Poliflw

Sinds jaren worstelt Medemblik-stad met de parkeerproblematiek. Ieder initiatief of plan stagneerde de laatste jaren door dit probleem. Dat is jammer. Vandaar dat ook wij vonden dat dit structureel aangepakt moest worden.  

De laatste tijd lijkt er zicht op redelijke oplossingen. Ons standpunt hierin is vanaf het eerste begin duidelijk geweest en komt in het kort hier op neer. Geen ondergrondse parkeer garages. Te duur, te risicovol t.a.v. de archeologische waarden van de bodem en de monumentale gebouwen en het past niet bij de kleinschalige cultuurhistorische uitstraling van Medemblik. Realiseer eerst maar eens een buitendijks parkeerterrein met duidelijke toegeleidings routes en aantrekkelijke en toegankelijke wandelroutes naar de binnenstad. Voor de bewoners kan er gewerkt worden met parkeervergunningen,  gecombineerd met een strakkere handhaving t.a.v. foutparkeerders. In Enkhuizen zijn daar goede resultaten mee bereikt. Daarnaast vinden wij dat er ingezet moet worden op duurzame alternatieven. Durf creatief en anders te denken. Plekken voor auto’s zijn niet langer heilig. Zet vol in op het stimuleren van het fietsgebruik met overal zichtbare fietsenrekken en oplaadpunten voor e-bikes. Stimuleer deel en leenauto initiatieven en kleinschalige openbaarvervoer projecten en durf te dromen van een autovrije Nieuwstraat. Hoorn, Enhuizen, Alkmaar en bijna alle andere steden hebben dergelijke zones. Onderzoek heeft aangetoond dat dit niet ten koste gaat van de winkelnering. Er komen juist meer bezoekers, omdat het aantrekkelijker en veiliger wordt door meer rust, groen en ruimte voor terrassen. Echte duurzame oplossingen vergen een andere kijk op autogebruik en mobiliteit.

Dec. 2018, Ria Manshanden, raadslid GroenLinks

Vluchtelingen die ons land bereiken en zich hier willen vestigen worden, in afwachting van hun verblijfsvergunning , opgevangen in centra verspreid over het land. De benodigde procedures duren vaak jaren lang. Zeker voor gezinnen met kinderen is dat zeer belastend. Ze kunnen niet echt aan hun nieuwe levens beginnen. Als ze dan uiteindelijk de verblijfsstatus krijgen, ontvangen ze per direct het recht op een huurwoning. Omdat niet altijd woningen voorradig zijn moeten ze vaak noodgedwongen in de opvangcentra blijven, waar ze regelmatig teveel plaats innemen voor nieuwe vluchtelingen.

Vluchtelingen die ons land bereiken en zich hier willen vestigen worden, in afwachting van hun verblijfsvergunning , opgevangen in centra verspreid over het land. De benodigde procedures duren vaak jaren lang. Zeker voor gezinnen met kinderen is dat zeer belastend. Ze kunnen niet echt aan hun nieuwe levens beginnen. Als ze dan uiteindelijk de verblijfsstatus krijgen, ontvangen ze per direct het recht op een huurwoning. Omdat niet altijd woningen voorradig zijn moeten ze vaak noodgedwongen in de opvangcentra blijven, waar ze regelmatig teveel plaats innemen voor nieuwe vluchtelingen. Vandaar dat het rijk gemeentes taakstellingen heeft opgelegd om de doorstroming te bevorderen. Op regionaal niveau hebben gemeentes samen met woningbouwcorporaties afspraken  gemaakt om tot een redelijke verdeling in de toewijzing te komen. De VVD heeft diverse keren geroepen deze directe woningtoewijzing niet rechtvaardig te vinden naar andere “urgenten” toe en ook niet naar mensen toe die al jaren op de wachtlijst staan. Vandaar dat in het coalitieakkoord ( van de VVD, CDA, GB en PvdA ) is opgenomen statushouders gelijk te stellen met andere “urgenten”. Wij zijn hier beslist  geen voorstander van. Allereerst omdat op deze wijze regionale afspraken worden verstoord. Daarbij wordt, door dit zo te stellen,  gesuggereerd dat statushouders de oorzaak van de lange wachtlijsten zouden zijn. Wat natuurlijk niet zo is. Het tekort aan goedkope huurwoningen is het echte probleem. Hiermee aan de slag gaan is veel effectiever. Als een van de argumenten hanteert de VVD dat deze voorrang regel niet is uit te leggen. Wij kunnen dit wel uitleggen. Deze mensen staan enorm op achterstand, zijn veelal getraumatiseerd ,wachten vaak al jarenlang in de centra op een nieuw leven, spreken de taal niet, hebben hier geen familie en vrienden waar ze tijdelijk kunnen worden opgevangen en kennen de juiste wegen niet. Dit vertellen aan de mensen, die hierover hun onvrede uiten, is vele malen positiever en effectiever dan deze onvrede te voeden. Bovendien zet je hiermee ook niet onnodig groepen tegenover elkaar.

Ria Manshanden GroenLinks Medemblik

Ria.manshanden@ziggo.nl  

facebook.com/GLMedemblik                                                                          

N.a.v. deze column is er in het NHD van 22 november aandacht besteed aan dit onderwerp:

NHD artikel statushouders en huurwoningen

Tijdens de algemene beschouwingen van 8 november heeft Ria Manshanden, fractieleider van GroenLinks een helder betoog gehouden over de begroting 2019 van de gemeente Medemblik. Hieruit blijkt dat veel inwoners gaan profiteren van de economische groei, maar dat niet al het geld zinnig wordt besteed. Het blijft zaak om concrete stappen te zetten op weg naar duurzaamheid en ruimschoots aandacht te houden voor kwetsbare mensen. De integrale tekst luidde als volgt:

Met op de achtergrond een aantrekkende economie en grote ambities heeft het college het geld redelijk verdeeld. Het college stelt voor zowel het nieuwe zwembad te Wervershoof als het nieuwe dorpshuis te Abbekerk energie-neutraal te bouwen en niet de duurste variant dorpshuis Abbekerk te kiezen, door o.a. hergebruik van de bestaande school. Prima voorstellen, zo blijft er bijna 3 miljoen over voor andere zaken. Helaas besliste de raad anders en schijnt over deze begroting een ander licht.                   

Er komt een nieuw accommodatiebeleid, dat is goed. Nu dreigt er willekeur als het om verzoeken van verenigingen en organisaties gaat. De uitgangspunten van het welzijnsbeleid, zoals zelfredzaamheid en onafhankelijkheid van de voorzieningen gelden nog steeds. Maar vinden we dat ook nu? Deze vraag hoort wat ons betreft thuis bij het opstellen van het nieuwe beleid.

De democratie verandert. Participatie wordt steeds belangrijker. Dat is goed en je ziet ook hoe betrokken burgers bij ontwikkelingen zijn. Tegelijkertijd zien we de druk toenemen om weloverwogen beslissingen te nemen. Raadsleden hebben een verantwoordelijkheid voor alle kernen en participatie wil niet zeggen dat alles ingewilligd wordt. Dat besef valt en staat  bij een goede communicatie.

Een betere economie geeft kansen om duurzamer met de wereld om te gaan. Aan de ene kant zien we dat: er wordt geïnvesteerd in CO2 reductie, termen als “circulair bouwen”, en een “circulaire economie” zien we overal terug. Ook zien we gestaag meer aandacht voor natuur en landschap. Tegelijkertijd zien we nog veel van de “oude economie”, zoals het aanzetten tot meer bestedingen, verruiming van de winkeltijden en het stimuleren van grootschaligheid. Kwetsbare landschap-, milieu- en natuurwaarden worden nog steeds bedreigd (lichtvervuiling) en natuurbeschermingswetten worden nauwelijks gehandhaafd, terwijl het thema ecologie is opgenomen in het programma duurzaamheid.

Vraag aan de wethouder : “Er komen veel bouwprojecten op ons af, hoe brengt u de bescherming van flora en fauna onder de aandacht van de bouwondernemers?”

In zijn totaliteit missen we een overall visie waar we heengaan. Vraag aan de wethouder:  “Worden we Randstad of blijven we een groene agrarische gemeente? Het “Pact“ is daar niet duidelijk over. Een belangrijk aandachtspunt in dit verband is woningbouw. Op korte termijn moeten er veel goedkope, wellicht semipermanente, huurhuizen worden gebouwd om aan de toenemende vraag van jongeren in de dorpskernen en arbeidsmigranten te kunnen voldoen. Tegelijkertijd zouden we er goed aan doen om de cijfers en aannames aangaande de behoefte nog eens goed tegen het licht te houden. We moeten niet meegaan in de waan van de dag, onze weilanden vol metselen en dan later tot de ontdekking komen dat we voor leegstand hebben gebouwd.

Ook in 2019 komt er veel aandacht voor kwetsbare burgers. Er wordt steeds meer gedacht in oplossingen i.p.v. in regels en budgetten. Er blijven echter verbeterpunten. Pestgedrag,  stigmatisering, groot en klein menselijk leed, we zien ook dat om ons heen. Wat gaat er gebeuren met de wachtlijsten bij Veilig Thuis, moet er meer geld naar huishoudelijke zorg? En de jeugdproblematiek? We blijven het volgen.

Tenslotte. Een betere economie wil ook zeggen dat er meer geïnvesteerd kan worden in welzijnszaken. Daarom willen wij meer investeren in kunst en cultuur. Daarover straks meer.

De komende raadsvergadering ligt er een nieuwe “Winkeltijden verordening” voor. Nu moet nog een ontheffing aangevraagd worden voor openstelling op bepaalde feestdagen. Voorgesteld wordt dit verder te verruimen. Het komt er op neer dat winkels alle dagen, als ze dat willen, van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat ( van 6.00 tot 22.00 ) open mogen zijn, behalve kerstavond en 4 mei tot 19.00. Als enige argument voor deze verruiming wordt aangedragen dat dit in Hoorn ook mag, dus om geen klanten te verliezen doen wij dit in Medemblik ook maar. Een ongefundeerde angst.

De komende raadsvergadering ligt er een nieuwe “Winkeltijden verordening” voor. Nu moet nog een ontheffing aangevraagd worden voor openstelling op bepaalde feestdagen. Voorgesteld wordt dit verder te verruimen. Het komt er op neer dat winkels alle dagen, als ze dat willen, van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat ( van 6.00 tot 22.00 ) open mogen zijn, behalve kerstavond en 4 mei tot 19.00. Als enige argument voor deze verruiming wordt aangedragen dat dit in Hoorn ook mag, dus om geen klanten te verliezen doen wij dit in Medemblik ook maar. Een ongefundeerde angst. Ik moet het eerste onderzoek nog zien dat deze stelling bevestigt. Binnen GroenLinks wordt hierover de discussie nog gevoerd, maar mijn persoonlijke mening heb ik duidelijk voor ogen. Het lijkt zo mooi, maximale individuele vrijheid en ruimte om te winkelen wanneer je maar wilt. Daar staat echter het verlies van collectieve structuur en rust tegenover. Voor de gezondheid en welzijn van mensen belangrijk, met name voor de mensen die nabij winkelcentra wonen. Ook het duurzaamheid aspect wordt onderschat. Naast een vleesloze dag is het mijn stellige overtuiging dat ook collectieve rustdagen bijdragen aan een duurzamere wereld. Al is het maar om met iets anders dan winkelen bezig te zijn. En dan het economische aspect. Deze verruiming is nog steeds gestoeld op traditionele economische groei gedachtes, door o.a. aan te sturen op meer bestedingen, zonder te kijken naar wat dit betekent voor het algemene welzijn. Draagt dit werkelijk bij aan ons geluk ? Tenslotte de winkeliers zelf. Het grootwinkelbedrijf dendert wel door; de kleinere winkeliers hebben nauwelijks een keus. Ze moeten wel mee, terwijl ze dit wellicht niet kunnen bijbenen. GroenLinks staat voor de economie van het genoeg. Binnen die visie is het niet moeilijk te bepalen wat we hiervan vinden.

Ria Manshanden GroenLinks Medemblik

Ria.manshanden@ziggo.nl 

www.GroenLinksmedemblik.nl

facebook.com/GLMedemblik                                                                          

Tijdens de zomervakantie stond er in het NHD een artikel met de kop “Onderzoek moet teelt bollen op termijn redden”. De eisen van supermarkten worden strenger, klanten bewuster van de milieueffecten van bollenteelt, gewas beschermingsmiddelen worden in snel tempo verboden en de maatschappelijke waardering voor ons Nederlandse icoon “de tulp” is de laatste jaren afgenomen. En terecht.

Uitputting van de bodem en gebruik van schadelijke middelen hebben hun tol geëist. De grote afname van de biodiversiteit de laatste decennia is daar een aansprekend voorbeeld van. Nu gaat de sector samen met o.a. de universiteit van Wageningen onderzoeken hoe in de toekomst duurzamer geteeld kan worden. Rijkelijk laat en onbegrijpelijk dat de sector nu pas wakker wordt. Dit milieu, landschap en natuur probleem ligt niet alleen aan de bollensector, ook andere agrarische sectoren, zoals de grootschalige veeteelt hebben hieraan bijgedragen. Al in de jaren 70 van de vorige eeuw riepen mensen dat het zo niet verder kon en ontstonden de eerste biologische telers en veehouderijen. De meerderheid is traditioneler doorgegaan, omdat allereerst in verdienmodellen werd gedacht en niet in maatschappelijke verantwoordelijkheid t.a.v. mens, milieu, landschap, flora en fauna. De eerstvolgende raadsvergadering ligt er een wijziging van het bestemmingsplan buitengebied voor. Een tulpenbroeierij in polder het Grootslag wil uitbreiden boven de norm van 2 hectare. Grote loodsen, die hoe dan ook een impact hebben op het landschap. Dit is in de polder de derde aanvraag boven deze norm. Gelukkig ligt er boven de twee hect. de provinciale eis van landschappelijke inpassing en worden er steeds meer milieumaatregelen getroffen. Tot nu toe echter blijft dit wat ons betreft wat aan de magere kant. Waar blijven de robuuste groenstroken met inheemse soorten en zonnepanelen op de daken in de polder ? Wilt u als tulpenliefhebber een “schone” bol ? Koop dan een biologische. Op internet vindt u de adressen.

Ria Manshanden

GroenLinks Medemblik

www.GroenLinksmedemblik.nl

facebook.com/GLMedemblik                                                                           

Mooi zonnig weer. We gaan er op uit. Op de fiets, wandelen, varen, toeren en genieten van al het moois om ons heen. Langs de Omringdijk water zover het oog reikt, wolkenluchten,bloemkoolvelden, bermen vol fluitenkruid, boterbloemen en koolzaad en natuurlijk schapen en koeien in de wei met slootjes en rietkragen, waterlelies en gele lissen. Ieder seizoen weer geeft dit landschap een gevoel van vrijheid en geluk.

Als dank voor iedere tocht neem ik altijd wat zwerfvuil mee. Vooral blikjes en plastic flesjes in alle maten en vormen. We zijn met velen, de “stille rapers”, die op hun tochten zwerfvuil meenemen. Mensen die zich niet langer druk maken over de gemakzucht van anderen, maar gewoon wat meenemen voor de containers thuis. Ooit heb ik als raadslid een boze meneer tegenover mij gehad, die klaagde dat de gemeente te weinig deed aan zwerfvuil en het openbare groen. “We betalen toch belastinggeld “, werd er gemopperd. En dat is natuurlijk zo, maar de gemeente en alle andere beheerders kunnen het niet alleen. Zeker in de eigen buurt en straat kan het een stuk vriendelijker en schoner worden,wanneer er mensen wonen, die zelf zo af en toe wat troep opruimen. Onlangs heeft onze gemeente zich aangesloten bij de “Statiegeldalliantie” ( zie voor informatie : statiegeldalliantie.org ). Ooit klein begonnen in Weert. Nu hebben meer dan 400 gemeentes en andere organisaties uit België en Nederland zich hierbij aangesloten met als doel druk uit te oefenen op de regeringen om statiegeld te heffen op blikjes en flessen. 74 % van de Nederlanders en 66 % procent van de Belgen zijn hier voorstander van, want met name plastic zwerfvuil is slecht voor het milieu, veroorzaakt dierenleed, verrommelt de omgeving en belandt uiteindelijk, als het niet opgeraapt wordt, in de oceanen. Dank aan alle stille rapers en de initiatiefnemers van de “Statiegeldalliantie”. Alle beetjes helpen.

Ria Manshanden GroenLinks Medemblik

Ria.manshanden@ziggo.nlwww.GroenLinksmedemblik.nlfacebook.com/GLMedemblik