Zo lijkt. Het is het nieuwe Oranjegevoel, we doen allemaal mee en staan allemaal samen achter de club die ons aan huis bindt.Allemaal aan de buis, kijkend naar een nieuwe halve finale die uit Den Haag wordt uitgezonden. Benieuwd naar de nieuwe tussenstand.
Hier in Tilburg? Op de weekmarkt van De Besterd hoor ik elke week harder gemopper. Mijn groentevrouw gaat in elk geval haar smartphone niet gebruiken om door de regering gevolgd te kunnen worden na de coronacrisis. De groenteman laat ‘het ding’ dan ook thuis, ‘dan neem ik wel m’n ouwe gsm mee’, voegde hij er aan toe. Dat onderling verbroederen begint behoorlijke rafelranden te krijgen, merk ik ook in de supermarkt. Boze klanten die winkelpersoneel aanspreken op niet geleverde actieproducten uit de weekfolder. De recente saamhorigheid is een dun laagje vernis. Het ‘ieder voor zich’ drijft weer naar de oppervlakte, hoe hard ook mensen samen voor ouderen gaan zingen, vlaggen uithangen en onzinnige drone beelden uitzenden. Alsof Oranje in de halve finale van het EK van Malta heeft verloren, zo snel lijkt de verbroedering ineen te storten na 3 weken samen afstand bewaren.
We hebben momenteel een groot deel van onze individuele vrijheden prijsgegeven, onder druk van een virus waarvan nog steeds heel veel onduidelijk is. Steeds meer wetenschappelijke publicaties, in oa. Nature en New Scientist, wijzen in de richting van honden en katten als huidige snelle verspreiders, omdat die al langere tijd ook het besmettelijke Sars-virus bij zich dragen in huid, haren en oren. Hoe zou ‘het Nederlandse volk’ reageren als dat huisdieren niet meer op straat mag uitlaten zonder bewijs dat ze virusvrij zijn? Ik vraag me af of dat zonder protest wordt geaccepteerd.
Inmiddels – ik dwaal af – lijkt ook de lokale politiek een ernstige besmetting te hebben opgelopen. De fractie van de PvdA kan zich daar mateloos aan storen. Niet alleen kan er niet meer normaal vergaderd worden, de kwaliteit van de beperkte gemeenteraadsvergadering houdt ook niet echt over wat betreft democratisch gehalte. Raadsleden van de coalitie die net als de oppositie het college kritisch zouden moeten volgen, gedragen zich als een verlengstuk van het ambtelijk apparaat. Burgers, die door dit bestuur in het verleden reeds vaker werden gepasseerd bij de besluitvorming, kunnen in coronatijd hun stem helemaal niet meer tijdens de vergaderingen verheffen. Daar is onze fractie tegen in het geweer gekomen, we hebben er samen met de griffie voor gepleit belangwekkende beslissingen, die heel Tilburg aangaan, over de zomervakanties heen te tillen. Dat gebeurt nu ook.
Onder het mom van ‘de vaart er in houden’ wilde deze coalitie zaken doordrukken, zonder het normale, rechtmatige, proces te volgen. Dat hoort niet, dat is niet netjes en terecht dat daartegen ook door burgers in opstand wordt gekomen, gesteund door onder andere de PvdA en de andere oppositiepartijen. Waar iedere Tilburger, grote werkgevers, kleine ondernemers en alle werknemers van dit college en de regering een paar stappen achteruit dienen te zetten, solidair moeten zijn met elkaar, en broedertwisten even naar de achtergrond horen te belanden, daar moet ook deze coalitie samen met het college en ambtenaren in de spiegel durven kijken.
Waar we geen behoefte aan hebben op dit moment is onverhulde machtspolitiek, ook al weet elke burger dat deze coalitie uiteindelijk toch weer de eigen zin zal doordrukken.
Na corona, wordt het vanzelf weer ‘net als toen’, dan geen virale noodtoestand maar de aloude lokale democratische crisis.
Ach, misschien worden we volgend jaar wel Europees kampioen, met een oprecht Oranjegevoel.
Het bericht Column van Hans: Oranjegevoel verscheen eerst op PvdA Tilburg.
