Poliflw

Op 29 oktober 2019 stelde de BOP schriftelijke vragen aan het college van burgemeester & wethouders aangaande het ingestelde participatieproject inzake de ontwikkelingen rond Paleis Soestdijk. De vragen hadden van doen met de keuze voor het adviesbureau Awareness het middels klankbordgroepen vorm te geven participatieproces te begeleiden én over de financiering daarvan. Letterlijk op de valreep van de beantwoordingstermijn van 30 dagen kwam het college op 28 november met de de beantwoording. Burgemeester & wethouders geven daarin aan dat overeenkomstig de vigerende richtlijnen is gehandeld.

De verwijzing hier naar een ruim gesteunde motie die de BOP samen met de VVD in februari 2017 indiende is opvallend te noemen. Die motie gaf juist aan dat indien er sprake is van (nieuw-)bouwplannen die afwijken van een vigerend bestemmingsplan de verantwoordelijkheid voor het participatieproces bij projectontwikkelaars, corporaties en particulieren dient te liggen. Het is helder dat daar ingeval Paleis Soestdijk sprake van is. Toch ziet het college hier een eigen taak weggelegd voor de gemeente, ook waar het de financiering van het participatieproces betreft. Het college geeft hierbij aan dat er vooruitgelopen wordt op de Omgevingswet die voor 1 januari 2021 op stapel staat. Los van het feit dat het nog maar de vraag is of het ooit tot die wet zal komen, is het ongepast vooruit te lopen op wetgeving die er nog niet is, zeker als er sprake is van negatieve  financiële consequenties voor de gemeentekas. Bovendien sluit de redenering niet aan bij dat wat is vastgelegd in de Communicatieleidraad nieuwbouwplannen die het college in oktober 2017 presenteerde en waarin is opgenomen dat ‘de initiatiefnemer in principe risicodrager én financieel verantwoordelijk is’.

De BOP is van mening dat de kosten voor het participatieproces logischerwijze voor rekening moeten komen van de ontwikkelaar. Immers, schreef het college op 3 september 2018 in een startnotitie niet dat de Meyer Bergman Erfgoed Groep de initiatiefnemer is en dat zij in de planvormingsfase dan ook in eerste instantie verantwoordelijk is voor het betrekken van stakeholders en belanghebbenden’?

U begrijpt dat de antwoorden van het college nieuwe vragen bij de BOP oproepen. Die zullen dan ook aan de orde worden gesteld.

fractievoorzitter

Op de website van de gemeente is onlangs een aan Baarnse inwoners gerichte uitnodiging geplaatst om zitting te nemen in een klankbordgroep met het oog op het voor Paleis Soestdijk en het omringende landgoed op te stellen bestemmingsplan. De uitvoering van dit participatietraject is in handen gegeven van het Adviesbureau Awareness. In het algemeen vinden wij het van belang dat er rond grote projecten veel ruimte is voor inspraak en meedenken van onze inwoners. Echter, er dient dan wel sprake te zijn van een neutrale opzet.

Klankbordgroepen dienen daarom gemêleerd van samenstelling te zijn. Het is de vraag of daar in dit geval sprake van zal zijn. Immers, het participatieproject wordt opgezet en begeleid door het Adviesbureau Awareness. Dit bureau kreeg vorig jaar de opdracht van de MeyerBergman Erfgoed Groep een advies uit te brengen over de communicatie en participatie bij het opstellen van het Ruimtelijk Kader voor het paleis en het landgoed. De keuze van het college juist dit adviesbureau het participatietraject in handen te geven, zet wat de fracties van GroenLinks en de BOP betreft vraagtekens bij de onafhankelijkheid van de klankbordgroep en de waarde van het uiteindelijke advies.

Tijdens de raadsvergadering van as. 29 mei leggen wij dan ook deze vragen voor aan het college:

Het instellen van de klankbordgroep Paleis Soestdijk valt onder de verantwoordelijkheid van de gemeente Baarn, waarom heeft het college dan gekozen voor een adviesbureau dat een duidelijke link heeft met de MeyerBergman Erfgoed Groep/Made by Holland?

Het Adviesbureau Awareness is verantwoordelijk voor de selectie voor de leden van de klankbordgroep. Aan welke criteria moeten de twintig leden van de klankbordgroep voldoen?

Is het college met ons van mening dat door het betrekken van het Adviesbureau Awareness de onafhankelijkheid van het advies van de klankbordgroep niet kan worden gegarandeerd?

Bent u bereid om gelet op het belang van de Klankbordgroep een ander bureau opdracht te verlenen voor dit participatietraject?

Minister van Staat Sybilla Dekker, destijds voorzitter van de ronde tafelcommissie die besliste over de gunning van Paleis Soestdijk met het landgoed aan de MeyerBergman Erfgoed Groep, doet in de Baarnsche Courant (8/5/’19) van zich spreken in de discussie rond de planvorming van Made by Holland. Ze heeft het over ‘veel geroezemoes en ruis’ en zegt het onverstandig te vinden dat verschillen worden uitvergroot. Er is door haar commissie niet lichtzinnig met het paleis omgegaan, meldt ze nog.

Laat ik vooropstellen, dat de BOP altijd heeft gepleit voor een museale invulling van het paleis en dat de rijksoverheid daarbij zijn verantwoordelijkheid had moeten nemen, ook waar het betreft de noodzakelijke restauratie van het historische gebouw en het instandhouden van het landgoed. Dat is niet gebeurd en geheel volgens neo-liberale opvattingen is het paleis met alles wat daarbij hoort vermarkt aan een particuliere investeerder. Toen in 2017,  na een procedure waar de gemeenteraad op geen enkele wijze een stem in had, de keuze viel op het plan Made by Holland heeft realiteitszin ons ertoe gebracht die uitkomst welwillend te benaderen. Zeker ook omdat wij met vele anderen in de veronderstelling verkeerden dat het plan Made by Holland de minste effecten zou hebben voor de ruimtelijke kwaliteit en natuurwaarden van het landgoed. Echter, het plan dat nu in de maak is voorziet in de nieuwbouw van een hotel op de Parade en een grote woonwijk op en rond de in een kwetsbaar bosgebied gelegen Marechaussee-kazerne. Daar komt nog bij dat er om de jaarlijks te verwachten 400.000 bezoekers te kunnen verwelkomen grote parkeervoorzieningen moeten worden aangelegd. Ook dat zal gepaard gaan met de nodige bomenkap. En dan zwijg ik nog over de geluids- en lichtverstoringen die de voorgestelde grote evenementen voor mens en dier met zich mee zullen gaan brengen. Al deze elementen afdoen als ‘geroezemoes en ruis’ getuigt van een hoog ivoren torengehalte van de Minister van Staat.

Als mevrouw Dekker denkt dat zij met haar inbreng de gemeenteraad alsnog kan bewegen overstag te gaan en de planbezwaren te laten vallen, dan komt zij wat de BOP betreft van een koude kermis thuis. Wij raden Made by Holland dan ook aan zijn knopen te tellen en de plannen die nu op tafel liggen te heroverwegen. Mocht er onder de streep een negatief euroresultaat tevoorschijn komen dan kan de Minister van Staat haar invloed wellicht aanwenden om er bij de huidige minister van OCW, Ingrid van Engelshoven (D66), op aan te dringen alsnog de portemonnee te trekken teneinde een goede herbestemming van Paleis Soestdijk en zijn landgoed te borgen. Dat past haar beter dan de gemeenteraad pedant te adviseren zich te verdiepen in de stukken en ordentelijk te besluiten.

Kees Koudstaal,

Moedig doorgaan: maar niet tegen elke prijs…

De Tweede Kamerfractie van D66 heeft op 30 april 2019 vragen gesteld aan de staatssecretaris van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties over de groeiende maatschappelijke zorgen aangaande  de plannen voor Paleis Soestdijk. Mooi dat het door de BOP ingebracht Rupsje Nooitgenoeg ook goed gehoord is in Den Haag. Vanzelfsprekend kijken we belangstellend uit naar de beantwoording van de CDA-staatssecretaris.

Zoals dat past binnen het huidige bejubelen van de participatiemaatschappij, moedigt ook de Baarnse coalitie in haar coalitieakkoord (nieuwe) maatschappelijke en culturele initiatieven van harte aan. Zij vindt het belangrijk ‘dat de sociale samenhang in buurten wordt versterkt’ en gaat er daarbij uit van de kracht van de samenleving en wil daar waar mogelijk initiatieven van inwoners stimuleren, zoals bijvoorbeeld buurtkamers.

Aan kunst- en cultuurinstellingen wil de coalitie ‘efficiënte en adequate huisvesting bieden.’ Niks mis met deze ambities, zou je zeggen. In de grote, gevestigde  Kunst- en Cultuurinstellingen als bibliotheek en theater wordt dan ook terecht flink geïnvesteerd. Dat geldt veel minder voor de kleinere initiatieven die – zoals dat tegenwoordig heet – van onderop (zijn) ontstaan. De ruimtes waar deze initiatieven kunnen plaatsvinden worden steeds schaarser in het dorp: het gemeentelijk vastgoed waarin deze initiatieven tot nu toe een plek vinden of vonden wordt de komende jaren afgebroken om plaats te maken voor woningbouw en/of commerciële invullingen.  Denk aan het Poorthuis, de Boemerang, De Loef, het Koetshuis, de voormalige scholen Gaspard de Coligny– en de Montinischool, het Nutsgebouw en ook de benedenverdieping van de huidige bibliotheek aan de Hoofdstraat. Dat betekent dat al bestaande initiatieven zoals het Kunstenaarscollectief Baarn, Lokaal-O, HappyKids, Repair Café, Frontaalkunst etc. het straks moeten stellen zonder ruimte. En hoe om te gaan met nieuwe initiatieven?

De BOP begrijpt het dilemma: sociale woningbouw is gewenst in Baarn en dat er op de plekken van de oude Gaspard de Coligny, de oude Montini en De Loef woningen worden gebouwd is op zich een goede zaak. Maar tot hoever kan je gaan met het ‘vermarkten’ van je maatschappelijk vastgoed zonder ruimte te garanderen voor maatschappelijke en culturele initiatieven? Want mooie woorden in een coalitieakkoord over bewonersinitiatieven is één, maar als daar letterlijk geen ruimte voor wordt geboden dan hebben die mooie woorden niet veel om het lijf. Die discussie wil de BOP graag aangaan. In die zin mag u deze bijdrage zien als de spreekwoordelijke knuppel in het hoenderhok.

Marjo Stam