Poliflw

We moeten koers zetten naar een land waarin we opnieuw vrij, gezond en welvarend zijn.

Informatie over lijsttrekkerschap

Updates van de partij

Nieuws over onze standpunten

D66-fractievoorzitter Rob Jetten: “We zijn opgelucht dat we er samen uit zijn gekomen. De coalitie denkt hier heel verschillend over maar we wilden allemaal nadenken over nieuwe oplossingen. Samen hebben we deze stap gezet om vooruit te komen op dit ingewikkelde onderwerp.”

D66-Kamerlid Maarten Groothuizen: “We zagen jaar in jaar uit verdrietige gevallen voorbij komen en een asielprocedure die niet goed werkt. Uiteindelijk zijn kinderen daar de dupe van, terwijl zij er juist niets aan kunnen doen. Met deze afspraken hopen we dat in de toekomst zoveel mogelijk te kunnen voorkomen.”

Van den Hul: “Die bescherming is helaas geen overbodige luxe. Want nog steeds worden transgender personen en intersekse personen gediscrimineerd. En transgender personen worden nog te vaak achtergesteld op de arbeidsmarkt; hun werkeloosheidspercentages liggen 20 procent hoger dan gemiddeld. Dat is onacceptabel. Deze wetswijziging versterkt hun rechtspositie, en daar ben ik trots op.”

Özütok: “Ik ben blij met ons resultaat vandaag. Het maatschappelijke probleem, de achterstelling waar transgenders en intersekse personen in de praktijk mee te maken hebben, is de reden dat wij deze initiatiefwet hebben gemaakt. Deze wet is daarom wat mij betreft het startpunt voor het effectiever bestrijden van discriminatie.”

Voltooid Leven is een gewichtig thema en er moet dus zorgvuldig mee worden omgegaan. Het gaat om ouderen die zelf hun leven als voltooid beschouwen en lijden omdat voor hen het leven te lang is geworden. D66 vindt dat ervoor gekozen kan worden om een waardig einde aan het leven te maken. Er wordt hierbij gebruik gemaakt van levenseindebegeleiders. Hier zal een opleiding voor komen, waartoe artsen, verpleegkundigen, psychotherapeuten en gezondheidszorgpsychologen toegang krijgen.

De levenseindebegeleider zal beoordelen of er sprake is van een stervenswens die vrijwillig, weloverwogen en duurzaam is. Hier zet Dijkstra zich al lange tijd voor in: ‘Al jaren werk ik aan het wetsvoorstel Voltooid Leven. Sommige ouderen willen de mogelijkheid hebben om waardig deze wereld te verlaten. Ze willen zelf over hun sterven gaan. Mijn antwoord daarop is: laten we deze wens respecteren. Ik heb daarom besloten om binnenkort mijn wetsvoorstel Voltooid Leven in te dienen.’

D66-Tweede Kamerlid Steven van Weyenberg: “Toen ik zelf vader werd, kreeg ik nog twee dagen vrij. Dat is veel te weinig. Nederland staat daarmee onderaan het rijtje in Europa. Dit is een grote sprong vooruit. Bij de geboorte van een kind zit je meteen in de spitsuur van je leven. En dan is het goed om extra tijd te krijgen, om te kunnen wennen aan het leven met een baby. Deze uitbreiding zorgt daarnaast voor meer gelijkheid tussen mannen en vrouwen, het vergroot de kansen op de arbeidsmarkt voor vrouwen en het versterkt de band tussen de vader, partner of meemoeder en het kind.

Daarnaast worden de zorgtaken tussen partner en moeder eerlijker verdeeld. ”

Minister Koolmees is blij met de uitbreiding van het verlof: “Dit is een enorme stap vooruit. Hierdoor kunnen moeders, hun partner en het kind makkelijker en beter met elkaar een goede start maken.”

Het is een kleine maar hardnekkige lobby, van Nederlanders in het buitenland die 'stemrecht' willen voor de Eerste Kamer. Een vreemde eis, omdat geen enkele Nederlander 'stemrecht' heeft voor de senaat. Bewoners van de provincies stemmen voor de Provinciale Staten en die kiezen vervolgens de leden van de Eerste Kamer. Expats in het buitenland wonen niet in een provincie en kunnen dus ook niet voor een provincie stemmen. Dat willen ze ook helemaal niet, maar ze willen wél invloed op de Eerste Kamer. D66 zag de kans schoon en deed een voorstel. De partij vindt dit zelfs zó belangrijk dat ze het liet opnemen in het regeerakkoord. Om 'stemrecht' voor de Eerste Kamer voor Nederlanders in het buitenland mogelijk te maken moet de Grondwet worden veranderd. Maandag behandelende de Tweede Kamer deze wet. Dat werd een regelrechte vertoning. D66 buigt de Grondwet voor het partijbelang.

Voor de Tweede Kamer kunnen Nederlanders in het buitenland hun stem uitbrengen. Dit kiesrecht is gebaseerd op je paspoort, voor iedereen die Nederlander is. De verkiezingen voor de provincies zijn bedoeld voor mensen die in een provincie wonen. Hier is je woonplaats van belang. Natuurlijk kun je dit gelijk trekken. Dat kan op twee manieren: 1. Je kunt van de rest van de wereld een Nederlandse provincie maken. Wetstechnisch kan dat, maar ik voorzie wel uitvoeringsproblemen. 2. Je kunt ook de Eerste Kamer opheffen, dan hebben 'ingezetenen' ook geen voordeel meer boven 'niet-ingezetenen'. Maar daar heeft D66 niet voor gekozen. De partij wil een speciaal 'kiescollege' in het leven roepen, gekozen door Nederlanders in het buitenland. De leden van dit college kiezen (net zoals de Provinciale Staten) de leden van de Eerste Kamer. Een nogal omslachtig idee, dat D66 heeft overgenomen uit de Caraïben.

In 2010 werden de eilandjes Saba, Sint Eustatius en Bonaire onderdeel van Nederland. De mensen die hier wonen zijn sindsdien ook ingezetenen van ons land, maar zij liggen niet in een provincie. Om hen tóch invloed te geven op de samenstelling van de senaat is toen gekozen voor een 'kiescollege', dat als enige taak heeft om een stem uit te brengen voor de Eerste Kamer. Iemand bij D66 moet hebben gedacht: 'Hé, dat is handig, zo'n kiescollege kunnen we ook wel instellen voor Nederlanders in het buitenland'. Maar dat kan dus niet. De mensen op Saba, Sint Eustatius en Bonaire zijn 'ingezetenen' van Nederland, die hebben evenveel recht op een indirecte stem in de senaat dan ingezetenen van Noord-Holland of Groningen of Limburg. Het probleem met Nederlanders in het buitenland is echter dat ze 'niet-ingezetenen' zijn. Ik kan er ook niets aan doen, ik heb het niet bedacht, maar zo zit de Grondwet in elkaar.

“Kankerhomo. Achterlijke flikker. Vieze pisnicht.” Rob Jetten over homohaat

“Kankerhomo. Achterlijke flikker. Vieze pisnicht.” Rob Jetten over homohaat

“Kankerhomo. Achterlijke flikker. Vieze pisnicht. Sommige mensen vragen zich of zo’n internationale dag tegen homofobie echt nodig is. Oordeel zelf.” Met deze tekst zette fractievoorzitter Rob Jetten een video online waarin hij homofobe haatreacties op sociale media voorlas.

De video maakte veel los in Nederland. Rob Jetten kreeg duizenden reacties binnen: “ Ik ben diep geraakt & overweldigd door alle reacties. Het zijn er zoveel dat ik niet op iedereen persoonlijk kan reageren, maar ik wil jullie enorm bedanken. Het maakt me strijdbaar. Homohaat, maar ook antisemitisme, moslimhaat of wat voor haat dan ook is lekker makkelijk te uiten vanaf je computer. Veel van dit soort (anonieme) reaguurders hebben geen idee wat de impact is van zulke berichten op mensen die bijvoorbeeld niet voor hun seksualiteit durven uit te komen. In ons land voeren we een debat op inhoud en scheld je niet iemand uit omdat zijn of haar geloof, geaardheid, geslacht of favoriete voetbalclub je niet aanstaat.”

De online haatreacties laten zien dat er iets moet gebeuren in Nederland. D66 wil een voorlichtingscampagne om scheldwoorden als “homo” en “flikker” op scholen of het voetbalveld te verdringen en dat er bij de politie aparte discriminatierechercheurs worden aangesteld. Daarnaast willen D66, GroenLinks en PvdA dat het ‘non-discriminatiebeginsel’ in de Grondwet wordt uitgebreid. Daar moet aan worden toegevoegd dat discriminatie vanwege “seksuele gerichtheid” niet is toegestaan. Jetten: “Gelukkig is het aantal mensen dat het beste voor elkaar wil in ons land nog altijd in de meerderheid. We moeten samen opstaan tegen discriminatie, in welke vorm dan ook. Ons altijd ertegen uitspreken. Ongeacht de dader, ongeacht het onderwerp.”

In ons land scheld je niet iemand uit omdat zijn of haar seksualiteit, geloof of favoriete voetbalclub je niet aanstaat. — Spreek je ook uit tegen discriminatie. Sluit je aan bij D66.

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

D66 stelt voorwaarden voor de corona-app

Naarmate de coronacrisis vordert denken we steeds meer na over hoe we stap voor stap terug kunnen naar ‘normale’ omgangsvormen. Makkelijk is dat niet. We moeten dit verstandig en zorgvuldig aanpakken.

Eén van de plannen van het kabinet is de inzet van een applicatie voor mobiele telefoons om besmettingen te traceren en mensen te waarschuwen wanneer zij contact hebben gehad met een besmet persoon. Een app kan een goed middel zijn om verdere verspreiding van het virus tegen te gaan, maar het is ook een vergaand middel met grote risico’s. D66 is alleen voorstander van de inzet van een dergelijke app wanneer het de vrijheid en privacy van de gebruikers respecteert.

Privacy is een grondrecht en geeft ons een gevoel van vrijheid. We moeten voorkomen dat de overheid ons altijd en overal en zonder goede reden kan gaan volgen. De bestrijding van het virus kan niet tot gevolg hebben dat we een surveillancestaat krijgen. Onze data is waardevol en kan altijd in verkeerde handen terechtkomen. We moeten daarom goed nadenken over welke data nodig is, hoe deze opgeslagen wordt en met welk doel. Alleen dan kunnen we op een verstandige manier gebruikmaken van zo’n app. Daarom heeft D66 een aantal voorwaarden waaraan de apps moet voldoen.

Voorwaarden voor het invoeren van een app

Alleen in combinatie met het op grote schaal testen van mensen die mogelijk besmet zijn.

Conform AVG: alle wettelijke regels rondom privacy moeten ook gelden voor deze apps.

Wettelijke basis. Dit soort vergaande maatregelen kunnen niet zonder regels. Autoriteit Persoonsgegevens waarschuwt hier terecht voor

Doelgericht. De app moet gericht zijn op het doel: het Coronavirus indammen. Alleen daarvoor nuttige data moet gebruikt worden en verwijderd wanneer mogelijk. Dataminimalisatie en doelbinding zijn belangrijk.

Vrijwillig. Een verplichte app tornt aan onze privacy en dus aan onze vrijheid. Verplicht gevolgd worden is buitenproportioneel. Het zou het vertrouwen van mensen in de huidige maatregelen schaden.

Datacontrole bij gebruiker. Mensen moeten zelf controle hebben over de data die door de app gebruikt of gegenereerd wordt. Dus wanneer de gebruiker wil dat zijn gegevens verwijderd worden, moet dat kunnen.

Tijdelijk en omkeerbaar. Wettelijk vastleggen dat dit een tijdelijke maatregel is met een vast moment waarop de wettelijke regeling verloopt.

Security by design. Een app zal gevoelige informatie verzamelen. Zo’n app moet betrouwbaar zijn en goed beveiligd tegen hacken.

Opensource. Als de broncode van de software openbaar is kunnen onafhankelijke experts de software controleren op privacy en veiligheid. Dat wekt vertrouwen in de apps.

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Dinsdag stemde de Tweede Kamer in met een voorstel van SP-Kamerlid Peter Kwint – dat hij mede namens GroenLinks, PvdA en D66 indiende – om een plek in het onderwijs te zoeken voor elk kind dat nu thuis zit. Ondanks de mooie beloften bij de invoering van het passend onderwijs zitten vele duizenden kinderen thuis, omdat ze niet in het reguliere onderwijs terecht kunnen, maar ook niet in het speciaal onderwijs. Samen met de ouders en het kind moet volgens dit voorstel het dossier van het kind opnieuw bekeken worden, met als doel het vinden van een passende plek voor elk kind.

De Wet passend onderwijs is – ondanks de mooie naam – een molensteen geworden voor zowel docenten, als ouders en kinderen. Leraren in het regulier onderwijs moeten zich door stapels papier, rapportages en aanvraagformulieren werken voor ze een passende plek voor een kind kunnen vormgeven. Ouders voelen zich niet gehoord en worden van het kastje naar de muur gestuurd als ze een goede plek proberen te vinden voor hun kind.

En de resultaten zijn ernaar. De wet die bedoeld was om het aantal thuiszitters – kinderen die gedurende langere tijd geen onderwijs krijgen omdat er geen passende plek voor ze is – tot nul terug te brengen heeft geleid tot juist een toename van deze groep kinderen. Kwint is daarom blij met deze belangrijke stap: 'Te vaak worden kinderen nu afgeschreven. Ze krijgen een vrijstelling van de leerplicht of staan wel ingeschreven, maar komen nooit naar school. We mogen kinderen niet zo in de steek laten. Daarom is het zo belangrijk om nu samen met ouders en scholen die hele dossiers door te gaan kijken, op zoek naar een plek die wel bij een kind past. Want goed onderwijs is geen gunst, maar een recht. Ook voor deze kinderen.'

De SP is een enquête gestart voor docenten, ouders en kinderen in het passend onderwijs. Doe hier mee aan ons onderzoek!

Het niet naleven van de afspraken na echtscheiding is strafbaar maar heeft tot nu toe nauwelijks consequenties. Dat moet anders, stellen SP en D66. In een notitie pleiten SP-Kamerlid Van Nispen en D66-Kamerlid Bergkamp er voor de politie een belangrijkere rol te geven in het tegengaan van ouderverstoting. De partijen willen voorkomen dat kinderen bij een echtscheiding door toedoen van de ene ouder onterecht vervreemd raken van de andere ouder.

Ieder jaar verlopen duizenden echtscheidingen zo problematisch dat kinderen hiervan blijvende schade ondervinden. Ongeveer 15% van alle kinderen van gescheiden ouders verliest na de scheiding het contact met een van de ouders, geregeld zonder dat daar een legitieme reden voor is. Te vaak wordt ouderverstoting niet herkend en kan het ongestraft plaatsvinden. De ouder die het contact met zijn kind of kinderen kwijt is voelt zich dan vaak machteloos, het kind raakt beschadigd.

Van Nispen: 'Het is in beginsel in het belang van het kind om contact te houden met beide ouders. Maar het heeft in de praktijk nauwelijks gevolgen als een van beide ouders op eigen houtje besluit de afspraken niet na te komen en het kind van de andere ouder te vervreemden. Dat kan natuurlijk niet. Daarom stellen wij voor dat de politie hierin een belangrijkere rol krijgt. De politie kan situaties de-escaleren door de onwillige ouder te waarschuwen en uit te leggen dat het strafbaar is om het kind weg te houden bij de andere ouder.'

Bergkamp: 'Alles moet erop gericht zijn om de omgang in het belang van het kind te herstellen. Dit kan alleen als acuut gevaar is uitgesloten, dat moet natuurlijk wel eerst worden getoetst. Het is belangrijk om daar niet te lang mee te wachten. Want als eenmaal vervreemding is ontstaan tussen ouder en kind dan dreigt het gevaar dat herstel van contact lastig wordt. Het niet nakomen van afspraken mag niet lonen.'

Van Nispen en Bergkamp denken dat de politie een cruciale rol kan spelen in het oplossen van dit taaie probleem. Snel ingrijpen kan veel leed voorkomen. Zij stellen daarom voor om een of twee pilots uit te voeren, waarbij goed wordt geëvalueerd of het aanspreken van ouders door de politie kan leiden tot minder conflicten en het respecteren van de omgangsregeling door beide ouders. Daarnaast stellen zij voor om de basiskennis bij agenten die te maken kunnen krijgen met omgangsproblematiek te  verbeteren.. Essentie volgens beide Kamerleden is dat deze voorstellen bijdragen aan meer rechtvaardigheid. 'Ouderverstoting is een groot probleem, zowel qua ernst als omvang. Het beschadigt kinderen en de betrokken ouders. Het moet niet langer mogelijk zijn dat een ouder ongestraft het contact met de andere ouder frustreert. Het moet duidelijk zijn dat aan het frustreren van omgangsregelingen consequenties verbonden zijn. Deze voorstellen dragen daar aan bij.'