Poliflw

Beste Noor, Bram, Timon en alle anderen die ons waarderen, Terwijl ik dit schrijf, voel ik de spanning toenemen. Weet je, vergeet alle slogans en zeker dat grote hoofd van me op die billboards. Maar wat je niet mag vergeten: je staat nu voor een belangrijke keus. 

Als je iets afsluit, is het altijd goed om de balans op te maken. En dus, nu deze kabinetsperiode bijna ten einde is, keken we onlangs terug. We reflecteerden op de idealen die we hebben, hoe we die soms dichterbij brachten, hoe het soms nog niet lukte en welke mooie plannen voor Nederland we nog klaar hebben liggen voor de komende tijd.

Als je een T-shirt koopt, moet je erop kunnen vertrouwen dat die op een rechtvaardige manier is gemaakt. Bij het eten van een stukje chocolade moet je zeker kunnen weten dat arbeiders een eerlijk loon hebben gekregen. Vrees dat er kinderhanden betrokken zijn geweest bij de productie van je smartphone zou niet nodig moeten zijn. Al deze zaken zouden vanzelfsprekend móeten zijn, maar zijn ze anno 2021 vreselijk genoeg nog steeds niet.

Stel, je krijgt af en toe een tas boodschappen van je moeder. Of je kinderen krijgen zakgeld van je ex-partner. Je vergeet dit op te geven als eigen inkomsten. Als de gemeente daarachter komt, moet je opeens je uitkering terugbetalen, samen met een hoge boete. Grote kans dat je daardoor in de financiële problemen komt, terwijl iedereen begrijpt: de regels pakken op deze manier veel te streng uit. Er moet ruimte zijn voor barmhartigheid, voor de menselijke maat. Daarom willen wij de wet veranderen. 

Bronnie Ware was een palliatief verpleegkundige in Australië. Jarenlang heeft zij gesproken met mensen die op hun sterfbed lagen. Zij luisterde naar hun verhalen. En na een tijdje, toen ze veel verhalen had gehoord, ontdekte ze patronen in die verhalen. En ze schreef ze op. Ze noemde de zaken waar stervende mensen het meeste spijt van hadden.

Vandaag voeren we in de Tweede Kamer een heel belangrijk debat. We spreken over de erkenning van de Nederlandse Gebarentaal als officiële landstaal. Het wetsvoorstel dat dit moet regelen dien ik samen met PvdA en D66 in. Deze erkenning is belangrijk om ervoor te zorgen dat doven en slechthorende mensen volwaardig kunnen meedoen in de samenleving.

Vandaag verscheen er een brief van vele predikanten, priesters en voorgangers, gericht aan de volksvertegenwoordigers van het CDA en de ChristenUnie. Ze schrijven dat ze zich zorgen te maken over de kinderen die leven in de erbarmelijke omstandigheden op de Griekse eilanden. Ze hebben daarom een aantal vragen voor de Kamerleden. Middels deze blog wil ik vanuit de ChristenUnie een antwoord geven op de brief.  

Het Verenigd Koninkrijk neemt meer maatregelen in de strijd tegen overgewicht. Mensen met overgewicht die zijn besmet met corona hebben een grotere kans op ziekenhuisopname. Zij hebben sneller beademing nodig of komen op de ic terecht. De Nederlandse overheid moet daarom het Britse voorbeeld volgen: we moeten snel meer maatregelen nemen in de strijd tegen overgewicht.

„Ja we hebben een kinderwens, maar eerst nog ...” En vul het dan maar in. Het kunnen persoonlijke wensen zijn en dat is ieders vrijheid. Het wordt echter een maatschappelijk probleem als veel stellen de zin afmaken met „... eerst nog een betaalbare woning vinden”, „... eerst nog een baan met meer zekerheid”, „... eerst nog de studieschuld aflossen.”

Jop Douma is de nieuwe directeur van het partijbureau van de ChristenUnie. Douma volgt formeel Menno van Hulst op, die de afgelopen tijd in zijn functie werd waargenomen door Mark de Boer. Douma werkte tussen mei 2012 en augustus 2017 ook al voor de ChristenUnie, toen als hoofd communicatie.