Poliflw

Houd jij ook zoveel van Utrecht en ben jij een echte regelaar? Houd je van plannen, houd jij altijd het overzicht en heb je sterke communicatieve vaardigheden? Wil je helpen Utrecht verbeteren, maar wil je niet per se politiek werk doen?

Dat kan! Wij zoeken een fractiesecretaris die onze fractie 10-12 uur per week kan ondersteunen in ons raadswerk.

Geïnteresseerd? Bekijk de vacature hieronder voor meer informatie!

Zie onze andere vacatures hier.

Houd jij ook zoveel van Utrecht én van debatteren? Deins je niet terug voor een goede discussie in de avonduren? Kan jij goed in publiek spreken? Dan ben jij geknipt als commissielid!

Wij zoeken een inhoudelijk fractiemedewerker die onze fractie voor 16 uur per week komt versterken! Als (inhoudelijk) fractiemedewerker mag je in naam van ons het woord voeren in de raadszaal op diverse portefeuilles, op werkbezoek en kan jij Utrecht nóg mooier maken!

Enthousiast geworden? Bekijk de vacature hieronder voor meer informatie.

Zie onze andere vacatures hier.

Stadsbelang Utrecht is blij om te zien dat er een hoog opkomstcijfer was bij de gemeenteraadsverkiezingen. Wij feliciteren alle partijen van harte dat zij, samen  met ons, deel uit gaan maken van de gemeenteraad.

We laten een enorm intensieve periode van regulier raadswerk, het samenstellen van het verkiezingsprogramma én de voorbereidingen op de gemeenteraadsverkiezingen, achter ons.

Dankzij onze kiezers blijven wij deel uitmaken van de gemeenteraad. In samenwerking met de andere partijen blijven we op onze speerpunten sturen vanuit het thema “Iedereen doet mee!”.

Tot slot bedanken wij iedereen voor het vertrouwen in Stadsbelang Utrecht en jullie stem!

Cultuur is goed en mooi. Stadsbelang Utrecht is voorstander van culturele initiatieven en waar nodig krijgen starters daarbij een steuntje in de rug. Vervolgens ishet aan Utrechters aan te geven of er interesse en/of behoefte is aan dat aanbod.

Stadsbelang Utrecht raadslid Stephan Oost, , zegt daarover: “Wij willen dat subsidies een ondersteuning zijn en niet een ‘hangmat’ waar je lekker in achterover kunt hangen. Iedereen moet werken voor zijn of haar geld, dat geldt ook voor cultureel ondernemen.”

UCK

Een goed voorbeeld van cultureel ondernemen is het Utrechtse Centrum voor de Kunsten (UCK). Jarenlang kreeg deze instelling voor het geven van cursussen, opleidingen en workshops meerdere miljoenen euro’s. Stephan: “Dat is kort geleden afgelopen en dat had een hele grote impact op hun organisatie. Ze hebben nu nog maar 30 procent van de subsidie over en moeten dus gedwongen ‘cultureel ondernemen’. En dat is directeur Peter Grooten samen met zijn hardwerkende team ook gelukt. Het UCK is nu een echte sociaal ondernemer, die kijkt naar de kansen in de markt en uitgaat van hun eigen kracht.” Met zo’n voorbeeld van goed cultureel ondernemen vindt Stephan het raar en vreemd dat het huidige college dit niet wil omarmen. Volgens hem houdt de gemeente zich liever bezig met ‘aantallen’ zoals ‘meer mensen bereiken, meer verschillende mensen bereiken en een beter aanbod’. Vage doelstellingen waarop je subsidies niet kunt afrekenen, vindt Stephan:

Stadsbelang Utrecht raadslid Stephan Oost: “Meer verschillende mensen? Volgens dit college van burgemeester en wethouders betekent dat een grotere diversiteit in achtergrond, inkomensniveau, geaardheid, afkomst, et cetera. Wat het college alleen vergeet is om aan te geven waarom het dit wil. Sterker nog, niet eens aangeven wat de diversiteit van de huidige bezoekers is.”

Voor Stadsbelang Utrecht is het duidelijk volgens Stephan. We zijn goed bezig met het UCK en het kan nog veel beter met het culturele beleid in de stad Utrecht!

Iedereen die kan werken maar het op de arbeidsmarkt zonder ondersteuning niet redt, valt onder de Participatiewet. Die wet moet ervoor zorgen dat meer mensen werk vinden. Dit geldt ook voor mensen met een arbeidsbeperking. Zij moeten zoveel mogelijk werk vinden bij een gewone werkgever. Er zijn daarvoor subsidies voor werkgevers, als aanvulling op het loon bijvoorbeeld noodzakelijk is. Er is ook zoiets als ‘beschutte’ werkplekken. De gemeente moet zorgen voor dit soort werkplekken, waar extra begeleiding van de werknemer standaard aanwezig is. Zo kunnen alle Utrechters meedoen met het arbeidsproces.

Opening van lunchroom Net FF Anders met vlnr: Rosanna Janssen, Louisa Janssen, Eveline Kamperman en Dylan Slotboom.

Iedereen doet mee

Stadsbelang Utrecht is voorstander van extra inzet voor deze mensen onder ons motto ‘iedereen doet mee’. We kunnen in onze gemeente best proberen meer dan het aantal beschutte werkplekken dat de regering eist van gemeenten, te creëren. Sterker nog, meer (begeleide) werkplekken bij gewone bedrijven, samen met mensen met en zonder beperking. Het is zaak dat de gemeente ondernemers stimuleert om zo’n begeleide werkplek te realiseren. Andersom kan natuurlijk ook. Utrechtse werkgevers die zèlf initiatieven starten en onderzoeken hoe zij dit kunnen realiseren, moeten bij de gemeente terecht kunnen voor vragen als: hoe kun je mensen bereiken en hun talenten inzetten, en waar nodig begeleiding op de werkplek regelen?

Overvecht heeft het!

Diana Matser is zo’n sociale werkgever die ook werkplekken voor mensen met een beperking creëert. Met haar bedrijf Net ff Anders is zij eind 2014 begonnen met het organiseren van evenementen voor en door mensen die, de bedrijfsnaam zegt het al, net een beetje anders zijn. Ook haar droom – een lunchroom voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt – heeft zij afgelopen zomer waargemaakt met de lunchroom Net ff Anders in Winkelcentrum Overvecht.

Ontmoetingsplek voor iedereen

De lunchroom is toegankelijk voor iedereen; er staan bijvoorbeeld tafels zonder stoelen en er is een extra breed gangpad.

Diana Matser zegt daarover: “Zo kunnen klanten die gebruik maken van een rolstoel of een scootmobiel, direct aanschuiven.” Iedereen is welkom, legt Matser uit. “Mensen komen hier soms alleen voor een kopje koffi e met een praatje of om te lunchen. Alles kan.”

Er worden ook samen met de mensen die ‘net effe anders zijn’ verse en betaalbare afhaalmaaltijden gemaakt voor mensen die minder behendig zijn in de keuken. Samen met Buurtmobiel Utrecht wordt geregeld dat de maaltijden worden opgehaald of bij de mensen thuisgebracht. Denken in hartjes Net ff Anders gaat uit van toegankelijkheid, verbinden en talenten benutten, in plaats van een vergrootglas te leggen op beperkingen. Matser organiseert allerlei activiteiten die mensen samenbrengen.

“Op Tweede Kerstdag was er een gratis en gezellig kerstdiner voor eenzame buurtbewoners en mensen die het niet zo breed hebben.”

Samen met sponsors neemt zij ook initiatieven om mensen uit de wijk met elkaar in gelukt. Het UCK is nu een echte sociaal ondernemer, die kijkt naar de kansen in de markt en uitgaat van hun eigen kracht.” Met zo’n voorbeeld van goed cultureel ondernemen vindt Stephan het raar en vreemd dat het huidige college dit niet wil omarmen. Volgens hem houdt de gemeente zich liever bezig met ‘aantallen’ zoals ‘meer mensen bereiken, meer verschillende mensen bereiken en een beter aanbod’. Vage doelstellingen waarop je subsidies niet kunt afrekenen, vindt Stephan.

Raadslid Stephan Oost: “Meer verschillende mensen? contact te brengen en dat zorgt weer voor activiteit en werk in de winkel, zodat de werknemers aan het werk blijven. Kortom, een goed voorbeeld van hoe het ook kan in de stad als je iedereen wil mee laten doen.”

Een belangrijk onderwerp dat thuishoort op de lokale politieke agenda is de toenemende eenzaamheid onder inwoners. Stadsbelang Utrecht erkent dat en stuurt aan op een scherp beleid dat er iets aan doet. Vanaf 2003 is ‘ernstige eenzaamheid’ in Nederland gestegen met 11,4 procent, aldus de Volksgezondheidsmonitor in 2016. Mensen die alleen wonen (bijna 50 procent) zoals eenoudergezinnen, mensen met een migratieachtergrond en ouderen zijn vaker eenzaam.

Waardevolle ontmoetingen Fotografie: Babs van Geel van Stichting

Eenzaamheid, ook in Utrecht, is vooral een probleem voor mensen die het sterk of langdurig voelen. Die mensen geven aan zich weinig verbonden te voelen. Ze ervaren een gemis aan contacten met anderen, missen hechte emotionele banden. Ze zitten thuis en staren voor zich uit. Eenzame mensen komen niet zelden in een negatieve spiraal terecht. Ze eten minder gezond, verwaarlozen zichzelf, gaan veel alcohol drinken, enzovoort. Met als gevolg dat gezondheidsklachten kunnen ontstaan zoals ernstige slaapproblemen.

Utrecht voor Utrechters

Stadsbelang Utrecht vindt dat de gemeente de zorg van ‘Utrechters voor Utrechters’ moet bevorderen. De voorlichting over wat je als eenzame Utrechter kunt doen, maar ook wat anderen voor eenzame inwoners doen en organiseren, moet ruim worden verspreid. Een gezamenlijke brochure en een website van alle organisaties die hulp bieden aan de eenzame Utrechter verdient gemeentelijke subsidie. Stadsbelang Utrecht is een groot voorstander van goed en eenvoudig bereikbare Wijkinformatiepunten waar inwoners terecht kunnen voor allerlei informatie. Gewoon mondeling contact werkt ook tegen eenzaamheid. Stadsbelang Utrecht wil verder dat in alle wijken de mogelijkheid wordt geboden samen te eten. Resto Van Harte en de stichting Met je Hart, die beide maaltijden en activiteiten organiseren in wijken en buurten, kunnen worden ondersteund om dat op te pakken. Eenzaamheid onder mensen met een migratieachtergrond verdient maatwerk. Een moskee kan geholpen worden hiervoor een aanbod te organiseren.

Preventie

Voorkomen van eenzaamheid kan door er voorwaarden voor te scheppen. Ouderen bijvoorbeeld die naar een aangepaste woning moeten verhuizen, moeten dat in hun eigen buurt kunnen doen. Stadsbelang Utrecht pleit voor de ombouw van eengezinswoningen in kleinere aangepaste woningen in alle wijken. Stadsbelang Utrecht wil ook de toewijzing van woningen anders organiseren. Voor mensen die zorg nodig hebben wordt de huisvestingsbehoefte onderdeel van het zorgplan. Indien nodig wordt een woning in de eigen wijk toegewezen. We willen met de gezamenlijke organisaties bekijken of met de U-Pas voorzieningen beter bereikbaar worden voor eenzame Utrechters met een bescheiden beurs.

Eropuit

Dus ben je eenzaam? Blijf niet thuis zitten. Ga eropuit zodat je mensen kunt ontmoeten: word lid van een kaartclub, volg een cursus of doe mee aan workshops. Meld je aan als vrijwilliger bij een verpleeghuis of ziekenhuis. Ga meedoen aan sportactiviteiten. Er zijn clubs waarin samen bewegen vooropstaat, maar die daarnaast veel gezelligheid bieden. Ga zingen in een koor. Ze zoeken volop zangers en zangeressen. Word maatje van iemand met een gebrek. Of vraag om een maatje of een mentor. Kan je goed koken of afwassen? Meld je aan als vrijwilliger bij Resto VanHarte die in Utrecht maaltijden, zeg maar gerust diners, verzorgt voor weinig geld. Vraag ook eens rond wat er bij u in de buurt is!

Utrecht groeit, zo ook het aantal Utrechters met een bijstandsuitkering. Maar de stad doet het slecht als het erom gaat te voorkomen dat mensen in de bijstand komen, laat staan ze uit de bijstand te helpen. Ten opzichte van 2010 is het aantal bijstandsgerechtigden gestegen met bijna 50 procent naar 12.770 Utrechters. Dit terwijl Amsterdam en Rotterdam te maken hebben met een groeiend aantal bijstandsgerechtigden van respectievelijk 18 procent en 21 procent. Deze steden doen het beter dan het Utrechtse college van burgemeester en wethouders. Belangrijke reden hiervoor is dat de huidige coalitie van D66, GroenLinks, SP en VVD ervoor kiest weinig tot geen nieuw beleid te maken op dit belangrijke beleidsveld. Ze sluit zich liever aan bij de in 2012 aangenomen economische agenda. Daarin stond dat de stad er makkelijk vanuit kon gaan dat wie in een uitkering terecht zou komen dat alleen nog maar tijdelijk (8 maanden) zou doen.

Enkeltje armoede

Stadsbelang Utrecht-fractievoorzitter Cees Bos: “De bijstand is een enkeltje armoede. Hoe fout kun je zitten door aan te nemen dat er alleen nog maar werkloosheid zit bij Utrechters die van de ene naar de andere baan gaan. De realiteit van vandaag is ernstig, als we alleen al kijken naar Utrechters in de bijstand zit meer dan 77 procent langer dan 1 jaar in de bijstand, 38 procent zit langer dan 4 jaar in de bijstand.” Utrechters in de bijstand hebben het zwaar, hun inkomen ligt op niveau sociaal minimum, elk dubbeltje moet worden omgedraaid. Veel gezinnen hebben te maken met problematische schulden en premieachterstanden. Zo’n 72 procent van de huishoudens met een bijstandsuitkering heeft een migratieachtergrond, een aanzienlijk deel heeft een vluchtelingenstatus.

Stadsbelang Utrecht vindt het tijd voor een Actieplan Bijstand.

Cees Bos: “Wij willen dat iedere Utrechter meedoet in de samenleving. Uitkeringsgerechtigden moet perspectief worden geboden door middel van opleiding, herscholing, verplicht vrijwilligerswerk en het aanbieden van (beschut) werk en plaatsing bij reguliere werkgevers met zo nodig loonsuppletie van de gemeente.”

Het actieplan zegt ook dat mensen met een migratieachtergrond Nederlands moeten leren, om meer kans te maken op de arbeidsmarkt (bij weigering korten op de bijstand). Er moet extra worden geïnvesteerd in voor- en vroegschoolse educatie, geen kind verdient het met een taalachterstand aan de basisschool te beginnen.

Cees Bos: “Wij pleiten voor Wijkinformatiepunten waar mensen aan de balie of, desgewenst in een spreekkamer voorlichting kunnen krijgen over alle hulp, bijstand, zorg en werk. Eenmaal contact opgenomen, neemt het zogeheten buurtteam het over. Iedereen doet mee, iedereen doet ertoe.”

Stadsbelang Utrecht wil dat iedereen in Utrecht meedoet en mee kan doen. Maar als je geen Nederlands spreekt, is het bijna onmogelijk om mee te doen. En dat is nu net waar het in veel gemeenten in Nederland fout gaat.

Taallessen verplicht

Per 1 januari 2016 is de participatiewet uitgebreid met een verplichte taaleis, taalplannen en taaltoetsen. Inwoners die afhankelijk zijn van een bijstandsuitkering en onvoldoende kennis hebben van de Nederlandse taal moeten zich laten scholen. De gemeenten moeten alles in werking stellen om deze inwoners te helpen om te taal te kunnen spreken. Als inwoners hier geen zin in hebben, dan mag dit consequenties hebben voor een uitkering.

De gemeente Utrecht heeft echter gekozen voor een slappe aanpak: ‘De Utrechtse werkwijze’. Het huidige bestuur in Utrecht wil vooral ‘vrijblijvend’ en ‘terughoudend’ optreden. Het opleggen van consequenties voor de uitkering, als iemand geen zin heeft in het leren van de taal, ontbreekt volledig. Terwijl juist is gebleken dat dit soort gevolgen een enorme prikkel zijn om inwoners te bewegen om wel taallessen te gaan volgen. D66-wethouder Everhardt omschreef de houding van het college als volgt: “Met de sanctieregeling voor het niet voldoen aan de taaleis wil het college ontspannen omgaan. Utrecht heeft een beperkt budget en de aan te bieden taalcursussen moeten maatwerk zijn om een ‘gemotiveerd’ persoon de gelegenheid te geven deze stap te zetten.” Twee jaar na invoering van de taaleis/ taaltoets luidt staatssecretaris Tamara van Ark (VVD) van Sociale Zaken de noodklok. Gemeenten doen volgens haar te weinig aan taallessen, steeds meer mensen in de bijstand hebben een grote taalachterstand en dreigen geheel buiten de samenleving te gaan vallen. Zij wil een meer verplichtende regeling.

Taal is de toekomst

Stadsbelang Utrecht maakt zich enorme zorgen over deze ontwikkeling. Inwoners die in de bijstand zitten mogen niet uitgesloten worden van onze samenleving. We moeten er alles aan doen om deze kwetsbare groep te helpen aan een goede toekomst. Iedereen moet mee kunnen doen, dat betekent dat ook iedereen de kans moet krijgen om mee te doen. Inwoners met een taalachterstand moeten we actief begeleiden en zorgen voor goed onderwijs. Inwoners die niet willen, moeten we prikkelen om wel naar taalles te gaan. Als dit kan door het aanpassen van een uitkering, dan doen we dat. Dit betekent een versnelde aanpak van het taalprobleem onder bijstandsgerechtigden in Utrecht. Op deze manier krijgen alle inwoners van Utrecht een kans op een succesvolle toekomst in onze prachtige stad.

De schulden van de gemeente Utrecht blijven maar toenemen. Of het nu de Uithoflijn is of een parkeerplaats in Leidsche Rijn, telkens weer zijn er tientallen extra miljoenen nodig.

Geheel tegen de wens van Stadsbelang Utrecht in, heeft de gemeenteraad in december 2017 ingestemd met het uitgeven van 150 miljoen euro meer dan er binnenkomt. Door die keuze neemt de schuld van de gemeente toe tot een hoogte van 1,2 miljard euro. In januari 2018 kwamen er alweer nieuwe verliezen aan het licht. Die zorgen ervoor dat we tientallen miljoenen meer gaan uitgeven. Dat geld moet de gemeente lenen, omdat er helemaal geen geld is.

Vertragingen

In het geheim zijn er documenten gedeeld met de gemeente Utrecht over de aanleg van de Uithoflijn. Het project loopt 1,5 jaar uit door vertragingen. De extra kosten voor het project bedragen 84 miljoen euro, waar de gemeente Utrecht 25 miljoen van moet betalen. De provincie betaalt de rest. Het college van D66, GroenLinks, VVD en SP, vroeg de gemeenteraad in Utrecht om het dossier geheim te houden. Stadsbelang Utrecht is voor open en eerlijke communicatie, daarom hebben wij aangegeven dat het document openbaar moest worden.

Zelfs oppositiepartij het CDA wilde er alles aan doen om het geheim te houden. Een krappe meerderheid van de gemeenteraad heeft uiteindelijke gekozen voor het standpunt van Stadsbelang Utrecht, waardoor het document openbaar gemaakt is. Dit soort financiële tegenvallers komen door het beleid van dit bestuur veel te vaak  voor. De inwoners van Utrecht verdienen dat er veel zuiniger met hun geld omgegaan wordt.

Op de vraag of dit bestuur een geldboom had gevonden, reageerde Stadsbelang Utrecht-raadslid Stephan Oost: ”Een geldboom? Het lijkt eerder op een geldbos. Dit bestuur blijft maar geld uitgeven. Daar mogen de inwoners van Utrecht straks de rekening van betalen. Stadsbelang Utrecht wil dat dit stopt, wij kiezen voor een zuinig en zorgvuldig bestuur.”

Herkent u dat, thuiskomen na een dag werken en nergens je auto kwijt kunnen? Stadsbelang Utrecht wil een bereikbaar Utrecht waar inwoners hun auto voor de deur kunnen parkeren. Met de huidige drukte in de stad en de plannen voor nieuwbouwwijken gaat dit niet lukken.

Wat is er aan de hand?

Utrecht is een stad waar veel mensen naartoe komen om te werken, die hier niet wonen. We hebben ook veel ‘dagjesmensen’, die onze stad komen bezoeken. Veel van hen zetten hun auto in de wijken waar ze gratis kunnen parkeren en gaan vervolgens de binnenstad in. Dit zorgt ervoor dat bewoners nog nauwelijks een parkeerplaats kunnen vinden in de woonbuurten, als zij thuiskomen na hun werk. Deze auto’s horen helemaal niet in de wijken, maar in een parkeergarage. De parkeerplaatsen in de wijken zijn bedoeld voor de bewoners.

Utrecht groeit, er komen steeds meer wijken en nieuwe buurten. Om de leefbaarheid te vergroten worden steeds minder parkeerplaatsen per woning beschikbaar. Dat betekent dat er bijvoorbeeld maar 1 parkeerplaats per 3 woningen wordt aangelegd. Op de Tweede Daalsedijk begint een experiment waarbij er helemaal geen parkeerplaatsen meer zijn voor bewoners. Dit zorgt voor extra druk op andere buurten en wijken. Als een bewoner van de toekomstige Merwedekanaalzone een auto heeft en hij kan deze niet parkeren in zijn buurt, dan is de kans groot dat deze zijn wagen in Transwijk gaat parkeren.

De oplossing is simpel

Stadsbelang Utrecht wil voorkomen dat bewoners van buurten te maken krijgen met auto’s die daar niet horen. Daarom willen wij een onderzoek naar betaald parkeren of kentekenparkeren in een groot aantal Utrechtse wijken. Wij willen dat bewoners van straten en buurten een gratis parkeervergunning krijgen, zodat zij zonder extra kosten gewoon hun auto in de buurt kunnen parkeren waar ze wonen.

Stadsbelang Utrecht-fractievoorzitter Cees Bos: “Na een dag hard werken, wil je niet een halfuur gaan zoeken om je auto te kunnen parkeren. Als er een parkeerplaats is voor de deur, dan moet die niet bezet worden door een auto van iemand die daar niet in de buurt woont. Weg ermee!”