Poliflw

Op donderdag 23 januari zal Ivo van Spronsen de eed afleggen als nieuw raadslid voor GroenLinks in Leiden. Hij volgt Jos Olsthoorn op. Van Spronsen zal in de raad zich sterk gaan maken voor goede volkshuisvesting: duurzaam bouwen met aandacht voor voldoende sociale woningbouw en studentenhuisvesting. Ook blijft hij de LHBT+ emancipatiebeleid van de gemeente met interesse volgen.

Van Spronsen: “Ik hoop de komende tijd mee te helpen Leiden een stuk duurzamer en socialer te maken. Ik wil me inzetten voor een stad waar iedereen zichtbaar zichzelf kan zijn, waar iedereen kan meedoen ongeacht inkomen, achtergrond of sociaal netwerk. We moeten hindernissen wegnemen en waar nodig de helpende hand bieden zodat iedereen tot volle bloei kan komen."

Achtergrond

Ivo van Spronsen groeide op in De Kooi in Leiden en studeerde Amerikanistiek met een minor Politicologie aan de Leidse Universiteit en de Universiteit van Amsterdam. Hij was van 2007 t/m 2010 al eens duo-raadslid. Daarna was hij een tijdlang beleidsmedewerker voor de Haagse gemeenteraadsfractie van GroenLinks. 

Van 2015 - 2018 was hij bestuurslid van de belangenvereniging voor lesbische vrouwen, homoseksuele mannen, biseksuelen en transgenders (LHBT+) COC Leiden. In het dagelijks leven werkt hij als webredacteur voor de Leidse Universiteit in Den Haag. Van Spronsen woont samen in de Tuinstadwijk.

Commissie wisselingen binnen GroenLinks fractie

Met de komst van Ivo van Spronsen, die zal plaatsnemen in de commissie Stedelijke Ontwikkeling (SO), vinden er enkele wisselingen plaats binnen de raadscommissies. Fractievoorzitter Gebke van Gaal gaat plaatsnemen in commissie Onderwijs & Samenleving (O&S). Raadslid Marleen Schreuder neemt plaats in de commissie Leefbaarheid & Bereikbaarheid (L&B). Het complete overzicht van woordvoerderschappen is te vinden op onze website.

De gemeenteraad van Leiden heeft tijdens de raadsvergadering van 17 oktober Ashley North benoemd tot de nieuwe wethouder Duurzaamheid, Mobiliteit & Beheer Openbare Ruimte. 

De voormalige fractievoorzitter van GroenLinks Leiden volgt daarmee per direct Martine Leewis op, die tijdens de raadsvergadering van 19 september haar aftreden als wethouder aankondigde en op 15 oktober afscheid namm

Tot dat een nieuwe fractievoorzitter bekend is vice-fractie voorzitter Emma van Bree beschikbaar als vervangend fractievoorzitter. 

Maak één overzichtelijke digitale sociale kaart, waarop burgers en professionals kunnen zien waar ze in Leiden moeten aankloppen voor zorg en ondersteuning. Daartoe riepen GroenLinks en D66 het college op in 2016. De gemeente Leiden heeft hier werk van gemaakt en een Stadskaart gelanceerd.

Op deze kaart kunnen inwoners in een agenda aanklikken wat ze zoeken, waarna alle locaties op een overzichtelijke kaart verschijnen. Niet alleen zorg en welzijn zijn meegenomen in de kaart, maar alle maatschappelijke, sportieve en culturele voorzieningen. Van buurthuizen en zwembaden tot musea en afvalbakken, van opvoedhulp en kinderboerderijen tot maatschappelijke zorg en financiële ondersteuning. 

Wij zijn erg blij met deze ontwikkeling: inwoners kunnen nu heel laagdrempelig op zoek naar ontspanning, hulp en zorg! De stadskaart is te raadplegen via https://kaart.leiden.nl/.

 In de verkiezing voor Raadslid van het Jaar 2018 is SP-fractievoorzitter Antoine Theeuwen genomineerd. De andere genomineerden zijn Ashley North (Groenlinks) en Tom Leest (VVD). De winnaar wordt aanstaande vrijdag bekendgemaakt

Op 15 maart heeft de gemeenteraad ingestemd met het nieuwe afvalbeleid, ofwel Afvalbeleidskader 2018-2022. Het komt er op neer dat Leiden zich gaat richten op nascheiding van het restafval: plastic, metaal en drankverpakkingen (de zogeheten PMD) en zoveel mogelijk stimuleert om papier, glas, klein chemisch afval en kleding bij de bron te scheiden. Bij de laagbouw blijft groente- , fruit- en tuinafval (gft) apart opgehaald worden.

De komende jaren gaat de gemeente Leiden voor:

Minder afval: de gemeente zet in op reductie van huishoudelijk afval door preventie en door inzet van afval als nuttige grondstof ten behoeve van de circulaire economie. Minder zwerfafval: de gemeente zet in op reductie van zwerfafval door preventie en door het aanbieden van het (zwerf) afval op de juiste plek. Meer hergebruik: de gemeente zet in op een forse reductie van het aandeel restafval door een betere afvalscheiding ter stimulering van hergebruik en nuttige toepassing van afvalfracties.

Raadslid Natalie Wanga: “Alleen de PvdD was het met de SP eens dat ondernemers in de stad ( horeca, winkels) een crucialere rol hadden moeten hebben in dit afvalbeleid. Er zijn immers al positieve contacten, ideeën en uitwisselingen geweest hierover met Stichting Duurzaam Horeca Leiden.

Maar gelukkig heeft wethouder Paul Laudy vanuit de Duurzaamheidsagenda gewezen op verdere samenwerking met Stichting Duurzame Horeca Leiden.” Samen met PvdD en Groenlinks kwam de SP met een motie die zowel door de wethouder als de voltallige raad werd omarmd.

In deze motie werd verzocht om een afvalpreventieplan te ontwikkelen waarin in elk geval de volgende onderwerpen terugkomen:

Maatregelen om burgers bewuster te maken van het belang van afvalpreventie en -scheiding (bijvoorbeeld via de 100-100-100-challenge); Maatregelen om bekendheid van mogelijkheden voor afvalpreventie te vergroten (bijvoorbeeld door aan te haken bij relevante initiatieven zoals de twee Verpakkingsvrije Winkels in Leiden, de Plastic Soup Foundation of de Zero-Waste-beweging) Concrete en meetbare doelen gericht op afvalpreventie en bewustwording op te stellen.

Voor vragen naar aanleiding van dit artikel: Natalie Wanga, 06- 47 213123

Deze week precies twee jaar geleden, op 20 maart 2016, ging de Turkijedeal in, die de trek van vluchtelingen en migranten via Turkije en de Griekse eilanden naar West-Europa moest stoppen. Europarlementariër Judith Sargentini maakt de balans op.

Volgens de deal voerde Turkije zijn grenspatrouilles op zodat smokkelbootjes niet meer konden vertrekken en ging akkoord met het terugnemen van Syriërs die die overtocht toch hadden gemaakt. In ruil daarvoor bood de Europese Unie drie miljard aan financiële steun voor de opvang van vluchtelingen in Turkije en beloofde het voor iedere teruggestuurde Syriër een kwetsbare vluchteling vanuit Turkije op te nemen. 

Doorslaand succes

Twee jaar later lijkt de deal – samen met het grenshek tussen Macedonië en Griekenland – voor regeringen in West-Europa een doorslaand succes: er konden asielzoekerscentra dicht. Maar een bezoek aan Lesbos en Chios toont de wrange realiteit. De vluchtelingen op de Griekse eilanden verkeren nog steeds in doffe ellende. Zij arriveerden na 20 maart 2016 en komen daarom niet in aanmerking om hervestigd te worden naar een ander land in Europa. Teruggestuurd naar Turkije worden ze vooralsnog ook niet. Verschillende rechtszaken in Griekenland daarover lopen nog en de Griekse regeringspartij Syriza twijfelt aan de opvang in Turkije, ook al is Turkije volgens Griekenland officieel een veilig land voor vluchtelingen

Dat vluchtelingen niet terug zouden kunnen naar Turkije omdat het er niet veilig is, kon je zien aankomen. En als er niemand terug gaat, dan hoeven Europese lidstaten ook geen vluchtelingen uit Turkije naar de Unie te halen. In 2017 bleef de teller steken op tienduizend hervestigde Syriers. Nederland nam er daarvan - een oog koning - tweeduizend voor zijn rekening. 

Ondertussen oordeelde het Europees Hof van Justitie dat de Turkijedeal geen internationaal verdrag is en dat de Europese Commissie en de Europese Raad officieel geen partij zijn. Hierdoor acht het Hof zichzelf niet bevoegd om te oordelen over de zaken van de vluchtelingen die onder de Turkije deal vallen. 

Libië

Twee jaar na de deal met Turkije is dit het resultaat; Turkije houdt vluchtelingen tegen, Europa betaalt maar is niet juridisch aansprakelijk en de beloofde hervestiging komt niet van de grond. Op de eilanden zitten duizenden mensen vast zonder enig uitzicht op verbetering. Toch wordt de Turkijedeal aangehaald als een formule die elders navolging verdient. Laten we nu eens kijken wat er de laatste maanden in Libië is gebeurd. 

Europa heeft de Libische grenswachten getraind en van snelle boten voorzien. Sinds de Libiërs hun eigen wateren weer patrouilleren, komen er aanzienlijk minder migranten aan in Italië. We weten dat migranten die door de Libische kustwacht uit het water worden gered, in een onmenselijk detentiekamp in Libië verdwijnen. Drenkelingen die door schepen met Europese vlag gered worden, mogen niet terug naar Libië, want wij beschouwen dat land als onveilig. 

'Officiële detentiekampen'

Na de berichtgeving over de mensonterende situatie in de detentiekampen in Libië is er een grootschalige evacuatie op gang gekomen, geleid door de Internationale Organisatie voor Migratie en betaald door de Europese Unie. De illegale gevangenissen, gerund door mensenhandelaars, liggen nog buiten ieders bereik. Migranten worden uit de officiële detentiekampen bevrijd en terug naar huis gebracht. Vluchtelingen, die thuis het risico op vervolging lopen, worden met hulp van VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR in Niger gehuisvest. Met de regering van Niger is afgesproken dat dit tijdelijk is en dat Europese landen bereid zijn om deze vluchtelingen in Europa op te nemen. 

Van de naar schatting 47.000 vluchtelingen in Libië zijn er tussen november en februari 1.020 naar Niger overgebracht. Tot nog toe mochten er slechts vijfentwintig naar een Europees land (Frankrijk) vertrekken. Deze week werd bekend dat de UNHCR tijdelijk gestopt is met het evacueren van vluchtelingen van Libië naar Niger, omdat te weinig Europese landen hun belofte aan Niger nakomen. 

Twee jaar na de Turkijedeal lijkt de geschiedenis zich te herhalen. Libië houdt ze tegen, Europa betaalt maar is niet juridisch aansprakelijk en de beloofde hervestiging komt niet van de grond. Uitkomst: mensen zitten vast zonder enig uitzicht op verbetering. Deze formule werkt niet.