Poliflw

Bouwen, Bouwen, Bouwen. Het was de slogan van de coalitie die een jaar geleden aantrad. Nodig om te voorkomen dat onze gemeente verder zou vergrijzen. Nu een jaar later is de vraag gerechtvaardigd hoe het daarmee staat, met dat bouwen. In de Begroting 2019 werd een bedrag vrijgemaakt van jaarlijks 150.000 euro voor een ‘versnelling in het nieuwbouwprogramma’. In gewone mensentaal betekent dat: sneller meer huizen bouwen. Maar dat lijkt nog niet echt op te schieten. Ook dit jaar lazen we in het jaarverslag weer dat onze gemeente nog sneller vergrijst dan we verwachtten. Dat komt doordat ‘de nieuwbouw de afgelopen jaren is achtergebleven’. Die versnelling is dus nodig, zou je denken. Maar wat merken we daar dan concreet van? Weinig. Er zijn plannen voor nieuwe woningen. Meer dan 900 zullen er bijkomen de komende jaren, vertelt het college steeds weer. Maar navraag leert dat veel van die plannen nog niet verder zijn dan de tekentafel. Dat duurt dus nog wel even. Ondertussen zijn de huizen nu nodig. Wie op dit moment een woning wil huren moet onvoorstelbaar lang wachten. En een beetje betaalbaar huis kopen is heel moeilijk. In Bemmel – misschien wel de snelst vergrijzende kern van Lingewaard – staan dit moment 29 woningen te koop onder de 275.000 euro. 11 daarvan zijn al verkocht onder voorbehoud. En 275.000 euro is voor vrijwel iedere starter natuurlijk al veel te veel. Er zijn dus meer woningen nodig, maar de gemeente is afwachtend. Initiatieven van inwoners die zelf een plekje zoeken om te bouwen kwamen maar moeilijk van de grond. En mensen die op hun eigen kavel een extra woning willen neerzetten kregen de afgelopen jaren standaard nee te horen. Toen we dat, net als CDA en GroenLinks overigens, wilde veranderen sputterde het college nogal tegen. Het zou maar tot problemen leiden, als mensen extra woningen gaan bouwen. Gelukkig besloot de Raad dat we hier opnieuw over gaan nadenken, maar ook dat zal nog wel even duren. Voor meteen beginnen was geen meerderheid. Waar inwoners dus niet mogen bouwen, geeft het college wel veel ruimte aan grote ontwikkelaars. Daar moet het heil van komen. Maar voor wie bouwen zij eigenlijk? Liefst natuurlijk voor mensen met een goed gevulde portemonnee. Dat levert immers geld op. Maar wie een wat smallere beurs heeft, op zoek is naar een huurwoning of als starter de woningmarkt op gaat? Voor hem of haar is in onze gemeente weinig ruimte. Terwijl we juist hen nodig hebben. Jonge mensen, gezinnen. Doorstroming. Een levendige gemeente met een gezonde leeftijdsopbouw kan niet zonder betaalbare woningen. Willen we die ‘versnelling’ echt concreet maken zijn drie dingen nodig. Meer ruimte voor inwoners die willen bouwen. Actief grondbeleid en een duidelijk woningbouwprogramma. Zodat die huizen die nodig zijn er ook komen. En een stevig gesprek met de woningcorporaties over meer goede en betaalbare huurwoningen. Jongeren moeten in onze gemeente meer kansen krijgen, ouderen moeten kleiner kunnen gaan wonen als ze dat willen. Het motto bouwen, bouwen, bouwen is dan ook zo gek nog niet. Maar in geouwehoer kun je niet wonen. We moeten aan het werk.

In de Raad van afgelopen donderdag stonden de jaarstukken centraal. Daarin wordt teruggekeken op het afgelopen jaar. In Lingewaard zet men daarbij graag de roze bril op. In de jaarstukken was erg veel ruimte voor dat wat goed gaat. Zaken die even wat minder waren, werden toch stukken minder prominent naar voren gebracht. Politiek is toch meer dan reclame? Als we immers niet bereid zijn in alle eerlijkheid terug te kijken op dat wat afgelopen jaar wel en niet goed ging, hoe kunnen we dan weten waar we mee door moeten gaan en waar we meer moeten doen of een andere aanpak moeten kiezen? Een voorbeeld. De gemeente hecht veel waarde aan energiebesparing. Doel is dat in Lingewaard elk jaar 1.5 procent minder gas en elektriciteit gebruikt wordt. Resultaten van 2018: een hele kleine besparing van elektriciteit (0.65 procent) en veel meer gas gebruikt (3.5 procent). Maar dat vond je alleen terug in een tabel op pagina 86 van de jaarstukken. De wil om hier een tandje bij te zetten bleek bovendien te ontbreken. Hoewel nota bene in het coalitieakkoord staat dat er een fonds moet komen om de overgang naar schone, duurzame warmte en energie mogelijk én voor iedereen betaalbaar te maken, stemden LBL, CDA, Lingewaard.NU en VVD tegen ons amendement om zo’n fonds ook in te stellen. Het geld was er, we hielden in 2017 meer dan drie miljoen euro over. Een gedeelte daarvan wilden we hiervoor reserveren. Maar praten over duurzaamheid bleek maar weer eens makkelijker dan er ook geld voor vrijmaken. Maar we blijven het gewoon proberen. Bekijk hier het amendement dat we indienden voor een duurzamer Lingewaard: https://lingewaard.pvda.nl/wp-content/uploads/sites/151/2018/07/Amendement_PvdA_Duurzaamheid_06-2018.pdf

Column van onze lijsttrekker Maarten van den Bos : Koud vuur. Dat was volgens De Gelderlander de uitkomst van het lange en intensieve debat over de WMO in Lingewaard van afgelopen donderdag. Er werd vuurwerk verwacht, er kwamen slechts sterretjes. De auteur van het commentaar had er blijkbaar meer van verwacht. Dat mag, maar heb je dan geen vreemd beeld van politiek? Als iets van winnaars en verliezers, als spannend spelletje? Politiek als bokswedstrijd, als er niemand neer gaat is het saai. De inzet van de Pvda Lingewaard was anders. In mijn bijdrage ging het om het vinden van oplossingen voor de in een stevig rapport over de uitvoering van de WMO in Lingewaard neergelegde kritiek. Daarom kwamen we ook met een motie om die problemen aan te pakken, samen met anderen, die uiteindelijk unaniem werd aangenomen. Daarnaast willen we meer inzicht in hoe het gaat. Daarom stelden we, samen met het CDA, twaalf vragen voorafgaand aan het debat en vroegen we cijfers op van andere gemeenten. Zodat we iets meer kunnen zeggen over de manier waarop we in Lingewaard omgaan met zorg en ondersteuning. Ook stelden we de houding van het college aan de kaak. De hooghartigheid waarmee werd vastgesteld dat er helemaal niets aan de hand is, was stuitend. De wethouder ging, eindelijk, door het stof en onderkende dat dingen mis gaan. Dat is cruciaal, een probleem is pas op te lossen als je het onderkend. Belangrijkste was dat we het idiologisch verschil tussen de PvdA en dit college hebben aangegeven. Wij vinden dat iedereen zeker moet kunnen zijn van goede zorg en ondersteuning. Dat iedereen met opgeheven hoofd deel moet kunnen zijn van onze lokale samenleving. Dat de overheid het fundament onder die samenleving moet willen zijn. De afgelopen jaren deden we tal van voorstellen in die richting. Voorstellen die vervolgens vrijwel nimmer konden rekenen op steun van deze coalitie helaas. Maar wat kopen inwoners er vervolgens voor als we dan nu, een maand voor de verkiezingen, de wethouder naar huis sturen? Gaat een debat niet om de inhoud? Om het zoeken naar oplossingen waar mensen wat aan hebben? Of gaat het om het vuurwerk, politiek als kijkspel, als afrekening? Ik steek vanavond met trots een sterretje op. En blijf met inzet werken aan een gemeente waarin iedereen zeker kan zijn van goede zorg en ondersteuning, goed werk. Werken aan een gemeente die er voor je is als je hem nodig hebt. Dat is mijn inzet, voor spektakel om het spektakel moet u elders zijn.