Dit was het laatste debat in een reeks van wel 7 debatten, waarbij overigens niet altijd alle lijsttrekkers meededen. Het debat kenmerkte zich door stellingen waarover de partijen van mening verschilden, zodat er wat viel te debatteren! Het werd een echt inhoudelijk debat, waarbij Karin Brouwer er uitstekend in slaagde het CDA-geluid te laten horen. De moderator, Roderik van Grieken van het Nederlands debatinstituut, begon na een korte introductie met een kort interview per kandidaat. Daarna was die kandidaat in gelegenheid een "pitch" te houden over zichzelf en de eigen partij. Hierna kwamen er één op één debatten aan de hand van stellingen, waarna ook de rest van de lijsttrekkers er nog iets over kon zeggen. Het publiek (thuis en in de raadszaal) kon ook ook meestemmen op de stellingen via een website. De eerste stelling ging over ambitieuze economische groei versus behoud van het rustieke landschap. Karin stemde voor de groei, niet omdat het behoud van het rustieke landschap niet belangrijk is, maar omdat het elkaar kan versterken. Als het dat niet doet, verwordt het tot een soort Orvelte! Als de verbinding kan worden gelegd, tussen economie en landschap betekent dit juist het behoud van het landschap. De 2e stelling ging er over dat armoederegelingen moeten worden afgeschaft. Alleen de VVD wilde dit, omdat zij tegen de stapeling waren van regelingen. Het CDA wil een glijdende schaal om de armoedeval tegen te gaan als je aan de slag kan vanuit de bijstand. Met de ChristenUnie, GroenLinks en de PvdA is daar een motie over ingediend. Gemeentebelangen was destijds tegen, maar draaide nu volledig de andere kant op! Karin was het dus oneens met deze stelling. Mensen aan de onderkant van de samenleving hebben het al erg genoeg. Het optrekken van regelingen naar 120% lost voor weinig geld problemen op van mensen die in een vicieuze cirkel zitten. Bij overgang naar werk moet voor regelingen de al genoemde glijdende schaal worden invoerd om armoedeval te voorkomen. Karin: "Als mensen aan het werk gaan, vindt CDA het onrechtvaardig als mensen er op achteruitgaan". De 3e stelling betrof het het duurzaamheidsbeleid: dit moet vooral door de gemeente worden aangejaagd en ingevuld. Karin was hiervoor en pleitte voor kleine prikkelsubsidies. En daarnaast zonnepanelen op alle gemeentelijke daken en inzetten op besparen. Ons land heeft ingestemd met het Parijs-akkoord, wat betekent dat het verduurzamen heel veel sneller moet gaan dan nu het geval is. De gemeente kan daar juist een grote rol in spelen, niet alleen voor particulieren, maar juist ook voor bedrijven, die in De Wolden tot nog toe achterblijven. Bij de 4e stelling kwam Karin Brouwer zelf aan bod in een één op één debat met Albert Haar over of de gemeente grond moet aankopen voor woningbouw.Karin noemde het feit dat projectontwikkelaars de afgelopen jaren niet hebben gebouwd wat er zou moeten komen, en daarnaast kiezen sommigen om percelen middenin het dorp te laten braakliggen of verloederen, in de hoop ooit hogere winsten te halen met duurdere projecten. Je hebt een woningbouwopgave, waarbij je niet afhankelijk kan zijn van projectontwikkelaars. In het verleden zijn veel jongeren daarom vertrokken. Diverse succesvolle projecten zoals in De Wijk, laten zien dat de gemeente dit prima aankan. De gemeente heeft nog maar weinig bouwgrond zelf, dus er moet wat gebeuren. Dat heeft niets te maken met de wilde grondaankopen in andere gemeenten in het verleden. Karin Brouwer was zelf ook over het debat te spreken: "het ging lekker, en iedereen respecteerde elkaar, waarbij best wel een plaagstootje mocht worden uitgedeeld, dit was één van de beste debatten".