Poliflw

Gemeenteraad 12 juni 2019 vaststellen Verordening Ambtelijke bijstand en Fractieondersteuning.

Elk jaar krijgen de raadsfracties een bijdrage als tegemoetkoming in de kosten voor het functioneren van de fractie. Deze bijdrage bestaat uit een vast deel van € 1.250,= voor elke

fractie. Daarnaast ontvangt elke fractie een variabel deel van € 150,= per raadszetel.

Elke fractie legt jaarlijks voor 1 februari verantwoording af door middel van een verslag. De griffier toetst of de verslagen compleet zijn en of er voldaan is aan de eis om het verslag te voorzien van nota’s en afschriften. Daarna bespreekt de commissie Bestuurlijke Zaken de verslagen en adviseert de raad of de bestedingen verantwoord zijn en kunnen worden vastgesteld door de raad.

In een fractievoorzittersoverleg werd overeengekomen om onduidelijke en discussie oproepende artikelen te schrappen en waar nodig de regels aan te vullen en/of van een nadere toelichting te voorzien. Onnodige discussies vinden wij tijdverspilling.

HEILOO-2000 is voorstander van transparantie en het publiceren (jaarlijks) van de besteding van de gelden op HEILOO.nl, zodat de inwoners op een snelle manier inzage hebben.

Door de transparante publieke verantwoording worden de fracties uitgedaagd zorgvuldig met de verstrekte gemeenschapsgelden om te gaan.

Mocht er verschil van inzicht bestaan over de juistheid van de jaarlijkse bestedingen dan wordt deze voorgelegd aan een toetsend trio.

HEILOO-2000 heeft ingestemd met de vernieuwde verordening waarbij onderstaand amendement (stukje tekstwijziging) van VVD, HEILOO-2000 en de PvdA werd aangenomen.

AMENDEMENT VVD, HEILOO-2000, PvdA

Verordening op de ambtelijke bijstand en fractieondersteuning.

De raad van de gemeente Heiloo in vergadering bijeen op 12-06-2019;

Ondergetekende stelt het volgende amendement voor:

Artikel 12 als volgt te herformuleren:

1. De fracties leggen voor 1 februari van het nieuwe jaar verantwoording af over de uitgaven in het voorgaande jaar. Deze verantwoording is voorzien van onderliggende bonnen, nota’s en facturen en wordt gepubliceerd op de website van de gemeente Heiloo met inachtneming van de AVG.

2. De verantwoording wordt ingediend in een bij deze verordening opgenomen format-verslag. Dit verslag wordt voor 1 februari ingediend bij de griffier. Indien deze datum niet valt op een werkdag wordt het verslag de eerste werkdag na 31 januari ingediend.

3. Wordt het verslag te laat en/of incompleet ingediend, dan wordt bij wijze van sanctie geen voorschot verleend voor het komende jaar.

4. Indien er verschil van mening blijft bestaan over de rechtmatigheid van uitgaven dan brengt een geschillencommissie een bindend advies uit aan de raad. Deze geschillencommissie bestaat uit de griffier ( of diens waarnemer), de controller en een lid van de Rekenkamercommissie;

5. De raad stelt de bedragen vast van:

a. de uitgaven van een fractie die in het voorgaande kalenderjaar uit de bijdrage bekostigd zijn;

b. de wijziging van de reserve;

c. de resterende reserve;

d. de verrekening tussen de in onderdeel a. genoemde uitgaven en het ontvangen voorschot en, voor zover nodig, de hoogte van de terugvordering van ontvangen voorschotten

Toelichting Overwegende dat:

– niet valt uit te sluiten dat een besteding of bestedingen van het fractiebudget voorbijgaand aan de beperkingen van artikel 8 toch plaatsvinden;

– vervolgens binnen de Commissie Bestuurlijke Zaken geen overeenstemming wordt bereikt over het al of niet correct zijn van de uitgave(n);

– moet worden voorkomen dat de discussie over het wel of niet rechtmatig zijn van de uitgave(n) in de raad opnieuw moet worden gevoerd.

Stelt voor:

Een lid aan artikel 12 toe te voegen waarin wordt aangegeven dat bij verschil van mening over de rechtmatigheid van uitgaven een onafhankelijke geschillencommissie daarover een bindende uitspraak doet aan de raad.

Terecht stelde de heer Valkering de vraag waarom de fractievoorzitter van HEILOO-2000 instemt met dit amendement, sterker mede-indiener is en eerder in het fractievoorzittersoverleg artikelen wenste te schrappen.

HEILOO-2000 is een democratische partij.

Als er bij partijen een wens leeft voor een aanvulling, met goede argumentatie, dan zijn wij altijd bereid mee te denken.

Bovendien: Een geschillencommissie heeft dit jaar een goede dienst bewezen, dus in die zin is het amendement een waardevolle  aanvulling, en is dat vastgelegd in de verordening.

Het amendement van de heer Valkering, daar hadden wij wat meer moeite mee.

In het Amendement wordt gesteld dat de fracties grotendeels de vrijheid wordt gelaten waaraan de gelden besteed kunnen worden. Dat is onjuist.

In artikel 8.2 vinden we een opsomming van punten waaraan de gelden wel en niet mag worden besteed.

Ook is het niet zo dat fracties zelf wel bepalen waaraan de fractieondersteuningsgelden mogen worden besteed.

Onder andere aan Giften dit moet De heer Valkering wel aan spreken.

Er is een afgewogen verordening samengesteld op basis van de VNG modelverordening 2018, verder nog ondersteund door een juridisch adviseur. We zullen dus niet meer tornen aan dit document.

Nogmaals:

Mocht er desalniettemin twijfel ontstaan over bepaalde posten binnen de commissie BZ dan zal een geschillencommissie een bindend advies geven.

Wij zijn dus tegen het amendement van De heer Valkering.

Namens de fractie van HEILOO-2000

Rob Levie, Commissielid Bestuurlijke Zaken

Raadsvergadering Grondstoffenplan inbreng Heiloo-2000.

Het voorliggend plan heeft zich bij ongeveer 100 gemeenten al bewezen.

In de commissie Openbare Ruimte van mei 2019 zijn details in het plan uitgebreid besproken. Helaas werd soms de hoofdlijn vergeten.

We kunnen er niet om heen, het restafval MOET naar beneden in kg.

Wij zien het goed scheiden van afval NIET als het plukken van laag fruit maar van een nieuw denken..

Afval is grondstof voor een groot deel!

Ons denken moet veranderen! Dat dit weerstand oproept is begrijpelijk en dat er wilde verhalen over het plan de ronde doen snappen we ook.

Daarom MOET er een goede communicatie komen met de inwoners en bij voorkeur een wijkgerichte communicatie waar ook veel ruimte wordt geboden om antwoord te kunnen geven op de velen vragen die nu leven.

HEILOO-2000 heeft met de VVD onderstaande motie ingediend,

De motie werd aangenomen, met steun van D’66.

MOTIE

De raad van de gemeente Heiloo in vergadering bijeen op 12 juni 2019.

Constaterende dat;

Het Grondstoffenplan Heiloo 2019-2025 aan de Gemeenteraad ter besluitvorming wordt voorgelegd.

–  De inhoud van de grijze afvalcontainers ten behoeve van restafval voor zo’n 20% bestaat uit papier en karton.

–  Betere scheiding van het restafval een belangrijke voorwaarde is voor een duurzaam grondstoffenbeleid.

– Het Grondstoffenplan ook inzet op betere scheiding van papier en karton, bijvoorbeeld door verbetering en uitbreiding van lokale milieuparkjes.

– In Heiloo papier en karton voor een belangrijk deel wordt ingezameld door sport- en muziekverenigingen.

– De inkomsten voor deze verenigingen een belangrijke bron van inkomsten zijn.

– Een aantal verenigingen in de commissie Openbare Ruimte van 22 mei jl. aandacht heeft gevraagd voor een te verwachten derving van inkomsten.

– De Uitkijkpost met haar wekelijkse bijdrage aan gemeentelijke informatie een van de primaire en belangrijkste communicatiemiddelen is naar de bewoners van Heiloo.

– De implementatie van dit grondstoffenplan geen nadelige effecten mag hebben op de communicatiebehoefte van de gemeente (als zender), de burger (als ontvanger) en vice versa.

Conclusie:

– De raad roept het college op in aanvulling op het grondstoffenplan maatregelen te nemen opdat verenigingen in Heiloo papier en karton kunnen blijven inzamelen en via aanvullende maatregelen gecompenseerd kunnen worden voor eventuele derving van inkomsten. Het gaat hierbij niet om financiële compensatie.

– De raad roept tevens het college op om een “uitzonderingspositie” te verzinnen op de verspreiding van de Uitkijkpost om deze op peil te houden om op deze wijze de informatie verstrekking aan de inwoners te kunnen blijven garanderen,

en gaat over tot de orde van de dag.

De motie dient terstond te worden uitgevoerd, pas dan heeft de invoering van het plan kans van slagen en vindt men meer draagvlak.

Wij zijn verheugd dat er in ieder geval een paar informatieavonden met de inwoners zijn toegezegd door de portefeuillehouder de heer Opdam.

Voorts heeft Portefeuillehouder Opdam eerder toegezegd dat het niet de bedoeling is dat de verenigingen hoeven te lijden onder dit nieuwe beleid. Wat betreft de ja-ja stickers stelt de heer Opdam dat er goed aandacht aan besteed dient te worden, het is belangrijk dat de Uitkijkpost wordt bezorgd.  Het grondstoffenplan is goed uitgebalanceerd en ook eerder gedeeld met de Raad en de inwoners. De variabele heffing gaat per aanbieding van het afval en niet per gewicht.  Er komt één afvalcoach per gemeente, aldus de heer Opdam in de Commissie Openbare Ruimte.

Volgend jaar wordt een testjaar, en HEILOO-2000 houdt bij de invoering voortdurend de vinger aan de pols.

Dat de PvdA vanavond tegen het plan is, verbaast ons. In de commissie Openbare Ruimte heeft de PvdA aangegeven het eens te zijn met de hoofdlijnen.

Ten aanzien van de insprekers vanavond en dan met name de inwoners die helaas met een stoma te maken hebben, spreek ik uit ervaring. Mijn zusje heeft ook een stoma en ik weet hoeveel afval dat produceert.

HEILOO-2000 is van mening dat hier individueel maatwerk geleverd dient te worden en is blij met de toezegging van de heer Opdam hieromtrent.

Niet alleen maatwerk, maar ook individueel maatwerk.

Namens de fractie van HEILOO-2000

Linda Veerbeek, lid Commissie Openbare Ruimte

De berichtgeving in het Noord-Hollands Dagblad van vandaag is tot onze verbazing niet correct weergegeven. Jammer, dit geeft onrust en dat is nergens voor nodig.

PvdA, GroenLinks, SP en de Progressieven van Heiloo, Alkmaar, Bergen, Castricum, Den Helder, Drechterland, Enkhuizen, Heerhugowaard, Hollands Kroon, Hoorn, Koggenland, Langedijk, Medemblik, Opmeer, Schagen, Stedebroec, Texel en Uitgeest trekken gezamenlijk op voor een betere specialistische jeugdzorg in onze regio.

We hebben gezamenlijk een discussienota gemaakt (hieronder) die we van juli tot en met september zullen bespreken in onze 18 gemeenteraden.

Waarom deze 18 gemeenten? Omdat deze Noord-Hollandse gemeenten gezamenlijk de jeugdzorg plus bovenregionaal hebben aanbesteed. Tot op heden zijn de gemeenteraden niet betrokken geweest in de discussie hierover. Ze zijn enkel op de hoogte gesteld van de uitkomst van de aanbesteding en de consequenties voor de zorgaanbieders. De progressieve partijen van de 18 Noord-Hollandse gemeenten luiden nu de noodklok.

Met deze nota willen we een open debat met hun collega-raadsleden op gang brengen. We zijn van mening dat de gemeenteraden veel meer betrokken moeten worden omdat het over ‘onze kinderen’ gaat, en omdat er nu heel veel niet goed gaat in de specialistische jeugdzorg. Daar zijn de gemeenten verantwoordelijk voor.

We willen met deze discussienota bereiken dat onze 18 gemeenteraden:

zich uitspreken over de randvoorwaarden voor goede (gesloten) jeugdzorg; kaders stellen voor de samenwerkingsrelatie die wordt aangegaan met de zorgaanbieder alsook; alsook de wijze van financieren. Discussienota Jeugdzorg Plus

Goede Jeugdzorgplus voor onze kinderen Bouwen aan een stabiel netwerk rondom kinderen die gespecialiseerde Jeugdzorg nodig hebben 

Stellers: fracties van PvdA, GroenLinks, SP en Progressieven in Noord-Holland Noord Doel: het formuleren van gezamenlijke kaders voor de financiering van Jeugdzorgplus in Noord-Holland Noord

Inleiding 

De zorg voor jeugd en jongeren is sinds de decentralisaties een integrale verantwoordelijkheid voor gemeenten. Met verreweg de meeste kinderen (en jongeren) gaat het gelukkig goed. Met sommige, al dan niet tijdelijk, wat minder. Zij doen een beroep op (ambulante) jeugdzorg. Met een deel van deze kinderen gaat het nog minder goed. Voor hen is er specialistische jeugdhulp, onder andere in de vorm van jeugdzorgplus, een vorm van gesloten jeugdhulp.

We bevinden ons momenteel in een nieuwe fase van de decentralisaties. Na de transitie, de overgang van de zorg van het Rijk en de provincie naar de gemeenten, zitten we nu in een fase van transformatie. In iedere regio is hiervoor een transformatieplan opgesteld, waarin de regiogemeenten hun ambities ten aanzien van de jeugdzorg geformuleerd hebben.2 De jeugdzorgplus heeft hierin een bijzondere plaats, omdat deze bovenregionaal aanbesteed wordt. Jeugdzorgplus is zeer specialistische zorg die, gelukkig, maar zo weinig ingezet hoeft te worden dat een betaalbare voorziening alleen te realiseren is als deze een groot aantal gemeenten bedient. Daarom is momenteel ook expliciet gekozen voor een model met één aanbieder van jeugdzorgplus voor alle 18 gemeenten in Noord-Holland Noord.

Tegelijkertijd maakt die bovenregionale samenwerking het ook lastig met elkaar het gesprek aan te gaan over de toekomst van de jeugdzorgplus. De opstellers van dit discussiestuk zijn van mening dat er iets moet veranderen aan de jeugdzorgplus. Niet aan de inhoud van behandelingen, dat laten we graag en met alle vertrouwen over aan de professionals, maar aan de manier waarop de gezamenlijke gemeenten deze zorg organiseren. In dit stuk zetten we uiteen waarom we dat vinden en wat we vinden dat er anders zou moeten.

Iedereen wil de beste zorg voor deze kwetsbare kinderen. De ouders, hulpverleners, gemeenteraadsleden, wethouders, de Tweede Kamer en de minister. Die gedeelde ambitie is ons gezamenlijk vertrekpunt en ook de reden dat we dit, in 18 gemeenten tegelijkertijd, agenderen. Wij denken dat een discussie kan leiden tot een betere gezamenlijke bovenregionale visie op de randvoorwaarden voor die goede zorg. Laten we de tijd nemen om hier serieus met elkaar over in gesprek te gaan.

Wat is jeugdzorgplus? 

De term JeugdzorgPlus wordt gebruikt voor gesloten jeugdhulp. Opname en verblijf van jeugdigen in gesloten accommodaties is geregeld in de Jeugdwet. Het gaat om een zeer intensieve vorm van residentiële jeugdzorg. Het betreft een 24-uurs opname op een gesloten behandelgroep waarbij, indien nodig, aanvullende vrijheid beperkende maatregelen kunnen worden ingezet. De doelgroep van JeugdzorgPlus bestaat uit jongeren met ernstige gedragsproblemen, vaak in combinatie met een psychiatrische stoornis, een verstandelijke beperking en/of verslavingsproblematiek. In een aantal gevallen gaat het ook om jongeren die (tegen zichzelf) in bescherming genomen moeten worden, bijvoorbeeld in geval van loverboy problematiek. Een van de wettelijke voorwaarden voor een machtiging gesloten jeugdhulp is dat de jeugdige zich onttrekt aan de noodzakelijke hulp of behandeling.

Er maken (gelukkig) maar relatief weinig jongeren gebruik van jeugdzorgplus. In het Zorggebied Noord-West (de provincies Noord-Holland en Utrecht) zijn er jaarlijks 400 die door de rechter in een jeugdzorgplus-instelling geplaatst worden.4 Omdat jongeren daar niet het hele jaar zitten, is er in de regio Noord-Holland-Noord totaal een capaciteit van ca. 50 plaatsen nodig voor jeugdzorgplus.

Waarom moet de gemeenteraad zich hierover uitspreken? 

Een van de gedachten achter de decentralisaties in het sociale domein was dat gemeenten, vanuit hun kennis van de specifieke lokale situatie, zelf integraal verantwoordelijk zouden worden voor de zorg voor minderjarigen. De combinatie van integrale verantwoordelijkheid en de wens voor meer maatwerk, maakte de gemeente de aangewezen bestuurslaag om de jeugdzorg bij te beleggen.5

Tegelijkertijd wordt in verschillende onderzoeken geconstateerd dat de gemeenteraden te weinig betrokken zijn (geweest) bij, bijvoorbeeld, het vaststellen van de doelen van de transformatie van de jeugdzorg.6 Als een van de oorzaken hiervoor wordt de complexiteit van bovenregionale samenwerking genoemd.7 Daarnaast spelen landelijke regelgeving en tijdsdruk een rol.

De opstellers van dit discussiestuk zijn van mening dat dit geen wenselijke situatie is. Jeugdzorgplus gaat over ‘onze’ kinderen, waar de gemeente verantwoordelijk voor is. Daarnaast hebben we het afgelopen najaar gezien dat veranderingen in de jeugdzorgplus tot maatschappelijke onrust kunnen leiden. Daarom vinden wij dat we ons er over uit moeten spreken. Vier uitgangspunten moeten volgens ons hierbij vooropstaan.

Vier uitgangspunten 

1. Het kind staat voorop 

Het belang van het kind moet altijd voorop staan. Discussies over geld, randvoorwaarden, inkoopprocedures of wisselingen van aanbieder mogen nooit ten koste gaan van deze kwetsbare kinderen. Bovendien is het in het belang van jeugdigen om, voor zover mogelijk, binnen de regio de juiste hulp te krijgen en zo min mogelijk naar andere regio’s – of zelfs provincies – te worden overgeplaatst.

2. Samenwerken aan innovatie 

Dat er iets moet veranderen in de Jeugdzorgplus, daar is iedereen het over eens. De transformatieagenda 2018-2020 van de regio Alkmaar stelt bijvoorbeeld als ambitie: “We willen het verblijf beperken van kinderen in traditionele verblijfsinstellingen door de ambulante jeugdhulp dichterbij en meer integraal aan te bieden, alternatieve woon- en verblijfsvormen te creëren en meer ruimte te scheppen voor jeugdhulp in gezinsvormen. Hiermee komt hopelijk ook een einde aan het ‘doorschuiven’ van kinderen van instelling naar instelling omdat iedere aanbieders uitsluitend binnen het eigen specialisme behandelt.”

Om die gewenste innovatie van de grond te krijgen, moeten echter twee valkuilen vermeden worden. Enerzijds moet voorkomen worden dat de organisatorische belangen van jeugdzorgaanbieders de boventoon gaan voeren. Anderszijds moet voorkomen worden dat gemeentelijk ‘wensdenken’ leidt tot veranderambities die niet te realiseren zijn. Om deze balans te bewaken, is het van belang dat de gemeenten en de zorgaanbieder continu met elkaar in gesprek blijven. Niet eenmalig bij het vaststellen van een aanbesteding of het goedkeuren van een subsidieaanvraag, maar ook tijdens de looptijd.

Samenwerking betekent niet alleen samenwerking tussen gemeenten en zorgaanbieder, maar ook samenwerking tussen jeugdzorgaanbieders (en andere partijen) onderling. De complexe zorg die jongeren in een jeugdzorgplus-instelling nodig hebben, vraagt vaak ook expertise van anderen. Van psychiaters, van specialisten op het gebied van loverboy-problematiek, van gedragsdeskundigen of verslavingszorg. Bovendien hebben jongeren scholing nodig, ook tijdens hun plaatsing. En wellicht een appartement met begeleid wonen, of andere vormen van ambulante zorg als ze er weer uit komen. Uit landelijk onderzoek blijkt dat minimaal 10-20% van de jongeren langer in de jeugdzorgplus zit vanwege het ontbreken van goede vervolghulp.9 Een jeugdzorgplus-behandeling is daarmee automatisch een deel van een veel uitgebreidere keten, verzorgd door een netwerk van zorgaanbieders.

Wat ons betreft zou juist dat netwerk versterkt moeten worden. Aanbieders van verschillende vormen van zorg, van onderwijs, van (jongeren)huisvesting, moeten elkaar goed kunnen vinden en samen kunnen kijken hoe het specifieke belang van ieder specifiek kind het beste gediend is. Deze ketenverantwoordelijkheid moet goed geregeld zijn, waarbij de rol van de gemeente als regievoerder essentieel is.

Focus op langdurige relaties 

In de Jeugdzorgplus is het onderhouden van langdurige relaties van niet te onderschatten belang. Organisaties, maar ook personeel van een organisatie, moeten de zekerheid hebben dat de gemeentelijke financiering niet van de ene op de andere dag opdroogt. Investeringen in personeel, in vernieuwende behandelingen, in onderzoek, in opleidingsplaatsen en in huisvesting moeten de kans krijgen zichzelf te bewijzen en terug te betalen.

Tegelijk moeten langdurige financiële relaties niet leiden tot een vanzelfsprekendheid en een ‘achteroverleunen’ van jeugdzorgaanbieders. We verstrekken geen ‘blanco cheque’ aan een zorginstelling, maar stellen duidelijke voorwaarden, die ook bijgesteld kunnen worden. Voor de huidige aanbesteding zijn die voorwaarden opgesteld in samenspraak met zorgaanbieders. Uitgaande van het idee dat goede jeugdzorgplus een gezamenlijke verantwoordelijkheid is, lijkt dit ons een goed idee. Wat ons betreft gaan de voorwaarden echter in ieder geval over de volgende zaken:

de wil tot innovatie en ‘willen leren’ van andere jeugdzorgaanbieders, zowel lokaal als landelijk; een integrale aanpak, inclusief een realistisch plan voor samenwerking met andere partijen; een goed personeelsbeleid, met ruimte voor nascholing en continue ontwikkeling; marktconforme salarissen voor de medewerkers. De inkomens van de medewerkers mogen niet onder druk komen te staan door te lage tarieven. een kritische houding m.b.t. kosten voor overhead en management; salariëring voor de top van de organisatie in overstemming met de Wet Normering Topinkomens; verantwoording op kwaliteit (zie volgende uitgangspunt). Verantwoording op kwaliteit 

Bij de zorg voor de kwetsbare kinderen die in een jeugdzorgplusinstelling behandeld worden, staat de kwaliteit van hun behandeling voorop. Die kwaliteit zou dan ook leidend moeten zijn in de verantwoording die de jeugdzorgplusaanbieder aflegt aan de gemeente. Visitatie audits, klanttevredenheidsonderzoeken, medewerkerstevredenheidsonderzoeken, de hoogte van investeringen in personeel en innovatie, leefklimaat- en werkklimaat-indicatoren zijn wat ons betreft goede instrumenten om deze kwaliteit te toetsen en hier verantwoording over af te leggen. Deze inhoudelijke verantwoording kan gepaard gaan met een veel lichtere financiële verantwoording. Het is immers het resultaat dat telt, niet hoeveel uren er aan wat voor soort behandeling door welk niveau behandelaar gespendeerd zijn. Deze keuzes laten we over aan de instelling zelf. In het vertrouwen dat de instelling weet wat het beste is voor een jongere. Deze beweging sluit aan bij de ambitie te willen ‘sturen op resultaten’, zoals verwoord in het Transformatieplan Jeugdzorg 2018-2020 en vermindert de administratieve lasten van de aanbieder.

Wel of niet aanbesteden? 

De discussie over Jeugdzorgplus lijkt zich soms toe te spitsen op de vraag of deze via aanbesteding ingekocht moet worden. Landelijk wordt ca. 33% van de jeugdhulp in het gedwongen kader ingekocht via aanbesteding.11 Voordelen van aanbesteden zijn dat de gemeente(n) vooraf sturing kunnen uitoefenen, door in de aanbestedingsvoorwaarden een richting op te nemen die de winnende aanbieder op zou moeten gaan. In het kader van de ‘transformatie’ van de gesloten jeugdzorg is hier in 2018 dan ook nadrukkelijk voor gekozen. Als we kiezen voor aanbesteding, moeten gemeenteraden wel meer worden meegenomen in de besluitvorming over de voorwaarden en kaders.

Tegenstanders van aanbesteden wijzen op de risico’s van discontinuïteit bij het veranderen van jeugdzorgplusaanbieder en op de hogere administratieve lasten die aanbestedingen met zich meebrengen.12 Weliswaar blijven jongeren die in behandeling zijn bij dezelfde zorgaanbieder, maar het hele netwerk om de jeugdzorgplus heen moet bij elke verandering van aanbieder opnieuw afspraken maken met een nieuwe partij. In de landelijke tussenevaluatie van de Jeugdwet wordt dan ook gesteld dat het systeem van aanbesteden zich slecht verhoudt tot doelstellingen als: samen met jeugdhulpaanbieders innoveren/transformeren. De systematiek van aanbesteden vereist een zakelijke opdrachtgever/nemer verhouding en is minder gericht op het samen bereiken van inhoudelijke doelen.

Als er voor aanbesteding wordt gekozen wordt de relatie om elkaar te vertrouwen als partners op het spel gezet. De instelling wil overleven, de gemeenten focussen op meetbaarheid en budget. Partnerschap vereist voor de instelling de zekerheid van een bestendige financiering voor meerdere jaren. Bestaanszekerheid van de werkgever is voor personeel essentieel om in de sector te willen werken. Een werkgever zal willen investeren in de kwaliteit van het personeel, maar zal dit risicovol vinden bij een kortdurende aanbesteding. Samen borg staan voor de zorg, door gemeenten en uitvoeringsinstelling, past niet in een model waarbij aanbesteding centraal staat. Iedere partij heeft dan immers een ander belang.

De meest voorkomende alternatieven voor aanbesteding zijn subsidiering (18% van de inkoop gedwongen kader) en ‘Open House’ aanbesteding (49%). Een Open House-constructie houdt in dat de gemeente criteria opstelt waar zorgaanbieders aan moeten voldoen, en dat zij vervolgens iedere zorgaanbieder contracteert die kan voldoen aan deze criteria en die deze vorm van zorg wil leveren. Vanwege het beperkte aantal plaatsingen en de vereiste multidisciplinaire aanpak in de jeugdzorgplus is open house feitelijk geen geschikt inkoopmodel voor de jeugdzorgplus. Het loont voor een aanbieder niet om een volledige jeugdzorgplus-instelling op te tuigen voor slechts enkele jongeren. Om deze reden is tien jaar geleden dan ook besloten alle jeugdzorgplus in onze regio’s samen onder te brengen bij Transferium.

Subsidie is een bijdrage van de overheid of een niet-commerciële organisatie ten behoeve van het starten van een activiteit waarvan het economische belang niet direct voor de hand ligt. Aan subsidies zijn randvoorwaarden verbonden. Subsidiëren biedt duidelijkheid en stabiliteit. Het ontwikkelen van innovatiekracht is een meerjarig proces op basis van wederzijds commitment en financiële zekerheid. Veel wijk- en gebied-gebonden teams in Nederland worden via subsidie bekostigd. Ook voor Jeugdbescherming en Jeugdreclassering, twee andere vormen van specialistische jeugdhulp, adviseert de VNG deze te financieren via een subsidie met randvoorwaarden.

Natuurlijk kunnen we ook denken aan een meer duurzame samenwerkingsrelatie. Zoals we die ook hebben met de GGD, de Veiligheidsregio, de SW/WSW bedrijven en de omgevingsdiensten. Dit zijn gemeenschappelijke regelingen van de gemeenten. Via deze regelingen zijn gemeenten in staat om met elkaar af te spreken welke producten/diensten zij willen afnemen (productencatalogus), wordt per gemeente/regio afgestemd wat de dienstverleningsovereenkomsten zijn, worden begrotingen en jaarverslagen vastgesteld en vindt regelmatig overleg plaats via ofwel een aandeelhoudersvergadering of een bestuursvergadering. Jaarlijks betalen gemeenten een lumpsum bedrag, corresponderend met het aantal geprognotiseerde jongeren die deze zorg nodig hebben. Dit model vereist dat je bereid bent om een aantal jaren met elkaar samen te werken. Dit kan via een nieuw te vormen gemeenschappelijke regeling of aansluiting (bijvoorbeeld middels een dienstverleningsovereenkomst) bij een al bestaande dienst.

Conclusie en vragen aan de commissies 

Als we vanuit de hierboven geformuleerde uitgangspunten naar de discussie over inkoop/subsidiering van de jeugdzorgplus kijken, maken we ons grote zorgen. Bij de vorige aanbesteding is Horizon verkozen als nieuwe aanbieder van Jeugdzorgplus in onze regio’s, op basis van hun innovatieve ‘Jouwzorg’ aanpak. In de eerste maanden hebben de colleges en Horizon samen de aanloopproblemen met de betrokken gemeenteraden gedeeld. Door de uitdagingen van het tijdig gereed maken van een geschikt en veilig pand en het organiseren van onderwijs was ondersteuning van Transferium in de vorm van onderaannemerschap noodzakelijk.

Bij de presentatie van Horizon, in februari 2019, aangaande JeugdzorgPlus voor Noord-Holland-Noord 2018-2020 met als inhoud visie, vraagstelling, aanbod, uitdagingen en mogelijkheden werd de beperking van een aanbesteding van een periode van twee jaar duidelijk. Het opbouwen van een goed netwerk van (ambulante) jeugdzorgaanbieders en het daadwerkelijk doorvoeren van innovaties in de jeugdzorgplus zijn beide zaken die een lange(re) adem vereisen.

Het zorglandschap NHN zal de nieuwe aanbieder Horizon willen leren kennen, doorgaans duurt dat twee jaar. Ook de werving en selectie van personeel vraagt veel in verband met de nieuwe werkwijze, dit vraagt om een transformatie/scholing. Horizon komt daarmee in een periode van twee jaar mogelijk niet toe aan het ontwikkelen van kleinschalig hoogspecialisme in de regio. Dit ligt niet aan de organisatie of aan de kwaliteit van hun voorstel, maar laat wel duidelijk de nadelen zien van aanbesteden voor een zo korte periode (2019-2020, met mogelijkheid van 2 keer een jaar verlenging). Dit roept bij de fracties van PvdA, GroenLinks, SP en Progressieven in Noord-Holland Noord de volgende vragen op, die we graag in de commissies van alle 18 gemeenten zouden willen bespreken:

Als we kiezen voor aanbesteding, zou dit dan niet voor een langere periode dan 2-4 jaar moeten zijn? En hierop aansluitend, betekent dit dan ook dat het contract met Horizon in ieder geval met twee keer een jaar verlengd moet worden? Is aanbesteding wel de juiste financieringsvorm voor specialistische jeugdzorg? Hoe geven we vorm aan een duurzame samenwerkingsrelatie waarbij innovatie en verbeteringen mogelijk zijn zonder van aanbieder te wisselen?

Wij zouden graag een financieringsmodel zien waarbij de betrokken gemeenten aan de knoppen kunnen draaien als ze iets wil veranderen, in plaats van over te stappen naar een andere aanbieder. Hoe dit model er precies uit moet zien en welke knoppen we precies moeten hebben, weten we op dit moment nog niet. Maar wij vinden wel dat het onze taak als gemeenteraden is hier over na te denken en met elkaar, én met zorgaanbieders en experts op dit gebied, tijdig kaders te stellen die recht doen aan het idee dat we de uitdagingen in de specialistische jeugdhulp gezamenlijk (met gemeenten én zorgaanbieder(s)) oppakken en die zorgen voor zo min mogelijk administratieve lasten bij zowel gemeenten als zorgaanbieders.

Het bericht PvdA, GL, SP en Progressief trekken samen op tegen aanbesteding in de jeugdzorg verscheen eerst op PvdA Heiloo.

Kinderen zijn geen handelswaar

Binnenkort komt PvdA Heiloo samen met de fracties van PvdA, GroenLinks, SP en de lokale progressieve partijen uit zeventien Noord-Hollandse gemeenten met een initiatiefvoorstel om te stoppen met de aanbesteding in de specialistische jeugdzorg.  Kinderen zijn geen pak koffie! Het zijn kwetsbare mensen in onze samenleving die uitermate goede zorg verdienen. Evenals goede begeleiding voor ouders en verzorgers.  Specialistische jeugdzorg is een publieke taak en geen commerciële.

De komende maanden bespreken we een concept-voorstel met onze collega-gemeenteraadsleden.  Na de zomer willen we met een breed gedragen voorstel komen. In plaats van aanbesteden wensen we een lumpsum financiering. Kwaliteit en continuïteit voor deze kwetsbare kinderen staat centraal. We vinden het van groot belang dat we investeren in een duurzame relatie met een zorgaanbieder die een goed werk- en leefklimaat organiseert voor zowel kinderen en medewerkers. We maken een vergelijking met de gemeenschappelijke regelingen zoals de veiligheidsregio en de GGD waar je een langere samenwerkingsrelatie met elkaar hebt, op basis van dienstverleningsovereenkomsten.

In het Noord-Hollands Dagblad van 26 april hebben we moeten lezen waar  al maandenlang onze zorg zit namelijk dat de nieuwe zorgaanbieder Horizon onvoldoende in staat is om zelf de Jeugdzorg plus zorg te bieden die ze onder hun hoede heeft . Samen bereidden we diverse moties voor over het niet aanbesteden van de jeugdzorg en het monitoren van de werkzaamheden van Horizon. In sommigen raden werden deze moties unaniem aangenomen, en in andere gemeenten was er klaarblijkelijk onvoldoende urgentie om  dit te doen. Vandaag zullen we gezamenlijk technische vragen indienen over de situatie bij Horizon.

De zeventien andere gemeenten zijn: Alkmaar, Heerhugowaard, Castricum, Uitgeest, Bergen, Koggenland, Hoorn, Schagen, Medemblik, Enkhuizen, Drechterland, StedeBroec, Texel, DenHelder, HollandsKroon, Langedijk, Opmeer.

Het bericht PvdA, GL, SP en Progressief trekken samen op tegen aanbesteding in de jeugdzorg verscheen eerst op PvdA Heiloo.

Het bericht Bouw ook kleine, betaalbare woningen in Heiloo verscheen eerst op PvdA Heiloo.

De Commissie Bestuurlijke zaken van dinsdag 12 maart kende een korte agenda

1) Herziening Gemeenschappelijke Regeling Vuil Verbrandingsinstallatie (VVI)

2) Wijziging Gemeenschappelijke Regeling Recreatiegebied Alkmaarder – en Uitgeestermeer              (RAUM)

3) Verantwoording besteding fractiebijdragen over 2018 en voorschot 2019

4) Instructie voor de griffier van de gemeente Heiloo

De onderwerpen 1, 2, en 4 waren vnl. procedurele zaken waaraan voor ons weinig aan toe was te voegen en waarmee dus akkoord werd gegaan.

Over onderdeel 3 het volgende

HEILOO-2000 hecht er aan zorgvuldig om te gaan met de gemeenschapsgelden opgebracht door onze inwoners. De verantwoording besteding fractiebijdragen over 2018 heeft in dit verband onze bijzondere aandacht en staat op gespannen voet met de bevindingen van de controller en de griffier.

In artikel 8 van de gemeentelijke verordening fractieondersteuning staat in algemene termen dat deze gelden bedoeld zijn voor de versterking van de volksvertegenwoordigende, kaderstellende en controlerende rol.

Er staat in de uitwerking nadrukkelijk vermeld dat fractieondersteuningsgelden niet bedoeld zijn voor lunches en diners gedurende niet openbare bijeenkomsten.

Wij hebben gekeken naar de argumentatie van de griffier en de controller om o.a. de verantwoording fractiebijdrage GBH volledig goed te keuren, waarbij het argument wordt gebruikt dat de gedeclareerde bonnen van consumpties zijn.

Ik heb opgezocht wat de algemene definitie is van consumpties. In het dagelijkse spraakgebruik wordt er verwezen naar eten en drinken.

Bij de PvdA zijn IPads aangeschaft.

Deze uitgave is goedgekeurd. De verklaring dat er op dit punt niets in de verordening is opgenomen is wat ons betreft onvoldoende. Als er niets in de verordening is opgenomen moet de goedkeuring wel in de geest zijn van de algemene termen en dat is het volgens ons gevoel niet het geval. Er wordt ook akkoord gegaan omdat dit inmiddels wettelijk geregeld is in het Rechtspositiebesluit politieke ambtsdragers 2019. De verantwoording besteding fractiebijdragen gaat over het jaar 2018 en niet over 2019. Dus dit argument tot goedkeuring is niet valide.

Het zal duidelijk zijn dat wij het niet eens zijn met de visie van de controller en de griffier. Verder staat in het raadsvoorstel dat er een verbetering van de inhoudelijke toetsing en aantocht is evenals een aanvulling op de regels waarbij ook verordeningen van elders betrokken kunnen worden. In dit aanstaande wijzigingsvoorstel wordt duidelijk omschreven waar de fractiebijdrage wel en niet aan mag worden besteed. Dit achten wij een goede ontwikkeling en zal een einde maken aan discussies zoals deze.

Tot slot

De controller en de griffier waren het niet eens met onze visie daar de verordening over dit onderwerp voor meerdere uitleg vatbaar bleek te zijn. Ook de overige commissieleden waren het niet eens met onze zienswijze.

Al met al betekent dit dus dat het Raadsvoorstel over dit onderwerp als Hamerstuk naar de Raad van 1 april zal gaan. Commentaar overbodig dunkt mij.

Namens de fractie van HEILOO-2000

Rob Levie, lid Commissie Bestuurlijke Zaken

Tijdens de gemeenteraadsvergadering van 4 maart riep de PvdA de wethouder op te zoeken naar alternatieven voor de aanbesteding van de specialistische jeugdhulp.

Waarom we moeten stoppen met aanbesteden

De aanbesteding van de gespecialiseerde jeugdhulpverlening aan een nieuwe partij (Horizon in plaats van Parlan) per februari 2019 heeft in onze provincie voor zeer veel onrust gezorgd. Toen dit speelde in de media, hebben we ons stil gehouden, omdat je op zo’n moment – als de emoties hoog oplopen – als gemeenteraadsleden niet zoveel kunt doen.

Nu vinden we het tijd kritisch te kijken naar waar het mis ging, en vooral hoe we het in de toekomst beter kunnen doen. Wij zijn van mening dat toepassing van het aanbestedingsregime op de zware en gespecialiseerde jeugdzorg en de kinder-psychiatrische zorg een risicovolle en kostbare systeemfout is geweest.

Risicovol voor de kinderen die het betreft, ongewenst wat betreft de spanningen die dit met zich meebrengt elke keer als er weer opnieuw moet worden aanbesteed, ook voor het personeel. En als dat nog niet voldoende argumenten zijn: ook financieel is het aanbesteden van de specialistische jeugdhulp nadelig. De frictiekosten zijn groot: Heiloo moet nu meebetalen aan ‘lege bedden’ bij Parlan.

Binnen de jeugdzorg zelf is niemand blij met de aanbesteding. Zie het interview in NRC Handelsblad van zaterdag 2 maart met Hans du Prie, bestuurder van Horizon – de partij dus die nu de specialistische jeugdzorg in onze regio verzorgt. Du Prie zegt in dit artikel: ‘We zitten gevangen in systemen die we niet wilden. […] In plaats van na te denken over betere jeugdzorg besteden we 80% van onze energie aan de vraag hoe we deze periode doorkomen.’

Ook de aanbieders van de zorg willen dus van het systeem van aanbesteden af!

Of gekozen wordt voor aanbesteding of  voor een andere manier van zorg inkopen, is een keuze van de gemeente. De gemeente Heiloo kan – samen met de gemeenten waarmee ze de specialistische jeugdhulp organiseert – er bijvoorbeeld ook voor kiezen instellingen die deze jeugdhulp verlenen te subsidiëren.

Wij hebben het college (CDA, Heiloo2000 en VVD) opgeroepen om voortvarend op zoek te gaan naar alternatieven voor het huidige aanbestedingsregime in Heiloo.

Helaas was alleen Gemeentebelangen Heiloo het met ons eens. D66, Heiloo Lokaal, VVD, CDA en Heiloo2000 stemden tegen.

Het bericht Stop met aanbesteden van de specialistische jeugdzorg verscheen eerst op PvdA Heiloo.

Het Trefpunt voert al sinds november actie om het jongerenwerk op hetzelfde niveau te kunnen uitvoeren als vorig jaar en om een nieuw project te kunnen beginnen met respijtzorg in Heiloo. Daarvoor is een bedrag van rond de € 20.000 nodig. Geen onoverkomelijk bedrag voor een gemeente als Heiloo.

PvdA Heiloo steunt het Trefpunt. Wij vinden het belangrijk dat het jongerenwerk ten minste op hetzelfde niveau kan doorgaan. En extra initiatieven rond respijtzorg zijn hard nodig. Dat blijkt ook uit signalen die het sociaal team krijgt.

In de gemeenteraadsvergadering van 4 maart 2019 hebben we daarom gevraagd de subsidie voor het Trefpunt te verhogen. Tevergeefs helaas.

De extra subsidie kan niet worden toegekend – aldus CDA-wethouder Beens – vanwege ‘precedentwerking’ en omdat we nu eenmaal de procedures volgen en achteraf dus niet nog weer extra subsidie aan een instelling kunnen gunnen.

Wij vinden dit een bureaucratische, technocratische en defensieve manier van politiek bedrijven. Alsof het soepeltjes volgen van de procedures belangrijker is dan het jongerenwerk dat nu om zeep geholpen wordt!

Wethouder Beens vreest dat anders ook andere partijen – de Beun, de bibliotheek, de muziekschool? – extra subsidie zullen aanvragen.

Wij roepen die instellingen juist op van zich te laten horen!

Als ze dat niet doen, weten ze een ding zeker: ook volgend jaar en het jaar daarna en daarna zullen ze weer worden gekort op hun subsidie. Stichtingen en verenigingen met een maatschappelijke functie zijn geen knip voor de neus waard als ze niet van zich laten horen als door voortdurende bezuinigen belangrijke voorzieningen en diensten verdwijnen.

Immers: de afgelopen vijf jaar bezuinigde het college van CDA, VVD en Heiloo2000 al 33% op de subsidies voor cultuur, welzijn en sport. In 2014 werd nog € 1,9 miljoen aan subsidies hiervoor uitgegeven. In 2019 is daar nog maar € 1,25 miljoen van over.

Het bericht Heiloo2000, CDA en VVD kiezen voor minder jongerenwerk en minder respijtzorg verscheen eerst op PvdA Heiloo.

Wij willen radicaal inzetten op de bouw van betaalbare woningen zodat ook jongeren in Heiloo kunnen wonen! Er wonen steeds minder jonge mensen (jonger dan 35 jaar) in Heiloo. Ook in vergelijking met gemeenten om ons heen. Dat moet veranderen. Met een evenwichtige bevolkingsopbouw is het veel fijner samenleven.

Wij willen bouwen voor onze ouderen! Veel ouderen wonen in een huis dat eigenlijk te groot en onhandig voor ze is. Onze ouderen moeten binnen Heiloo betaalbare en geschikte alternatieven kunnen vinden. Dan komen er ook weer huizen vrij voor jonge gezinnen.

Wij willen dat de gemeente op wijkniveau debatten organiseert over de buurt, over wonen en over verduurzaming. Niet alleen over nieuwbouw moet worden nagedacht, maar ook over onze bestaande wijken. Er moet een visie komen op hoe Ypestein, Baetenburg, Plan Oost, Mariënstein, Termijen etc er over vijftien jaar uitzien!

Maandag 4 februari wordt de Woonvisie behandeld in de gemeenteraad van Heiloo.

Dit zijn de punten die wij zullen inbrengen.

Het bericht Bouwen voor de toekomst van Heiloo verscheen eerst op PvdA Heiloo.

Van maart t/m augustus 2018 maakte een groep PvdA-leden uit Heiloo een rondgang langs de gemeentelijke locaties en langs veel van de verenigingen en clubs die in Heiloo actief zijn.

Wij signaleren vier problemen:

Verenigingen, stichtingen en groepen burgers die gezamenlijk iets willen ondernemen in Heiloo lopen aan tegen een gebrek aan geschikte en betaalbare accommodaties voor hun activiteiten. Veel gemeentelijke accommodaties zijn daarnaast sterk verouderd en/of verloederd. Sluiswijd is beneden opgeknapt, de bovenverdieping is kaal. Ypsalon is goed onderhouden, maar meestal bezet. Oosthoek is mooi onderhouden, maar alleen toegankelijk voor leden. De Dans- en muziekschool is verouderd en verkeert in slechte staat. De Beun laat veel achterstallig onderhoud zien. De Sporthal Vennewater is sterk verouderd. Het Brunogebouw is afgeleefd. Het Trefpunt biedt een fantastisch aanbod van ondersteuning, maar is gehuisvest in een sterk verouderd gebouw, met verouderd meubilair. Voor jongeren voor de jongere ouderen nodigt dat niet uit om naar binnen te gaan.Daar zijn enkele positieve uitzonderingen op te noemen – het gebouw van de bibliotheek en het nieuwe onderkomen van de Historische Vereniging Heiloo – maar daar staan hoge huren tegenover, die alleen kunnen worden opgebracht omdat de gemeente subsidies verleent. Het is voor burgers die samen iets willen ondernemen lastig contact te leggen met de diverse locaties. Vaak is onduidelijk met wie ze daarvoor contact kunnen opnemen. Voor burgers ontbreekt daarnaast een goed overzicht welke verenigingen, stichtingen en clubs er allemaal zijn. De gemeente lijkt ervan uit te gaan dat alle inwoners deze informatie online kunnen vinden. Dat is niet het geval. Wat wij willen

Wij willen we dat de gemeente zich veel vaker en veel intensiever bemoeit met de locaties waar verenigingen en clubs in Heiloo terecht kunnen, en wij vinden dat het onderhoud van gemeentelijke accommodaties veel beter kan. Nu worden veel accommodaties zo verwaarloosd, dat op den duur niemand daar meer activiteiten wil ondernemen. Wij voorzien dat dit gaat gebeuren met het gebouw van de muziekschool en met het Bruno-gebouw.

Op 15 oktober 2018 heeft de PvdA Heiloo deze problemen ter sprake gebracht in de commissie Maatschappelijke Zaken. Behalve GBH waren er geen partijen die onze zorgen echt deelden. Wethouder Elly Beens zei te geloven in de dynamiek van vraag en antwoord.

De PvdA Heiloo gelooft echter niet in de markt van vraag en aanbod alleen als het aankomt op het in stand houden van de maatschappelijke voorzieningen en clubs die Heiloo maken tot het prachtige dorp dat zij is.

Wij zijn bang dat in de nabije toekomst nog veel meer verenigingen en maatschappelijke organisaties in Heiloo in de problemen komen. Subsidies kunnen nog verder worden afgebouwd – dat is de afgelopen jaren ook gebeurd. Huren kunnen zomaar verder stijgen. Wij roepen het college op met een visie te komen: hoe ziet zij de toekomst van gemeentelijke accommodaties en maatschappelijke clubs en verenigingen in Heiloo? Is dat echt alleen een kwestie van marktwerking, van vraag en aanbod?

 

 

 

Het bericht Hart voor verenigingen en accommodaties in Heiloo verscheen eerst op PvdA Heiloo.