Poliflw

Uit Lokaal Bestuur, door Erwin Buter Zutphens wethouder Annelies de Jonge vindt dat het optreden van de gemeenten veel scherper kan. De tekorten in het sociaal domein blijven groeien. Wanneer zeggen gemeenten tegen het kabinet: genoeg is genoeg?

Het is een bijzondere tijd, verzucht Arjan Kampman en dat is een eufemisme. Terwijl het kabinet tijdens Prinsjesdag opnieuw enorme overschotten presenteerde, voorziet de PvdA-wethouder in de gemeente Enschede in 2020 na voorgaande jaren opnieuw stevige tekorten in het sociaal domein. ‘We hebben hier voor volgend jaar een bezuiniging van € 13 miljoen. Dat is onvermijdelijk. De vraag is nu waarvan dat ten koste gaat.’

De begroting in Enschede is nog in de maak en wordt dit najaar gepresenteerd. Dit keer is het opstellen ervan nog meer dan andere jaren ‘een lastig proces, want het gaat om mensen’, zegt Kampman. Er moeten keuzes gemaakt worden, er zijn dilemma’s. Blijft de bibliotheek in de toekomst nog open, komt dat gewenste nieuwe zwembad er wel? Als de bibliotheek en het zwembad er niet meer zouden zijn, dan treft dat vooral de kinderen in zijn stad. Volgens de wethouder gaat het zo niet langer. ‘Het is genoeg.’ Maar wat kan een wethouder dan nog wel? Er is een groot gevoel van onmacht, zegt hij. Kampman: ‘Het is genoeg’

Zoals Kampman zijn er veel meer wethouders in het land. Vrijwel ieder college worstelt met de door het Rijk opgelegde bezuinigingen, en extra taken. De G40 gaf in een open brief aan de vooravond van Prinsjesdag aan dat het een tekort vreest van een half miljard euro. Vooralsnog lijkt de noodkreet niet veel te hebben uitgehaald. De vraag rijst of gemeenten niet meer van zich af moeten bijten? Tot hoever willen ze het nog laten komen?

Artikel 12 ‘Als het mijn eigen uitgavenboekje was geweest had ik het tekort al lang laten oplopen, maar als gemeente doe je dat niet,’ zegt Kampman. ‘Je gaat dan al snel richting artikel 12, waarin de provincie het overneemt. Dat wil je ook niet, want dan gaat alle jus voor de bewoners eruit. Je voelt je verantwoordelijk voor je inwoners. We hebben nu nog minimabeleid voor mensen met 120% van het minimuminkomen, in een artikel 12-gemeente wordt dat meteen teruggeschroefd tot alleen mensen met 100%.’

Zijn meer eigen inkomsten dan een oplossing? ‘De OZB is in 2018 al omhooggegaan om het leefbaar in onze gemeente te houden. De parkeertarieven zijn al ruim € 2 per half uur. We willen hier geen Amsterdamse toestanden van € 7,50 per uur. En je treft er ook de parkeergarage mee naast het ziekenhuis. Mensen komen dan niet meer op bezoek.’ En dus geeft Enschede noodgedwongen minder geld uit, in de hoop dat ze het voorlopig nog kan uitzingen. Kampman pleit er intussen voor dat de VNG, de Vereniging van Nederlandse Gemeenten, meer werk maakt van de lobby richting het kabinet. ‘Daar mag meer gebeuren,’ zegt hij onderkoeld. Malieveld

In Enschede riep de gemeenteraad vorig jaar al op om – los van de VNG – dan maar zelf naar het Malieveld op te trekken om dit kabinet tot hogere uitgaven te bewegen. ‘Vrijwel alle raadsleden vinden het onacceptabel. Dat gaat de partijpolitiek te boven.’ Is het Malieveld een echte optie? ‘Ik ben wel van de actie. Ik zie bij ons een grote bereidheid bij alle partijen.’

Niet iedereen is er echter van overtuigd dat het Malieveld net zo vol loopt als bij de boeren afgelopen week of bij de lerarenstaking eerder dit jaar. Carine Bloemhoff is wethouder in Groningen. Zij denkt dat bestuurders ervoor terugdeinzen om het Malieveld te bezetten. ‘Overigens, we gaan al de barricaden op hoor. We hebben een stevig signaal rond Prinsjesdag laten horen, met onze eigen Paul Depla als voorzitter van de G40. Dat gaat via alle partijen, dus ook via D66 en ChristenUnie die in het kabinet zitten bijvoorbeeld. Het is echt idioot dat er gekort wordt op onze uitgaven. Dat ongenoegen venten we via de lobby uit en via de pers.’

Bloemhoff: Als je een artikel 12-gemeente wordt, geef je alle macht uit handen Maar is dat genoeg of moet er meer gebeuren? Ook Bloemhoff had als eerste gedachte dat ze dan maar een niet-sluitende begroting zou presenteren, maar dan geef je als artikel 12-gemeente de macht uit handen. ‘En dan gaat het niet alleen om snoeien in het sociaal domein, maar ook om wonen of onderwijs. Ik maak liever zelf keuzes.’ Het Gronings college verwerkt daarom niet alle tekorten op de jeugdzorg in de begroting, omdat het uitgangspunt is dat het Rijk deze compenseert.

In de tussentijd mag de VNG ook van haar harder op de bres springen voor haar leden, zegt ze. ‘De gemeenten mogen zich wel wat activistischer opstellen. De VNG mag niet meer alles accepteren wat het Rijk ons oplegt.’

Emancipatie Ook Zutphens wethouder Annelies de Jonge vindt dat het optreden van de gemeenten veel scherper kan. Ze hekelt daarbij het gebrek aan onderlinge samenwerking. ‘Gemeenten zich niet als een blok op. Je ziet een brief van de G40, die anderen niet mochten ondertekenen. Alsof het Zutphen, een middelgrote gemeente, niet aangaat. Het probleem ligt niet zozeer in Den Haag, als wel bij de gemeenten. Die moeten meer samenwerken.’

De Jonge heeft jeugdzorg in haar portefeuille en ziet bij overleggen met omringende gemeente dezelfde klachten over tekorten bij de collega-wethouders. ‘Ik vraag dan waarom we niet meer samen gaan optrekken. Ik vind dat we als gemeenten nog niet volwassen genoeg zijn in onze taak. We laten ons alles overkomen en kijken naar Den Haag. Terwijl het andersom moet zijn: Den Haag moet vragen wat wij nodig hebben. Nu is het bijna onderdanig gedrag.’

De Jonge: ‘We moeten als gemeenten meer doen dan kletsen’ Emanciperen, het woord gebruikt De Jonge niet graag, maar gemeenten zouden wat haar betreft meer mogen emanciperen. Gemeenten hoeven niet alleen te klagen, ze mogen ook zelf bedenken wat ze dan wel willen, zegt ze. En ook daar ligt een rol voor de VNG. ‘We weten nu wel dat het slecht gaat, we hoeven daarover niet weer een motie aan te nemen op het volgende congres. Een open brief waarin staat dat het anders moete is een mooi begin, maar het mag daarna niet inzakken. We moeten als gemeenten meer gaan doen dan alleen maar kletsen. De VNG mag meer doen en wij mogen activistischer worden.’ Alleen dan kan een wethouder iets betekenen voor de inwoners. ‘Als we nog meer bezuinigen op de jeugd, geen groen meer hebben en speeltuinen sluiten, dan wordt de solidariteit uitgehold.’

Uit publicatie Nieuwsbrief PvdA Lokaal Bestuur, 6 oktober 2019

Het bericht Gemeenten moeten samen optrekken tegen het kabinet, desnoods zonder de VNG verscheen eerst op PvdA Zutphen-Warnsveld.

De vragen van de PvdA voor het vragenhalfuur werden afgelopen maandag niet  toegelaten, tot onze grote verbazing. Volgens de plaatsvervangend voorzitter had de ChristenUnie al dezelfde vragen gesteld én ontbrak een duidelijke urgentie.

Wat ons betreft waren onze vragen zeer urgent, we werden afgelopen week namelijk allemaal onaangenaam verrast over het bericht dat vanaf nu de bijzondere bijstand alleen nog maar digitaal kan worden aangevraagd.  Wij wilden zo snel mogelijk antwoorden van onze wethouder, want dit brengt vele inwoners direct in de problemen. Ondanks dat al onze vragen niet waren toegelaten, konden we nog wel de meest urgente vraag stellen, namelijk, kunnen inwoners die niet in staat zijn digitaal de aanvraag te doen, deze nog wel schriftelijk blijven doen? JA, was gelukkig het volmondige antwoord van wethouder Kampman. Natuurlijk kunnen mensen dit ook schriftelijk blijven doen, mocht dit nodig zijn.

Uiteraard zijn we nog niet gerust op deze ontwikkeling en daarom hebben we de mondelinge vragen nu schriftelijk ingediend, ter beantwoording. De antwoorden verwachten wij binnen drie weken te krijgen. Hieronder leest u mijn hele verhaal en de vragen!

Afgelopen donderdag stond ik voor mijn werk op de Doen Beurs in stadsdeel Oost en heb ik kunnen spreken met veel bijstandsgerechtigden. Daar hoorde ik bijzondere en pittige verhalen. Opvallend was dat veel mensen aangaven de computer maar een ingewikkeld ding te vinden en en dat men zich genoodzaakt voelt een computercursus te gaan volgen. Het willen volgen van een computercursus is natuurlijk positief, maar het zegt ook iets over de huidige kennis en kunde over computers. Dat sterkte mij nog meer om vragen te stellen aan de wethouder.

Op 4 oktober las ik in de Tubantia dat vanaf 8 oktober 2018 aanvragen voor bijzondere bijstand alleen nog maar digitaal kunnen worden ingediend, omdat dit onnodig wachten voorkomt. Bij het niet succesvol digitaal aanvragen, mag er wel telefonisch om hulp worden gevraagd aan de medewerker van de gemeente.

De PvdA fractie is bezorgd over deze ontwikkeling. Bijzondere bijstand wordt aangevraagd in bijzondere situaties. Daarbij lijkt een persoonlijke toelichting en dus contact van mens tot mens onontbeerlijk. Bovendien vinden wij het belangrijk voor zowel de aanvrager als de organisatie, dat mensen kunnen overleggen of een aanvraag zin heeft en of het enige kans van slagen. Of zelfs dat men voor een bepaalde aanvraag elders aan moet kloppen, bijvoorbeeld bij de stichting Leergeld of het Fonds Bijzondere Noden. We kunnen niet van onze inwoners verwachten dat zij precies weten waar ze terecht kunnen. De medewerkers van de Gemeente weten dat wel.

Wij vrezen dat minder mensen een aanvraag gaan doen, omdat de digitale drempel te hoog is én de aanvragen die worden gedaan door mensen met wat minder digitale kennis zullen mogelijk meer fouten bevatten, daardoor langer duren of misschien zelfs wel afgewezen worden. Allemaal ongewenste ontwikkelingen.  De aanvraag voor bijzondere bijstand digitaliseren, getuigt van een staaltje systeemdenken en sluit ons inziens niet aan bij de leefwereld. En natuurlijk zijn er inwoners in onze stad die voldoende in staat zijn alles digitaal aan te vragen en voor deze groep is deze ontwikkeling prettig.

De PvdA fractie wil graag van de wethouder weten waar de keuze vandaan komt om aanvragen alleen nog maar digitaal te behandelen. Is dat een financiële kwestie? Of zijn er ook andere redenen?

Een persoonlijke, goed toegankelijke en bereikbare overheid vinden wij belangrijk en er moeten ambtenaren beschikbaar blijven die een aanvrager kan ondersteunen. Ook hiervoor hebben we aandacht gevraagd.

Tot slot willen we graag weten wat de cliëntenraad van deze aanpak vindt en vernemen we graag van het college een aantal cijfers; hoeveel digitale aanvragen worden gedaan, hoeveel cliënten hebben daarbij advies nodig en hoeveel verzoeken zijn wel of niet gehonoreerd.

Wat de PvdA fractie betreft moeten aanvragers de keuze krijgen dit digitaal, schriftelijk, maar ook aan het loket te doen.

Het bericht Aanvragen bijzondere bijstand, alleen digitaal?! verscheen eerst op PvdA afdeling Enschede.