Tijdens de bespreking van de voorjaarsnota 2019 hield SP Rotterdam fractievoorzitter Aart van Zevenbergen een pleidooi voor sociaal beleid dichtbij de mensen. Hierbij zijn er een tiental moties ingediend waarover 11 juli gestemd zal worden.
Aart van Zevenbergen: Onze huisfilosoof Karl Marx zei het al, de filosofen interpreteren de wereld verschillend, maar het komt er op aan deze te veranderen. Dit college heeft namelijk twee gezichten. Een sociaal en een liberaal gezicht. En tien wethouders die allerlei onderwerpen onder hun hoede hebben genomen. Is er naast nieuwe energie ook synergie in dit college opgewekt? Ik weet het niet. Soms lijkt het erop dat men elkaar tegenwerkt.
Voor de SP maakt dit college het ook niet makkelijk. Keihard oppositie voeren omdat er helemaal niets van deugd willen we niet. Er zitten immers goede elementen in dit beleid en in het college zelf. Voorbeeld daarvan zijn de programma’s “Reset” en “Uit de knoop”.
Maar ook de werkleerakkoorden en de positieve bejegening naar uitkeringsgerechtigden stemt de SP positief. De bestrijding van bijstandsfraude zal streng maar zeker ook rechtvaardiger gaan. De klopjacht op mensen met een uitkering is gestopt en in plaats van deze mensen te isoleren worden ze er weer bij betrokken.
Het programma “Relax dit is Rotterdam” zien wij ook als een goede start naar een ontspannen samenleving binnen onze mooie gemeente. Maar ik wil het in dit kader ook hebben over de Kansenongelijkheid. Daar waar de Rotterdamse SP-fractie de multiculturele samenleving erkent als verrijkend, benaderen anderen het nog te vaak als een beperking!
Kansenongelijkheid leeft, het is aan de orde van de dag! Uitsluiting is vaak een afgeleide van verouderde normatieve kaders. Culturele waarden en normen die stand hebben gehouden en de culturele evolutie van onze samenleving onvoldoende meewegen. Een multiculturele samenleving komt niet alleen tot bloei door organische groei, maar heeft ook stevig beleid nodig. Met slechts een schamele 100.000 Euro op een begroting van 3.5 miljard voor discriminatiebestrijding, lijkt de integratienota slechts een wassenneus.
De SP gaat komende periode voor meer betrokkenheid van de Rotterdammers. Laat de Rotterdammers het heft in eigen hand nemen! Te beginnen bij zorg en welzijn.
Zorg
De vraag naar zorg ontstaat vaak uit urgentie en het gebrek aan alternatief, de hulpvragen van onze Rotterdammers komen op verschillende manieren en langs uiteenlopende kanalen aan de oppervlakte.
Het wijknetwerk en de wijkteams vormen dan ook het fundament van deze infrastructuur, beiden dienen als een soort web om signalen op te vangen, passende zorg aan te bieden en daar waar nodig door te verwijzen naar specialistische dienstverleners. Het idee achter de decentralisatie was dan ook om de zorg dichtbij en toegankelijk te organiseren terwijl er een duidelijk ander motief was; Bezuinigen!
Inmiddels langer dan 5 jaar na de invoering van het systeem, worstelen we nog steeds met te lange wachtlijsten, een flinke toename van zorgvragen, hoge personeelsverloop, gebrek aan expertise, te veel politieke regie en bureaucratische verstikking. De conclusie is helder en eenduidig, net als de evaluaties na 1, 3 en 5 jaar van het stelsel.
Er is werk aan de winkel! Nog te veel Rotterdammers, raken tussen wal en schip, stapelen problemen op door te lang op wachtlijsten te zijn en krijgen nog te vaak onnodige in plaats van passende zorg! Mijn vraag is of de wijkteams niet steeds meer een stuwmeer van zorgvragen aan het vormen zijn. De uitdaging ligt dan volgens onze fractie ook, in het faciliteren van de groeiende vraag naar deze vorm van zorg. Wie vangt deze steeds groter wordende groep zorgbehoevenden dan op?
Dat de zorg beter georganiseerd en gefaciliteerd moet worden is evident. De zorg is namelijk nog steeds te duur, onoverzichtelijk, klantonvriendelijk en slechte betaling van de medewerkers. Wachtlijsten, meldingen die niet serieus worden genomen, onheuse bejegening, pillenpropperij, steeds meer zorgmijders. Ouderen die eenzaam zijn en overbelaste mantelzorgers. Huizen van de wijk worden gesloten of in een sterfhuisconstructie gedaan.
De SP heeft moeite met het vermarkten van zorg en welzijn dat is geen geheim. Tegelijkertijd is het een werkelijkheid waar we voorlopig niet meer omheen kunnen.
Het doet pijn om te zien dat er zoveel belastinggeld gaat naar ondernemers die er niets van bakken. Maar wel heel veel (belasting) geld opstrijken. Een voorbeeld de gemeente betaald zo’n 22 euro per uur voor huishoudelijke hulp. De medewerker krijgt 9 tot 10 euro per uur. De uitvoerende professionals en medewerkers ergeren zich groen en geel aan die praktijken.
De SP wil nog in deze collegeperiode meer zorg coöperaties in Rotterdam zien. Coöperaties waarbij de medewerkers het heft in eigen hand nemen. Liefst nog samen met de cliënten en/of patiënten. Op het internet zag ik een tekst van een mevrouw van de werknemerscoöperatie uit Apeldoorn die zei: “mensen willen niet meer gemanaged worden”. Uit mijn hart gegrepen! Managers en beleidsmakers kosten veel geld en maken alles ingewikkelder dan nodig is. Vooral voor de patiënt/cliënt maar ook voor de werknemers.
De hegemonie van de gevestigde zorg- en welzijnsaanbieders moet wat mij betreft doorbroken worden! Nogmaals de SP pleit voor meer zorg- welzijnscoöperaties.
Laat deze raadsperiode de periode zijn waarbij de Rotterdammer het heft in eigen hand heeft genomen!
Ook de huizen van de wijk kunnen goed floreren zonder bemoeienis van een dure welzijnsaanbieder. Ik heb gezien hoe in de wijk Feijenoord “de Proeftuin” functioneerde. Nog steeds jammer dat de gemeente niet verder durfde.
Ik wil van dit college nog dit jaar een plan ter bevordering van dergelijke coöperaties. Ook sport is belangrijk voor het welzijn en de gezondheid van onze Rotterdammers. Wij hebben een motie waarbij we sport in de fietstunnel van de maastunnel willen bevorderen.
Wonen
Voor de SP blijft wonen een speerpunt. Uitgangspunt blijft dat alle Rotterdammers die hier nú wonen ook hier mogen blijven. Ik zie dat als een elementair recht van iedere burger. De gelijkwaardigheid van Rotterdammers is voor ons erg belangrijk. Daarmee verklaar ik ons belang tegenovergesteld aan het belang van de beleggers.
En in woningen is nu eenmaal goed te beleggen. Vastgoed is een betrouwbare belegging zoals iedereen weet. De beleggers hebben met de VVD hun belangen goed verankerd in dit college. Waar de SP zegt op te komen voor de mensen met de midden en lage inkomens zegt de VVD zonder omhaal op te willen komen voor de toekomstige en huidige Rotterdammers met de bredere Portemonnee.
Hele volksstammen moeten nu verhuizen om dat doel te halen. En dat is zeer kwalijk. Ik zie regelmatig het verdriet op de gezichten van Rotterdammers die hier jaren gewoond hebben en slachtoffer worden van de sloophamers van dit College. Ik zie een college waarbij het sociaal beleid als excuus wordt gebruikt om keihard te saneren. Ik kan het helaas niet anders zeggen. Misschien kunnen we iets bedenken waarmee we de belangen van belegger en bewoner meer kunnen verbinden.
Wij stellen voor om bij elk nieuw huis dat gebouwd en verkocht wordt zelfbewoning te verplichten. Andere steden doen het met succes om de huizenprijzen nog een beetje in de hand te houden. Nu zelfs Mark Rutte heeft ingezien dat de grote bedrijven en beleggers er echt alleen maar voor zichzelf zijn, durf ik te rekenen op steun van de VVD.
In het prestatieoverleg tussen de gemeente, corporaties en huurdersorganisaties constateren wij een niet gelijkwaardige positie van de huurdersorganisaties. Ook op het gebied van wonen wil de SP dat de Rotterdammers het heft meer in eigen hand nemen. Daartoe hebben wij de motie “huurdersplatform” gemaakt. Met dit platform willen we de huurdersorganisaties faciliteren en empoweren.
Red de rafelrand
Een stad heeft zijn creatieve rafelrand hard nodig. Nu lopen we het gevaar dat alles wordt aangeharkt en dat de stad tot middelmaat en eentonigheid vervalt. Juist de creatieve rafelrand geeft de stad impulsen. Kijk maar naar een stad als Berlijn waar steeds weer nieuwe rafelranden opduiken. Het hebben van een rafelrand is de motor van de stad. Verjaag daarom niet de creatieven en kunstenaars uit de wijken door de huren omhoog te gooien. Laat ze deel uitmaken van het stedelijk weefsel. Kijk naar Charlois, Katendrecht, Crooswijk, West en het Schiekadeblok. Overal wordt de boel aangeharkt.
Als we niet uitkijken wordt Rotterdam een eenheidsworst. En verandert het DNA wat de stad heeft gemaakt tot wat het nu is.
De veiligheid
Tijdens de vergaderingen van V&B hield de chef van de veiligheidsregio een beklemmend betoog over de zorgen die hij had tijdens de piek op oudejaarsavond. Op te veel plekken waren er te veel problemen. Wij hebben ons toen gefocust op de vuurwerkproblematiek.
Toen kortgeleden het KPN-netwerk uitviel en er heel veel mis bleek te zijn wist ik het zeker. Volgens mij moeten we in Rotterdam snel onderzoeken of we nog wel voldoende voorbereid zijn. Wil de burgemeester dat doen? Ten tweede vorig jaar heb ik al gepleit voor een vaste politiepost in de wijken. De burgemeester antwoordde toen dat hij het breder wilde trekken en nog niet in elke wijk. Mijn vraag is hoever zijn deze plannen eigenlijk? Zijn er al wijken waar de overheid fysiek aanwezig is?
Groen
Toen in meerderheid de motie werd aangenomen tegen de vestiging van het distributiecentrum op de landtong van Rosenburg was wethouder Kathmann er erg snel bij om te zeggen dat dit niet kan en het distributiecentrum er toch komt.
Realiseert dit college zich wel dat met het bebouwen van de landtong de Rosenburger in zijn hart wordt getroffen!
Dit is exemplarisch voor de hypocrisie waarmee dit college de zaken benadert. We hebben al zo weinig groen en ik zie de bebouwing dan ook meer als een keuze dan als een noodzaak. Recent Zwitsers onderzoek heeft aangetoond dat er meer bomen nodig zijn. En niet meer stenen.
Mijn vraag aan dit college is te dan ook te onderzoeken of het echt niet mogelijk is dit natuurgebied te behouden. Een motie dien ik niet in want die was er al. Maar ja die wordt blijkbaar niet uitgevoerd…
Als fietser blijf ik op veel plekken maar zoeken naar een veilige plek om te stallen of te parkeren. Nog steeds zie ik geen verbetering in de parkeermogelijkheden. Naast dat het ontsierend werkt is het voor de fietser erg irritant de fiets aan een boom te moeten vastbinden. Laten we beginnen met meer fietsnietjes. Zo moeilijk kan het toch niet zijn. Aub doe er wat aan!
We hebben ook een oude motie uit de kast gehaald. Waarin we pleiten voor minder tegels in tuinen en meer groen. We willen dit Uiteraard op een positieve manier stimuleren.
Tot slot
De stemming binnen de Raad als geheel baart me weleens zorgen. Het polariseren en acteren is niet altijd in het belang van het volk wiens vertegenwoordiger wij uiteindelijk wel zijn. Als oudste van de Raad wil ik daarom alle partijen bij deze oproepen niet te vergeten waar we vandaan komen en waarvoor we hier zitten.
