Poliflw

Tijdens het voorjaarsdebat maandagavond 19 juni heeft fractievoorzitter André Bos aandacht gevraagd voor vrijwilligers, gezinnen, ouderen, statushouders, de schuldenproblematiek, gebiedsontwikkelingen, de economie en financiën.

Voorzitter, wanneer gaat het goed met een stad en waaraan kun je dat zien?In de fractievergadering ter voorbereiding op dit debat hebben we deze vragen centraal gesteld.Gaat het goed als:-  de economie groeit en het aantal schuldhulpverleningstrajecten stijgt?-  het Stadshart zichtbaar mooier wordt?-  het aantal aanvragen voor pakketten van Voedselbank groeiende is?-  het aantal eenouder gezinnen al jaren groeit?-  de wachtlijsten voor sociale huur groeien?Gaat het goed met onze jeugd, met de statushouders, met de verdraagzaamheid, integratie, eenzaamheidsbestrijding en met de gezinnen?Gaat het goed met Zoetermeer, of toch niet?Voorzitter, het zijn actuele vragen waar je verschillend naar kunt kijken. Kwaliteit is een subjectief begrip. Dat weten we! Voor een kwalitatieve samenleving is ook niet één norm te geven. Zeker niet in dit huis.In april hadden we een speciale commissieavond over de toekomst van de stad. Alle partijen hebben daar hun visie en ambities kenbaar gemaakt. Het ging veelvuldig over bakstenen en in mindere mate over de kwaliteit van samen leven en samenleving.Het onderwerp integratie werd ook benoemd. Hoe gaan we het integratievraagstuk uniek maken in Zoetermeer. Alleen Piezo en een taalcursus is te mager. We hebben niet een pasklaar antwoord... we vragen de burgermeester daar eens dieper op in te gaan... . U heeft er in de commissie ook al wat over gezegd. Wat zijn uw ambities op dit onderwerp? We verzoeken u hierop in uw eerste termijn concreet op in te gaan.Voorzitter, in het kader van “gaat het goed met” wil ik een aantal specifieke onderwerpen benoemen:VrijwilligersHet is een terugkerend onderwerp voor mijn fractie, de ondersteuning van vrijwilligers! Na heel wat aansporingen, oproepen en moties is er begin dit jaar eindelijk een evaluatie gekomen van het ondersteuningsbeleid van vrijwilligers. De evaluatie bevestigd de weeffouten die we eerder hebben bepleit, namelijk dat het beperkt mogelijk is om te delen in de beschikbare subsidies vanwege een tender constructie en dat de budgetten überhaupt krap zijn voor bemiddeling en duurzaam onderhouden van de vrijwilligerscontacten. Dat verwondert ons overigens niet, we hebben tenslotte een taakstelling achter de rug. Mijn fractie wil investeren in het vrijwilligersnetwerk. Samen met het CDA, … dienen we een amendement in voor meer financiële middelen om bij de volgende tender de mogelijkheid te hebben om met een bredere opdrachtstelling de markt op te gaan.GezinnenIn Zoetermeer kennen we het Meerpunt, het Centrum voor Jeugd en Gezin. Gemotiveerde professionals staan Zoetermeerders bijna dagelijkse ter zijde. Vorig jaar hebben we in het voorjaarsdebat gepleit voor meer advies en doorverwijzing naar professionals in geval van scheiding. Het scheidingspunt Zoetermeer is er gekomen, maar er moet meer gebeuren. We zien dat de problematiek van gebroken gezinnen ingrijpt op diverse beleidsterreinen. Mijn fractie wil ook dit debat aangrijpen om de dienstverlening of zorgaanbod voor gezinnen verder uit te bouwen.Het CJG is goed ingericht op de jeugdzorg, maar minder ontwikkelt op gezinsondersteuning en relationele coaching. Hier zou meer aandacht of gelegenheden voor moeten komen. Wij denken dat de overheid hier preventief aan bij moet dragen. Kinderen groeien het beste op in een veilige en stabiele omgeving. De jeugdwet schrijft gemeenten ook voor om preventief beleid te ontwikkelen. De gezinssituaties zijn soms complex, maar laten we in Zoetermeer hier ambitieus in zijn en dit lastige thema oppakken met elkaar. Laten we er voor elkaar zijn. We dagen de wethouder uit om met professionele partijen en de raad in gesprek te gaan en met een visiestuk te komen hoe we in Zoetermeer invulling kunnen geven aan een integrale aanpak voor het ondersteunen van gezinnen. Wij dienen daar een motie voor in.De ouderenVoorzitter, een belangrijk uitgangspunt van ouderenzorg is het oud kunnen worden in Zoetermeer. Zijn we echt klaar voor de Grijze golf? Zijn de voorzieningen en de beschikbare capaciteit afdoende? We weten het niet. De vragen die wij hebben zijn; is er bijvoorbeeld voldoende capaciteit (Scheiden van Wonen en Zorg) aanwezig om mensen langer thuis te laten wonen? Zijn er voldoende ontmoetingscentra waar mensen die bijvoorbeeld met dementie te maken krijgen, opgevangen kunnen worden en een zinvolle dagbesteding krijgen? We hebben gehoord dat de capaciteit voor verpleeghuiszorg onvoldoende is. Volgens het Zorgkantoor is de wachtlijst in Zoetermeer al 70 personen boven de Treeknorm (maximale wachttijd voor verpleging is 6 weken). Dat zijn mensen die opgenomen moeten worden, maar dit vanwege hun netwerk (kinderen, mantelzorgers) niet buiten Zoetermeer willen. Wij vragen de wethouder om de raad te informeren naar de wachtlijsten voor verpleeghuiszorg.De statushoudersAfgelopen jaar kwamen 350 statushouders naar onze stad. Velen doorlopen hun integratie met behulp van VluchtelingenWerk Nederland. De ondersteuning die geleverd wordt is gemaximeerd op 1,5 jaar. Wij ontvangen signalen dat de ondersteuning voor sommige groepen statushouders te kort is. Met name voor de groep Eritreeërs wordt vanuit het werkveld uitdrukkelijk gemeld dat dit een punt van zorg is. Dit roept de vraag op, wat er gebeurd na anderhalf jaar van ondersteuning? Wij vragen de wethouder om eens goed te kijken naar de voorzieningen na de anderhalf jaar. Piezo werpt zich hier wel voor op, maar is dit vangnet valide? Wij maken ons daar zorgen over. Wij vragen de wethouder een memo hoe het vangnet eruit ziet.Aanpak van de SchuldenproblematiekVoorzitter, opnieuw wil ik schuldenproblematiek aan de orde brengen. Wij willen graag de ambitie waarmaken om in de top-3 te komen van best presenterende gemeente op armoedebestrijding. Daarom heeft mijn fractie twee succesvolle initiatieven uit Den Haag onder de loep genomen. Het eerste initiatief betreft het onder voorwaarden overnemen van schulden onder jongeren. En het tweede initiatief betreft een initiatief van zorgverzekeraar CZ die ook onder voorwaarden schulden is gaan overnemen van cliënten. Twee innovatieve pilots die wij ook graag in Zoetermeer zouden willen starten. We dienen twee moties daarvoor in.Voorzitter, dan de Stadse zaken;GebiedsontwikkelingenOnlangs hebben we besloten over woningbouw op het Kwadrant gebied. Deel D en F, maak dat maar een gedeelte van het hele gebied. Het deel waar het theater staat, waar een stenenopslag is en een paar andere verpauperde panden staan, zou versneld tot herbestemming moeten komen. De afgelopen jaren is het grootste deel van het verlies op de boekwaarde genomen. Het is tijd om dit stukje te herontwikkelen. Wij vragen de wethouder om de kosten nu in z’n geheel te nemen en een nieuw plan te maken voor dit gehele gebied. Wat ons betreft komt hier een uniek stukje woningbouw voor jongeren.Vorig jaar benoemden wij een aantal rommelplekken. Wethouder, hoe staat het met de stenen aan de Franklinstraat? Het worden er steeds meer! Een andere niet representatieve plek is de Anna Hoeve aan de Voorweg. Het is een aanfluiting als je daar de stad binnen rijdt.Als tegenhanger van rommelplekken, zijn er ook locaties die in aanmerking komen voor een upgrade. Locaties die geschikt zijn voor meer recreatie, vertier en ontmoeting in de openlucht. Wat ons betreft is het Van Tuyllpark zo’n locatie. Het is voor groot gedeelte een troosteloos stukje geworden. Er is hier veel meer van te maken. Het eiland, wandelen, honden uitlaatplek, plas van poot, speelbos, dagplaatsen voor kamperen. Wethouder, kunnen we plannen ontwikkelen om het gebied te upgraden?EconomieVoorzitter, de Bedrijven Investeringszone (BIZ) voor de Dorpsstraat is weer verlengd. Dat is mooi, maar waarom hebben we maar één BIZ in Zoetermeer? In het verleden is het wel eens gepoogd voor andere industriegebieden, maar kunnen we dit niet met behulp van RVOZ opnieuw breder uitrollen? Met meerdere BIZ convenanten en de bundeling met winkeliersverenigingen kunnen we toewerken naar één ondernemersfonds dat stadsbreed functioneert. Zoals ze dat in Delft voor elkaar hebben.FinanciënMet de financiële begroting kunnen we instemmen, al vinden we het niet passend dat het zwaartepunt van het tekort op volgend jaar drukt. U laat een begrotingstekort van bijna 4 miljoen in 2018 over aan uw opvolger. We zijn blij met de extra gelden voor het voorkomen van huisuitzettingen, armoedebestrijding en extra geld voor de uitvoering van de schaalsprong.Wat ons echter wel opviel was, hoe vaak het woord schaalsprong is gebruikt in de voorjaarsnota. Het lijkt een toverwoord; het komt maar liefst 10 keer voor. Maar goed, als we dan daadwerkelijk een schaalsprong gaan maken op al die beleidsterreinen, dan gaat het goed met deze stad.Ik dank u voor uw aandacht.

Fractievoorzitter André Bos van de ChristenUnie-SGP fractie heeft vorige week een werkbezoek gebracht aan het Centrum voor Jeugd en Gezin in Zoetermeer. Aanleiding is het speerpunt van de fractie om meer te investeren in gezinnen in Zoetermeer.

In Zoetermeer is met het Meerpunt een Centrum voor Jeugd en Gezin gevestigd. Inwoners van Zoetermeer kunnen bij het Meerpunt terecht voor kleine en grote vragen over opvoeden en opgroeien in Zoetermeer. Fractievoorzitter André Bos heeft bij het Meerpunt gesproken met psycholoog Ineke Verhulst en pedagoog Jennifer Lexmond. Hij heeft met hen bijgepraat over de ontwikkelingen in Zoetermeer en over het functioneren van het Meerpunt in Zoetermeer. Daarnaast heeft hij met hen ideeen besproken voor preventieve middelen voor gezinsproblematiek.Al in oktober 2015 heeft de fractie via een motie aandacht gevraagd voor de kwetsbare positie van gezinnen. Want uit cijfers bleek toen dat een groot aantal jonge ouders relatieproblemen ondervindt na de geboorte van het eerste kind. Zo’n 70.000 kinderen per jaar maken een relatiebreuk van hun ouders mee. Gebroken relaties hebben veel impact op de ouders, de kinderen en hun omgeving. Voor de fractie in 2015 aanleiding om het gemeentebestuur op te roepen om meer te investeren in gezinnen in Zoetermeer.De ChristenUnie-SGP fractie hecht grote waarde aan het gezin. Het is van groot belang dat de gemeente Zoetermeer investeert in gezinnen door middel van goede voorlichting en passende hulp, niet alleen voor de geboorte maar ook voor de tijd daarna. Dit kan voorkomen dat gezinnen in de problemen komen. Het Meerpunt kan hier als Centrum voor Jeugd en Gezin een belangrijke bijdrage in leveren.De fractie kijkt terug op een goed werkbezoek.

Waar blijft de gezinsintegriteit? Jeugdzorghulp werkt averechts Het systeem Jeugdzorg is een systeem dat kinderen zou moeten beschermen, maar dit te vaak niet doet. Een systeem dat zichzelf in stand houdt door (soms onbedoeld door onkunde en gebrek aan kennis) kinderen te traumatiseren, die later als ze volwassen zijn weer opnieuw met jeugdzorg in aanraking zullen komen, wanneer ze zelf kinderen hebben. Kinderen worden in Nederland uit huis gehaald, weggerukt van hun familie, maar als achteraf blijkt dat er fouten zijn gemaakt komen de kinderen vaak niet terug. Er wordt ook achteraf niet aan waarheidsvinding gedaan, zodat ouders een onmogelijke strijd voeren, waarbij de beschuldigingen aan hun adres zich opstapelen, om de fouten van jeugdzorg zelf te maskeren. Jeugdbescherming valt onder het civiele recht, waar geen bewijs voor schuld noodzakelijk is zoals in het strafrecht, dus als de jeugdbeschermers met voldoende verdachtmakingen komen om de rechter te verontrusten, zal de uitspraak meestal in hun voordeel uitvallen. Daarbij kunnen jeugdzorgwerkers zo vaak naar de rechter gaan als ze willen, om ouders compleet te frustreren en uit te putten, zowel financieel als emotioneel. Professioneel? De professionaliteit van jeugdzorg, waar ze zich zo vaak op beroepen, laat in werkelijkheid veel te wensen over. Het opleidingsniveau van jeugdwerkers is ver onder de maat en speciaal op het gebied van kindeigen problematiek zijn ze totaal onkundig. Ook medische oorzaken van gedragsproblematiek worden door hen niet herkend. Er is geen diagnostiek in de toegangspoort tot de jeugdhulp, waardoor de hulp aan gezinnen wordt opgestart zonder voldoende inzicht en met uitsluiting van andere mogelijkheden. De gedragswetenschapper of gedragsdeskundige die goedkeuring geeft voordat ingrijpende beslissingen worden genomen, ziet zelf het kind niet, maar gaat af op de rapportage van een gezinsvoogd. De rapportages van jeugdzorg gezinsvoogden zijn vaak van slechte kwaliteit en kenmerken zich door speculaties, vermoedens en onderbuikgevoelens. Er wordt gebruik gemaakt van informantenonderzoek, waarbij de verkregen gegevens niet worden getoetst. Een veel gehoorde klacht van ouders is dat positieve zaken over het gezin worden weggelaten in de rapportages, dat de negatieve zaken worden uitvergroot en dat veel zaken uit het verleden die al lang geen rol meer spelen keer op keer worden teruggehaald en als actuele feiten gepresenteerd. Ouders moeten blijven vechten tegen dezelfde aantijgingen waar ze eindelijk vanaf dachten te zijn. Ondertussen kan hun uit huis geplaatste kind goed hechten in het pleeggezin en wordt iedere dag de kans kleiner dat het terug komt bij zijn eigen ouders. Rechtbank Dat is wat er gebeurt in het Jeugdzorgsysteem in Nederland. We zien in rechtbanken dat ouders al gediskwalificeerd zijn voordat ze de kans krijgen hun verhaal te vertellen. Er is vaak geen sprake van hulp, maar van het zoveel mogelijk beschuldigen van ouders en het wijzen op de gevaren voor het kind. Medische rapporten en psychologische rapporten worden aan de kant geschoven als die ouders ontlasten van schuld, soms met de opmerking van de Raad voor de Kinderbescherming of jeugdzorg dat het rapport niet onafhankelijk zou zijn. Het gaat hierbij om rapporten van psychiaters, specialisten en artsen. Er is sprake van tunnelvisie in de werkwijze van jeugdzorg. Men keert niet terug van de eenmaal ingeslagen weg, ook al wijst alles erop dat men fout zit. De angst voor gezichtsverlies, het verliezen van autoriteit (en de angst voor schadeclaims) is een levensgroot probleem. De jeugdzorg in Nederland is doorgeslagen bij het proberen te voorkomen van gezinsdrama’s. Baby P was een keerpunt in Engeland, bij ons was dat Savanna. Het is niet alleen een tunnelvisie waar hier sprake van is, het gaat ook om geld. Het is een industrie waar 4 miljard in omgaat en het gaat om werkgelegenheid. Ieder kind dat onder toezicht is gesteld levert een bedrag van € 8.000,- op, uithuisplaatsing € 30.000,- tot 50.000,- en een plaatsing in een residentiële instelling €80.000. Wij laten onze stem te horen, omdat het onvoorstelbaar is en niet te accepteren dat je dierbare kinderen kwijt kunt raken, zonder dat feiten van mishandeling of verwaarlozing worden aangetoond. Politici in ons land willen mondjesmaat toegeven dat er weleens fouten worden gemaakt, maar zij weigeren op te staan en te zeggen dat er iets moet gebeuren aan de structurele fouten in het systeem. Er zijn teveel zaken waarin het bewezen verkeerd is gegaan, waar Jeugdzorg bewezen en onomstotelijk heeft gelogen en/of informatie heeft achtergehouden. Dit om het kind zo lang mogelijk in hun beheer te houden en er geld aan te verdienen. Waarom komen er zo weinig kinderen terug waarvan we weten dat jeugdzorg de plank volkomen heeft misgeslagen? Zaken zoals die van Arlette Heskes, Yunus, Ilja, Jordy, waar duidelijk is dat er fouten zijn gemaakt, daar lijkt niemand zich druk om te maken. Een land als Nederland dat zichzelf een rechtsstaat noemt, een land dat zegt dat de rechten van ouders en kinderen gegarandeerd zijn, kan dit helemaal niet garanderen. Ook in Nederland is er sprake van verkapte adoptie. Vooral kleine kinderen komen vaak niet meer terug bij hun biologische ouders, vaak met het excuus dat het kind nu gehecht is aan zijn pleegouders. Het blokkeringsrecht voor pleegouders na één jaar is wetenschappelijk gezien complete onzin, omdat een kind binnen een jaar nooit kan hechten aan een nieuw gezin. Daar is ongeveer vijf jaar voor nodig, maar de jeugdzorg en de politiek schuiven wetenschappelijke kennis wel vaker aan de kant om hun eigen zin door te drijven. De overheid De overheid in Nederland heeft teveel geloof in de professionaliteit van de hulpverlener, die slecht is opgeleid. Het zijn vaak jonge meiden zonder kinderen die moeten oordelen of bemiddelen in soms moeilijke gezinnen. Deze jonge hulpverleners laten zich of inzuigen in de situatie en worden 'handelingsverlegen' genoemd of ze laten zich vanuit hun onzekerheid juist verleiden tot een rigide houding en dulden dan geen enkele tegenspraak. De praktijk laat zien dat ze daadwerkelijk de macht hebben om een gezin zonder basis van feiten, kapot te maken. De rechter hecht de meeste waarde aan het oordeel van de hulpverleners, want ouders spreken in de hoedanigheid van verdachte. De Kinderombudsman heeft onlangs aangetoond in een onderzoek dat er fouten worden gemaakt in rapportages en dat er kinderen op basis van fouten en onzorgvuldigheden uit huis zijn geplaatst. Al ging het in dit soort zaken maar om één kind, dan moet je daar als overheid mee aan het werk gaan en ervoor zorgen dat het kind terugkomt. In werkelijkheid gaat het om honderden of duizenden onterechte uithuisplaatsingen door de jaren heen. Onze overheid haalt zijn schouders op en gaat over tot de orde van de dag. Niemand staat stil bij al die kinderen die misschien onterecht uit huis geplaatst zijn. Daar zou woede over moeten ontstaan in een beschaafd land. We organiseren benefietgala’s voor overstromingen in de Filippijnen of Indonesië, we zamelen geld in voor de arme kindertjes in Afrika of Syrië, maar we steken onze kop in het zand voor de kinderen hier die onterecht uit huis zijn geplaatst of die in instellingen en onder toezicht van jeugdzorg worden misbruikt. Aan het einde van het rapport van de Kinderombudsman staan aanbevelingen, maar die aanbevelingen zijn niet bindend. Iedereen beloofd beterschap, en niets verandert. Jeugdzorg lacht erom en politici kunnen zeggen: “Kijk, we hebben toch een onderzoek laten doen, nu niet meer zeuren”. Maar het onrecht gaat gewoon verder. Daadwerkelijke veranderingen zoals waarheidsvinding, actief na een uithuisplaatsing er alles aan doen om er achter te komen of het kind daadwerkelijk in gevaar was. En wanneer dit niet het geval was, het kind direct terug brengen met uitgebreide excuses en een schadevergoeding voor de kosten die ouders hebben gemaakt (advocaat). Er zouden sancties moeten komen voor jeugdzorgwerkers die in de rechtbank liegen. Ze zouden onder ede moeten staan, en vervolgd moeten worden als blijkt dat ze hebben gelogen. Ook kinderrechters zouden beter moeten worden opgeleid en niet zoals nu moeten fungeren in een roulatiesysteem, zodat het een soort hobby is naast hun gewone werk. Kinderrechters moeten durven doorvragen, “Heeft u bewijs”, “Waarom stelt u dat zo?”, “Waar baseert u dat op?” etc. Kinderen die onder de Jeugdzorg vallen worden nog steeds in de steek gelaten. Het systeem verandert niet in de basis, er is geen waarheidsvinding, er zijn geen sancties, en grove fouten uit het recente verleden raken vergeten. Het is in de familierechtbank bijna altijd een thuiswedstrijd voor Jeugdzorg. En dat weten ze. Daarom kan dit zieke perverse systeem nog decennialang mee. Het enige waar ze aan moeten denken, is dat ze in hun aanvraag voor kinderbeschermingsmaatregelen nauwkeurig vermelden dat het kind ernstig gevaar loopt in zijn ontwikkeling volgens hun professionele oordeel en dan is het voor de rechter al gauw goed. De burgers Generaties kinderen en ouders zijn kapot gemaakt door dit systeem. We kunnen niet rekenen op onze politici, het moet van onderuit komen vanuit de samenleving. Door blogs zoals Jeugdzorg Dark horse, Stichting K.O.G, SOS-jeugdzorg en anderen en bijeenkomsten zoals vandaag, door ouders die elkaar inlichten over misstanden in de jeugdzorg. Door elkaar te waarschuwen nooit in de buurt van jeugdzorg te komen met je kind, omdat vrijwillige hulp vaak helemaal niet vrijwillig is. Door voorzichtig te zijn met het uitwisselen van informatie over je kind. Zelfs scholen zijn niet te vertrouwen. Natuurlijk worden er ook in Nederland kinderen mishandeld en soms is een kind beter af als het ergens anders opgroeit, maar men denkt niet na over de gevolgen voor een kind dat onterecht uit huis wordt geplaatst. Als het kind later ouder is en het bij zijn familie blijkt te zijn weggehouden zonder goede reden, en het meerdere malen van pleeggezin of instelling is gewisseld zonder goede reden, en kwalitatief onderwijs is onthouden zonder goede reden, of zijn ouders zijn weggezet als onbekwaam en bedreigend zonder goede reden. Een bekend voorbeeld is de zaak Remzi Cavdar , die tien jaar lang onterecht in instellingen van de William Schrikker Groep zat, omdat men dacht dat hij verstandelijk beperkt was. Bij de William Schrikker willen ze nog steeds niet de verantwoordelijk nemen voor hun eigen falen, maar de klachten van de jongen toeschrijven aan de subjectieve beleving van het slachtoffer. Dit terwijl de feiten van hun onkunde al lang en breed zijn aangetoond. Dat is de onbuigzame houding van jeugdzorg in Nederland. Ze zouden hun ogen uit hun hoofd moeten schamen en duizend maal excuses maken. En uit zichzelf deze nu inmiddels volwassen man flink moeten compenseren voor het leed dat hem is aangedaan. Maar Nederland kijkt net als met de slavernij en de politionele acties in Indonesië, liever vooruit dan achteruit. Een klein beetje vermindering van ondertoezichtstellingen vindt men reden tot juichen, maar het leed dat jarenlang door hun onkunde en machtsmisbruik is veroorzaakt, daar hebben ze het liefst een grote deksel op. Een grote deksel op een enorme beerput. Maar de slachtoffers van dit systeem zullen ze blijven herinneren aan wat ze gedaan hebben en wat ze ook vandaag de dag nog steeds doen. Blog Jeugdzorg Dark horse Malieveld Den Haag, 29 juni 2016 https://www.sosjeugdzorg.nl/…/36-toespraak-jeugdzorg-dark-h… http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl https://www.sosjeugdzorg.nl/ https://www.facebook.com/StopJeugdzorg/ http://advocatencomite.nl/GRONDSLAGEN/WAARHEIDSVINDING.html http://www.bvikz.nl/ https://www.facebook.com/groups/588258201263055/

SOS-Jeugdzorg

SOS-Jeugdzorg is een Stichting die tot doel heeft het Nederlandse stelsel van jeugdbescherming te bevorderen. SOS-Jeugdzorg informeert, adviseert en staat cliënten bij die op welke wijze dan ook te maken krijgen met een jeugdbeschermingsmaatregel.