Poliflw

De CDA-fractie verzet zich tegen 'hokjesdenken' wat betreft de bestuurlijke toekomst van de gemeente Grave. Bij de behandeling van het initiatiefvoorstel dat gisteren in de gemeenteraad samen met de LPG is ingediend, benadrukte het CDA de ruimte die er nog is voor politieke partijen en de inwoners om te komen tot een goed besluit over de bestuurlijke toekomst. Prijs van zelfstandigheid Meer dan in het verleden zal de raad zich bezighouden met de vraag wat het is om "gemeente Grave" (met drie dorpen en een stad) te zijn. Wat isde prijs van zelfstandigheiden wat levert samenvoeging van gemeenten, in welke omvang dan ook, de inwonersvan Escharen, Gassel, Grave en Velpper saldoop? Onvermijdelijke conclusie De stem van de kiezer was op één punt glashelder. Op dit moment ziet 77% van de inwoners één gemeente Land van Cuijk niet zitten. Deze uitslag is representatief: er zijn dik 5.500 stemmen uitgebracht; ongeveer 57% van de kiesgerechtigden heeft zich uitgesproken. Het feit dat er drie opties werden voorgelegd móest wel leiden tot de ontstane patstelling. Alle gegoochel met de cijfers ten spijt: er is nul komma nul mandaat voor de samenvoeging van de vijf regiogemeenten. Eerder werd al duidelijk dat de gemeente Mill & Sint Hubert niet meewerkt aan deze grote herindelingsoperatie. Het is de vraag hoeveel draagvlak er onder de inwoners van de gemeenten Sint Anthonis, Boxmeer en Cuijk is voor één gemeente Land van Cuijk. Immers, het wantrouwen van Nederlanders jegens grote bedrijfsfusies en (uitbreiding van) de Europese Unie, laat zien dat men steeds meer waarde hecht aan een nationale (en tevens lokale) identiteit. Out of the box Het initiatiefvoorstel biedt meer ruimte dan op het eerste lijkt. Nergens staat dat Grave zelfstandig blijft, nergens staat dat er een herindeling Cuijk-Grave-Mill komt. Op de eerste plaats zijn onze partnergemeenten aan zet. Vooral hoe Cuijk gaat reageren is interessant. Het CDA is natuurlijk niet blind voor de realiteit. Het denken staat dus in de tussentijd niet stil. Er zijn namelijk meer wegen die naar Rome leiden. De hokjes "zelfstandig", "Cuijk-Grave-Mill" en "Land van Cuijk" zijn voldongen feiten noch losstaande zaken. Alle grenzen, dus ook gemeentegrenzen, zijn constructies, bedenksels van mensen en in dit geval: bestuurders. Het is dus zaak dat we durvenout of the boxte denken. De kiezer gaat over het algemeen belang Het gaat het CDA om de mensen. Zij - en niet: wij - bepalen het algemeen belang. Het is allerminst democratisch om voor te kauwen wat goed is "in het algemeen belang" omdat bestuurders immers alles beter weten. De kiezer heeft gesproken en met die overduidelijke uitslag moeten wij aan de bak. Het is dan ook verbijsterend dat er partijen zijn die volledig voorbijgaan aan het feit dat er, op dit moment, geen mandaat is voor één gemeente Land van Cuijk. Dat de gemeente "geen vereniging is met een algemene ledenvergadering" gaat volledig voorbij aan de hardop uitgesproken wil van de kiezers. Het CDA vindt dat je niet kan zeggen dat je de uitslag niet volgt omdat deze je simpelweg niet aanstaat. Er is een peiling, er is een uitslag en het negeren daarvan bewijst het vertrouwen van de inwoners in de politiek uiteindelijk geen dienst. Het is beter uit te leggen: omdat meer dan driekwart van de stemmers één gemeente Land van Cuijk nu niet ziet zitten, kiezen wij daar niet voor. Democratische uitdaging LPG en CDA hebben werk gemaakt van de uitslag. Het CDA ziet voldoende handvatten om er, samen met andere partijen en de inwoners, iets van te maken. Het is daarbij mogelijk om buiten de gebaande wegen te lopen, ook als Cuijk de herindeling met Boxmeer en Sint Antonis voortzet. Rijk én provincie denken mee. Zij zien ook wel dat het "huis van Thorbecke" met het kiesstelsel van evenredige vertegenwoordiging aan een verbouwing toe is en dat er andere manieren zijn om de democratie vorm te geven. In dezedemocratic challengeis er plaats voor de kernendemocratie en een scala aan maatwerkexperimenten. De provincie Noord-Brabant denkt bijvoorbeeld in de omgeving van Bladel mee over de vorming van een "federatie": zelfstandige gemeenten die op een aantal terreinen samenwerken en daarvoor een rechtstreeks gekozen federatieraad met een dagelijks bestuur hebben. Daarmee is de democratische legitimatie en controle op bijvoorbeeld gemeenschappelijke regelingen gewaarborgd, terwijl andere onderwerpen 'gewoon' dichtbij de burger geregeld worden, met een herkenbaar gemeentebestuur. Niet bang voor de toekomst Het CDA is niet bang aangelegd en durft de toekomst aan, ook als Cuijk ervoor kiest uit de ambtelijke organisatie te stappen. Het heeft niet de voorkeur om alleen of slechts samen met Mill & Sint Hubert achter te blijven. Meepraten over en samenwerken in één ambtelijke organisatie Land van Cuijk is wat het CDA betreft bespreekbaar. Nieuwe vormen van democratisch werken, zoals in federatieverband, is evenmin uitgesloten. Eén gemeente Land van Cuijk nu wél. Dat hebben LPG en CDA niet besloten, dat deed de kiezer op 21 maart.

De Atheense filosoof Plato zag de democratie toentertijd al helemaal niet zitten. Volgens hem was “een rationeel proces van besluitvorming per definitie onmogelijk” in een democratie. Er waren meer grote denkers die zich afvroegen hoe het mógelijk was dat de eerste de beste burger, met een beroep dat niets met politiek of bestuur te maken had, toch politieke beslissingen mocht nemen.Toch gold in het oude Athene al als enige voorwaarde voor deelname aan de volksvergadering het burgerschap. Toen kwam dat neer op slechts tien procent van de bevolking. Afgelopen dinsdag werd het initiatiefvoorstel van LPG en CDA besproken in een openbare werkbijeenkomst van de gemeenteraad. Voor het eerst werd over de uitslag van de opiniepeiling gesproken. Het CDA, dat vóór het Land van Cuijk was (is en blijft), dronk de gifbeker helemaal leeg. Meer dan driekwart van de opgekomen kiezers zag de samenvoeging van de vijf gemeenten in de regioop dat momentniet zitten, dus zette er een streep door. Er is geen democratisch mandaat om daarmee verder te gaan. Een aantal gedachten van collega-raadsleden vond ik erg interessant. Zo hoorde ik dat de kiezers op basis van onvoldoende of onvolledige informatie een stem hadden uitgebracht. Ook was de thematiek zo complex dat je niet van de inwoners van Escharen, Gassel, Grave en Velp kon verwachten een goed afgewogen besluit te nemen. De gevolgen van de beslissing konden zij eenvoudigweg niet overzien. Daarnaast maakte één volksvertegenwoordiger onderscheid tussen de dorpen en de stad. Alleen in Grave koos een meerderheid voor zelfstandigheid achter de vestingmuren. Een andere opvallende conclusie vond ik: de meeste stemmen gelden, dus de gemeente moet zelfstandig blijven. Tot slot bracht iemand in dat enkele regiogemeenten en de provincie niet van een eerder gekozen pad af te brengen zijn. De uitslag van de opiniepeiling leverde een patstelling op. Maar ook volstrekte helderheid over het democratisch draagvlak voor één gemeente Land van Cuijk. Dat is er nu domweg niet. Het is belangrijk dat te erkennen. Ja, het is gemakkelijker om onder gelijkgezinden het eigen gelijk te halen, dan om bakzeil te halen. Bij twee referenda heeft politiek-Den Haag het verkeerde signaal afgegeven. Zowel bij de volksraadpleging over de Oekraïne als die over de ‘sleepwet’ zei de kiezer ‘nee’ en werd het een ‘ja’. Blijkbaar hebben mensen terecht het gevoel in een trein te zitten die de verkeerde kant oprijdt, maar dat aan de noodrem trekken niet helpt. Bestuurders die alsmaar blijven doordenderen, bewijzen wat mensen denken: politici leven in een eigen wereld, een wereld die niets met de leefwereld van ‘gewone’ burgers te maken heeft. Dáárom hebben wij het lef om te zeggen: eerlijk is eerlijk, als driekwart van de kiezers één gemeente Land van Cuijk niet ziet zitten, duwen wij niemand die herindeling door de strot. De uitslag is wat ‘ie is. Als wij nú ons verlies niet nemen, neemt het wantrouwen in de politiek alleen maar toe. Wat zegt het over het volksvertegenwoordigende karakter van de gemeenteraad als je de duidelijkste conclusie van de peiling niet accepteert? De niet-stemmers meerekenen in de uitslag is ongebruikelijk. Het systeem werkt eenmaal zo dat iedere (uitgebrachte) stem telt. Even zwaar. Er wordt geen onderscheid gemaakt tussen woonplaatsen, dus stemmen in ‘de dorpen’ (die we misschien kunnen gebruiken om bij ons eigen gelijk te blijven) zijn volledig gelijkwaardig aan die in de stad zijn uitgebracht. En iedereen die een geldige stempas had, mocht komen stemmen, ongeacht wat. Niemand is verplicht goed beslagen ten ijs en volledig geïnformeerd op het stembureau te verschijnen om eenverstandigbesluit te nemen. Je mag net zo goed met je hart stemmen. Dát is democratie. Niet honderd procent hart, niet honderd procent hoofd, maar wel alle reden om de handen uit de mouwen te steken in het algemeen belang. Dat loopt niet altijd parallel aan je eigen gelijk. Waarheid ligt namelijk meestal in het midden: niet zwart, niet wit, maar minstens vijftig tinten grijs. Alex van Megen (fractievoorzitter)

Het CDA in de gemeenteraad zet fors in op de ontwikkeling van de kernendemocratie. Hierdoor krijgen de inwoners van Escharen, Gassel, Grave en Velp meer zeggenschap over de leefbaarheid in de eigen buurt. Dat heeft de fractie gisteren tijdens een openbare werkbijeenkomst over de bestuurlijke toekomst van de gemeente Grave aangegeven. Tijdens de vergadering heeft het CDA, dat in de verkiezingstijd flink campagne voerde voor één gemeente Land van Cuijk, de keuze van kiezer gerespecteerd. Dat isfair playin de politiek. Alleen de uitslag is duidelijk De opkomst bij referenda is zelden zo hoog geweest als bij deze opiniepeiling. Iedereen had het recht zijn stem uit te brengen of niet. Degenen die ervoor kozen thuis te blijven, deden dat om uiteenlopende redenen. Het wil echter niet zeggen dat zij géén mening hadden. Hun beslissing blijkt uit het opkomstcijfer en daarmee uit. Niemand kan daar een zinnig woord over zeggen. We kennen evenmin de argumenten van de kiezers die wél gekomen zijn en die wel één van de drie opties hebben aangekruist. We weten maar één ding: de uitslag. Er zijn echter allesweters diedémening vandéburger op waarde weten te schatten. Gek genoeg sluit die interpretatie altijd aan bij heteigengelijk, nóóit bij dat van een ander. Het CDA had en heeft dat lef wel. Dat heet: verantwoordelijkheid nemen. Je kan niet zeggen: “ik ben vóór het Land van Cuijk, maar meer dan driekwart van de kiezers ziet dat niet zitten. Jammer, maar we doen het tóch.” Wat zou doordrammen voor gevolgen hebben? Nóg minder vertrouwen in de politiek. Wat zegt dat eigenlijk over het volksvertegenwoordigende karakter van deze raad, als hij een beslissing neemt die op nog geen 23% steun van de kiezers kan rekenen? Nérgens in het initiatiefvoorstel staat dat Grave zelfstandig blijft. Nérgens staat dat er een herindeling Cuijk-Grave-Mill komt. Er staat inderdaad wel dat de basis voor één gemeente Land van Cuijk te smal is (op dit moment). Datisnamelijk zo. De steun voor één gemeente Land van Cuijk was 23 en géén 53 procent. Het CDA heeft géén acht zetels gehaald. Wij zien deze gegevens als harde feiten onder ogen. Net zoals klip en klaar is dat Mill al veel eerder besloten heeft niet op te gaan in één gemeente Land van Cuijk. De LPG heeft ook geen acht zetels gehaald. En er was evenmin een meerderheid voor behoud van zelfstandigheid. Wel leek of lijkt een meerderheid van de opgekomen kiezers te voelen voor een herindelingsvariant. Maar zelfsdieconclusie is interpretatie. Het kan namelijk best zo zijn dat een Land van Cuijk-stemmer een kleinere fusie lariekoek vindt en dán liever een zelfstandige gemeente Grave houdt.Je weet het niet. Zo waren er ook CDA-stemmers vóór een zelfstandige gemeente Grave. Democratie is: de uitslag respecteren Er zijn ongetwijfeld mensen die achteraf dachten:had ik maar…Het is net als met de Brexit. Maar ook daar geldt: uitslag is uitslag. Kaal en hard. Je moet fair zijn: als de uitslag tegenvalt, moet je je verlies nemen. Het CDA doet dat. Dat is namelijk democratie ten voeten uit. Er is echter wel een groot verschil tussen de referenda die wij hebben gehadof het Brexit-referendum. We moeten en wij gaan terug naar de kiezer. Zo snel mogelijk.Mogelijk. Uiterlijkbij de volgende gemeenteraadsverkiezingen,maar zomogelijkeerder.Het initiatiefvoorstel van LPG en CDA is niet het einde van een proces, de laatste klap, een sluitstuk, maar een begin.

Tijdens de raadsvergadering van 3 juli kwamen de jaarstukken 2017 van de gemeente Grave aan de orde. De jaarstukken, samen met het accountant verslag, zijn ook eerder in diverse werkbijeenkomsten besproken. Uiteindelijk stelde de raad met 14 stemmen voor en 1 stem tegen de jaarstukken 2017 vast. Namens het CDA Grave mocht Roland Eijbersen, woordvoerder gemeentelijkefinanciën, de inbreng van de fractie verzorgen. Hieronder is zijn inbreng weergegeven. Inbreng CDA Grave over de jaarstukken 2017 Het verantwoorden van inkomsten en uitgaven is een voorwaarde voor goed en transparant bestuur en het behoort deze raad toe om daarbij een rol te vervullen. Wie met een zonnige blik, met de zonnebril op, naar de stukken kijkt, ziet dat de jaarrekening 2017 van gemeente Grave afsluit met een positief resultaat van 978.000 euro. Ook de programmaverantwoording geeft aan dat de gewenste doelstellingen en projecten op een kleine uitzondering na, zijn gerealiseerd. Een mooi resultaat, waar hard aan gewerkt is. Als je dan wat meer inzoomt op de financiële kengetallen van 2017, dan zien we dat de meeste voldoende of matig scoren. De jaarstukken betitelen de financiële positie van Grave dan ook als ‘voldoende op orde’. Dit tegen de achtergrond van een totaal vermogen van bijna 49 miljoen en een eigen vermogen van bijna 19 miljoen. In dezelfde geest gaf de accountant dit ook aan ten aanzien van de solvabiliteit van de gemeente. Is het dan allemaal een ‘halleluja’-verhaal? Nee, het eigen vermogen is gedaald en we hadden bijvoorbeeld meer structurele uitgaven dan inkomsten. Daar heeft het CDA in vorige overleggen ook op gewezen. We zijn dan ook blij met de insteek van het nieuwe College om naar de toekomst toe te groeien naar een meerjarig sluitende begroting. Dat is een streven waar het CDA zich volledig achter kan scharen, onze inwoners verdienen dat ook. Tegelijkertijd, er zijn ook uitdagingen als je kijkt naar de specialistische jeugdzorg en de ambtelijke organisatie CGM, en daar komen we nog over te spreken. Uiteindelijk, in deze politieke arena, gaat het om de interpretatie die je geeft aan de getallen over de financiële situatie. Er bestaan daar verschillen van inzicht over, ik wijs maar even naar het SOOS-debat tijdens de verkiezingscampagne. Misschien is het dan ook maar net hoe je er tegen aankijkt…….. en wat je wilt zien. Zoals onze fractie de situatie taxeert, als je gewoon nuchter kijkt, dan was 2017 een jaar met géén super gigantische uitschieters, de risico’s die de financiële positie van onze gemeente kunnen beïnvloeden, kunnen worden opgevangen. Dit tegen de achtergrond van de ambities van het vorige College en de overdracht van taken van de Rijksoverheid naar de gemeenten waarbij kortingen bijna altijd een rol spelen. Ja er zijn uitdagingen, en die moeten we aanpakken. Dan de accountant. Die heeft een goedkeurende controleverklaring jaarrekening 2017 afgegeven. Het accountant rapport zelf is een handzaam document en wijst op de aandachtspunten die al eerder via werkbijeenkomsten zijn uitgewisseld tussen fracties, College en accountant. Graag hoor ik van het College of de actiepunten voor boekjaar 2018 die door de accountant zijn opgesteld door het College 1 op 1 worden overgenomen. Dan wil ik nog een opmerking maken ten aanzien van het proces van de jaarstukken. We hadden een technische avond, een politiek avond, de auditcommissie, dan deze raadsvergadering. Het is wat veel van het goede, en we hebben dan ook afgesproken dat we zullen bespreken of dit nu juist de meest effectieve manier van behandelen is. De jaarstukken 2017 kende schoonheidsfoutjes, laat ik het zo maar zeggen, de jaarstukken over 2018 zijn een nieuwe kans om dat een stuk beter te doen. De slotconclusie: Al met al, het CDA is bereid om de jaarstukken van 2017 vast te stellen. De CDA fractie wil haar dank uitspreken voor alle inzet, tijd en energie die in de jaarstukken 2017 zijn gestoken door de ambtelijke organisatie, het College en de accountant.