Poliflw

VVD-Kamerlid Roald van der Linde stelt vanochtend bij BNR Nieuwsradio dat banken, net als bij Kamerleden en rechters, de bankrekeningen van raadsleden moet controleren. Op dit moment moeten raadsleden al aangeven bij hun banken dat zij of familieleden actief zijn in de politiek. Het Kamerlid stelt dat dit nog strenger moet gebeuren omdat aan de achterkant van de drugsproblematiek een hele industrie zit waar mensen geld proberen wit te wassen.

Raadsleden wegzetten als verdachten

Bahreddine Belhaj, voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Raadsleden, kwam hierover aan het woord bij BNR Nieuwsradio. Hij stelt dat de kracht van het lokaal bestuur is dat het een lekenbestuur is. Het zijn mensen die vanuit hun dagelijke werkzaamheden midden in de lokale samenleving staan. Het controleren van hun bankrekeningen betekent ook dat de rekeningen gecontroleerd wordt van ondernemers of mensen die dagelijks in loondienst werken. Volgens Belhaj zet het voorstel van de VVD ruim 8500 raadsleden in het verdachtenbankje.

Geschreven door Ben Martini op

. Gepost in Nieuws en actualiteiten

Het rijk heeft 180 miljoen euro beschikbaar gesteld voor nieuwe Regio Deals. In de Regio Deals werken rijk en een regio samen aan gebiedsgerichte opgaven om de kwaliteit van leven, werken, wonen, ondernemen, veiligheid, leren en recreëren te vergroten.

Meervoudige problematiek

Regio’s die zich voor economische, sociale en ecologische opgaven gesteld zien, kunnen vanaf nu tot 1 december een voorstel indienen. Het kan gaan om bevolkingsdaling waardoor beschikbaarheid en kwaliteit van voorzieningen onder druk komen te staan. ‘Andere regio’s hebben te maken met een meervoudige problematiek van hoge werkloosheid, toenemende onveiligheid en afnemende sociale cohesie. Weer andere regio’s hebben positieve economische groeicijfers, maar worden geconfronteerd met uitdagingen om hun economie circulair te maken en om te gaan met de gevolgen van klimaatverandering, waardoor de leefbaarheid van het gebied afneemt of verdere ontwikkeling geremd wordt’, schrijven de ministers Ollongren (Binnenlandse Zaken) en Schouten (Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit) in een brief aan de Tweede Kamer.

Brede welvaart

Met de Regio Deals wil het kabinet ‘de eigen kracht van een gebied benutten en in partnerschap deze helpen te versterken’, aldus de ministers in hun Kamerbrief. Het is de derde keer dat het kabinet miljoenen beschikbaar stelt om de brede welvaart in Nederland te versterken. Vanuit de eerste en tweede tranche van de Regio Deals wordt in zestien regio’s door verschillende partijen – zoals overheden, kennisinstellingen, bedrijven en bewoners – samengewerkt aan regionale opgaven.

/index.php/2104-extra-geld-voor-aanpak-laaggeletterdheid

/index.php/2102-veh-prijsverschillen-in-bouwleges-zijn-extreem

Moeten bestaande woningen straks verplicht van het aardgas af, en tegen welke prijs? De ruis daarover is aangezwollen tot de democratische achilleshiel van het beleid.

Het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) constateerde deze week dat de legitimiteit van het beleid om wijken van het gas af te sluiten onder vuur ligt. Woningeigenaren reageren ‘fel’ op het idee dat ze mogelijk verplicht maatregelen moeten nemen voor de ‘gastransitie’. Onzekerheid over de kosten en twijfels over het nut spelen een rol. Maar ook uitgesproken voorstanders willen duidelijkheid, waaraan het ontbreekt.

De eerste mijlpaal, zoveel is bekend, ligt bij het verduurzamen van 1,5 miljoen woningen in de komende tien jaar. De uitvoering wordt overgelaten aan gemeenten, die regionale energiestrategieën en een wijkgerichte aanpak moeten ontwikkelen. Dit is opgenomen in het Klimaatakkoord. Dat de lokale overheden hiermee instemmen is overigens nog geen gelopen race, maakten ze eerder duidelijk.

Wordt het akkoord goedgekeurd, dan heeft het Rijk instrumenten in handen om af te dwingen dat gemeenten er uitvoering aan geven. Het decentrale bestuur krijgt op zijn beurt juridische mogelijkheden om inwoners van het gas af te sluiten, ook onwillige. Maar hoe dit bestuurlijke wapengekletter precies zal neerdalen, is allesbehalve helder.

COALITIE VALT OVER HOGE KOSTEN JEUGDZORG

. Gepost in Nieuws en actualiteiten

In Loon op Zand is de coalitie uit elkaar gevallen. Het CDA stapte eruit, nadat wethouder Kees Grootswagers van die partij opstapte wegens aanhoudende financiële tekorten in het sociaal domein.

De wethouder was verantwoordelijk voor het financiële beleid van de Brabantse gemeente. Onder meer door de hoge kosten voor de jeugdzorg en hulp in de huishouding (Wmo) was het tekort voor dit jaar opgelopen tot 4 miljoen euro. Financiële tegenvallers waren er ook in het leerlingenvervoer en de afvalinzameling en -verwerking. In juli meldde de gemeente dat er vanaf  2020 rekening moet worden gehouden met een structureel financieel tekort van 3 miljoen.

Visitatiecommissie

Grootswagers is niet de eerste wethouder die opstapt vanwege tekorten in het sociaal domein. Zo legde in Zevenaar wethouder Anita van Loon in juli om diezelfde reden haar functie neer.

Vrijwel alle gemeenten kampen met forse tekorten in het sociaal domein. Door koepelorganisatie VNG is dit jaar om die reden een visitatiecommissie financiële beheersbaarheid sociaal domein in het leven geroepen. Belangrijkste doel van die commissie is het boven tafel krijgen van de belangrijkste oorzaken van tekorten in het sociaal domein. De visitaties moeten eveneens leiden tot aanbevelingen die voor alle gemeenten bruikbaar zijn. De commissie gaat dit jaar tien gemeenten doorlichten.

/index.php/2084-geld-lokale-omroepen-niet-meer-via-gemeentefonds

/index.php/2078-5-miljoen-euro-voor-slimme-laadpleinen

Met de miljard euro die het kabinet voor de komende drie jaar extra voor gemeenten beschikbaar heeft gesteld, in combinatie met het aanvullend onderzoek of er structureel extra geld nodig is, is de oproep van al die colleges beantwoord. Dat schrijft de minister aan de Kamer. ‘Die tegemoetkoming is niet voldoende. Gemeenten moeten meer en structureel worden gecompenseerd’, stelt de Heerenveense wethouder Jelle Zoetendal (jeugd) namens de initiatiefnemers. De hoop is nu gevestigd op de Tweede Kamer. ‘Onze actie loopt, in aanloop naar Prinsjesdag, door via de politieke lijnen.’ De centrale boodschap: als er financiële ruimte is, steek het in de jeugdzorg.

De agendacommissie van de gemeenteraad van Grave heeft besloten om op maandag 26 augustus 2019 een openbare, beeldvormende werkbijeenkomst te organiseren over de herontwikkeling van het Sportpark Kranenhof. Deze werkbijeenkomst dient ter voorbereiding op de commissiebehandeling op 10 september en de raadsvergadering op 16 september 2019.

Grootste geldschieter van het festival is het ministerie van Binnenlandse Zaken. Dat heeft 766.000 euro gereserveerd voor de organisatie. Dat geld komt uit het subsidiepotje ter versterking van de lokale democratie. De VNG levert vooralsnog geen financiële bijdrage, maar heeft wel capaciteit beschikbaar gesteld voor de ondersteuning van de organisatie.

Partners

De ontbrekende kwart miljoen euro moet onder andere komen van programmapartners. Dat zijn organisaties die op het festival aanwezig zijn, zoals Movisie, Platform 31, Spectrum, Vattenfal, Defensie, de Rechtspraak, de politie, de hersenstichting en Pro Demos.

Ook de provincie Gelderland doet een duit in het zakje: de provincie heeft een subsidie van 150.000 euro toegezegd. Verder moet de verkoop van drank- en voedselkramen de organisatie naar schatting zo’n 17.500 euro opleveren. Zeker is dat niet, want die opbrengst zal afhankelijk zijn van het aantal bezoekers en wat er wordt geconsumeerd tijdens het festival.

Alles bijeen was vorige maand op die manier al iets meer dan 230.000 euro zeker gesteld.

Maatschappelijke dialoog

Het gratis toegankelijke festival is geïnspireerd op Scandinavische en Baltische edities. Er zijn debatten, open colleges, workshops en film en theater. Aanwezig op het festival zijn onder andere Hugo Borst, Maarten van Rossem, Merol, Herman Pleij, Eric Corton, Jan Rotmans en Danny Vera. Het doel is mensen bij elkaar te brengen en de maatschappelijke dialoog te stimuleren. Op het festival worden aan de hand van lezingen en debatten grote maatschappelijke problemen besproken. Dat kan onder meer gaan over zorg, energie, onderwijs, rechtspraak, werk en inkomen en politiek. Centraal staat het onderwerp democratie.

Veel gemeenten sturen delegaties van bestuurders en andere betrokkenen om mee te discussiëren over de thema's. Ook worden inwoners uitgenodigd mee te gaan. Gemeenten zorgen voor vervoer naar het festival. De organisatie rekent op zo’n 3.500 bezoekers.

Twenterand is een van de tien gemeenten waar het – financiële – reilen en zeilen in de Wmo en de jeugdzorg onder de loep wordt genomen. Dat gebeurt door de visitatiecommissie financiële beheersbaarheid sociaal domein. ‘Alles wat kan helpen, grijpen we aan.’

Morele plicht

Dat stelt wethouder Mark Paters (Wmo, jeugdzorg). Hij noemt het zelfs een welhaast morele plicht om elke kans te benutten die leidt tot meer inzicht en meer grip op de – kosten – van de Wmo en de jeugdzorg. Twenterand kampt met forse tekorten. Over 2018 was er een tekort van 3,7 miljoen euro: 2,7 miljoen op de jeugdzorg en zo’n 1 miljoen op de Wmo ‘nieuw’. Huishoudelijke hulp valt daar niet onder, maar daarmee komt de gemeenten – nog – uit met het budget, aldus Paters. De verwachting is dat het tekort dit jaar nog verder oploopt naar 4,1 miljoen euro; 3 miljoen euro op jeugd en 1,1 miljoen euro Wmo ‘nieuw’ (begeleiding, dagbesteding, beschermd wonen, respijtzorg).

Grip

Verbetering van de financiële beheersbaarheid is het voornaamste doel van deelname aan het visitatietraject, stelt Paters. Meer grip dus om de kosten en de ontwikkelingen die leiden tot kosten. ‘Grip betekent ook dat je ontwikkelingen beter kunt voorspellen, dan alleen achteraf te worden geconfronteerd met tekorten. Op de lange termijn levert dat winst op, letterlijk en figuurlijk.’

Dieper kijken

De gemeente moet zelf volop aan de bak, dat kost zowel ambtelijke als bestuurlijke inzet, aldus Paters. Alle cijfers moeten op een rijtje worden gezet en er worden verdiepende gesprekken gevoerd. ‘Het kost veel tijd en werk, maar omdat de visitatiecommissie experts inzet wordt er veel dieper gekeken dan wij zelf zouden kunnen doen.’

Goede doelen-organisaties mogen geen textiel meer inzamelen in de gemeente Laarbeek. Het college van burgemeester en wethouders heeft besloten dat vanaf 1 januari 2020 zelf te gaan doen.

Vanaf volgend jaar verstrekt de Brabantse gemeente geen vergunningen meer voor de kledinginzameling, aldus een onlangs genomen collegebesluit. Gebruikt textiel brengt relatief veel op en de gemeente kan die inkomsten goed gebruiken. Het zou naar verluidt gaan om zo’n 30.000 euro per jaar.

Ozb omhoog

In juni werd duidelijk dat Laarbeek het jaar 2018 afsloot met een negatief saldo: - 1,3 miljoen euro. Om nieuwe tekorten te voorkomen werd onlangs onder meer al besloten de onroerendezaakbelasting in 2020 met 20 procent te verhogen. Door de textielinzameling zelf te gaan uitvoeren en de inkomsten daaruit op te strijken, hoeft de lokale belasting iets minder omhoog.

Vergunning

Jaarlijks werd aan 3 à 4 instellingen een vergunning verleend voor het inzamelen van gedragen kleding. Het verlenen van een vergunning verloopt via een roulatiesysteem, waarbij iedere positief beoordeelde instelling eenmaal in de 4 à 5 jaar aan de beurt komt. Telkens werden aan het einde van het jaar de vergunningen voor het jaar daarop verleend.

Wordt de Omgevingswet het volgende financiële drama voor gemeenten? Harde garanties om dat te voorkomen lijken niet aanwezig, reden tot zorg des te meer.

De decentralisaties in het sociaal domein blijven als een donkere wolk hangen boven gemeenten. In het hele land wordt geworsteld met tekorten. Het kabinet zegde na lang wikken en wegen een miljard euro extra toe. Maar zelfs dat blijkt niet genoeg om problemen met de begrotingen te voorkomen. Het ministerie van Binnenlandse Zaken bedacht daarom een listige boekhoudtruc.

Het echte probleem, dat weet iedereen nu wel, is dat het Rijk de jeugdhulp en Wmo over de schutting heeft gegooid zonder voldoende middelen. ‘Kabinet en parlement lijken deze forse en complexe taken bij gemeenten neer te leggen zonder verantwoordelijkheid voor de uitvoeringsvraagstukken te nemen,’ stelde de VNG. De spreekbuis die zelf de gewraakte afspraken maakte over het geld, maar dat terzijde.

Terwijl de kater hiervan nog in alle hevigheid bonkt, komt een nieuwe decentralisatie in snel tempo dichterbij. Over een klein anderhalf jaar, op 1 januari 2021, treedt de Omgevingswet in werking. Een monsteroperatie die het omgevingsrecht bundelt uit veertig bestaande wetten en honderden onderliggende besluiten en regelingen. Met de belofte van vereenvoudiging en – opnieuw dus – meer lokale beleidsvrijheid, even afgezien van de koekoekseieren.