Poliflw

Herdenk de Katwijkse vissers die op zee gebleven zijn tijdens de Eerste Wereldoorlog Precies honderd jaar geleden kwam er een einde aan een gruwelijke oorlog die Europa uiteen had gescheurd: de Eerste Wereldoorlog. Nederland was neutraal. Maar ons land kwam de oorlogsjaren echter niet ongeschonden door. Met name de vissersdorpen langs de kust hadden flink te lijden door het geweld dat zich op zee afspeelde tussen de Duitse en Britse marine. Duikboten trokken ongezien onder het wateroppervlak en talloze mijnen lagen onder de golven verborgen. De Noordzee was één groot mijnenveld. En daarmee steeds meer een kerkhof. Katwijk werd zwaar getroffen. Onze vissersvloot moest wel de zee op. Veel families hadden geen keus: er moest brood op de plank komen. Ruim honderd Katwijkse mannen verdwenen met hun schepen onder de golven. Het merendeel van hen verdween voorgoed: hun lichamen zijn nooit aangespoeld of gevonden. Geen laatste woorden, geen begrafenis. Maar vooral aangrijpend is dat niet alleen vader, maar vaak ook diens zoon werd ontnomen. Veel jongens vonden hun dood soms op slechts 16, 14 en zelfs 11-jarige leeftijd. Hele families raakten ontwricht door een oorlog waarmee zij helemaal niets van doen hadden. Gisteren was er een herdenkingsdienst in de Oude Kerk in Katwijk aan Zee. Naast de nabestaanden spraken de burgemeester en minister Carola Schouten. Na de dienst werden er kransen gelegd en de namen van de tientallen omgekomen zeelieden voorgelezen. Zelf kom ik uit een echte vissersfamilie. Mensen die weten hoe het is je vader, zoon of broer wekenlang te missen. Mensen die zijn doordrongen van het besef dat de donkerblauwe zee geeft, maar ook neemt. Het voelt daarom heel persoonlijk – heel dichtbij – om de mannen te herdenken die honderd jaar geleden op zee zijn gebleven. En ik vind het ook enorm belangrijk dat hun verhalen niet alleen begrepen, maar ook verteld blijven worden. Verhalen van mannen die hun leven in de waagschaal legden om hun gezin te onderhouden. Mannen die geen keus hadden. Die de zee op gingen. En hun thuis nooit meer zagen. Max van Duijn DURF

Minister Carola Schouten van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit, gaat vrijdagavond tijdens een diner georganiseerd door de ChristenUnie/SGP Den Haag in gesprek over schulden, het ministerschap en het belang van christelijk geïnspireerde politiek. Lijsttrekker Pieter Grinwis is blij dat minister Schouten Den Haag aandoet tijdens de verkiezingscampagne: “Carola Schouten is een scherpzinnige politica en daadkrachtige minister, die veel betekent voor ons land, en zeker ook voor Scheveningen. Ze zet zich bijvoorbeeld keihard in voor de belangen van onze vissers op nationaal en internationaal niveau. Ik ben blij dat wij haar vandaag mogen verwelkomen.”

Tijdens de avond zal worden doorgesproken over de aanpak van de grote schuldenproblematiek in Den Haag. Een thema waar Carola Schouten zich als Tweede Kamerlid en onderhandelaar tijdens de kabinetsformatie enorm voor heeft ingezet. De ChristenUnie/SGP vindt dat de schuldhulpverlening in Den Haag veel beter kan. Het duurt té lang voordat schuldenaars daadwerkelijk worden geholpen, er is té veel bureaucratie en schuldhulpverlening is er alleen voor de ergste gevallen. Lijsttrekker Pieter Grinwis: “Er wordt nu te laat hulp geboden aan mensen die in de schulden zitten, waardoor die schulden te ver opgelopen zijn. Vervolgens moeten schuldenaars zich door zoveel papieren heen worstelen, dat het wel even duurt voordat ze daadwerkelijk worden geholpen. Carola Schouten heeft zich altijd enorm ingezet om de preventie van schulden en de schuldhulpverlening in ons land te verbeteren en toegankelijker te maken. Ook de rol die bijvoorbeeld de Belastingdienst speelt als schuldeiser, heeft ze vaak bekritiseerd. Dit thema ligt haar zeer na aan het hart. Bij de kabinetsformatie is Carola Schouten erin geslaagd flinke verbeteringen af te spreken. Hopelijk worden deze snel doorgevoerd. Ook de gemeente Den Haag moet hiermee aan de slag.” Naast de minister zijn er ook professionals uit het veld aanwezig om hun licht te laten schijnen over de Haagse schuldenproblematiek.​