Poliflw

Door Carla Dik-Faber op 2 september 2019 om 08:49

De politieke wens van D66 om een pil te verstrekken aan mensen die hun leven als voltooid ervaren, kennen we al langer. In het Regeerakkoord is echter afgesproken dat dit kabinet inzet op Waardig Ouder Worden en een onderzoek uitvoert naar de nood achter voltooid leven. De ChristenUnie zal D66 aan de afspraak houden dat het onderzoek hiernaar wordt afgewacht, vóór voorstellen op dit terrein ingediend kunnen worden. De haast die de partij lijkt te hebben, is voor mij onbegrijpelijk.

De ChristenUnie is altijd tegen hulp bij zelfdoding geweest: een pil voor zelfdoding kan nooit het antwoord zijn op een gevoel van overbodigheid, eenzaamheid of voltooid leven. We willen niet dat ouderen hun gevoel van veiligheid verliezen of zich sneller overbodig voelen. We willen juist aan ouderen het signaal geven: u mag er zijn. De overheid kan niet alle leed wegnemen, maar we doen wat we kunnen om ouderen hun volwaardige plaats in de samenleving te laten innemen. Met goede zorg, passende woonvormen en levensbegeleiders in plaats van stervensbegeleiders.

Het mag duidelijk zijn dat de verschillen tussen ChristenUnie en D66 op het gebied van voltooid leven bijzonder groot zijn. Dat D66 voorstander is en een voorstel voorbereidt om dit mogelijk te maken, is in dat opzicht voorspelbaar. Het moge duidelijk zijn dat de ChristenUnie niet kan instemmen met faciliteren van zelfdoding door de overheid.

Maar ook hulpverleners en de commissie-Schnabel - een commissie van wijzen die zich op verzoek van de Tweede Kamer over de problematiek boog - zijn kritisch en zeggen in feite: doe het niet.

Het zou op zijn minst van zorgvuldigheid getuigen als we dit soort signalen serieus nemen. Ook daarom is het opmerkelijk dat D66 nu al zegt dat ze ongeacht de uitkomsten van het onderzoek, met een voorstel willen komen om hulp bij zelfdodingen mogelijk te maken. Snelheid lijkt belangrijker dan zorgvuldigheid op een vraagstuk dat letterlijk over leven en dood gaat.

Dat is voor mij onbegrijpelijk.

Volgens de SP is het onacceptabel dat duizenden mensen nu alleen thuis zitten terwijl ze eigenlijk intensieve zorg in het verpleeghuis nodig hebben. Een groot deel van de ouderen staat tot een jaar op de wachtlijst. Hijink: ‘Het gaat echt om mensen die al zware zorg nodig hebben, want zo makkelijk kom je niet meer in het verpleeghuis. Wat er dan gebeurt is dat ouderen uit hun vertrouwde omgeving worden gehaald om met spoed ergens te worden geplaatst. Zo ga je niet met ouderen om.’

SP-Kamerlid Maarten Hijink wil maatregelen van minister De Jonge om de toekomst van laagdrempelige en betaalbare verpleeghuiszorg te versterken. Hijink vreest dat zonder actieve rol van de overheid de verpleeghuiszorg “een commerciële speelbal van buitenlandse zorgreuzen” zal worden. Deze week werd bekend dat het Franse, beursgenoteerde zorgconcern Orpea 10% van de commerciële woonzorg in ons land al in handen heeft. “Blijkbaar zien buitenlandse zorgbedrijven dat er in ons land geld te verdienen valt aan de zorg. Dat moeten we niet hebben omdat zorggeld bedoeld is voor zorg en niet voor de winsten.”

Verpleeghuizen mogen op dit moment geen winst uitkeren aan aandeelhouders of investeerders. Als aan het eind van het jaar geld over is, dan moet dat geld weer besteed worden aan het beter maken van de zorg. Toch zijn er verschillende sluiproutes waardoor bedrijven en ondernemers toch geld kunnen verdienen aan de zorg. Vaak gebeurt dit door het vastgoed te kopen waarna bewoners op individuele basis (verpleeghuis-)zorg laten komen. Voor zorginstellingen die louter verpleeghuiszorg aan huis leveren geldt op dit moment geen winstverbod. Zowel op de huur als op de zorg kan dus rendement gemaakt voor aandeelhouders.

Hijink: “De zorg is geen commercieel project. Winstbejag in de verpleeghuiszorg zal leiden tot tweedeling en duurdere zorg.” Hijink wil daarom dat het leveren van verpleeghuiszorg aan huis onder het winstverbod in de zorg komt te vallen.

Door Carla Dik-Faber op 2 februari 2019 17:33

ChristenUnie blij met stimulering van kleinschalige woonvormen voor ouderen

Gisteren heeft het kabinet een stimuleringsregeling geïntroduceerd voor kleinschalige wooninitiatieven voor ouderen. Hiermee wordt invulling gegeven aan de aanbeveling uit het manifest Waardig ouder worden om meer ruimte te creëren voor passende woonvormen.

Kleinschalige woonvormen zorgen ervoor dat mensen in een huiselijke sfeer langer zelfstandig kunnen blijven wonen, maar wel in een kleine gemeenschap waar ruimte is voor ontmoeting en waar mensen oog hebben voor elkaar. Ook kan op deze manier de toegang tot zorg en ondersteuning worden verbeterd, mochten mensen daar in de toekomst behoefte aan hebben. De stimuleringsregeling helpt initiatiefnemers in de initiatieffase met subsidie om plannen te ontwikkelen en in de bouwfase met een borgstelling om banken te stimuleren om wooninitiatieven te financieren.

Op veel plekken in het land ontmoet ik mensen die kleinschalige woonvormen voor ouderen willen opzetten. Zij lopen hierbij tegen allerlei belemmeringen aan. Het is goed dat met deze stimuleringsregeling deze mensen een flinke steun in de rug krijgen. Ik hoop van harte dat banken ook bereid zullen zijn om wooninitiatieven te financieren, nu de overheid garant staat. En ik zal mij blijven inzetten om andere belemmeringen weg te nemen.

Eerder pleitte ik al eens voor een ‘ouderenwoonakkoord’, waarbij gemeenten, woningcorporaties, ontwikkelaars, ouderenbonden en andere relevante partijen samenwerken aan het realiseren van betaalbare woon(zorg)vormen. Hier wordt nu door het kabinet invulling aan gegeven. Dat is dus opnieuw een mooi resultaat.