Poliflw

In het al lang lopende proces van het realiseren van het project Stationsgebied zijn er, gelukkig, al heel veel belangrijke stappen gezet. De actuele situatie is dat de gemeenteraad ingestemd heeft met het Voorlopig Ontwerp + en de daarbij behorende gelden. In het daaropvolgend technisch beraad is er op meerdere zaken door de experts toelichting gegeven over het hoe, wat en het waarom van het nu voorgestelde ontwerp en de mogelijke alternatieven daarop. In de diverse toelichtingen en vragen vanuit de raadsleden kwam het begrip ’ruimte’ veelvuldig naar voren. Een van de experts verwoordde dat als volgt: “Het is vechten om de ruimte”. Als voorbeeld daarvan mag een geplande fietsroute gelden. Nadrukkelijk werd er door de verschillende partijen aangegeven dat het meer dan wenselijk is om die bewuste fietsroute noord van de hoofdweg te gaan leggen. De reactie van de expert was positief, maar gelijktijdig benoemde hij het probleem: ruimtegebrek. Koos Meijer, fractievoorzitter van CDA Nunspeet, geeft verder aan dat het CDA vanaf het begin van het proces erop aangedrongen heeft dat de gemeente de algehele regie over alle benodigde gronden zou moeten krijgen. Op sommige plaatsen is dat uitstekend gelukt met de aankoop van de Stroopstok en Joris. Helaas is dat (nog) niet gelukt met het gebied tussen het karakteristieke gebouw van Rookoven en de Winckelweg, inbegrepen het tankstation en het voormalige Welkoopgebouw. Ook op het Stationsplein zelf zijn er mogelijkheden om meer ruimte te creëren. Het CDA heeft het college gevraagd in hoeverre verwerving van de benodigde ruimte nu nog mogelijk is. Het antwoord van het college was nogal behoudend en deels af gedaan als was niet nodig en is niet aangeboden. Hier komt mogelijk een waarheidsbevinding om de hoek kijken!

Het landgoed Erica kent in Nunspeet een lange geschiedenis met als treurig einde de grote brand in het voormalig sanatorium en het gekraakt zijn van de voormalig directeurswoning. Met name het laatstgenoemde pand heeft in de afgelopen jaren voor veel onrust in de woonomgeving gezorgd waarbij de term ‘vrijstaat Erica’ steeds verder boven kwam drijven. De ontwikkelingen in en rondom het gekraakte pand en met name de overtredingen van de Opiumwet waren aanleiding om op 8 november 2018 een formeel sluitingsbevel uit te vaardigen. En dat had effect, met deze sluiting werd de rust weer teruggebracht en er werden stappen ondernomen om de ruïne van het sanatorium te gaan slopen. In het afgelopen jaar is er daadwerkelijk met de sloopwerkzaamheden begonnen, maar die zijn nog steeds niet afgerond. De eigenaar van het landgoed Erica is ook al jaren bezig haalbare bouw- en inrichtingsplannen te ontwikkelen voor het betreffende gebied, maar tot op heden zonder zichtbaar resultaat. Omdat het sluitingsbevel slechts één jaar van kracht was, is het nu niet meer van toepassing en dat moment stond blijkbaar ook op de kalender van potentiële krakers. In het afgelopen weekend werden door meerdere omwonenden de nodige kraakactiviteiten waargenomen en er werd door hen aan de bel bij de politie getrokken. Maar helaas, die gaven aan weinig te kunnen doen. Eenzelfde reactie kreeg het bestuur van de stichting Spoorlijn -Transferium-A28 (STA) ook van de gemeentelijke contactpersoon en van de eigenaar hoorden zij niets. De fractie van het CDA voorziet dat deze ontwikkelingen weer gaan leiden tot veel buurtoverlast en ongewenst gedrag in en rondom het gemeentelijk monument directeurswoning landgoed Erica. Koos Meijer, fractievoorzitter van het CDA, zegt daarover: “Wij zijn ons ervan bewust dat ingrijpen in het kader van een overtreding van bijvoorbeeld de Opiumwet pas kan gebeuren na het constateren daarvan. Daar op wachten is voor het CDA een te passief gedrag, wij verwachten een proactieve daadkracht van het gemeentebestuur”. Om zo snel mogelijk duidelijkheid te krijgen over wat kan er nu wel of niet door de gemeente gedaan worden heeft de CDA-fractie een tiental vragen aan het college gesteld. Dat zijn er veel, maar het gaat ook ergens over. “Het gaat over de invulling van een bijna ’vergeten’ gebied in Nunspeet” aldus Koos Meijer, “het gaat om het woongenot van de bewoners van het grote gebied daaromheen en zeker ook om hun veiligheidsgevoel”. De laatste vraag gaat over het landgoed Erica om het wel als potentieel woningbouwgebied te benoemen. Koos Meijer licht toe: “In juli jl. hebben wij een voorstel daarvoor gedaan, maar het college antwoordde dat het vanwege diverse aspecten het een lastige uitdaging zou worden en dat er veel natuur verloren zou gaan.De actuele vraag nu is of dat antwoord, gezien de huidige ontwikkelingen rondom de woningbouwbehoefte en de rechtelijke uitspraak over het vestigen van het voorkeursrecht in het gebied ’t Hul Noord, nog wel past”

Het landgoed Erica kent in Nunspeet een lange geschiedenis met als treurig einde de grote brand in het voormalig sanatorium en het gekraakt zijn van de voormalig directeurswoning. Met name het laatstgenoemde pand heeft in de afgelopen jaren voor veel onrust in de woonomgeving gezorgd waarbij de term ‘vrijstaat Erica’ steeds verder boven kwam drijven. De ontwikkelingen in en rondom het gekraakte pand en met name de overtredingen van de Opiumwet waren aanleiding om op 8 november 2018 een formeel sluitingsbevel uit te vaardigen. En dat had effect, met deze sluiting werd de rust weer teruggebracht en er werden stappen ondernomen om de ruïne van het sanatorium te gaan slopen. In het afgelopen jaar is er daadwerkelijk met de sloopwerkzaamheden begonnen, maar die zijn nog steeds niet afgerond. De eigenaar van het landgoed Erica is ook al jaren bezig haalbare bouw- en inrichtingsplannen te ontwikkelen voor het betreffende gebied, maar tot op heden zonder zichtbaar resultaat. Omdat het sluitingsbevel slechts één jaar van kracht was, is het nu niet meer van toepassing en dat moment stond blijkbaar ook op de kalender van potentiële krakers. In het afgelopen weekend werden door meerdere omwonenden de nodige kraakactiviteiten waargenomen en er werd door hen aan de bel bij de politie getrokken. Maar helaas, die gaven aan weinig te kunnen doen. Eenzelfde reactie kreeg het bestuur van de stichting Spoorlijn -Transferium-A28 (STA) ook van de gemeentelijke contactpersoon en van de eigenaar hoorden zij niets. De fractie van het CDA voorziet dat deze ontwikkelingen weer gaan leiden tot veel buurtoverlast en ongewenst gedrag in en rondom het gemeentelijk monument directeurswoning landgoed Erica. Koos Meijer, fractievoorzitter van het CDA, zegt daarover: “Wij zijn ons ervan bewust dat ingrijpen in het kader van een overtreding van bijvoorbeeld de Opiumwet pas kan gebeuren na het constateren daarvan. Daar op wachten is voor het CDA een te passief gedrag, wij verwachten een proactieve daadkracht van het gemeentebestuur”. Om zo snel mogelijk duidelijkheid te krijgen over wat kan er nu wel of niet door de gemeente gedaan worden heeft de CDA-fractie een tiental vragen aan het college gesteld. Dat zijn er veel, maar het gaat ook ergens over. “Het gaat over de invulling van een bijna ’vergeten’ gebied in Nunspeet” aldus Koos Meijer, “het gaat om het woongenot van de bewoners van het grote gebied daaromheen en zeker ook om hun veiligheidsgevoel”. De laatste vraag gaat over het landgoed Erica om het wel als potentieel woningbouwgebied te benoemen. Koos Meijer licht toe: “In juli jl. hebben wij een voorstel daarvoor gedaan, maar het college antwoordde dat het vanwege diverse aspecten het een lastige uitdaging zou worden en dat er veel natuur verloren zou gaan.De actuele vraag nu is of dat antwoord, gezien de huidige ontwikkelingen rondom de woningbouwbehoefte en de rechtelijke uitspraak over het vestigen van het voorkeursrecht in het gebied ’t Hul Noord, nog wel past”

In Nederland staat de maand oktober ook bekend als de wijnmaand en in de politiek is het ook de begrotingsmaand, zo ook in Nunspeet. Elk jaar presenteert ons college zijn begroting voor het komende en de daaropvolgende 3 jaren aan de gemeenteraad van Nunspeet. En de dames en heren raadsleden moeten er iets van vinden en hun goedkeuring er al dan niet aan geven. Tot nu toe was het overleg en de discussies over de begroting vooral een zaak tussen de verantwoordelijke wethouder, de betrokken ambtenaren en de raadsleden. Op zich niets mis mee, maar het gaat wel om jouw en onze eurocenten met een totale omvang van bijna zestig miljoen euro en waarom zou jij er niet iets van vinden? Daarom roept het CDA op om jouw reactie op de begroting aan ons te mailen op het e-mailadres begroting2020@cdanunspeet.nl. Wij bundelen die reacties en nemen die, daar waar passend, in onze CDA-reactie op de begroting mee. Daar is wel wat haast bij omdat die uiterlijk 9 oktober al ingediend moet worden. Het boekwerk Begroting 2020 - 2023 is zo’n 170 pagina’s dik, bijna onmogelijk om alles tot op de punt- komma te lezen. Duurzaamheid, sportpark De Wiltsangh, de stationsomgeving en de onderwijshuisvesting zijn onderwerpen waar veel geld mee gemoeid is. Maar misschien mis je wel een onderwerp. Een ander punt is waar dat geld vandaan komt. Voor een groot deel komt het van het Rijk en de rest moet de gemeente zelf bij elkaar krijgen. Dat doet de gemeente door zo efficiënt mogelijk te werken en veel van hun diensten kostenneutraal in rekening te brengen. De gemeente legt aan de inwoners ook gemeentelijke belasting op en dat voelt iedereen in de portemonnee. Voor 2020 ligt er o.a. een voorstel om de OZB-belasting met 6,5% te gaan verhogen en dat heeft dan invloed op de totale opbrengst uit de OZB. En als in december de vertaalslag wordt gemaakt naar het OZB-tarief wordt het duidelijk wat die verhoging voor elke huisbezitter gaat betekenen. De begroting 2020 – 2023 staat online op https://nunspeet.begrotingonline.nl en in de raadsvergadering 31 oktober a.s. neemt de raad daar een besluit over. Lees onderstaand de reactie van het college op alle gestelde vragen

Onze afdelingsvoorzitter André Russchen in de politieke column HaH Nunspeet van 4 juni 2019 Gemeenten worden geacht een volwaardig lokaal aanbod te hebben voor ondersteuning en zorg. Bij lokale dienstverlening wordt hierbij vervolgens algauw gekeken naar de inzet van vrijwilligers. Ook in Nunspeet wordt gebruik gemaakt van alle kwaliteiten van de mensen in de gemeente, en het is nog gratis ook of toch niet? Gratis? Dat is wat vaak gedacht wordt over de inzet van vrijwilligers. Dat kost niets. Maar dat is natuurlijk niet waar. En dat is iets wat gemeenten zich moeten realiseren als ze een deel van hun beleid door vrijwilligers laten uitvoeren. Vrijwilligerswerk moet gecoördineerd worden, vrijwilligers hebben begeleiding of training nodig, er moet geïnvesteerd worden in het behoud van de vrijwilligers en het aantrekken van nieuwe krachten. Het werk moet voor hen ook aantrekkelijk blijven! Waar de vraag vroeger vooral ging over bijvoorbeeld gezelschap en simpele klussen, vraagt men nu steeds vaker gekwalificeerde mensen die iets naast hun baan willen doen. In de sport, in de kunst of in de zorg. Dat is ook het gevolg van verenigingen die, met de blik op de wereld, steeds professioneler moeten worden. En dan heb ik het nog niet over de know-how om een subsidie aan te vragen of financiële of juridische zaken. Een vrijwilliger is niet gratis Gemeenten moeten zich realiseren dat wanneer zij subsidie geven aan sportverenigingen of aan welke organisatie dan ook die met vrijwilligers werkt, vrijwilligers geld kosten. En dat als je gaat schaven aan budgetten en geen geld voor de vrijwilligers incalculeert, de budgetten uitgeput raken, en de hele vereniging ter ziele gaat. Het CDA Nunspeet heeft oog voor die vrijwilliger en alle verenigingen en stichtingen in onze mooie gemeente Nunspeet. Sinds november 2017 mag ik voorzitter van CDA Nunspeet zijn en met een enthousiaste groep mensen, waaronder onze twee raadsleden Koos Meijer en Karel van Bronswijk, proberen wij verbindend te zijn tussen de gemeente Nunspeet en haar inwoners met een positief kritisch geluid in de raadsvergaderingen. CDA Nunspeet midden in de samenleving!

Vorig jaar al stelde het CDA Nunspeet vragen over de aula op de begraafplaats in Elspeet. Volgens CDA'er Karel van Bronswijk voldoet de aula op de begraafplaats in Elspeet niet meer aan de eisen van deze tijd en is de aula veel te klein. Niet alleen voor de condoleance, maar zeker ook voor de afscheidsbijeenkomst . Tijdens het condoleren zijn rijen wachtenden, die tot ver voorbij de buitendeur gaan, meer regel dan uitzondering. Bij een afscheidsbijeenkomst komt het ook zeer regelmatig voor dat het gezelschap te groot is voor de aula. Toch moet er gekozen worden voor de aula omdat mensen die in Elspeet niet zijn aangesloten bij een kerk geen andere mogelijkheid hebben voor een afscheidsbijeenkomst. De plaatselijke kerken zijn voor hen geen optie en andere gebouwen zijn daar niet op berekend. Het antwoord dat raadslid Van Bronswijk kreeg op deze vragen was dat er nog nooit een inwoner geklaagd zou hebben over de aula. Ook beloofde het college een gesprek met begrafenisondernemers en enkele kleine aanpassingen. Hierop kreeg het CDA meerdere mails van inwoners die in het verleden, schriftelijk, aan de gemeente hun beklag over de aula hadden gedaan. Ook kreeg de partij veel bijval vanuit de bevolking ter ondersteuning van hun claim dat de aula echt te klein en niet meer van deze tijd is. Nu blijkt, een klein halfjaar verder, dat het gemeente nog geen enkele van de beloofde aanpassingen heeft gedaan. Ook is er nog geen gesprek geweest met begrafenisondernemers hoe zij aankijken tegen de aula. Het CDA is hierin teleurgesteld. Het CDA Nunspeet wil dat de aula wordt vergroot en weer de uitstraling krijgt, passend bij deze tijd. Ook moeten er meerdere opbaar ruimtes komen, zodat er geen problemen ontstaan als er meerdere begrafenissen tegelijk zijn. Reden voor het raadslid Karel van Bronswijk om wederom vragen te stellen over de aula. De vragen gaan over hoe het kan dat het CDA van meerdere mensen heeft gehoord dat er wel degelijk is geklaagd en hoe zich dat verhoud met de gekregen antwoorden. Ook wil het CDA weten waarom nog geen enkele actie is ondernomen en nog geen gesprek heeft plaats gehad

Ongewenst bezoek wordt buiten de deur gehouden, maar zorgverleners kunnen binnenkort veilig het huis binnenkomen van mensen die zorg nodig hebben. Dat blijkt uit een concreet uitvoeringsplan van het college van burgemeester en wethouders. CDA en ChristenUnie zijn daar blij mee. Het plan van het college is de concrete uitwerking van het voorstel dat Koos Meijer en Evert Leusink in maart 2017 hebben ingediend. Mensen die afhankelijk zijn van zorg aan huis hebben hier met smart op gewacht. | Het voorstel van CDA en ChristenUnie kwam in nauwe samenspraak met directeur John Hoving van welzijnsorganisatie Het Venster tot stand. Het concrete uitvoeringsplan van de gemeente Nunspeet wordt gesteund door de woningcorporatie en zeer waarschijnlijk ook door alle zorgorganisaties. Het is financieel en technisch haalbaar en kan op korte termijn operationeel zijn. Mensen die zorg ontvangen, kunnen nu kiezen voor een veilig systeem dat zorgverleners toegang geeft tot hun woning en onbevoegden buiten de deur houdt. Dat vergroot het gevoel van veiligheid. Met wethouder Gert van den Berg als coördinator is het gesprek met de woningcorporatie, de zorgorganisaties en leverancier van het systeem gevoerd. Het resultaat is een uniform en veilig systeem voor woningtoegang. Het is betaalbaar en eenvoudig te bedienen. CDA en ChristenUnie hebben er vertrouwen in dat het systeem snel geïntroduceerd kan worden. De winnaars van dit proces zijn de inwoners van de gemeente Nunspeet die afhankelijk zijn van zorg door anderen.