Geacht college,
Het Covid-19 virus treft onze samenleving zonder genade; al onze inwoners hebben direct te maken met het virus. Soms door direct verlies, soms door ziekte in de vriendenkring, maar geen van ons ontkomt aan de confrontatie dat onze gezondheid kwetsbaar is. Dagelijks zijn onze gedachten bij slachtoffers van het virus en hun families. Dagelijks groeit het respect voor alle mensen die ons veilig en gezond proberen te houden.
We krijgen van veel Tilburgse moslims te horen dat zij zich zorgen maken over de laatste rustplaats bij overlijden van hun geliefden. Doordat landen zoals Marokko de grenzen sinds 15 maart jl. hebben afgesloten, kunnen er geen repatriëringsvluchten voor overledenen naar deze landen worden georganiseerd. Veel Tilburgse moslims hebben de wens om begraven te worden in het land waar de familie oorspronkelijk vandaan komt, met als voornaamste reden de garantie op ‘eeuwige’ grafrust. Het beeld bij veel Tilburgse moslims is dat dit in Nederland niet mogelijk is. Nederlands grafrecht wordt in eerste instantie immers voor 10 of 30 jaar uitgegeven. Daarnaast blijken Nederlandse begraafplaatsbeheerders weinig kennis te hebben van de Islamitische uitvaartrichtlijnen.
Al voordat Nederland met covid-19 werd geconfronteerd was er een groeiende wens om in Nederland meer ruimte te ontwikkelen voor een Islamitische begraafplaats. Naast bovengenoemde redenen, is er namelijk nog het Islamitisch voorschrift dat een moslim begraven moet worden op de plek waar zij of hij overlijdt.
Onze fractie heeft via de wekelijkse raadsbrief over de ontwikkelingen bij de bestrijding van de gevolgen van het coronavirus vernomen dat er extra begraafplaatsen (op het islamitisch gedeelte van de gemeentelijke algemene begraafplaats aan de Hoflaan) beschikbaar zijn gesteld voor het begraven van overleden inwoners met een islamitische achtergrond. We hebben echter vernomen dat de zogenaamde ‘eeuwige’ grafrust hierbij niet mogelijk gemaakt kan worden. Het graf moet namelijk een levende contactpersoon hebben en het moet ook eeuwig onderhouden worden. Als niet meer aan beide voorwaarden kan worden voldaan, wordt het graf alsnog geruimd. Dit probleem is overigens ook voor de Joodse gemeenschap van toepassing.
Kortom, veel Tilburgse moslims maken zich zorgen over hun laatste rustplaats. Dat deden ze al langer, en sinds de Corona crisis is er een acuut probleem ontstaan.
Naar aanleiding deze situatie hebben wij de volgende vragen:
Bent u bekend met deze zorgen vanuit (een deel) van de Islamitische gemeenschap? Heeft u hierover op enige wijze contact met hen? Bent u bekend met de situatie in de gemeenten Bergen op Zoom en Nuenen waar men de mogelijkheid biedt voor Islamitisch begraven? Zij voorzien in een belangrijke regionale behoefte; ze werken kortom niet enkel voor hun eigen gemeente; maar voor de hele regio. Bent u bereid om contact te leggen met de verschillende gemeenten om u hierover te informeren? Kunt u ons informeren of zij belemmeringen ervaren? Deelt u de mening van D66 dat alle Tilburgers de mogelijkheid moeten hebben om in hun geliefde stad hun laatste rustplaats te vinden indien dit hun wens is? Deelt u de opvatting van D66 dat een eeuwige verbinding met Tilburg middels een laatste rustplaats een prachtige uiting is van een inclusieve stad is? Is het College bereid om in gesprek te gaan met relevante partijen om begraafplaatsen met eeuwige grafrust in onze gemeente mogelijk te maken? Indien u hiertoe niet bereid bent, kunt u de afwegingen met ons delen? Indien u hiertoe wel bereid bent, op welke termijn kunt u ons informeren over dit traject en op welke termijn mogen Tilburgse moslims hopen op een laatste rustplaats in onze prachtige gemeente.Namens de D66-fractie,
PS. D66 Noord-Brabant heeft ten aanzien van de problematiek op 22 april 2020 ook schriftelijke vragen gesteld aan het College van Gedeputeerde Staten van provincie Noord-Brabant.
