Poliflw

Afgelopen donderdag kwam de gemeenteraad bijeen voor de jaarlijkse begrotingsraad. In een ware marathonvergadering gaven alle partijen hun oordeel over de begroting voor 2020 en bespraken zij de koers die Edam-Volendam zou moeten varen. Onze fractievoorzitter Nico van Straalen hield een vlammend betoog met de titel ‘Andere keuzes voor een dienstbare en groene gemeente’. GroenLinks was (mede)indiener van tien voorstellen, waarvan er vijf door de gemeenteraad zijn aangenomen.

De gemeente heeft haar dienstverlening nog steeds niet op orde. Het gebeurt nog vaak dat burgers talloze keren moeten mailen en bellen voordat zij eindelijk in actie komt. Meestal gaat het over hele gewone dingen, zoals het vervangen van straatverlichting of het repareren van de bestrating. Er is geen onderwerp dat zo sterk het beeld van de gemeente bepaalt als de dienstverlening die zij levert. De burger mag verwachten dat dit goed is geregeld. GroenLinks kan zich dan ook niet vinden in de bezuinigingen op het personeelsbudget. Een goede dienstverlening is een kwestie van aandacht en zorgvuldigheid. Dat kan alleen gerealiseerd worden met voldoende mensen. GroenLinks stelde voor om eerst te onderzoeken waar en waarom het steeds misgaat voordat er wordt bezuinigd.

Op het gebied van klimaat en milieu staan we voor ingewikkelde uitdagingen en moeilijke keuzes. Denk aan de energietransitie, de luchtkwaliteit en de stikstofcrisis. Vooral het verlies van biologische soorten is een groot probleem. Overal ter wereld staat de natuur onder druk. Soorten die vroeger gewoon waren worden zeldzaam en zeldzame soorten verdwijnen. De afgelopen 25 jaar is driekwart van de insecten verdwenen. Onze leefomgeving sterft af. GroenLinks wil dat het verbeteren van de biodiversiteit een plaats krijgt in de uitvoering van het gemeentelijk groenbeleid. We stelden voor om de huidige staat van de natuur en biodiversiteit vast te leggen in een basiskwaliteit natuur. Vanuit deze basiskwaliteit kan vervolgens worden gewerkt aan herstel.

(tekst gaat verder na foto)

GroenLinks kwam goed beslagen ten ijs met maar liefst tien voorstellen. Naast de twee genoemde punten (personeelsbudget en basiskwaliteit natuur) een beknopt overzicht van onze belangrijkste voorstellen:

Onze voorstellen over de basiskwaliteit natuur en het fietsbeleid werden door een raadsmeerderheid aangenomen. Ook de gezamenlijke voorstellen over AirBnB-beleid en de Rijksfinanciering hebben het gehaald, net als een samengevoegd toerisme-voorstel van VVD, Lijst Kras, CDA en GroenLinks. Voor de rest was helaas geen meerderheid te vinden, maar zo gaat dat soms. GroenLinks is heel blij met de uitkomst van deze begrotingsraad. De aangenomen voorstellen – die nu door het college moeten worden uitgevoerd – zullen op termijn bijdragen aan een betere leefomgeving voor onze inwoners.

Via deze weg willen we alle fracties bedanken voor de constructieve houding voor en tijdens de vergadering. Als we dit zo vasthouden is geen uitdaging ons te groot!

Sean Tol GroenLinks Edam-Volendam

In deze blogserie schrijft Gudy van den Hogen over opmerkelijke en bijzondere dingen die zij meemaakt als GroenLinks-raadslid. Vandaag in blog nummer 1: de klimaatmars.

Vorige week ben ik voor het eerst in mijn leven uit demonstreren geweest! Als 21-jarige had ik die laatste grote betoging tegen kernwapens, die maar liefst 400.000 mensen op de been had gebracht, geheel aan me voorbij laten gaan. Ik leefde toen blijkbaar in mijn eigen kleine bubbel en voelde me niet geroepen om erbij te zijn. Maar nu dus wel, want een mens moet alles een keer in zijn leven meegemaakt hebben. Als GroenLinks raadslid kon ik toch moeilijk met goed fatsoen op deze gedenkwaardige dag thuisblijven. En diep in mijn hart wilde ik dat wel, want het was koud, grijs en nat en het zag er niet naar uit dat het ooit nog zou opklaren.

In de bus naar Amsterdam kwam ik echter al snel in een soort schoolreisje-stemming. We hadden onze groene jasjes met logo aan en in mijn rugzak zat een broodje met gebakken ei dat steevast deel uitmaakt van iedere excursie. De Dam was volgens programma het ontmoetingscentrum waar uiteindelijk zo’n 40.000 veelal links georiënteerde lieden samenkwamen. Veganisten, anarchisten, leden van Milieudefensie, herkenbare GroenLinksers (door die jasjes), grachtengordelouders die de bakfiets thuis gelaten hadden en hun kroost tilden of gedrild lieten lopen. Jonge mensen, oude mensen, mensen uit de provincie Groningen die van dat vermaledijde gas af willen. Er kwam geen eind aan de inleiding met sprekers: praatje zus, praatje zo, nog een paar liedjes - zing-vecht-huil-bid-lach-werk-en bewonder, altijd goed voor het moreel - en de regen bleef maar sijpelen, in mijn kraag, door mijn niet-waterdichte schoenen en op mijn brillenglazen zodat de menigte om me heen een waas leek te worden.

‘Wij willen lopen, wij willen lopen!!’ begonnen groepjes betogers te scanderen. Zo kon ie wel weer: niet lullen maar lopen. Een man tikte mij op mijn elitaire groene jasje en vroeg me gespeeld deemoedig: ‘Ik ben van zins om op Forum voor Democratie te gaan stemmen, mag ik hier dan wel bij zijn?’ En oprecht verbaasd antwoordde ik: ‘Maar natuurlijk mijnheer, u bent toch ook een vrij mens?’

Ieder jaar overkomt het me weer. Dat ik daags na Nieuwjaardag ongemakkelijk wakker word en mezelf afvraag: en wat nu? Welke goede voornemens worden nu echt omgezet in doelbewust geformuleerde actieplannen? In welke maand van het nieuwe jaar moeten die verraderlijk aangekomen kilo’s verdwenen zijn en binnen welk tijdspad ben ik veranderd in die creatieve, ontspannen en wijze vrouw die ik altijd al had willen worden? Ik kijk naar buiten en zie diezelfde grijze lucht die er al weken hangt en ook het lappen van de buitenramen (mijn favoriete huishoudelijke bezigheid) gaat hem niet worden, want het regent alweer, nog steeds.

Gelukkig is daar, voordat de lichte depressie in mijn lijf een grauwe sluier is geworden, de datum aangebroken van de traditionele nieuwjaarsreceptie van GroenLinks. Wat ooit is begonnen als een soort van ‘personeels’ feestje voor de GroenLinks-intimi, is in de afgelopen jaren uitgegroeid tot een happening die je niet mag missen. Of je nu rechts of links georiënteerd bent, jong of oud(er), student of stukadoor, politiek geëngageerd of niet, iedereen is welkom op deze receptie.

Op vrijdagavond, 12 januari stond onze receptie in het teken van Extravaganza, een variétéshow met ruimte voor veel muziek, acts en gewoon lekker kletsen over elkanders goede voornemens. Om 20.00 uur liepen de eerste gasten naar binnen, verwelkomd met een openingsdrankje en mooie achtergrondmuziek van vier muzikanten waaronder een zangeres, Quatre Vins genaamd uit Hobrede. Hierna was het doorzagen van de fractievoorzitter Nico van Straalen aan de beurt. John Kluessien interviewde hem à la Twan Huys van College Tour en geen enkel zieleroersel werd bespaard gebleven. De rode draad bij de vragen was de Prijs voor beste Debater van de gemeenteraad die Nico in november had gewonnen. Welke ervaringen of genetische aanleg hebben hem tot zo’n goede debater gemaakt, welke tips had hij voor politici in de zaal die wellicht ook een keer die prijs willen winnen? Gelukkig bleek uit dit vraaggesprek dat beste debater Nico, ondanks alle roem en aandacht, een heel gewoon en beminnelijk mens is gebleven zonder kapsones.

Over beminnelijk gesproken: ik heb zelden zulke vriendelijke en vlotte jonge mannen ontmoet als de broertjes Schilder. Personal trainer Jeroen Schilder hield een presentatie over het winnen van de SAP Cup (Strengt and Physique) voor beginnende bodybuilders in december 2017. Ongelofelijk wat hij daarvoor aan discipline heeft moeten opbrengen en wat hij allemaal heeft moeten doen en laten (eten….) om dit te bereiken. Eerlijkheidshalve merk ik toch op dat ik Jeroen met zijn huidige normale gewicht een stuk aantrekkelijker vind, maar dat is mijn persoonlijke mening! Zijn jongere broer Martin stal hierna de show met een paar gevatte goochelacts waarbij het publiek gebiologeerd naar zijn handen staarde en aan zijn lippen hing. Martin is te boeken voor feesten en partijen, ik weet zeker dat hij sfeerverhogend werkt! Het werd trouwens zowat een familie-avond, want oom Sijmen Tol, de GroenLinks poëet, bracht vol verve een gedicht ten tonele over de relatie tussen politiek en theater.

Na het charmeoffensief van de gebroeders Schilder was het tijd voor een van de meest getalenteerde en geliefde zangeressen uit onze gemeente. Martine Bond had speciaal voor het thema Extravaganza twee ballades ingestudeerd, een van Marlène Dietrich, Lili Marleen, en een van Edith Piaff, Jezebel. In een woord: geweldig, wat heeft Martine toch een gouden stem, kippenvel! Martine maakte vervolgens het podium vrij voor de jonge popband Pumped Up die een verrassend moderne playlist ten gehore bracht met o.a. een prachtig vertolkt lied van Arctic Monkeys. Hoe is het toch mogelijk dat die kweekvijver van muzikaal talent in Volendam zo groot en onuitputtelijk is? Lijkt toch echt een genen-dingetje te zijn, we vragen het na bij onze huisbioloog Nico.

Het laatste uur van de avond was gereserveerd voor dj Marcel Buys, groot muziekliefhebber, erkend Leonard Cohenkenner en ouderwets plaatjesdraaier. Hoewel met griep in zijn lijf en een koortsig voorhoofd (heb even gevoeld) gaf hij toch plichtsgetrouw acte de présence en sloot hij de receptie luisterrijk af. Had ik het al over beminnelijke mensen gehad?

Een speciaal woord van dank nog voor GroenLinks collega-raadslid uit gemeente Waterland, Vincent Koerse, die drie filmpjes vertoonde van zijn 9-jarige dochter Devi die voor deze receptie acrobatentrucs zou opvoeren op haar eenwieler maar helaas wegens griep niet kon komen.

Na zo’n avond vol beminnelijke mensen, muziek en inspirerende gasten is voor mij het nieuwe jaar pas echt begonnen en is mijn humeurige bui als sneeuw voor de zon opgelost. Alleen daarom al zou GroenLinks deze traditie moeten voortzetten.

Gudy van den Hogen

GroenLinks Edam-Volendam