Poliflw

Nederland is in Europa het enige land waar de bevolking sinds 1900 zo sterk is gegroeid: van ca. 5 miljoen naar ca. 16,5 miljoen anno 2010. Anno 2023 telt onze bevolking ca. 18 miljoen. In 2050 zal de Nederlandse bevolkingsomvang liggen tussen de 15 en ruim 20 miljoen inwoners….. of gaan we nu eindelijk politieke keuzes maken ?

Veel Nederlanders hadden in de eerste jaren na de Tweede Wereldoorlog een wens om te emigreren. De Nederlandse overheid speelde vanaf 1949 actief in op deze verlangens. De demografische prognoses voor Nederland lieten een snelle bevolkingsgroei zien. Met het oog op de werkgelegenheidsproblematiek die deze naar verwachting met zich mee zou brengen, ontwikkelden opeenvolgende kabinetten een emigratiebeleid dat gericht was op het stimuleren en faciliteren van vertrek.

De oud-linkse minister van ruimtelijke ordening, Pronk(PvdA), heeft het gezegd : Nederland is vol, sterker nog overvol! Koningin Juliana zei het al in haar troonrede van 1950: “Nederland is vol, vol, vol.” In de troonrede van 1979 deed ze daar nog eens een extra schepje boven op.

Dergelijke uitspraken had zelfs Drs. Janmaat in zijn stoutste dromen niet durven bedenken. Nu is en blijft tot op zekere hoogte het begrip vol niet alleen een beladen begrip maar bovenal een subjectief begrip. Wat voor de een vol is, is voor de ander betrekkelijk leeg. Een stadsmens kijkt anders tegen het begrip vol aan dan een boer uit Flevoland.

De Randstedeling van nu ervaart het begrip vol anders dan iemand in de jaren vijftig van de vorige eeuw. Een tijd waarin nog geen dorp, stadje of stad aan elkaar was gegroeid. Tussen de diverse bebouwingen ontvouwde zich een heel divers landschap, van bossen, duinen, velden en polders. De weidsheid van het Hollandse landschap toonde zich bij wijze van spreken om de hoek van de deur of je nu in een stad of in een dorp woonde.

De open ruimte verdwijnt in ons land in hoog tempo. Wie had vijftig jaar geleden dat explosieve autogebruik voorzien, wie al die bedrijvenparken en Vinex-locaties? Geen mens; zelfs politici, planologen en futurologen niet. Bij het verwachtte ruimtebeslag vallen ook nu deze kanttekeningen te maken. Nader ingevuld, het ruimtebeslag is vooral gebaseerd op de industriële economie, waarin wij nu nog grotendeels verkeren.

Daar tegenover staat dat Nederland in toenemende mate een immigratieland is geworden. De toestroom van buitenlanders legaal, onder het hoofdstuk asielbeleid, en illegaal gaat onverdroten voort. Het daaraan gekoppelde ruimhartige beleid van gezinshereniging vermenigvuldigt deze toestroom nog eens met de factor drie, zodat er iedere vijf jaar een stad van de omvang van Deventer aan nieuwkomers bijkomt. Het verscherpte asielbeleid zal daaraan weinig veranderen.

De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet. Dat was de uitkomst van het debat over de perspectiefnota op 27 juni. Het feitelijke resultaat van die lange zit was dat de nota over de collegeplannen voor 2020, door de voltallige oppositie (-1 zetel) niet wordt gesteund. 15 x Nee, waaronder het Nee van de PvdA-fractie, is een hard signaal. Voor de PvdA en overige oppositie was de boodschap richting college en de coalitiepartijen CDA, VVD, LAS en CU glashelder. Vrij vertaald: sluit WMO en jeugdhulp als zoekrichting voor nieuwe bezuinigingsmaatregelen voorlopig uit. En dan kijken we bij de perspectiefnota 2020 waar we staan in de aanloop naar de begroting 2021. De coalitie wil daar niets van weten, en trekt geen rode lijn (tot hier en niet verder): uitkomen met de Rijksmiddelen is de heilige norm. Dus aanvullende maatregelen om de tekorten terug te dringen. En we weten waar die maatregelen landen: bij de mensen die gebruik maken van het sociaal domein. Budget boven beleid dus, als het ware. De coalitie verwijt de oppositie geen verantwoordelijkheid te nemen, terwijl wij in feite een pas op de plaats maken op basis van de pas op de plaats door het college zelf voorgespiegeld.

Het bericht Nieuwe bezuinigingen in zorg breekpunt PvdA: geen perspectief verscheen eerst op PvdA Almelo.

Stadhuis Almelo

Met meerderheid van stemmen werd gisteravond besloten dat het interpellatiedebat door zou gaan die de linkse broeders hadden aangevraagd (Leefbaar Almelo, GroenLinks, PvdA en SP) vanwege de bezuiniging op het sociale domein. Uiteindelijk leverde het debat (dat doorging tot in de late uurtjes) weinig op. PvdA-er de Vries deed het woord en verkondigde dat zij het absoluut niet eens zijn met de extra bezuinigingsmaatregelen die het college wil doorvoeren in de zorg en participatie. Waar hij dan wel op zou willen bezuinigen maakte hij niet duidelijk waarop een medebroeder (leefbaar) begon over bezuinigen op veiligheid en onderhoud van wegen.

Dat er bezuinigd zou worden dat was bekend en ook was bekend dat dat bereikt moest gaan worden met een andere manier van werken, de transformatie. In de eerste twee jaar werd er door het Rijk nog fasegewijs bezuinigd en de gemeenten hadden het nog heel druk met het organiseren en implementeren van de nieuwe taken. Niet met een nieuwe werkwijze. In 2017 ging een aantal gemeenten van start met datgene wat ze hadden opgeschreven in hun beleidsplannen sociaal domein: Bij de beoordeling van een ondersteuningsvraag dient eerst te worden gekeken naar de eigen kracht van de aanvrager, dan naar het sociale netwerk, vervolgens of welzijnsvoorzieningen een oplossing kunnen bieden en pas in laatste instantie zouden de dure en specialistische individuele voorzieningen worden verstrekt. In de praktijk werden echter nog veel individuele voorzieningen verstrekt en wisten zowel beleidsmakers als consulenten niet goed hoe ze zouden moeten omgaan met welzijnsvoorzieningen als alternatief voor individuele voorzieningen.

Nu is dan toch de grote klap gekomen. De bezuinigingen worden nu volgens afspraak helemaal doorgevoerd en het Rijk houdt de hand op de knip, al zijn er hier en daar nog wat compensatie- en innovatiefondsen beschikbaar. Daarnaast moet de hulp en ondersteuning aan onze kwetsbare burgers op peil blijven. Meer voor minder is het devies. Een linkse broeder (SP) hekelde de miljarden euro’s die bij het Rijk op de plank blijft liggen en waar niets mee wordt gedaan. Uit de coalitieakkoord is gebleken dat de gemeente echt wil gaan werken aan de transformatie-opdracht. De begroting 2019 maakt dat nog eens extra duidelijk. Sailant detail is daarbij dat één partij (SP) van onze linkse broeders voor de begroting stemde.

Een oplossing van de tekorten in het sociale domein zou kunnen zijn dat van criminelen afgepakt geld weer terug in de maatschappij gestort zou moeten worden. Ieder jaar confisqueert de overheid grote sommen geld dat door criminelen is verdiend. Op jaarbasis gaat het in Nederland om zo’n 16 miljard euro. Dat geld is voor negentig procent afkomstig van drugshandel en fraude in de zorg. De overheid kan dergelijke sommen via verschillende kanalen terugvorderen. Met dit geld zou je bij wijze van spreken de problemen in de zorg kunnen oplossen.

Ondanks dat er twijfels zijn ontstaan bij onze partij over de haalbaarheid van de begroting vanwege de sterk stijgende kosten voor jeugdzorg en WMO en daarnaast de onzekerheid over de te ontvangen gelden uit de diverse fondsen, geven wij het het college de voordeel van de twijfel.

Partij Vrij Almelo