkomensgrens best tijdelijk kunnen verhogen, tot er meer middensegmentwoningen gebouwd zijn. Waarom niet? Minister Ollongren stimuleerde onlangs gemeenten om met ideeën en regelingen te komen om de woningmarkt los te wrikken. Wat let een gemeente om iets verder te kijken dan alleen de huurwoningmarkt? Betaalbaar wonen is niet beperkt tot alleen huurwoningen. In de jaren 80 hadden we in ons land bijvoorbeeld een regeling met zogenoemde premiewoningen, waarbij de gemeente een bijdrage gaf aan mensen die anders de koopwoning niet zouden kunnen betalen. Waarom niet weer zo’n plan van stal halen of een moderne variant ervan? Juist nu, met de extreem lage rente, is een koopwoning betaalbaar voor grote groepen werkenden. Maar ’betaalbaar’ betekent nog niet ’haalbaar’, want de steeds strengere regels om een hypotheek te krijgen, gooien roet in het eten. Waarom zou je daar geen rol gaan spelen als gemeente? Je zou bijvoorbeeld borg kunnen staan voor een deel van de hypotheek van leraren, politieagenten of andere groepen. De gemeente kan de prijzen van koopwoningen voor deze groepen drukken door lagere grondprijzen aan de ontwikkelaars te vragen, of kan creatieve extraatjes verzinnen voor de bewoners, zoals geen gemeentelijke heffingen de eerste vijf jaar. Je zou als gemeente zelfs, bijvoorbeeld via de BNG (de bank voor de overheid), hypotheken kunnen verstrekken aan bewoners die je in je stad wilt verwelkomen. Met de lage (zelfs negatieve) rente kan de gemeente gemakkelijk grote sommen geld lenen tegen een vaste, lage, langlopende rente. En met het koophuis als onderpand voor de hypotheek loopt de gemeente als hypotheekgever ook nauwelijks risico. Ideeën genoeg om te zorgen dat middengroepen ook in de grote steden aan een woning kunnen komen, nu nog de wil.'
9 documenten
Haagse VVD in de pers: Den Haag gaat inkomenseisen stellen in vrije sector tegen ‘scheefwonen’
VVD
's-Gravenhage
18-06-2019 11:16
NOS, 13 juni 2019
De gemeente Den Haag gaat inkomenseisen stellen in de vrije huursector. Mensen die minder dan twee keer modaal verdienen, krijgen voorrang bij de middeldure woningen met een huur tussen de 720 euro en 1000 euro per maand. Daar is niet alleen in Den Haag een groot tekort aan.
Het is voor het eerst dat een gemeente ingrijpt in de vrije sector. Daarbij mogen verhuurders zelf hun huurprijs blijven bepalen, maar er komt dus een inkomenstoets. Den Haag neemt de maatregel om te voorkomen dat mensen met een modaal inkomen de stad de rug toekeren, zegt wethouder Wonen Boudewijn Revis in het NOS Radio 1 Journaal.
De gemeente wil beroepsgroepen waarin veel mensen een modaal salaris verdienen, zoals leraren, agenten en verpleegkundigen, in de stad houden. “Er is een lerarentekort en als iemand een baan vindt bij een school, dan moet hij ook kunnen wonen. Agenten die een nachtdienst hebben moeten na afloop daarvan naar huis kunnen gaan, naar een huis in de stad.”
Enorm veel gebouwd De maatregel is mogelijk door een recente wetswijziging en geldt niet voor mensen die al een middeldure huurwoning hebben. Als de gemeenteraad vanavond met het plan instemt, gaat het per 1 juli in.
VVD-wethouder Revis ziet het wel als een noodmaatregel. “Wij willen op de eerste plaats meer woningen bouwen, dus er wordt enorm veel gebouwd. Maar we kunnen er niet op wachten tot al die woningen klaar zijn. Zodra het niet meer nodig is, schaffen we het af.”
Haagse VVD in de pers: “Gemeente Den Haag verdient steun voor het ingrijpen op verziekte huurmarkt”
VVD
's-Gravenhage
18-06-2019 11:06
Trouw, opinie, 28 juni 2019
Dat uitgerekend liberalen in Den Haag moeten ingrijpen in de vrije sector van de markt voor huurwoningen spreekt boekdelen. De markt zit volstrekt op slot, als de markt al niet helemaal is verziekt. Het volkshuisvestingsbeleid, zo er nog iets is dat op beleid lijkt, faalt. In de sociale sector en, naar uit het Haagse initiatief blijkt, ook in de vrije sector.
De Haagse wethouder Boudewijn Revis kreeg de gemeenteraad van de residentie zover dat zij instemde met zijn voorstel voor een maximuminkomen als een huurder in aanmerking wil komen voor een huurwoning van maximaal een kleine duizend euro per maand. Revis wees er in een toelichting op dat Den Haag ook een aantrekkelijke woonstad moet blijven voor bijvoorbeeld de leraar in het basisonderwijs, de verpleger of de agent. Juist de groepen met een iets hoger dan modaal inkomen zijn voor huisvesting afhankelijk van woningen net boven de huurgrens.
Tot nu toe is er echter geen inkomenstoets voor het huren van die woningen. Scheef wonen zal in dat segment, ook al zijn er niet onmiddellijk cijfers bekend, regelmatig voorkomen. Dat de gemeente Den Haag daar nu op ingrijpt, valt goed te verdedigen. Ook al is het een breuk met het principe dat de overheid op een vrije markt niets te zoeken heeft en ook al stellen de verhuurders van dergelijke woningen in Den Haag dat de maatregelen van de gemeente nieuwe investeerders zal afschrikken.
Sociaal grondrecht Wonen is bij wijze van spreken een sociaal grondrecht en als de sociale huurmarkt vanwege het inkomen een afgesloten optie is, is het goed dat de overheid het tot haar taak rekent het aanbod in de huurmarkt net boven de huurgrens zo groot mogelijk te maken.
Uiteraard hebben de critici van Revis gelijk dat zijn maatregel niet veel meer is dan een druppel op een gloeiende plaat. De maatregel geldt alleen voor vrijkomende huizen en nieuwe huurders . Dat zijn er nu eenmaal per jaar niet zoveel. Maar die kritiek zou juist een aanmoediging moeten zijn om de problemen op de woningmarkt van een meer fundamentele oplossing te voorzien en in de tussentijd het Haagse initiatief te steunen.
Fundamentele oplossingen zullen in ieder geval altijd een groter aanbod van woningen als onderdeel moeten hebben. In de gereguleerde sector en in de vrije sector. Er zal inderdaad meer moeten worden gebouwd. Mocht dat aanbod ruimer worden dan is er altijd nog gelegenheid voor Boudewijn Revis om zijn liberale overtuiging weer nieuw leven in te blazen en de nu genomen maatregel weer in te trekken.
Provincie moet inzetten op veel meer betaalbare koop én huurwoningen
SP
VVD
Westland
19-03-2019 13:52
Welke woningen gaan we bouwen? Wie mag waar wonen? Dit zijn centrale thema`s die elk verkiezingsdebat terug blijven komen. De SP is debat na debat glashelder: de enorme wachtlijsten zijn voor betaalbare koopwoningen en sociale huurwoningen. Die moeten dan ook veel meer gebouwd worden, met hulp van de provincie!
Al jaren is het streven van het Haagse stadsbestuur dat 30% van de nieuw te bouwen woningen in Den Haag sociaal moet zijn. En telkens weer blijkt deze ambitie, als puntje bij paaltje komt, een wassen neus. Een greep uit de resultaten van de afgelopen jaren: 2,2% sociale woningbouw in 2015, 6% in 2016 en 5% in 2017. Ook het nieuwe Haagse stadsbestuur houdt op papier vast aan 30% sociale woningbouw. En nu al ziet het ernaar uit dat dit streven voor de jaren 2018 en 2019 bij elkaar nog niet eens gehaald wordt. Het zal geen verrassing zijn wie de prijs betaalt voor deze politiek van boterzachte ambities. Zo moet de gemiddelde starter bijna vijf jaar wachten op een sociale huurwoning in Den Haag.
Terwijl de bouw van betaalbare woningen jaar op jaar achterblijft, grijpt het college naar schijnoplossingen om de krapte op de woningmarkt te bezweren. Zo krijgen bepaalde groepen uitverkorenen als het aan wethouder Boudewijn Revis (VVD) ligt voortaan voorrang op een sociale huurwoning, en wil men in Moerwijk aan de slag met de stigmatiserende Rotterdamwet. Het gevolg van deze maatregelen zal vooral zijn dat huurders tegen elkaar worden uitgespeeld.
Toegegeven: het kan nog vele malen asocialer. Kijk naar Rotterdam, waar het stadsbestuur zo’n vele duizenden sociale woningen in de stad wil slopen. Maar zolang grote steden de woningnood vertikken aan te pakken of zelfs moedwillig verergeren, zijn kwetsbare minima vogelvrij op de woningmarkt. Als moderne nomaden zullen zij zich moeten vestigen in de gemeente die hen nog wil herbergen. Terwijl wonen zoveel meer is dan enkel een dak boven je hoofd, maar ook het recht om te wortelen in een gemeenschap waar broodnodige voorzieningen - zoals een goede verbinding naar het werk - binnen handbereik zijn én waar je sociale netwerk is.
Alleen een sociaal en daadkrachtig provinciebestuur kan voorkomen dat mensen met een smalle beurs de speelbal worden van falend woningbouwbeleid. Wat de SP betreft houden we gemeenten streng aan hun bouwafspraken en worden betaalbare woningen als eerste gebouwd. Stevige maatregelen, zoals het opleggen van een bouwstop wanneer een gemeente vertikt sociaal te bouwen, moeten hierbij niet worden geschuwd. In tijden dat onze grote steden meer bezig lijken met het lokken van jonge hoogopgeleiden en expats dan het bestrijden van de woningnood, is een provincie die het lef heeft om gemeenten op de vingers te tikken harder nodig dan ooit.
Provincie moet inzetten op veel meer betaalbare koop én huurwoningen
SP
VVD
's-Gravenhage
19-03-2019 13:52
Welke woningen gaan we bouwen? Wie mag waar wonen? Dit zijn centrale thema`s die elk verkiezingsdebat terug blijven komen. De SP is debat na debat glashelder: de enorme wachtlijsten zijn voor betaalbare koopwoningen en sociale huurwoningen. Die moeten dan ook veel meer gebouwd worden, met hulp van de provincie!
Al jaren is het streven van het Haagse stadsbestuur dat 30% van de nieuw te bouwen woningen in Den Haag sociaal moet zijn. En telkens weer blijkt deze ambitie, als puntje bij paaltje komt, een wassen neus. Een greep uit de resultaten van de afgelopen jaren: 2,2% sociale woningbouw in 2015, 6% in 2016 en 5% in 2017. Ook het nieuwe Haagse stadsbestuur houdt op papier vast aan 30% sociale woningbouw. En nu al ziet het ernaar uit dat dit streven voor de jaren 2018 en 2019 bij elkaar nog niet eens gehaald wordt. Het zal geen verrassing zijn wie de prijs betaalt voor deze politiek van boterzachte ambities. Zo moet de gemiddelde starter bijna vijf jaar wachten op een sociale huurwoning in Den Haag.
Terwijl de bouw van betaalbare woningen jaar op jaar achterblijft, grijpt het college naar schijnoplossingen om de krapte op de woningmarkt te bezweren. Zo krijgen bepaalde groepen uitverkorenen als het aan wethouder Boudewijn Revis (VVD) ligt voortaan voorrang op een sociale huurwoning, en wil men in Moerwijk aan de slag met de stigmatiserende Rotterdamwet. Het gevolg van deze maatregelen zal vooral zijn dat huurders tegen elkaar worden uitgespeeld.
Toegegeven: het kan nog vele malen asocialer. Kijk naar Rotterdam, waar het stadsbestuur zo’n vele duizenden sociale woningen in de stad wil slopen. Maar zolang grote steden de woningnood vertikken aan te pakken of zelfs moedwillig verergeren, zijn kwetsbare minima vogelvrij op de woningmarkt. Als moderne nomaden zullen zij zich moeten vestigen in de gemeente die hen nog wil herbergen. Terwijl wonen zoveel meer is dan enkel een dak boven je hoofd, maar ook het recht om te wortelen in een gemeenschap waar broodnodige voorzieningen - zoals een goede verbinding naar het werk - binnen handbereik zijn én waar je sociale netwerk is.
Alleen een sociaal en daadkrachtig provinciebestuur kan voorkomen dat mensen met een smalle beurs de speelbal worden van falend woningbouwbeleid. Wat de SP betreft houden we gemeenten streng aan hun bouwafspraken en worden betaalbare woningen als eerste gebouwd. Stevige maatregelen, zoals het opleggen van een bouwstop wanneer een gemeente vertikt sociaal te bouwen, moeten hierbij niet worden geschuwd. In tijden dat onze grote steden meer bezig lijken met het lokken van jonge hoogopgeleiden en expats dan het bestrijden van de woningnood, is een provincie die het lef heeft om gemeenten op de vingers te tikken harder nodig dan ooit.
Succes SP: middeldure huurwoningen niet na 10 jaar in de uitverkoop
SP
VVD
PvdA
's-Gravenhage
14-03-2019 22:42
In navolging van Amsterdam en Utrecht gaat de gemeente Den Haag ervoor zorgen dat nieuw te bouwen middeldure huurwoningen (met een huurprijs tussen de 720 en 950 euro) ook 20 jaar lang middelduur moeten blijven. Toch zat in de Woonagenda van wethouder Boudewijn Revis (VVD) een cadeautje voor de markt verstopt. Verhuurders mochten als het aan Revis lag al na tien jaar een verzoek indienen om middeldure huurwoningen te verkopen of duurder te maken. Dankzij een aangenomen SP-voorstel is er tijdens de behandeling van de Woonagenda in de raad korte metten gemaakt met deze mogelijkheid om woningen versneld duurder te maken.
SP-fractievertegenwoordiger Lesley Arp: ‘Waar SP-wethouders Laurens Ivens in Amsterdam en voormalig wethouder Paulus Jansen in Utrecht voorop liepen in het beteugelen van absurde huurstijgingen in de vrije sector, sukkelde Den Haag achter de andere grote steden aan. Mooi dat het Haagse stadsbestuur eindelijk hun voorbeeld volgt. Maar het was voor de Haagse SP een raadsel waarom wethouder Revis huurders van een middeldure woning mogelijk al na 10 jaar de hoofdprijs wilde laten betalen. Goed dat hij alsnog tot inkeer is gekomen.’
Liever had de SP in de Woonagenda nog stevigere afspraken gezien voor de bouw van middeldure én sociale huurwoningen, door de bouwambities voor verschillende prijscategorieën in bestemmingsplannen vast te leggen. Immers wordt de ambitie om 30% sociale huurwoningen te bouwen in Den Haag al jaren bij lange na niet gehaald. Hiertoe dienden de PvdA, Haagse Stadspartij en SP een gezamenlijk voorstel in, dat op onvoldoende steun kon rekenen. Ook betreurt de SP het dat de Woonagenda experimenten met flexibele huurcontracten en de stigmatiserende Rotterdamwet mogelijk maakt: maatregelen waarmee kwetsbare huurders tegen elkaar worden uitgespeeld op de woningmarkt zolang er een tekort is aan betaalbare woningen. Reden voor de SP om uiteindelijk tegen de Woonagenda te stemmen.
Succes SP: middeldure huurwoningen niet na 10 jaar in de uitverkoop
SP
VVD
PvdA
Westland
14-03-2019 22:42
In navolging van Amsterdam en Utrecht gaat de gemeente Den Haag ervoor zorgen dat nieuw te bouwen middeldure huurwoningen (met een huurprijs tussen de 720 en 950 euro) ook 20 jaar lang middelduur moeten blijven. Toch zat in de Woonagenda van wethouder Boudewijn Revis (VVD) een cadeautje voor de markt verstopt. Verhuurders mochten als het aan Revis lag al na tien jaar een verzoek indienen om middeldure huurwoningen te verkopen of duurder te maken. Dankzij een aangenomen SP-voorstel is er tijdens de behandeling van de Woonagenda in de raad korte metten gemaakt met deze mogelijkheid om woningen versneld duurder te maken.
SP-fractievertegenwoordiger Lesley Arp: ‘Waar SP-wethouders Laurens Ivens in Amsterdam en voormalig wethouder Paulus Jansen in Utrecht voorop liepen in het beteugelen van absurde huurstijgingen in de vrije sector, sukkelde Den Haag achter de andere grote steden aan. Mooi dat het Haagse stadsbestuur eindelijk hun voorbeeld volgt. Maar het was voor de Haagse SP een raadsel waarom wethouder Revis huurders van een middeldure woning mogelijk al na 10 jaar de hoofdprijs wilde laten betalen. Goed dat hij alsnog tot inkeer is gekomen.’
Liever had de SP in de Woonagenda nog stevigere afspraken gezien voor de bouw van middeldure én sociale huurwoningen, door de bouwambities voor verschillende prijscategorieën in bestemmingsplannen vast te leggen. Immers wordt de ambitie om 30% sociale huurwoningen te bouwen in Den Haag al jaren bij lange na niet gehaald. Hiertoe dienden de PvdA, Haagse Stadspartij en SP een gezamenlijk voorstel in, dat op onvoldoende steun kon rekenen. Ook betreurt de SP het dat de Woonagenda experimenten met flexibele huurcontracten en de stigmatiserende Rotterdamwet mogelijk maakt: maatregelen waarmee kwetsbare huurders tegen elkaar worden uitgespeeld op de woningmarkt zolang er een tekort is aan betaalbare woningen. Reden voor de SP om uiteindelijk tegen de Woonagenda te stemmen.
Vier voorstellen voor een socialere Woonagenda
SP
VVD
Westland
16-01-2019 19:39
Op 16 januari debatteerde de commissie Ruimte van de Haagse gemeenteraad over de Woonagenda van het stadsbestuur. Partijen werden door verantwoordelijk wethouder Boudewijn Revis (VVD) uitgedaagd om met ideeën te komen. Een definitieve uitwerking van de woonplannen van het college moet nog komen. Wat was de inzet van de SP?
1. Geen extra voorrangsregelingen, geen flexhuur
Wethouder Revis lijkt de oplossing voor de grote druk op de betaalbare woningvoorraad vooral te zoeken in het schuiven met groepen mensen. Sommige van de geopperde voorrangsregelingen (zoals bijvoorbeeld het verloten van woningen voor starters) lijken op het eerste oog sympathiek. Maar zolang de voorraad sociale huurwoningen - en met name in het goedkopere segment - de komende jaren niet flink toeneemt, zullen deze maatregelen vooral een ‘verdeel en heers’-effect hebben. Groepen woningzoekenden zullen met elkaar moeten concurreren om de schaarse voorraad betaalbare woningen, en vooral kwetsbare minima zullen hierbij steeds meer het onderspit delven. Ook woningcorporaties en huurdersorganisaties zijn tegen de nieuwe voorrangsregelingen, en vrezen zelfs dat de wachttijd van andere woningzoekenden hierdoor zal oplopen. Wethouder Revis had echter geen boodschap aan hun kritiek.
Even kritisch is de SP op het voornemen om met flexibele huurcontracten te gaan werken. Hiermee krijgen jongeren, die ook vaak aangewezen zijn op flexbanen, een dubbel zo onzeker bestaan. Schrijnend was dat het college geen duidelijk antwoord had op de vraag wat er met flexhuurders gebeurt die bij het aflopen van hun huurcontract geen alternatieve woonruimte hebben.
2. Ambitieuzere aanpak middenhuur
De SP is blij dat Den Haag, in navolging van andere grote steden, eindelijk met een aanpak komt om nieuw te bouwen middenhuur-woningen (710 – 950 euro) ook middelduur te houden. Echter mist de nodige ambitie. Waar Amsterdam (met SP-wethouder Laurens Ivens) er naar streeft om deze woningen 50 jaar middelduur te houden, gaat Revis voor een termijn van 20 jaar. Bovendien schermt de wethouder nu al met de optie om middenhuur-woningen al na 10 jaar in de verkoop te doen. ‘Een cadeautje voor marktpartijen’, stelt SP fractievertegenwoordiger Lesley Arp. Revis heeft de SP toegezegd om zijn eigen ambities nog eens kritisch onder de loep te nemen.
Ook wil de SP dat het college onderzoekt of een gemeentelijk puntenstelsel ingevoerd kan worden voor middenhuur woningen. Hiermee kunnen we zorgen dat deze woningen ook op de langere termijn niet duurder mogen worden zolang de kwaliteit niet aanmerkelijk verbeterd is.
3. Geen gegoochel met bouwcijfers meer
Al jaren heeft de SP kritiek op het feit dat het stadsbestuur geen aparte ambities opstelt voor de bouw van sociale studentenwoningen (gebouwd door corporatie DUWO) enerzijds, en ‘gewone’ sociale huurwoningen anderzijds. Dit geeft een erg vertekend beeld van de daadwerkelijke bouwprestaties van het college. Zo bestond de helft van de sociale woningbouw die in 2017 in aanbouw is genomen uit 1 grote studentenflat achter station Hollands Spoor. Hierdoor hoefde het college veel minder sociale huurwoningen te bouwen om haar eigen ambities te halen. Wat de SP betreft moet het afgelopen zijn met dit soort gegoochel met cijfers, en moet het stadsbestuur vooraf heldere bouwambities formuleren.
4. Steun voor huurders die te duur wonen
Het aantal huurders van een corporatiewoning dat naar verhouding van hun inkomen te duur woont is tussen 2009 en 2015 verdubbeld. De SP maakt zich hier ernstige zorgen over. Daarom wil de SP dat het stadsbestuur onderzoekt of de gemeente, in navolging van Amsterdam, een woonkostenbijdrage voor deze huurders in het leven kan roepen. Hiermee krijgen zij meer ademruimte, waardoor de kans op schulden afneemt.
Vier voorstellen voor een socialere Woonagenda
SP
VVD
's-Gravenhage
16-01-2019 19:39
Op 16 januari debatteerde de commissie Ruimte van de Haagse gemeenteraad over de Woonagenda van het stadsbestuur. Partijen werden door verantwoordelijk wethouder Boudewijn Revis (VVD) uitgedaagd om met ideeën te komen. Een definitieve uitwerking van de woonplannen van het college moet nog komen. Wat was de inzet van de SP?
1. Geen extra voorrangsregelingen, geen flexhuur
Wethouder Revis lijkt de oplossing voor de grote druk op de betaalbare woningvoorraad vooral te zoeken in het schuiven met groepen mensen. Sommige van de geopperde voorrangsregelingen (zoals bijvoorbeeld het verloten van woningen voor starters) lijken op het eerste oog sympathiek. Maar zolang de voorraad sociale huurwoningen - en met name in het goedkopere segment - de komende jaren niet flink toeneemt, zullen deze maatregelen vooral een ‘verdeel en heers’-effect hebben. Groepen woningzoekenden zullen met elkaar moeten concurreren om de schaarse voorraad betaalbare woningen, en vooral kwetsbare minima zullen hierbij steeds meer het onderspit delven. Ook woningcorporaties en huurdersorganisaties zijn tegen de nieuwe voorrangsregelingen, en vrezen zelfs dat de wachttijd van andere woningzoekenden hierdoor zal oplopen. Wethouder Revis had echter geen boodschap aan hun kritiek.
Even kritisch is de SP op het voornemen om met flexibele huurcontracten te gaan werken. Hiermee krijgen jongeren, die ook vaak aangewezen zijn op flexbanen, een dubbel zo onzeker bestaan. Schrijnend was dat het college geen duidelijk antwoord had op de vraag wat er met flexhuurders gebeurt die bij het aflopen van hun huurcontract geen alternatieve woonruimte hebben.
2. Ambitieuzere aanpak middenhuur
De SP is blij dat Den Haag, in navolging van andere grote steden, eindelijk met een aanpak komt om nieuw te bouwen middenhuur-woningen (710 – 950 euro) ook middelduur te houden. Echter mist de nodige ambitie. Waar Amsterdam (met SP-wethouder Laurens Ivens) er naar streeft om deze woningen 50 jaar middelduur te houden, gaat Revis voor een termijn van 20 jaar. Bovendien schermt de wethouder nu al met de optie om middenhuur-woningen al na 10 jaar in de verkoop te doen. ‘Een cadeautje voor marktpartijen’, stelt SP fractievertegenwoordiger Lesley Arp. Revis heeft de SP toegezegd om zijn eigen ambities nog eens kritisch onder de loep te nemen.
Ook wil de SP dat het college onderzoekt of een gemeentelijk puntenstelsel ingevoerd kan worden voor middenhuur woningen. Hiermee kunnen we zorgen dat deze woningen ook op de langere termijn niet duurder mogen worden zolang de kwaliteit niet aanmerkelijk verbeterd is.
3. Geen gegoochel met bouwcijfers meer
Al jaren heeft de SP kritiek op het feit dat het stadsbestuur geen aparte ambities opstelt voor de bouw van sociale studentenwoningen (gebouwd door corporatie DUWO) enerzijds, en ‘gewone’ sociale huurwoningen anderzijds. Dit geeft een erg vertekend beeld van de daadwerkelijke bouwprestaties van het college. Zo bestond de helft van de sociale woningbouw die in 2017 in aanbouw is genomen uit 1 grote studentenflat achter station Hollands Spoor. Hierdoor hoefde het college veel minder sociale huurwoningen te bouwen om haar eigen ambities te halen. Wat de SP betreft moet het afgelopen zijn met dit soort gegoochel met cijfers, en moet het stadsbestuur vooraf heldere bouwambities formuleren.
4. Steun voor huurders die te duur wonen
Het aantal huurders van een corporatiewoning dat naar verhouding van hun inkomen te duur woont is tussen 2009 en 2015 verdubbeld. De SP maakt zich hier ernstige zorgen over. Daarom wil de SP dat het stadsbestuur onderzoekt of de gemeente, in navolging van Amsterdam, een woonkostenbijdrage voor deze huurders in het leven kan roepen. Hiermee krijgen zij meer ademruimte, waardoor de kans op schulden afneemt.