Als ik ’s morgens in de stad loop, moet ik bijna slalommen tussen de bestelauto’s, vrachtauto’s, busjes die allemaal bij een andere winkel goederen moeten afleveren. Dit moet toch anders kunnen!
Middelburg streeft er naar om in de binnenstad zo min mogelijk auto’s te hebben, maar iedere morgen lukt dat dus niet. Vandaar dat wij aan het college van burgemeester en wethouders hebben gevraagd of er mogelijkheden zijn om dit anders te regelen. Het antwoord op deze vraag was ‘wij weten niet of dat stadsdistritbutie nu mogelijk is, maar als er een initiatief uit de middenstand komt, zullen wij dit ondersteunen.
Omdat stadsdistributie heel goed past in het gemeentelijke beleid, vonden wij het wat bijzonder dat het balletje bij de middenstand gelegd wordt, vandaar dat wij een voorstel hebben ingediend om met anderen na te gaan of een pilot stadsdistributie mogelijk is.
Onze verbazing was groot toen de wethouder aangaf dat dit niet mogelijk was omdat het veel te veel zou kosten. Het college heeft aangegeven dat ze graag met lef en daadkracht aan de slag willen gaan, dat duurzaamheid heel belangrijk is etc, maar dit kan dus niet? Het getuigt dus zeker niet van lef en daadkracht vanuit het college. Maar helaas ook niet vanuit de raad, alleen GroenLinks en PvdA steunde dit voorstel en de meerderheid stemde tegen. Bijzonder jammer.
Half april fietste ik met vrouw en kinderen via Nadorstweg en Prooijenseweg de stad uit. De weidse Zeeuwse polders begroetten ons met een voorzichtig wakker wordende natuur vol nieuw leven. Dat wat Zeeland zo mooi en aantrekkelijk maakt, maakte ook ons weer blij, dankbaar en klein.