Poliflw

Voor de 6e keer is GroenLinks Oosterhout weer van de partij op de Wereldkinderdag 2018. Ze zijn niet meer weg te denken op deze laatste zondag in september. Ze zijn er weer bij!

Voor de jeugd kiest GroenLinks elk jaar een thema wat bij GroenLinks hoort en wat bij de kinderen van verschillende leeftijden aansluit. Jaarlijks komen er ongeveer 200 kinderen langs om aan verschillende creatieve activiteiten mee te doen.Dit jaar is het thema Natuur en dan speciaal: Vlinders en Bijen.Wij staan op de Heuvel met 2 kramen. Je kunt er niet aan voorbij lopen.

Er wordt uitgedeeld. Wat? Kom maar!

Er wordt getekend met viltstift op witte lakentjes. Hoe? Kom maar!

Er kan een vlindervoeder gemaakt worden. Wat is dat nu? Kom maar!

Er wordt verteld. Waarover? Kom maar!

Er worden vlindertjes gemaakt. Hoe dan? Kom maar!

Ben je al nieuwsgierig geworden?

Kom maar naar de Heuvel op 30 september 2018 tussen 12.00 uur en 17.00 uur.

Op uitnodiging van Scouting Erasmus kreeg raadslid Martijn Louwerens van GroenLinks een rondleiding op het terrein van de scoutinggroep door Pieter van der Moezel en Ed Heesbeen. Op die dag waren er ook veel vrijwilligers aanwezig: zij gaven het terrein een opknapbeurt in het kader van NL Doet. Wat opviel was de staat van de gebouwen op het terrein. De buitenkant van de gebouwen is in slechte conditie en dit verdient aandacht vanuit de gemeente Oosterhout.

GroenLinks en Scouting Erasmus zijn beiden van mening dat de scouting in Oosterhout een goede omgeving voor kinderen en tieners is om sociale en emotionele vaardigheden te ontwikkelen. Het is dan ook  van belang dat het Sociaal Wijkteam een spreekuur kan houden bij de diverse verenigingen in Oosterhout. Dit kan vrijwilligers, waaronder die van scouting, ondersteunen in de belangrijke maatschappelijke taak die zij verrichten.

Robin van der Helm, 36 jaar, getrouwd met Ellen, vader van Mette en Doris. Geboren en getogen Oosterhouter. Gek op de techniek van nu en die van toen. Steekt zijn hoofd graag in de snelle online wereld,  maar ook onder een motorkap van een oldtimer. Wingerd, Oelbert, universiteit Tilburg, organisatie-adviseur, raadslid, wethouder voor VVD.

Woont in de Vrijheidsstraat, dat kan geen toeval zijn. In het huis van wijlen Martien de Visser. Martien die de jeugd een ambacht en zelfvertrouwen bijbracht. Robin wethouder jeugdzorg. Een interview als een pingpongspel.

IJdel?

Best wel. Zie het als camouflage voor wat onzekerheid. Maar ik vind ook dat je als vertegenwoordiger van Oosterhout een beetje representatief voor de dag moet komen.

Vind je onzekerheid niet prettig dan? En denk je dat te verbergen met een kuif?

Het is gewoon wie ik ben en daar doe ik het al 36 jaar mee. De kuif heb ik pas zo’n 20 jaar.

Is iedereen niet altijd ietsje onzeker en vind je dat een zwakte of juist een kracht?

Ik zie het als het elastiekje dat je weer terugtrekt als je wat te overmoedig wordt. En dat kan best nuttig zijn. Bij de een staat het elastiek wat strakker dan bij de ander.

Eigenwijs?

Ook wel. Ik heb de hoop dat dat met de jaren wat minder wordt. Onlangs van collega’s nog een kaart gekregen met de spreuk ‘oud genoeg om beter te weten, jong genoeg om het toch te doen!’.

Eigenwijs is niet hetzelfde als een eigen koers. Wat staat er op je boodschappenlijstje?

Ik mag nooit boodschappen doen, anders eten we ‘kip zonder kop’. Maar als het om Oosterhout gaat zie ik vooral kansen in economische groei en het aantrekken van nieuwe inwoners door de aantrekkelijkheid nog verder te verhogen. Met elkaar hebben we hier veel te bieden!

Wat kreeg je van huis uit mee?

Naast het sleutelen aan alles wat los en vast zit, vooral rust en bedachtzaamheid. Zowel mijn vader als moeder zijn zachte mensen die vooral luisteren en weinig roepen. Ook hoop ik dat de behulpzaamheid van mijn ouders wat is overgegaan op hun kinderen. Daar heb ik nog altijd bewondering voor.

Wat ben je zelf voor vader?

Onze dochters zijn nog klein, maar winden me nu al om hun vingertjes. Ik val, vrees ik, wel in de categorie ‘overbezorgde vaders’. Loslaten zal nog best een uitdaging worden.

Loslaten of leren om ze anders vast te houden?

Het laatste. Helemaal loslaten zal nooit gebeuren, zal er immers altijd voor ze zijn. Maar ik zal inderdaad wel moeten accepteren dat het van opvoeden en ze dingen leren zal verschuiven naar het geven van de ruimte en steun om hun eigen weg te vinden.

Wat moet er worden van je kinderen?

Er moet helemaal niets. Ik hoop alleen dat ze hun leven in kunnen vullen op een manier die ze gelukkig maakt. Ik heb die ruimte zelf thuis ook gehad en dat betekende veel voor me.

In Oosterhout?

Een betere plek om als kind op te groeien is er niet. Groen, ruim, goede scholen, prima mensen en van alle gemakken voorzien.

Vertaalt die overbezorgdheid zich ook richting Oosterhout?

Niet op dezelfde manier. Ik merk wel dat ik erg gevoelig ben voor alles wat er in Oosterhout speelt en snel in de verdediging schiet als mensen onterecht mopperen. Maar ik durf hier wel makkelijk los te laten. Sterker nog, ik geloof dat er veel bedrijven, burgers en partijen zijn die bepaalde dingen beter kunnen dan de ‘gemeente’.

Lijkt je vrouw op je moeder?

Niet echt. Van mijn moeder is er maar één. En van mijn vrouw trouwens ook. Ellen is het coördinerende deel van ons gezin, ik het ‘ach het komt wel goed’ deel. We vullen elkaar dus prima aan. 

Cavia, goudvis, kat of hond?

Een hond. Een eigenwijze lieve slome Boulab genaamd ‘Sef’ met het formaat van een kalf.

Wat zoek je in de politiek?

Ik wil altijd weten hoe dingen werken en oplossen wat niet goed werkt. Daarom sleutel ik graag aan oude auto’s. Daarom ook heb ik bestuurskunde gestudeerd en ben ik als adviseur altijd gevraagd om problemen van organisaties aan te pakken. En omdat ik verknocht ben aan Oosterhout wilde en wil ik ook wat voor Oosterhout betekenen.

Waar doe je het voor?

Ik heb hier altijd heerlijk gewoond, ook tijdens mijn studie. Ik hou van Oosterhout en zie een gemeente die veel te bieden heeft. Ik vind het belangrijk dat Oosterhout aantrekkelijk blijft, ook voor jonge mensen. Zo aantrekkelijk dat ze hier blijven of na hun studietijd weer terugkomen. Dat gaat niet vanzelf, daar kan iedereen zijn steentje aan bijdragen. Als trotse bestuurder heb ik mijn bijdrage zo goed mogelijk proberen te leveren en dit wil ik de komende 4 jaar weer doen.

Hoe voelt het om ‘macht’ te hebben?

Ik ervaar het niet als macht, maar als zware verantwoordelijkheid. Als het fout gaat dan gaan de vingers naar mij, als het goed gaat dan hebben we het met zijn allen goed gedaan!

Vind je het nog leuk?

Wethouder is een bijzonder vak. Je woont en leeft in je werk. Het loopt de hele dag met je mee en je bent constant bezig met de meest uiteenlopende uitdagingen. Ik geniet daar van. En het ontslag van de burgemeester? Dat wens je geen enkele gemeente toe. Ik schaam me rot en kan me de verontwaardiging van Oosterhout zo goed voorstellen. En je mag best weten dat alle frustratie die daarmee mijn kant op komt, me niet in de kouwe kleren gaat zitten. Komt het weer goed? Daar werken we hard aan. We moeten door. Natuurlijk komen we er weer bovenop. Met een  kras of een deuk, dat wel.

Is Oosterhout nog niet af?

Oosterhout is nooit af. De afgelopen jaren is er veel geïnvesteerd in goede voorzieningen. Voorzieningen die in het oog springen zoals het combibad, de Bussel, de bibliotheek, H19 en de Contreie. Maar ook in minder zichtbare zoals de jeugdzorg en de maatschappelijke ondersteuning. Omdat tijden veranderen, mensen zich ontwikkelen en technische mogelijkheden meegroeien is Oosterhout nooit af.

Ben je een goede bestuurder?

Dat moet een ander maar zeggen. Ik probeer er wel een te zijn. Door me te verdiepen in wat er leeft, te luisteren naar verhalen van mensen en goed te kijken naar ontwikkelingen om ons heen. Ik wil snappen waar het over gaat en uit kunnen leggen waarom ik doe wat ik doe. Een bestuurder moet niet alles zelf willen doen maar moet weten waar oplossingen te vinden zijn en wat er nodig is om die toe te passen.

Je staat bekend als iemand die snel leert. In cognitieve zin lijkt dat aardig te kloppen, maar hoe zit het met de emoties?

Ik ben geen emotioneel type. Ik ben nooit boos of erg verdrietig. Ik heb in de afgelopen twee jaar wel om leren gaan met ‘kritiek’. Daar moest ik echt aan wennen.

Je bent 36. Hoe lang blijf je nog?

Ik wist vooraf niet dat ik wethouder zou worden, laat staan dat ik weet wanneer dat ophoudt. Het zal zeker eindig zijn. De komende periode wil ik in ieder geval graag door, maar dat moet Oosterhout dan ook wel willen. Stel deze vraag na 21 maart nog maar een keer.

Waar moeten mensen op letten als ze gaan stemmen?

Partijen in de gemeenteraad willen allemaal het beste voor Oosterhout. De verschillen in de ambities zijn niet heel groot. De mensen die het gaan doen maken het verschil. Geef je stem dus aan mensen in wie je vertrouwen hebt. Als de beloften te mooi zijn om waar te zijn, dan zijn ze dat meestal ook. Wie vertrouw je het stuur toe de komende jaren? Probeer je in die keuze niet te veel te laten leiden door het te vaak gehoorde, ongenuanceerd geschreeuw. Daar is je stem te waardevol voor.

Is het dan wel politiek?

Minder dan we denken. We weten wat een goede leraar is, een kundige huisarts, een bekwame tandarts. Zo is het ook met bestuurders. Mensen luisteren naar wat je zegt maar geloven in wat je doet. Daar komt het dus op aan. Op doen. Gewoon doen zeggen ze bij ons.

Wat heb jij ‘gedaan’?

Ik zal je een lijstje met wapenfeiten besparen. Maar de voor mij meest sprekende zaken zijn toch wel het succesvol bewaken van de financiële gezondheid van Oosterhout en het terugbrengen van de lasten voor de Oosterhouter, het besluit tot de vernieuwbouw van het Frencken , de inzet op goede Jeugdzorg en het samen met de ouders en raad voorkomen van de sluiting van de Kameleon. Allemaal dingen die ‘ik’ niet alleen doe, maar die we samen doen.

Hoe kijk jij aan tegen het feit ‘dat zowat half Oosterhout draait op vrijwilligers en mantelzorgers’?

Als onmisbaar en waardevol. Je hoeft geen economie te hebben gestudeerd om te snappen dat we de factuur van alles dat Oosterhout te bieden heeft niet kunnen betalen. Of het nu gaat om zorg, cultuur, sport of de groene omgeving, de inzet van vrijwilligers is onmisbaar. Ik zie het dus niet als iets kwalijks, maar als iets dat waardevol is en waar we trots op moeten zijn.

En het feit dat we een club als Stichting Leergeld nodig hebben?

Niet iedereen heeft het geluk om op te groeien in een gezin met voldoende middelen om overal aan mee te kunnen doen. Terwijl het voor kinderen wel heel belangrijk is om aansluiting te vinden. Stichting Leergeld maakt zich juist hard voor deze groep. Het schoolgaande kind staat hier centraal. 

Wat schiet de gewone Oosterhouter op met een stem op jou?

Heel veel. Een stem op mij is een stem op ons team. Ik ben dan wel lijsttrekker, maar hoef het gelukkig niet alleen te doen. Onze lijst met kandidaten voor de raad is een mooie mengeling van leeftijd, kennis, ervaring en ambitie. Wij snappen dat mensen graag zien dat Oosterhout nuchter en slagvaardig wordt bestuurd. Een bestuur moet doen wat nodig is. Voor nu, maar ook zeker voor morgen. Dan kunnen de lasten laag blijven. Dat hebben we de afgelopen jaren ook laten zien.

Succes de komende weken.

Dank.

Bijdrage Opvang en bescherming en regio Breda vanaf 2020

Voorzitter,

Voor ons ligt een nota boordevol goede ideeën. De doelstelling dat in Oosterhout na de doordecentralisatie een goed voorzieningenniveau zal zijn op het gebied van maatschappelijke opvang en beschermd wonen, is wat de SP betreft een prima uitgangspunt.

Graag zouden wij het college nog wel een aantal aandachtspunten willen meegeven:

Wat de SP betreft mag de focus die in de nota ligt op preventie nog wel wat meer aandacht krijgen. Goede samenwerking tussen alle betrokken partijen zoals professionals, het sociale netwerk maar ook bijvoorbeeld leraren, budgetcoaches en de huisarts is hierbij wat ons betreft van groot belang. Op tijd signaleren van problemen kan uithuisplaatsing voorkomen en dat is voor iedereen beter, daarom dienen wij de motie van de VVD mee in. Vooral als het gaat om gezinnen met kinderen hopen wij dat het college extra inspanning zal leveren zodat deze kwetsbare groep niet letterlijk en figuurlijk in de kou komt te staan.

De SP vindt het tevens van belang dat er voldoende financiële middelen beschikbaar zullen zijn voor onder andere preventie, nazorg in de wijken en de begeleiding van mensen die zelfstandig gaan wonen. Helaas wordt de verdeling van het centrale budget pas in 2018 bekend en kunnen we daar nog weinig over zeggen. Iets wat we wel graag aan de orde willen stellen is dat ons het bericht bereikte dat er uitstel van de plannen dreigt vanuit het ministerie tot 2022. Graag een reactie van het college over of zij dit signaal van uitstel ook hebben opgevangen en zo ja, hoe zij daar mee om zullen gaan. Laten we het dan op zijn beloop of gaan we toch alvast iets ondernemen?

Dan het punt van de opvang. Momenteel zit het meldpunt voor maatschappelijke opvang in Breda, Centraal Onthaal. Hoe gaat het college om met de verschillende doelgroepen die er zijn onder de mensen in de maatschappelijke opvang? In ’t IJ in Breda zitten bijvoorbeeld verslaafden en reguliere daklozen door elkaar heen. Dat lijkt de SP geen wenselijk scenario en wij zouden graag een reactie van het college horen hoe zij hierover denken en of zij dit in Breda eventueel kunnen aankaarten?

Tot slot wil de SP het ook nog hebben over de zogenaamde ‘goede landing in de wijk’. De woonplek in Breda die wij hebben bezocht voor mensen met schizofrenie, of zoals zij zelf zeggen ‘mensen met een verhoogde psychotische kwetsbaarheid’, was een prima voorbeeld van hoe wij als SP de in de nota genoemde ‘goede landing in de wijk’ voor ons zien.

Er is eerst een avond georganiseerd voor alle mensen in de wijk, waar de begeleiding, ouders, maar ook een specialist op het gebied van schizofrenie aanwezig waren om alle vragen te beantwoorden. Hierdoor is niet alleen het stigma wat op deze ziekte rust, maar ook de onrust en het gevoel van onveiligheid in de wijk die zou kunnen ontstaan door onbegrip, voor een groot deel weggenomen. De buurtbewoners zijn vanaf het begin betrokken bij de mensen die op de woonplek zijn komen wonen. De buurt wordt door middel van een nieuwsbrief op de hoogte gehouden, de buurtbewoners worden betrokken bij activiteiten op de locatie en er zijn zelfs een paar vrijwilligers uit de wijk die kleine activiteiten in de stad ondernemen met de bewoners. De SP wil dan ook het college van harte aanraden om te kijken naar dit soort goede voorbeelden in de regio en deze waar dat mogelijk en nodig is, over te nemen en in te zetten.

Tot zover, voorzitter.

Het College van B&W vroeg in de raadsvergadering van december het fiat van de gemeenteraad voor een voorstel voor besteding van de zogenaamde “Klijnsma-gelden”, middelen specifiek bedoeld voor hulp (in natura) aan jongeren die in een armoedesituatie verkeren.

De VVD-fractie had hele andere ideeën over de besteding van de genoemde middelen. Met het voorstel van B&W zou naar het idee van de VVD het doel gemist worden. Juist dié kinderen waar het geld aan besteed zou moeten worden, zouden niet of ternauwernood worden bereikt.

Deze nota ging volgens de VVD voorbij aan waar het voor de jongeren in armoedesituaties om gaat, namelijk zorgen dat ze volwaardig in de maatschappij mee kunnen doen. En ook, of dus, zorgen dat ze zo weinig mogelijk buitenbeentje zijn. Het zou erom moeten gaan om kinderen in armoedesituaties gewoon mee te kunnen laten doen, dat ze niet uitgesloten worden.

De VVD gaf aan dat niet ingezet moet worden op een algemeen (toegankelijke) voorziening - waarbij je als bijvangst mogelijk ook een paar jongeren uit armoede-gezinnen meepakt - maar dat alle pijlen zouden moeten worden gericht op maatwerk!

Daarbij heeft de VVD een aantal concrete voorbeelden genoemd die in het kader van maatwerk verstrekt zou kunnen worden. Van smartphone of tablet (in bruikleen) tot eigen bijdrage peuterspeelzaal, van verjaardagsfeestje tot winterjas, van babyvoeding tot zwembadkaart.

De VVD-fractie heeft een motie ingediend (door 6 partijen mede-ingediend) om te zorgen dat het Collegeplan van tafel zou gaan, en zou worden vervangen door een beleid wat primair en specifiek gericht is op de jongere in de armoedesituatie.

Dat zou volgens de VVD de vorm kunnen krijgen van een maatwerkfonds, waarin voor ondersteuning van jongeren in armoedesituaties,  gericht naar de behoefte van ieder kind - toegesneden op zijn of haar situatie  - voorzieningen verstrekt kunnen worden. De VVD vindt dat het effect voor elk specifieke kind groot moet zijn!

Dat fonds zou bestierd kunnen worden door de Stichting Leergeld. Die is bekend met de groep jongeren in armoede, en met uitvoering door die stichting kunnen de uitvoeringskosten zo laag mogelijk blijven, zodat het netto effect zo groot mogelijk is.

Belangrijk daarbij is volgens de VVD ook dat zo weinig mogelijk sprake moet zijn van stigmatisering van de betreffende jongere(n) en dat – om te bepalen wie in aanmerking zou komen voor de voorgestelde voorziening - niet alleen een inkomensgrens gehanteerd zou moeten worden. Ook andere oorzaken  kunnen ervoor zorgen dat  een jongere in armoedige omstandigheden verkeert (denk aan schuldsanerings-situaties, ZZP-ouders met een marginaal inkomen etc).

De door de VVD-fractie ingediende motie – bedoeld om een nieuwe denk- en uitwerkingsrichting aan het College van B&W mee te geven -  is door de grootst mogelijke meerderheid van de raad aangenomen.

Het is nu aan het College om op zeer korte termijn (februari 2018) met een concrete uitwerking voor de besteding van de Kijnsma-gelden te komen.