Poliflw

Voordat ik iets over de maandag kon schrijven, eerst maar eens uitgewaaid in mijn volkstuin. Ik vond het een hectische en spannende dag.

Om 9 uur begon het eerste overleg over de moties en amendementen die het voorstel over de renovatie moesten verbeteren. Daarna nagedacht over wat ik er namens de ChristenUnie over wilde zeggen, welke punten benadrukt moesten worden enz.

’s Middags het bericht dat Rob Scholte in het gelijk was gesteld. Wat mij betreft een enorme positieve boost voor het RS-museum. Nu maar hopen dat het college snel tot overeenstemming wil komen met Rob Scholte. We moeten toch niet een zoveelste “watertoren-affaire” willen? Ik vind het museum een aanwinst voor Den Helder. Als het in eigendom is van RS kan er eindelijk begonnen worden met het wegwerken van het achterstallig onderhoud en het verwijderen van het asbest. Het pand staat nu in elk geval niet meer in de verkoop bij Redres.

Vooraf gaande aan de raadsvergadering was er eerst agenda overleg. Namens de ChristenUnie heb ik de PvdA opgeroepen om de motie over oud Den Helder te wijzigen, heeft men er voor gekozen de motie in stand te houden, ook vanwege de vele mede-indieners. Ik kon me er niet in vinden dat de problematiek in oud Den Helder wordt opgehangen aan de komst van jonge asielzoekers. De problematiek is er nu en de jonge asielzoekers niet.

Er werd vooraf gaande aan de raadsvergadering een petitie aangeboden voor een schone, heldere stad. Er werden een aantal vragen gesteld. Antwoord op de vraag om de grijze containers vaker te legen is er niet gekomen. Er was vooral een opsomming van de besluitvorming van de afgelopen tijd.

Daarna de raadsvergadering, die eigenlijk maar over één ding ging,  nl. de besluitvorming rondom renovatie van het stadhuis. Zoals te verwachten was het een beladen avond met veel heftige opmerkingen, zowel van de insprekers als van de tegenstanders van de renovatie. Er lijkt mij sprake van een stevige rolsverwarring. OR die invloed wil op de politieke onderdelen van de besluitvorming zoals eventuele sloop; ondernemers die brieven sturen aan slechts een paar politieke partijen; detailhandelaren die menen dat de komst van een stadhuis het broodnodige “traffic” zal genereren. Waar het om gaat is enerzijds nu een definitief besluit over adequate huisvesting van de ambtenaren, anderzijds op een sobere, doelmatige en duurzame wijze. Met dit besluit kan de aanbesteding verder uitgewerkt worden. Het college heeft daarin gewoon de eindverantwoordelijkheid ook al hebben een aantal wethouders een bezorgde memo aan de raad gestuurd.

We zijn als ChristenUnie blij dat er nu eindelijk een besluit is genomen en dat men voortvarend aan de slag gaat met de verdere ontwikkelingen. Toch is het geen onverdeelde vreugde, immers daarvoor zijn de tegenstellingen binnen de raad te groot en de verharding navenant. Bovendien kan ik er pas gerust op zijn als het traject in gang is gezet. Er is al zoveel weerstand geweest dat ik bezorgd ben wat er nu nog kan gebeuren.

Uiteindelijk werd de motie van de PvdA ook nog ingediend. Alleen Groenlinks, VVD en wij waren tegen deze motie vanwege de vreemde koppeling en de daarmee samenhangende stigmatisering. De wethouder probeerde de motie nog anders te interpreteren, maar als tegenstanders hadden we toch wel invloed. Na schorsing heeft men de motie ingetrokken. Toen sprak de burgemeester en die gaf het college een veeg uit de pan omdat tijdens een bewoners bijeenkomst de GGZ-problematiek, die er op veel plaatsen is, tegelijkertijd met de evt. komst van jonge asielzoekers werd besproken waardoor een ongewenste koppeling ontstond. Dat had nooit mogen gebeuren, aldus de burgemeester. Wat er wel zou moeten gebeuren is een breed onderzoek binnen de stad binnen de Linie naar de huidige overlastproblematiek. Die wordt gedomineerd door verwarde personen en mensen met ernstige psychiatrische problematiek, arbeidsmigranten die te dicht op elkaar zitten, zwak sociale personen die eigenlijk niet in staat zijn om goed voor zichzelf en hun leefomgeving te zorgen enz. Er zou onderzocht moeten worden op welke wijze deze problematiek beter over de gemeente verdeeld kan worden, nu worden de wijken binnen de Linie onevenredig zwaar belast. Er is gelukkig veel tolerantie, maar alles heeft zijn grenzen.

Deze maandag was een enorm lange, warme dag. De natuur leek in de war maar ik geloof in Gods plan met deze wereld en heb er ondanks alle hectiek van genoten.

Tjitske Biersteker

Vorige week schreef ik dat ik af wilde van de lange weekverslagen en voorlopig meer per project verslag doen. Na deze vergaderdag weet ik niet zeker of dat verschil maakt. ’s Morgens om 9 uur was er het reguliere oppositieoverleg, ’s middags de commissie Renovatie stadhuis, het Presidium en ’s avonds de raadsvergadering. Probeer het dan maar eens kort te houden in een verslag.

We hebben ’s morgens de raadsvergadering en onze inbreng daarin besproken, maar ook de begroting was onderdeel van onze bespreking. We hebben moties en amendementen voorbereid.

De commissie renovatie stadhuis begeleidt het proces rondom de besluitvorming over renovatie van het stadhuis. Nu het bijna zover is dat de gemeenteraad het krediet moet vaststellen waarmee de renovatie een feit is wilde de commissie met de raadsleden en andere belangstellenden de informatie delen. De opkomst was uiterst mager. Er is veel vooringenomenheid en dus geen behoefte aan verdere informatie.

In het presidium bespraken we de technische gang van zaken rondom de raadsvergadering en de stand van zaken rondom het Noordwestziekenhuis. Hoewel nu even de druk van de ketel is, moeten we als raad en college wel alert blijven.

In de raadsvergadering werd het bestemmingsplan voor het postkantoor bespreken. Tijdens een eerdere commissievergadering heeft de wethouder toezeggingen gedaan die niet in het besluit zijn terug te vinden. Omdat we het als oppositie belangrijk vinden dat het besluit volledig is, is er een amendement ingediend. Tot onze tevredenheid heeft dat amendement het gehaald. Het betekent wel dat het vestigen van appartementen bijzonder moeilijk wordt nu het uiterlijk en karakter van het gebouw niet gewijzigd mag worden. Als het pand dan ook nog op de gemeentelijke monumentenlijst komt dan zijn we helemaal tevreden.

Ook het bestemmingsplan Julianadorp gaf nog aanleiding tot discussie. Het amendement dat de mogelijkheid van een sporthal mogelijk moest maken, haalde het niet.

In de 1e tussenrapportage werden bedragen voor gespecialiseerde jeugdzorg verlaagd. Dat was voor Groenlinks reden om een amendement in te dienen om dit te voorkomen. Technisch gezien leek dit niet te kunnen, maar namens de ChristenUnie vond ik die zorg ook terecht en de sturingsmogelijkheden van de Turap marginaal. We moeten het er nog maar eens over hebben, bijv. in de auditcommissie.

Zo, dit is dan dag één van de nieuwe (vergader)week. Gelukkig heb ik een heel mooi weekend achter de rug, waardoor ik wel wat energie heb. Zaterdag zijn we met een deel van 2 kerkelijke gemeenten op ’t Kuitje rond gaan struinen onder begeleiding van vrijwilligers. Dan zie je weer eens wat een bijzondere natuur we in Den Helder en omgeving hebben. Op zulke ervaringen kun je wel even teren.

Via facebook had ik het onderwerp dat in de laatste raadsvergadering de meeste discussie opleverde al uitgelicht. Het was verder een tamelijk chaotische vergadering. De  motie over het puls-vissen werd door het college over genomen. Dan wordt de discussie gesloten, zonder dat andersdenkenden de kans krijgen er iets van te zeggen. Even later zei de burgemeester dat hij begrepen had dat Groenlinks er iets over wilde zeggen en hij zou daar later de gelegenheid voor geven. Dat is een agendawijziging en moet aan de raad voor gelegd worden, wat niet gebeurde.

Ook de discussie over de coffeeshops verliep rommelig. De wethouder leek niet te willen snappen wat de raad wilde, nl. zonder onomkeerbare besluiten nog eens over de coffeeshops spreken in een commissievergadering. Even later kondigde het college een schorsing aan, hetgeen niet zonder meer kan omdat zij niet deelnemen aan het debat. Ook dat moest aan de raad voorgelegd worden.

In het vooroverleg was gevraagd of ondernemers in mochten spreken. Dat werd geweigerd op grond van het feit dat de motie “vreemd aan de orde van de dag was”. Niet iedereen zou daar kennis van genomen hebben en daarmee zou een rechtsongelijkheid gecreëerd worden. Later bleek dat het reglement van orde voor de raadsvergadering prima ruimte bood om derden te laten deelnemen aan de beraadslaging.

Verbazingwekkend vond ik later (in de media) de toezegging dat in de binnenstad geen plaats is voor  coffeeshops. Julianadorp en Willemsoord waren al eerder uitgesloten. Dat maakt de zoekrichting lastig en de risico’s voor vestiging in kwetsbare gebieden groter. Dat het met de (handel in) drugs heel fout kan gaan, bleek afgelopen week in onze straat. Het gaat dan om meer dan alleen de handel in (soft)drugs maar ook om gestolen waar. Triest allemaal.

De jaarrekening werd goed gekeurd, maar ons amendement haalde het niet. We wilden graag dat alle overschotten (voorlopig) in de algemene reserve zouden worden gestort om voldoende beleidsvrijheid te hebben tijdens de begrotingsbehandelingen. Te meer daar een deel van de overschotten  veroorzaakt worden door onderschrijdingen op het Sociaal domein. Het wordt nu gestort in de reserve Strategische visie.

Dinsdagavond een heel interessante avond over “ondermijning”. Ik wist niet wat die term inhield, maar het ging over de vermenging van de “onderwereld” met de “bovenwereld”. Vooral het verhaal van de lector aan de Politieacademie was interessant en een “eye-opener”. Volgens mij moeten we snel een meldpunt inrichten.

Volgens de Commissaris van de Koning zouden burgemeesters een speciale rol moeten hebben bij de screening van toekomstige raadsleden vooral van lokale partijen, er van uitgaande dat landelijke partijen hun eigen screeningsinstrumenten hanteren.

De afgelopen dagen is veel te doen geweest over de gezamenlijk aankoop van een villa om de komst van zo’n 16 jonge asielzoekers tegen te houden. De burgemeester vond het een slechte zaak en in een column werd een positief pleidooi gehouden voor de jonge asielzoekers. Die column is mij uit het hart gegrepen.

Zelf heb ik ook de nodige positieve ervaringen met asielzoekers. Toch denk ik dat hier het COA veel te verwijten valt. Volgens mij is er geen enkel huis, in welke prijscategorie dan ook geschikt om zoveel personen te herbergen. Daarnaast is het samen huisvesten van 16 jongeren (pubers) van welke nationaliteit ook in een wijk die gedomineerd wordt door senioren volgens mij vragen om problemen. Het COA wilde wel in gesprek gaan, maar dan nadat de aankoop was gedaan.

Ik vind het COA een geld-verspillende organisatie, die veel goodwill t.a.v. asielzoekers verprutst. De gezinslocatie moest verlaten worden, gezinnen worden telkens versleept. Die locatie wordt  nu leeg opgeleverd voor andere doeleinden. Dat wordt dus leegstand en zou een prima locatie zijn voor de jongeren.

Dat een college meewerkt aan het verder belasten van een wijk die al veel problemen kent, vind ik net zo min een goede zaak. Wat mij betreft had de burgemeester er goed aan gedaan om het COA dringend te verzoeken de jongeren onder te brengen in de voormalige gezinslocatie. Dat was kostenbesparend geweest en de jongeren zitten dan in de buurt van school en sportmogelijkheden.

Ach en dan is daar ook weer de discussie over een referendum over het stadhuis. Het politieke geheugen is kort, zelfs bij ex-wethouders. Er is al een referendum over geweest en er ligt een besluit. Dan is een referendum niet (meer) mogelijk. Ook het openlijke verzet vanuit de ambtelijke organisatie (via Twitter) is bizar. Ambtenaren worden verondersteld om genomen besluiten loyaal te ondersteunen en uit te voeren.

En dan hebben we het maar niet over de ontwikkelingen rondom het Rob Scholtemuseum, waar het college met “gestrekt been” in gaat. Dat moet volgens mij anders kunnen.

Kortom het wordt tijd voor een beetje rust “in de tent” van de politiek. Nog 1 weekje en dan is het reces. Gelukkig hoeven we niet zolang te wachten op rust. De Zondag is daar uitstekend geschikt voor.

Tjitske Biersteker

Een drukke en spannende week ligt weer achter me. Er speelden veel zaken en de landelijke verkiezingen waren natuurlijk ook een belangrijke gebeurtenis.

Maandagmiddag samen met een aantal andere fractievoorzitters in gesprek met de burgemeester over zorgelijke omstandigheden van sommige uitgeprocedeerde asielzoekers.  In verschillende gemeenten nemen burgemeesters het op voor mensen die in zorgelijke omstandigheden verkeren. We zouden graag willen dat de Helderse burgemeester dat ook doet in voorkomende gevallen. Het gesprek heeft niet gebracht wat ik hoopte en dat vind ik jammer.

Maandagavond een bijeenkomst met ondernemers in de toeristische branche. Er komt binnenkort een nieuwe nota en daarover werd nu gesproken. Bij de plenaire terugkoppeling werd gesuggereerd dat hiermee de rol van de ondernemers was uitgespeeld. Maar als we als raad menen dat eerst de ondernemers iets moeten vinden van de nota dan spreken we dat gewoon af. Ondertussen wel een aantal opmerkingen gekregen over de kwaliteit van sommige voorzieningen en daar heb ik de betreffende wethouders vragen over gesteld.

Dinsdagmorgen een ochtend over de inkoopstrategie jeugdzorg voor 3 Noordkopgemeenten. Een hele interessante morgen. Ik heb verschillende workshops bijgewoond, die verder ook druk bezocht werden. Goede ideeën, direct contact tussen verschillende zorgaanbieders leverde afspraken op. Mooi. Het onderwerp: innovatie binnen de jeugdzorg had mijn bijzondere belangstelling. Er was sprake van een stevige organisatiestructuur, die wat mij betreft wel een stuk minder had gekund. Volgens de presentator was er sprake van zo’n 40 experimenten. Toen vroeg ze aan de volle zaal wie de organisatie kende en toen bleef het absoluut stil. Naar ik begreep was dit ook ’s middags het geval. Ik denk dat de organisatie zich nog maar eens achter het oor moet krabben of dit nu de juiste aanpak is. Het zou wat flexibeler mogen.

Dinsdagmiddag overleg met een ervaringsdeskundige op het gebied van de wachttijden binnen de participatiewet.

Dinsdagavond voedselbank vergadering. Het blijft een noodzakelijk fenomeen. Veel tijdelijke klanten hebben last van de lange beslistermijn die de gemeente neemt om eventueel bijstand toe te kennen. Mensen hebben niet voldoende reserves om 3 maanden te overbruggen.

Woensdag stond natuurlijk in het teken van de verkiezingen. Spannend! Even leek het er op dat we een 6e zetel zouden halen. Voor mij ondoorgrondelijke rekenmethodes met betrekking tot reststemmen maakten dat we hem uiteindelijk niet kregen. Ik hoop dat iemand het nog eens uit kan leggen. Wat je ook van de uitkomst vindt, het kan niet liggen aan de  opkomst. Die was ongekend hoog.

Donderdagmorgen een overleg met wethouder sociaal domein, samen met Groenlinks. Het ging over de vragen en de motie m.b.t. de wachttijden binnen de participatiewet. Ik blijf het triest vinden dat beleidsambtenaren iedere wijziging vanuit het Ministerie en/of de Nationale Ombudsman volledig missen en aangeven dat een wachttijd voor mensen ouder dan 27 jaar terecht is. Er zou sprake zijn van individuele situaties en daarom zou ik namen enz. moeten noemen. Dat vind ik lastig.

Donderdagavond bijeenkomst wijkplatform. Hier werd duidelijk dat de gemeente niets gedaan heeft met de aanbevelingen van de regiegroep over de kruising Ruyghweg. De variant die uitgevoerd wordt lijkt zeker niet de meest veilige optie voor fietsers. Daar waren vanuit de regiegroep andere voorstellen voor. Wellicht nog een zaak voor de raad om hier op te reageren. Algemene frustratie was er over de verrommeling van het straatbeeld als gevolg van de plastic zakken.

Het oppositieoverleg van vrijdagmorgen kon ik wegens andere afspraken niet mee maken. Maar zo is de week even goed aardig gevuld. ’s Middags voor de laatste keer geschaatst dit seizoen. Gezellig hoor, 3 generaties op het ijs.

Na alle drukte en spanning is het goed om nu te focussen op de ontmoeting met onze Heer en Heiland.