Afgelopen vrijdag kwamen we als fractie voor het eerst weer bijelkaar. De bovenste zes van de lijst zijn verkozen. Een mooi team, waarin iedereen kwaliteit toevoegt. Ik vind het ook mooi om te zien hoe stevig we in de gemeenschap zijn geworteld: iedereen kreeg meer dan 100 voorkeursstemmen, een aantal zelfs meer dan 200!
Naast de traktatie van Dico Bac – zes zetels was het mooie resultaat van de verkiezingscampagne – bespraken we als fractie ook de vraag: hoe nu verder? We zijn van harte bereid om verantwoordelijkheid te nemen in een coalitie en college van B&W, maar het initiatief ligt nu bij de VVD. Zij zijn als grootste partij het eerste aan zet.
We begonnen de fractievergadering zoals we die altijd beginnen: met Bijbellezen en gebed. Ik heb een stukje gelezen uit Johannes 15. Daar staan twee hele mooie dingen die mij de afgelopen periode erg hebben aangesproken. Het eerste is dat Jezus zegt: “Blijf in Mij.” Zonder Hem kunnen we niets doen. Dat moeten we onszelf telkens weer in herinnering roepen.
Het tweede: “Niemand heeft een grotere liefde dan deze, namelijk dat iemand zijn leven geeft voor zijn vrienden”. Daarbij denken we natuurlijk meteen aan Goede Vrijdag en Pasen. Jezus gaf Zijn leven voor ons, herstelde wat wij zelf niet kunnen herstellen. Wat een bevrijding, wat een ontzettend groot wonder!
