Poliflw

Gesproken tekst geldt

Mevrouw de voorzitter,

In een wat beknopte beschouwing kunnen we vandaag reageren op de Kadernota 2020 en dat lijkt op het eerste oog ook wel passend. Er staan immers geen nieuwe voorstellen in, dus waarom heel lang praten. Bij de Begroting 2019 is middels verschillende voorstellen het college uitvoeringsprogramma verwerkt en op dit moment zijn er wellicht wel wensen, maar geen financiële mogelijkheden. Het college heeft gekozen voor een terughoudende opstelling en daar valt wel wat voor te zeggen.

Tegelijkertijd wordt de hete aardappel wel een beetje doorgeschoven, voorzitter. Want het centrale uitgangspunt, namelijk dat alles in Lingewaard wel zo ongeveer zijn gangetje gaat en dat we derhalve ook eigenlijk weinig forse investeringen hoeven te doen, is wel betwistbaar. Er komen een aantal hele grote uitdagingen op ons af. En op basis van de hier vandaag te bespreken stukken moeten we toch eigenlijk vaststellen dat we daar onvoldoende klaar voor zijn.

Ik wil vanavond vier van die uitdagingen met u bespreken.

De invoering van de omgevingswet. Het begint wat voorspelbaar te worden daarop terug te komen, voorzitter, maar ik begin me hoe langer hoe meer zorgen te maken. Want we maakten bij de Begroting 2019 opnieuw fors meer geld vrij voor de komende jaren, maar we houden dat vrijgemaakte geld tot nu toe ook steeds weer over. Dat lijkt me de bedoeling niet, helemaal niet als je ziet hoe we ervoor staan. De vraag of we nu technisch op streek zijn lijkt te moeilijk om te beantwoorden, maar de praktijk leert ondertussen toch dat we in onze planologische processen verre van omgevingswetbestendig zijn. Denk aan de discussie van deze weken over het perceel aan de Flierenhofstraat (houding ja, mits, iemand?), maar denk ook aan het gedoe en gedraai rond het Veegplan bedrijventerreinen. Voorzitter, bij de behandeling van de Begroting 2019 vroeg ik de toezegging dat een startnota het eerste kwartaal van 2019 aan ons als Raad zou zijn aangeboden. Die toezegging werd – min of meer – gedaan, maar we zijn inmiddels maanden verder en nog lang niet zo ver. Voorzitter, deelt het college de zorgen of blijven we vluchten in vaagheden en hopen dat het wel goed komt? De demografische revolutie in onze gemeente. Voorzitter, ook op dit punt weten we dat de veranderingen in onze bevolkingssamenstelling enorme gevolgen zullen hebben voor onze gemeente. En ja, het is dan goed dat we daar steeds over nadenken. Maar de gedachte dat een oplossing gevonden kan worden in enige gebiedspromotie toverde een verbaasde glimlach op mijn gezicht. Het deed me even veronderstellen dat de medewerkers van de Speld de betreffende beleidsnota hadden geschreven. Een vraag, voorzitter: als al die mensen massaal overtuigd zijn door onze gebiedspromotie en hier willen gaan wonen: waar vinden ze dan een huis? De wachttijd voor een huurwoning is nog altijd niet te overzien, een koopwoning onder de drie ton is in onze gemeente niet te krijgen en de doorstroming (het speerpunt van ons woonbeleid 2015-2020) wil maar niet echt op gang komen. Welke echte oplossingen zijn er dan voor handen? Hoe snel verwachten we resultaat van het versnellen van projecten, waar we toch jaarlijks bijna tachtigduizend euro voor hebben vrijgemaakt? En wat doet de gemeente zelf precies? Is er al een actualisatie van ons mijns inziens te passieve grondbeleid te verwachten bijvoorbeeld? Dan de uitdagingen rondom klimaat en energie. Er worden inmiddels indrukwekkende stapels papier geproduceerd, maar tot dit moment zal dat vooral co2 kosten, voorzitter. De vraag hoe het gaat met onze doelen is helaas niet te beantwoorden dit jaar, want gegevens over onder andere energieverbruik ontbreken. Mogen we, als we in de nabije toekomst aan de slag gaan met nieuw beleid op dit gebied, wel verwachten dat we weten wat het oude heeft opgeleverd? De kernvraag ondertussen, hoe we alles gaan realiseren en hoe we ervoor zorgen dat die mythische energietransitie ook voor iedereen betaalbaar zal zijn, vinden we in de kadernota helaas alleen terug in de niet financieel vertaalde voorstellen. Teleurstellend toch, dat we dat amendement van PvdA, GL en D66 van vorig jaar niet aangenomen hebben om het fonds te vullen toen we geld hadden. Besturen, dat was toch vooruit zien? Dan ten slotte, het sociaal domein. Dat is het zorgenkindje van tal van gemeenten, vooral ook omdat de Rijksoverheid ondanks een overschot waarvan zelfs het IMF inmiddels van mening is dat het te groot is hardnekkig in een soort bezuinigingsmodes blijft steken. Er worden bij Gods gratie een paar grijpstuivers aan de gemeenten gestuurd, maar die zijn onvoldoende en zullen (deze gemeente is geen uitzondering) verdwijnen in de zwarte gaten van de tekorten op de verschillende gemeentelijke begrotingen. In deze gemeente valt het overigens, in vergelijkend perspectief, nog wel mee. Maar de wat zelfgenoegzame formulering uit de Kadernota 2018, dat we de resultaten van de transformatie nu zouden moeten vasthouden, die kunnen we gelukkig inmiddels afdoen als een vergissing. We zijn er immers nog lang niet, voorzitter. Niet waar het gaat om meten en weten, niet waar het gaat om inhoud en samenwerking, niet waar het gaat om betaalbaarheid. We gaan ervan uit dat tekorten niet verder oplopen en nemen een verder niet uitgewerkte structurele bezuiniging van 1 miljoen euro op het sociaal domein op. Voor de zekerheid vullen we ondertussen het fonds sociaal domein met 3 miljoen euro, voor als die veronderstelling niet juist blijkt of de bezuinigingen niet haalbaar. Ik durf de voorspelling wel aan, voorzitter, we dat fonds nog hard nodig zullen hebben als we op dezelfde voet verder gaan.

Daarom doet de PvdA een voorstel om bij de begroting 2020 een fonds in te stellen van 1 miljoen euro om die transformatie nu eens eindelijk handen en voeten te gaan geven. Concreet aan de slag met de gemeente van morgen en overmorgen. Zodat al onze inwoners zeker kunnen zijn van zorg en ondersteuning wanneer ze die nodig hebben en we dat op de langere termijn ook betaalbaar houden.

Voorzitter, de profeet Jesaja heeft ooit de gedachte geformuleerd dat hij die gelooft niet hoeft te haasten. (voor de kenners: Jesaja 28:16) Het lijkt een passend motto voor deze kadernota. Het college lijkt een rotsvast vertrouwen te hebben in de toekomst, maar dat vertrouwen berust naar mijn overtuiging niet op voldoende fundament. Laten we dus niet vergeten wat aan die profetische gedachte vooraf ging: het leggen van ‘een steen ten grondslag, een beproefde steen, een kostbare hoeksteen’. Het is aan ons, voorzitter, de komende tijd juist dat te doen. Zodat de gemeente een fundament kan zijn onder de lokale gemeenschap en we ook overtuigd optimistisch kunnen beginnen aan het aanpakken van de uitdagingen van vandaag en morgen.

Dank u wel.

Het bericht Algemene Beschouwing Kadernota 2020 verscheen eerst op PvdA Lingewaard.

Jeugdzorg: goed debat, goede uitkomst Sinds 2015 zijn gemeenten verantwoordelijk voor hulp en ondersteuning aan kinderen en jongeren. Inmiddels blijkt dat veel meer te kosten dan gedacht. Gemeenten luidden de noodklok en wij vonden dat ook de Raad van Lingewaard van zich moest laten horen. Daarom stuurde de Gemeenteraad afgelopen donderdag op ons initiatief een brief aan de regering. Boodschap: er is meer geld nodig voor de jeugdzorg, ook in Lingewaard. Het versturen van deze brief was echter niet het belangrijkste resultaat van het debat over jeugdzorg dat we afgelopen donderdag aanvroegen. Zoals we eerder al lieten weten stelde het college een zogenoemde taskforce in om te gaan zoeken naar bezuinigingen. En niet alleen op de zorg en ondersteuning aan kinderen en jongeren, maar ook op de WMO en de Participatiewet. De taskforce moest ‘domeinbreed’ op zoek gaan naar mogelijkheden kostenstijgingen ‘om te buigen’ en kreeg daartoe ‘doorzettingsmacht’, zo viel te lezen in het beleidsproza van de collegestukken. In normaal Nederlands wil dat zeggen dat een groep mensen zou gaan kijken hoe het goedkoper zou kunnen om vervolgens maatregelen door te voeren. En juist die benadering zou de onze niet zijn. Als je immers naar het sociaal domein, waar het gaat om zorg en ondersteuning, werk en inkomen, om huisvesting en onderwijs, gaat kijken door een financiële bril zie je alleen nog plussen en minnen. Euro’s in plaats van mensen. En dat is nooit verstandig. Bovendien weten we nog heel veel niet. Waar gaat het geld nu eigenlijk naar toe? Die vraag heeft tot op heden nog niemand echt goed kunnen beantwoorden. Daarom kwamen wij met een tegenvoorstel. Ga nu eerst eens met een open blik analyseren wat er precies gebeurt. Waar gaat het geld naartoe, wat krijgen we daarvoor terug, hoe denken mensen erover en waar kan het beter, sneller, slimmer. Vervolgens ga je verder kijken, samen. En maak je afwegingen daar waar ze horen: in de Gemeenteraad. Niet in een taskforce met doorzettingsmacht. Want al klinkt dat nog zo interessant, democratisch is het niet. Dit tegenvoorstel werd gegoten in de vorm van een motie. In het debat van donderdag bleek uiteindelijk dat de meningen relatief dicht bij elkaar lagen. Eenieder onderstreepte het belang van goede zorg en ondersteuning voor wie dat nodig heeft. Eenieder onderkende dat we goed moeten weten wat we doen en waarom dat nodig is voordat we de rekenmachine erbij pakken om te zien waar we kunnen besparen. En ook wij snappen dat er soms momenten zijn dat je constateert dat iets beter kan, en dat je dan niet moet wachten tot een onderzoek is afgerond maar direct actie moet ondernemen. Het werd een scherp, maar constructief debat dat uitmondde in een Raad die zich niet alleen unaniem achter onze conceptbrief schaarde, maar eveneens eensgezind de door ons naar voren gebrachte motie aannam. Opnieuw een teken dat constructieve oppositie gericht op de inhoud echt resultaat oplevert. Lees het volledige bericht inclusief links naar de motie en brief aan de regering op https://lingewaard.pvda.nl/nieuws/jeugdzorg-goed-debat-goede-uitkomst/

Sinds 2015 zijn gemeenten verantwoordelijk voor hulp en ondersteuning aan kinderen en jongeren. Inmiddels blijkt dat veel meer te kosten dan gedacht. Gemeenten luidden de noodklok en wij vonden dat ook de Raad van Lingewaard van zich moest laten horen. Daarom stuurde de Gemeenteraad afgelopen donderdag op ons initiatief een brief aan de regering. Boodschap: er is meer geld nodig voor de jeugdzorg, ook in Lingewaard.

Het versturen van deze brief was echter niet het belangrijkste resultaat van het debat over jeugdzorg dat we afgelopen donderdag aanvroegen. Zoals we eerder al lieten weten stelde het college een zogenoemde taskforce in om te gaan zoeken naar bezuinigingen. En niet alleen op de zorg en ondersteuning aan kinderen en jongeren, maar ook op de WMO en de Participatiewet. De taskforce moest ‘domeinbreed’ op zoek gaan naar mogelijkheden kostenstijgingen ‘om te buigen’ en kreeg daartoe ‘doorzettingsmacht’, zo viel te lezen in het beleidsproza van de collegestukken.

In normaal Nederlands wil dat zeggen dat een groep mensen zou gaan kijken hoe het goedkoper zou kunnen om vervolgens maatregelen door te voeren. En juist die benadering zou de onze niet zijn. Als je immers naar het sociaal domein, waar het gaat om zorg en ondersteuning, werk en inkomen, om huisvesting en onderwijs, gaat kijken door een financiële bril zie je alleen nog plussen en minnen. Euro’s in plaats van mensen. En dat is nooit verstandig. Bovendien weten we nog heel veel niet. Waar gaat het geld nu eigenlijk naar toe? Die vraag heeft tot op heden nog niemand echt goed kunnen beantwoorden.

Daarom kwamen wij met een tegenvoorstel. Ga nu eerst eens met een open blik analyseren wat er precies gebeurt. Waar gaat het geld naartoe, wat krijgen we daarvoor terug, hoe denken mensen erover en waar kan het beter, sneller, slimmer. Vervolgens ga je verder kijken, samen. En maak je afwegingen daar waar ze horen: in de Gemeenteraad. Niet in een taskforce met doorzettingsmacht. Want al klinkt dat nog zo interessant, democratisch is het niet.

Dit tegenvoorstel werd gegoten in de vorm van een motie. In het debat van donderdag bleek uiteindelijk dat de meningen relatief dicht bij elkaar lagen. Eenieder onderstreepte het belang van goede zorg en ondersteuning voor wie dat nodig heeft. Eenieder onderkende dat we goed moeten weten wat we doen en waarom dat nodig is voordat we de rekenmachine erbij pakken om te zien waar we kunnen besparen. En ook wij snappen dat er soms momenten zijn dat je constateert dat iets beter kan, en dat je dan niet moet wachten tot een onderzoek is afgerond maar direct actie moet ondernemen.

Het werd een scherp, maar constructief debat dat uitmondde in een Raad die zich niet alleen unaniem achter onze conceptbrief schaarde, maar eveneens eensgezind de door ons naar voren gebrachte motie aannam. Opnieuw een teken dat constructieve oppositie gericht op de inhoud echt resultaat oplevert.

Het bericht Jeugdzorg: goed debat, goede uitkomst verscheen eerst op PvdA Lingewaard.

Er is veel te doen over de jeugdzorg in Nederland. Sinds 2015 zijn gemeenten verantwoordelijk voor zorg en ondersteuning voor kinderen en jongeren. Al sinds het begin is er veel onrust, omdat er te weinig geld zou zijn. Inmiddels is dat wel duidelijk, alle gemeenten komen geld tekort, ook Lingewaard. Via een informatienota meldde het college onlangs dat de laatste schatting – een tekort van anderhalf miljoen in 2018 – nog te voorzichtig was. We komen dus veel geld tekort, en dan is het zaak in te grijpen. Alleen, waar er zowel op landelijk als elders ook op lokaal niveau veel onderzoek gedaan wordt naar de oorzaken van de grote tekorten in de jeugdzorg blijft dat in Lingewaard uit. Uit landelijk onderzoek blijkt bijvoorbeeld dat sinds de overgang van de jeugdzorg naar gemeenten er ongeveer twaalf procent meer kinderen en jongeren gebruik maken van een vorm van jeugdzorg. Dat is opvallend. In onze gemeente schiet het college echter direct in de crisismodus. Ook dat is opvallend. De afgelopen jaren werd van de daken geschreeuwd dat we er in Lingewaard financieel toch zo fantastisch voor stonden. Elke kritische opmerking onzerzijds daarover was eigenlijk onzin, volgens het college dan. De zogenoemde weerstandscapaciteit, waarmee gemeenten aangeven hoe goed ze in staat zijn om risico’s op te vangen, was bijzonder hoog. Categorie uitstekend. En dan nu is er een tegenslag en is er gelijk paniek. En handelen uit paniek, zo weet iedereen, is nooit verstandig. Want wat wil het college doen? Het gaat een werkgroep oprichten die moet kijken hoe we twintig procent van de kinderen uit instellingen voor jeugdzorg kunnen krijgen. Weer naar huis, want dat is goedkoper. Dat klinkt mooi, maar wie weet of dat eigenlijk wel kan? En of daar wel het probleem zit? Komen die kostenstijgingen eigenlijk doordat er steeds meer kinderen en jongeren uit Lingewaard geholpen moeten worden in instellingen of uit huis geplaatst moeten worden, of zijn er andere oorzaken? Niemand die die vraag kan beantwoorden, want een zo simpele vraag als waar geven we dat geld eigenlijk aan uit, die kan men niet beantwoorden. Dat lijkt vreemd, maar is eigenlijk niet eens meer echt verrassend. Uit het grote onderzoek naar de uitvoering van de WMO van vorig jaar weten we eigenlijk al dat consequente uitvoering en goede administratie geen vanzelfsprekendheid zijn in Lingewaard. Daar kwam vervolgens de uiterst vervelende brand in het gemeentehuis nog overheen. Maar het voortdurende mantra dat alles inmiddels weer op orde is ten spijt, krijgen wij nog steeds veel signalen dat veel in het sociaal domein administratief helemaal nog niet zo goed loopt. Veel van dat soort berichten gaven wij zo snel mogelijk door aan de wethouder, die daar steeds op reageerde met de mededeling dat hij er direct naar zou kijken. Vervolgens hoorden wij er in ieder geval niets meer van. Daarom nu een keer schriftelijke vragen, over het melden van zorg bij het CAK voor de betaling van eigen bijdrage die mensen verschuldigd zijn. Want als de gemeente dat niet doorgeeft, kan het zo maar zijn dat mensen achteraf met gigantische rekeningen geconfronteerd worden. Gezien dit alles zou ons advies zijn eerst te bezinnen voor te beginnen. Eerst goed kijken hoe het komt dat we geld tekort komen voordat we een werkgroep vragen te beginnen met bezuinigen. Wij zullen daarom zo snel mogelijk voorstellen doen voor een andere koers. Geen paniek, gezond verstand gebruiken, eerst goed kijken, dan handelen. Laten we hopen dat het college dat advies ter harte neemt. Want, eerlijk is eerlijk, ook dat valt in onze gemeente niet mee. Voor de tweede keer in een paar jaar zegde bijvoorbeeld de adviesraad WMO/Jeugd onlangs het vertrouwen in het college op. We stelden er al vragen over en vroegen naar aanleiding van de antwoorden een debat aan. Pas heel kort voor dat debat liet de wethouder weten dat er goede afspraken komen over de rol van de adviesraad, op basis waarvan deze ook rechtstreeks kan gaan adviseren aan de Gemeenteraad. Dat is precies wat de PvdA wil, want we hebben alle advies hard nodig. De gemeente Lingewaard komt, net als vrijwel alle gemeenten in Nederland, geld tekort voor de jeugdzorg. In de Tweede Kamer gaan inmiddels veel stemmen op om extra geld beschikbaar te maken. Dat is hard nodig en daarom willen we dat ook Lingewaard de regering met klem laat weten dat er meer geld nodig is. Maar dat neemt niet weg dat we ook zelf veel beter moeten weten waaraan we precies wat uitgeven. Want voordat er gesproken kan worden over bezuinigingen moeten we eerst wel weten waarop precies. En wat de gevolgen zijn. Want voor de PvdA stond en staat voorop dat ieder kind, iedere jongere en ieder gezin zeker moet kunnen zijn van hulp en ondersteuning wanneer die nodig is. Lees ons volledige bericht inclusief verwijzingen naar de raadsvragen en informatienota op https://lingewaard.pvda.nl/nieuws/jeugdzorg/

Er is veel te doen over de jeugdzorg in Nederland. Sinds 2015 zijn gemeenten verantwoordelijk voor zorg en ondersteuning voor kinderen en jongeren. Al sinds het begin is er veel onrust, omdat er te weinig geld zou zijn. Inmiddels is dat wel duidelijk, alle gemeenten komen geld tekort, ook Lingewaard. Via een informatienota meldde het college onlangs dat de laatste schatting – een tekort van anderhalf miljoen in 2018 – nog te voorzichtig was.

We komen dus veel geld tekort, en dan is het zaak in te grijpen. Alleen, waar er zowel op landelijk als elders ook op lokaal niveau veel onderzoek gedaan wordt naar de oorzaken van de grote tekorten in de jeugdzorg blijft dat in Lingewaard uit. Uit landelijk onderzoek blijkt bijvoorbeeld dat sinds de overgang van de jeugdzorg naar gemeenten er ongeveer twaalf procent meer kinderen en jongeren gebruik maken van een vorm van jeugdzorg. Dat is opvallend.

In onze gemeente schiet het college echter direct in de crisismodus. Ook dat is opvallend. De afgelopen jaren werd van de daken geschreeuwd dat we er in Lingewaard financieel toch zo fantastisch voor stonden. Elke kritische opmerking onzerzijds daarover was eigenlijk onzin, volgens het college dan. De zogenoemde weerstandscapaciteit, waarmee gemeenten aangeven hoe goed ze in staat zijn om risico’s op te vangen, was bijzonder hoog. Categorie uitstekend. En dan nu is er een tegenslag en is er gelijk paniek.

En handelen uit paniek, zo weet iedereen, is nooit verstandig. Want wat wil het college doen? Het gaat een werkgroep oprichten die moet kijken hoe we twintig procent van de kinderen uit instellingen voor jeugdzorg kunnen krijgen. Weer naar huis, want dat is goedkoper. Dat klinkt mooi, maar wie weet of dat eigenlijk wel kan? En of daar wel het probleem zit? Komen die kostenstijgingen eigenlijk doordat er steeds meer kinderen en jongeren uit Lingewaard geholpen moeten worden in instellingen of uit huis geplaatst moeten worden, of zijn er andere oorzaken? Niemand die die vraag kan beantwoorden, want een zo simpele vraag als waar geven we dat geld eigenlijk aan uit, die kan men niet beantwoorden.

Dat lijkt vreemd, maar is eigenlijk niet eens meer echt verrassend. Uit het grote onderzoek naar de uitvoering van de WMO van vorig jaar weten we eigenlijk al dat consequente uitvoering en goede administratie geen vanzelfsprekendheid zijn in Lingewaard. Daar kwam vervolgens de uiterst vervelende brand in het gemeentehuis nog overheen. Maar het voortdurende mantra dat alles inmiddels weer op orde is ten spijt, krijgen wij nog steeds veel signalen dat veel in het sociaal domein administratief helemaal nog niet zo goed loopt. Veel van dat soort berichten gaven wij zo snel mogelijk door aan de wethouder, die daar steeds op reageerde met de mededeling dat hij er direct naar zou kijken. Vervolgens hoorden wij er in ieder geval niets meer van. Daarom nu een keer schriftelijke vragen, over het melden van zorg bij het CAK voor de betaling van eigen bijdrage die mensen verschuldigd zijn. Want als de gemeente dat niet doorgeeft, kan het zo maar zijn dat mensen achteraf met gigantische rekeningen geconfronteerd worden.

Gezien dit alles zou ons advies zijn eerst te bezinnen voor te beginnen. Eerst goed kijken hoe het komt dat we geld tekort komen voordat we een werkgroep vragen te beginnen met bezuinigen. Wij zullen daarom zo snel mogelijk voorstellen doen voor een andere koers. Geen paniek, gezond verstand gebruiken, eerst goed kijken, dan handelen.

Laten we hopen dat het college dat advies ter harte neemt. Want, eerlijk is eerlijk, ook dat valt in onze gemeente niet mee. Voor de tweede keer in een paar jaar zegde bijvoorbeeld de adviesraad WMO/Jeugd onlangs het vertrouwen in het college op. We stelden er al vragen over en vroegen naar aanleiding van de antwoorden een debat aan. Pas heel kort voor dat debat liet de wethouder weten dat er goede afspraken komen over de rol van de adviesraad, op basis waarvan deze ook rechtstreeks kan gaan adviseren aan de Gemeenteraad. Dat is precies wat de PvdA wil, want we hebben alle advies hard nodig.

De gemeente Lingewaard komt, net als vrijwel alle gemeenten in Nederland, geld tekort voor de jeugdzorg. In de Tweede Kamer gaan inmiddels veel stemmen op om extra geld beschikbaar te maken. Dat is hard nodig en daarom willen we dat ook Lingewaard de regering met klem laat weten dat er meer geld nodig is. Maar dat neemt niet weg dat we ook zelf veel beter moeten weten waaraan we precies wat uitgeven. Want voordat er gesproken kan worden over bezuinigingen moeten we eerst wel weten waarop precies. En wat de gevolgen zijn. Want voor de PvdA stond en staat voorop dat ieder kind, iedere jongere en ieder gezin zeker moet kunnen zijn van hulp en ondersteuning wanneer die nodig is.

Het bericht Jeugdzorg verscheen eerst op PvdA Lingewaard.

PvdA wil opheldering over opzeggen vertrouwen Adviesraad WMO/Jeugd Op donderdag 28 februari kreeg de Raad bij de ingekomen stukken van die week een afschrift van een brief die de Adviesraad WMO – Jeugd op 20 februari aan het college zond. In die brief zegt deze door het college zelf ingestelde, wettelijk verplichte adviesraad het vertrouwen op in de wethouder sociaal domein en het college als geheel en worden de gesprekken tussen wethouder en adviesraad tot nader orde opgeschort. In de brief staat te lezen dat de adviesraad ‘twee jaar van gedoe, toezeggingen, verwachtingen wekken, afspraken eenzijdig en zonder overleg herroepen, het niet langer met het dagelijks bestuur van de adviesraad WMO – Jeugd overleggen over belangrijke toekomstgerichte zaken’ een ‘flinke deuk [geslagen] hebben in het vertrouwen van de adviesraad WMO – Jeugd in zowel de wethouder met het sociaal domein in zijn portefeuille als in het college van B&W’. De stemming wordt vervolgens kort samengevat als: ‘we zijn het beu’. Namens de PvdA-fractie vroeg Maarten van den Bos in de Raad van 28 februari direct om een reactie van de verantwoordelijk wethouder. ‘Waar ik vervolgens dacht dat de wethouder wel net zo geschrokken zou zijn als wij, je zegt immers niet zo maar het vertrouwen in iemand op, reageerde die nogal laconiek. Over de belangrijkste punten van de brief wilde hij vervolgens inhoudelijk eigenlijk niets zeggen, het ging nog op route naar de Raad’. Wij vinden een dergelijke reactie volstrekt onvoldoende. Een belangrijk adviesorgaan van actieve en betrokken inwoners – wettelijk verplicht bovendien – zegt het vertrouwen in het college op. Naar het zich laat aanzien ook op goede gronden bovendien, zo concluderen wij na lezing van de brief*. Daarom stellen wij direct een aantal schriftelijke vragen aan het college en zullen wij – wanneer de antwoorden daar aanleiding toe geven – in de Raad van donderdag 4 april op de kwestie terugkomen. Met meer vragen wanneer nodig en met toekomstgerichte voorstellen als daarvoor een meerderheid te vinden is. Want iedereen in Lingewaard moet zeker kunnen zijn van inspraak en zeggenschap als het gaat over zorg en ondersteuning. - De brief van de Adviesraad WMO - Jeugd: https://lingewaard.pvda.nl/wp-content/uploads/sites/151/2019/03/Brief-van-adviesraad-WMO-Jeugd-onvoldoende-vertrouwen-in-wethouder-en-BW-geanonimiseerd.pdf - Onze schriftelijke vragen kan je hier vinden: https://lingewaard.pvda.nl/wp-content/uploads/sites/151/2019/03/PvdA_SchriftelijkeVragen_WMOAdvies.pdf

Op donderdag 28 februari kreeg de Raad bij de ingekomen stukken van die week een afschrift van een brief die de Adviesraad WMO – Jeugd op 20 februari aan het college zond. In die brief zegt deze door het college zelf ingestelde, wettelijk verplichte adviesraad het vertrouwen op in de wethouder sociaal domein en het college als geheel en worden de gesprekken tussen wethouder en adviesraad tot nader orde opgeschort.

In de brief staat te lezen dat de adviesraad ‘twee jaar van gedoe, toezeggingen, verwachtingen wekken, afspraken eenzijdig en zonder overleg herroepen, het niet langer met het dagelijks bestuur van de adviesraad WMO – Jeugd overleggen over belangrijke toekomstgerichte zaken’ een ‘flinke deuk [geslagen] hebben in het vertrouwen van de adviesraad WMO – Jeugd in zowel de wethouder met het sociaal domein in zijn portefeuille als in het college van B&W’. De stemming wordt vervolgens kort samengevat als: ‘we zijn het beu’.

Namens de PvdA-fractie vroeg Maarten van den Bos in de Raad van 28 februari direct om een reactie van de verantwoordelijk wethouder. ‘Waar ik vervolgens dacht dat de wethouder wel net zo geschrokken zou zijn als wij, je zegt immers niet zo maar het vertrouwen in iemand op, reageerde die nogal laconiek. Over de belangrijkste punten van de brief wilde hij vervolgens inhoudelijk eigenlijk niets zeggen, het ging nog op route naar de Raad’.

Wij vinden een dergelijke reactie volstrekt onvoldoende. Een belangrijk adviesorgaan van actieve en betrokken inwoners – wettelijk verplicht bovendien – zegt het vertrouwen in het college op. Naar het zich laat aanzien ook op goede gronden bovendien, zo concluderen wij na lezing van de brief. Daarom stellen wij direct een aantal schriftelijke vragen aan het college en zullen wij – wanneer de antwoorden daar aanleiding toe geven – in de Raad van donderdag 4 april op de kwestie terugkomen. Met meer vragen wanneer nodig en met toekomstgerichte voorstellen als daarvoor een meerderheid te vinden is. Want iedereen in Lingewaard moet zeker kunnen zijn van inspraak en zeggenschap als het gaat over zorg en ondersteuning.

Het bericht PvdA wil opheldering over opzeggen vertrouwen Adviesraad WMO/Jeugd verscheen eerst op PvdA Lingewaard.