Poliflw

Afgelopen vrijdagavond was ik bij de debatavond, die de SGP organiseerde in het Ichtus College. Tijdens deze avond gingen SGP-kandidaten over een drietal onderwerpen in debat met kandidaten van andere partijen: Economie, Leefomgeving en Algemene Reserve. In dit verslagje zal ik mij beperken tot uitspraken van tweetal kandidaten, die mij verbaasden.

Allereerst het debat over de leefomgeving. Op zeker moment zei Yvonne Bottema van de VVD hierin: wij zijn voor eigen woningbezit, want die mensen zorgen over het algemeen beter voor hun huizen en dan zien de buurten er beter uit. Natuurlijk verbaast je die uitspraak niet, het is al jaren het dogma van de VVD. Maar raar is die uitspraak wél, want waar is dan hun beleid om mensen in staat te stellen om een eigen huis te kopen? Immers, om een eigen huis te kunnen kopen moeten de meeste mensen geld lenen. Maar dat kunnen ze alleen als ze door banken voldoende kredietwaardig bevonden worden en dáár wringt de schoen. Mensen, die onvoldoende spaargeld hebben, die geen baan hebben, die te oud zijn of die tegen hun zin van de ene naar de andere flexbaan moeten hoppen, komen dus niet voor een lening in aanmerking en moeten toch wonen. En dat vereist een overheid, die daar wat aan doet. Daarbij komt, dat uit haar opmerking wel erg weinig waardering spreekt voor het werk, dat corporaties in de wijken doen. Het leuke daarbij was wel, dat zij de ‘leefbaarheidsmonitor’ aanhaalde. Dat is een instrument, dat ontwikkeld is in de corporatiewereld. Jammer is dan wel weer, dat de VVD van mevrouw Bottema al tevreden is als hier een 6 à 7 wordt gescoord. Wat zou het fijn zijn voor ons Veenendalers als dat ambitieniveau bij de VVD verhoogd zou worden naar een 7 à 8! Dus dacht ik: kom op VVD, laat dat dogma van het eigen woningbezit nu eens los en ga een beleid voeren, dat alle mensen goed kunnen wonen!

Bij het debat over de Algemene Reserve viel mij Engbert Stroobosscher van de ChristenUnie op met een wat aparte uitspraak over huishoudboekjes. Hij stelde, dat hij thuis de regel hanteerde, dat geld eerst verdiend moest zijn voordat je het kon uitgeven en dat hij vond, dat dit voor de gemeente ook moest gelden. De Algemene Reserve moest je dan ook zien als het spaarpotje, dat ieder heeft voor onvoorziene uitgaven. Mijns inziens probeerde hij daarmee de schijn te wekken, dat de gemeentefinanciën bij hem in goede handen waren. Maar ik denk, dat hij best weet, dat bij de meeste huishoudens deze regel niet consequent wordt aangehouden en dat er uitzonderingen op deze regel zijn. Enerzijds zijn er huishoudens, waar zo weinig inkomen is, dat ze helemaal niet aan een spaarpotje toekomen en die blij zijn als ze zonder grote problemen het eind van de maand halen. Anderzijds zijn er ook maar weinig mensen, die zoveel kunnen sparen, dat zij een huis contant betalen. Veruit de meeste mensen moeten hiervoor een lening aangaan en moeten in de vele jaren daarna de rente en aflossing daarvoor nog gaan verdienen. Gelukkig nuanceerde Jan Breur deze uitspraak door te zeggen, dat wat de SP betreft het huishoudboekje van de gemeente niet ieder jaar volledig in balans hoeft te zijn en dat er best situaties te verzinnen zijn waarin tegen de klippen op bezuinigen meer schade brengt dan een tijdje verlies lijden. Natuurlijk moeten goede en slechte jaren elkaar wel afwisselen en moet er over de jaren heen evenwicht zijn. Zo vindt de SP ook, dat er geen taboe op het verhogen van de WOZ wanneer het voor Veenendaal goed is. Je hoef niet koste-wat-kost bij de gemeentes met de laagste WOZ-tarieven van Nederland te horen als er nog noodzakelijke uitgaven te doen zijn.

Het was samengevat een interessante en leerzame avond met als slotconclusie: bij de SP zit je goed als het om Veenendaal en de Veenendalers gaat!

Ary Jan Breur staat op plaats 5 van de kandidatenlijst van de SP.