Poliflw

In de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen hebben we een prachtig verkiezingsprogramma geschreven waarvan we natuurlijk zoveel mogelijk willen verwezenlijken. En toen kwamen de eindeloze stroom raadsstukken, memo’s, inspraakreacties van inwoners, werkbezoeken, dorpsraadvergaderingen en talloze andere activiteiten op gang, waar wij iets mee ‘moeten’. Of is het willen? In ieder geval is het makkelijk om in al deze drukte onze eigen agenda te laten ondersneeuwen; de agenda met daarin wat wij zelf willen bereiken, los van wat er allemaal in de politieke actualiteit gebeurt.

Daarom hebben we onlangs met de steunfractie het verkiezingsprogramma er weer bij gepakt en van al de mooie plannen die daarin staan drie actiepunten gepakt waar we als eerst aan willen werken.

Dit zijn:

Meer diversiteit in het woningaanbod. Dus niet alleen eengezinswoningen bouwen, maar ook kangoeroewoningen, tiny houses, woningen voor alleenstaanden, senioren, eenoudergezinnen, jongeren en studenten. En die willen we niet alleen maar door projectontwikkelaars laten bouwen, er moet ook ruimte zijn voor bouw door groepen inwoners zelf.

Overbetuwe moet een voortrekkersrol in de regio gaan spelen naar CO2-neutraal. We willen dit in 2030/2035 bereiken, hiervoor moeten we in 2020 al 25% minder CO2 uitstoten dan in 1990.

De problematiek van mensen die vanuit de gemeente ondersteuning nodig hebben breder aanpakken dan vanuit één ‘hokje’. Dus mensen met schulden niet alleen helpen met hun geld anders uitgeven, maar ook met bijvoorbeeld eventuele psychische of sociale problemen die maken dat iemand snel in de schulden raakt.

Wat zou het mooi zijn als we deze drie punten over één, twee of drie jaar hebben gerealiseerd! Hierbij kunnen we hulp van specialisten goed gebruiken, dus wil je ons helpen; je bent meer dan welkom!

Los hiervan hebben we er, ook in de komende begrotingsbesprekingen, extra aandacht voor dat de fietspaden op drukke trajecten breder worden, dat er nu echt sociale huurwoningen in de gemeente bijkomen, dat mensen met weinig inkomen ook in geïsoleerde huizen met zonnepanelen kunnen wonen en inwoners veel meer te zeggen krijgen over hun eigen leefomgeving. Kortom, we blijven hard werken aan eerlijk delen, aan menselijke zorg, aan een duurzame toekomst en aan zeggenschap voor alle inwoners!

Regelmatig krijg ik te horen dat ik als lokale politica te veel in ga op de uitvoering van de zorg. Als ik vraag waar het anders over zou moeten gaan krijg ik meestal het antwoord: “Wij begrijpen dan niet meer waar je het over hebt. ”

Tja, dat is inderdaad wel een dilemma. Politici en beleidsmakers die zich niet herkennen in een verhaal wat te inhoudelijk wordt, en tegelijkertijd uitvoerend hulpverleners in de (jeugd)zorg, zoals mijn collega’s en ik, die de steeds veranderende beleidsregels niet meer begrijpen. De laatste decennia zijn deze namelijk niet ten goede gekomen aan de uitvoering waar wij zo hard ons best voor doen. Integendeel; we moeten registreren, rapporteren, hebben zeer beperkte vrijheid en veel te weinig tijd om te doen wat nodig is voor onze cliënten. Het grootste deel van de uitvoering is in dienst komen te staan van het beleid.

En dat is nu precies de reden waarom ik politiek actief ben geworden! Ik wil een bijdrage leveren aan beleid dat in dienst staat van de uitvoering. Beleid dat helpt in plaats van tegenwerkt. Beleid dat hout snijdt.

Een mooi voorbeeld daarvan is een motie die GroenLinks er onlangs (eindelijk) doorgekregen heeft waarbij we vragen om meer jeugdzorgprofessionals in de kernteams. Ook hebben we een motie van Burger Belangen Overbetuwe over muziekprojecten op scholen mee ingediend op voorwaarde dat daar de werkdruk voor leerkrachten in meegenomen werd. En momenteel zijn we bezig om de kwaliteit van de uitvoering van de jeugdzorg op de politieke agenda te krijgen.

En ja, dan zullen we soms ook wat dieper in moeten gaan op die uitvoering. Dat doen we met een reden; ons beleid wordt er beter van.

Begin 2016 schreef ik een stukje in de nieuwsbrief van GroenLinks Overbetuwe over zuster van den Hurk. Een wijkverpleegkundige die vroeger werkte in het dorp van mijn jeugd. De reacties die ik daarop kreeg waren vooral gericht op mijn vermeende verlangen naar vroeger. Verlangen naar vroeger was echter niet wat ik beoogde met dit stukje.

De ontwikkelingen in de zorg zijn niet terug te draaien. Onwenselijk ook, als we dat zouden willen. Ik noemde zuster van den Hurk als een symbool van een allround professional, die nog de ruimte had om haar professie goed uit te oefenen. En dat is waar ik als (jeugdzorg) professional wel naar verlang. Zuster van den Hurk bepaalde wat nodig was aan de hand van de hulpvragen waarvoor men bij haar aanklopte. Dit in tegenstelling tot het huidige zorgsysteem, waar vanuit ivoren torentjes beleidsmakers bedenken wat er nodig is. En waar professionals, gedwongen in een keurslijf van bureaucratie en protocollen, in de uitvoering ervan vaak meer ontevredenheid creëren dan dat ze er mensen mee helpen.

Ik verwijs hiervoor naar het boek Verdraaide organisaties van Wouter Hart. Een prachtig boek waarin hij beschrijft hoe je bureaucratie weer terug kunt dringen en professionals kunt versterken.

Tijd voor verandering! Ook in onze gemeente! Ik hoop hier een bijdrage aan te kunnen leveren.

Jaap Broersma en Karel Gommer hebben samen in Valburg, Elst en Driel de posters geplakt en daarvan doen ze hier verslag.

Hoi partijgenoten,

Deze morgen hebben Jaap en ik (lijstduwers 27 en 28) de ‘(Plak)operatie Elst-Valburg-Driel’ met succes afgerond. In een sneltreinvaart werd de achterstand op de overige 8 partijen weggewerkt. Operatie ‘Market Garden’ was er niks bij. Daarbij vulden en voelden de leden van het team Jaap & Karel (beter bekend als: De plakker en de planner) elkaar naadloos aan. Alsof ze al jaren met elkaar samengewerkt hadden. Jaap in de rol van voorman en navigator en Karel als chauffeur, materiaalman en stenen- (of beter gezegd) poster-sjouwer.

Hieronder een kleine impressie:

Waarbij vanzelfsprekend de vraag bij jullie zal oprijzen: ‘Vanwaar die Bob de Bouwer veiligheidshelm die de BOB heeft opgezet?’ Nou, heel eenvoudig. Voor het geval het prutswerk van de D66-plakkers naar beneden kwam zeilen. Levensgevaarlijke plakkaten die met diverse stukje plakband bij elkaar werden gehouden. Van behangplaksel heeft deze degelijke en innoverende partij waarschijnlijk nog nooit gehoord.

We hadden zelfs nog tijd over om met 10 km/uur (met onze reclame-campagneauto) door alle straten van de drie kerndorpen te tuffen. Met een slakkengang die symbool staat voor de snelheid waarmee ze de max. snelheid op de A-50 willen verhogen (van 120 naar 130 km/per uur). Helaas ontbraken alleen de luidsprekers op het dak van de auto nog, waar Jaap de voorgevels van de huizen mee had kunnen besproeien met teksten als: ‘Stem voor verandering! Stem op onze beweging! Stem voor de toekomst van uw kinderen en kleinkinderen! Stem GroenLinks!!!!’. Maar dat bewaren we voor de volgende keer.

Geïnteresseerde (en wakker geschudde) bewoner met ingewikkelde vragen die wij niet konden beantwoorden hebben we doorverwezen naar ons opperhoofd. Met de opmerking dat onze Krijgsman vele malen beter is dan de min of meer mislukte Montgom(m)ery en commandant Karre(l)mans bij elkaar opgeteld. En speciaal bij de bewoners van Driel hebben we daar aan toegevoegd: ‘Vergelijkbaar met generaal-majoor Sosabowski, maar dan nog een klein beetje beter. Oftewel, een krijger van de oude stempel, waar je daadwerkelijk datgene krijgt waarnaar je gevraagd hebt.

Met een hartelijke groet van het JK-dreamteam.

 

PS. Het enige verkiezingsbord waar we wezenloos naar gezocht (en niet gevonden) hebben was het bord dat voorheen altijd op De Aam stond.  Dus mocht iemand weten waar dit vierde en laatste bord in Elst zich aan onze scherpe ogen onttrokken heeft...

Waarbij vanzelfsprekend de vraag bij jullie zal oprijzen: ‘Vanwaar die Bob de Bouwer veiligheidshelm die de BOB heeft opgezet?’ Nou, heel eenvoudig. Voor het geval het prutswerk van de D66-plakkers naar beneden kwam zeilen. Levensgevaarlijke plakkaten die met diverse stukje plakband bij elkaar werden gehouden. Van behangplaksel heeft deze degelijke en innoverende partij waarschijnlijk nog nooit gehoord.

We hadden zelfs nog tijd over om met 10 km/uur (met onze reclame-campagneauto) door alle straten van de drie kerndorpen te tuffen. Met een slakkengang die symbool staat voor de snelheid waarmee ze de max. snelheid op de A-50 willen verhogen (van 120 naar 130 km/per uur). Helaas ontbraken alleen de luidsprekers op het dak van de auto nog, waar Jaap de voorgevels van de huizen mee had kunnen besproeien met teksten als: ‘Stem voor verandering! Stem op onze beweging! Stem voor de toekomst van uw kinderen en kleinkinderen! Stem GroenLinks!!!!’. Maar dat bewaren we voor de volgende keer.

Geïnteresseerde (en wakker geschudde) bewoner met ingewikkelde vragen die wij niet konden beantwoorden hebben we doorverwezen naar ons opperhoofd. Met de opmerking dat onze Krijgsman vele malen beter is dan de min of meer mislukte Montgom(m)ery en commandant Karre(l)mans bij elkaar opgeteld. En speciaal bij de bewoners van Driel hebben we daar aan toegevoegd: ‘Vergelijkbaar met generaal-majoor Sosabowski, maar dan nog een klein beetje beter. Oftewel, een krijger van de oude stempel, waar je daadwerkelijk datgene krijgt waarnaar je gevraagd hebt.

Met een hartelijke groet van het JK-dreamteam.

PS. Het enige verkiezingsbord waar we wezenloos naar gezocht (en niet gevonden) hebben was het bord dat voorheen altijd op De Aam stond.  Dus mocht iemand weten waar dit vierde en laatste bord in Elst zich aan onze scherpe ogen onttrokken heeft...