Poliflw

Ik ben nu 6 jaar wethouder in Harderwijk en met veel plezier en in diezelfde 6 jaar mag ik ook bestuurslid zijn van de samenwerking "Meerinzicht". Meerinzicht is de samenwerkende uitvoeringsorganisatie van Ermelo, Zeewolde en Harderwijk. Een organisatie die o.a. zaken uitvoert voor Sociaal Domein, Belastingen, Financiën, GEO maar ook dienstverlening. Om de organisatie te verbeteren wordt vaak gesproken over Standaardiseren en Harmoniseren, maar dat zorgt meer voor verwarring dan minder. Wat is wat? Definities stan·daar·di·se·ren (standaardiseerde, heeft gestandaardiseerd): in overeenstemming brengen met een standaard har·mo·ni·se·ren (harmoniseerde, heeft geharmoniseerd): overeen laten stemmen Nu klinkt dat natuurlijk heel logisch, maar concreet betekent dit dat de ambtenaren van Meerinzicht werken voor alle drie de gemeenten. Vanuit hun professie geven zij advies aan de 3 Colleges en Raden, maar ze zien ook waar handiger kan worden samengewerkt en zien ook waar gemeenten erg van elkaar kunnen verschillen. Waar eerder samenwerken in de grote regio niet zo goed ging is het met Ermelo en Zeewolde veel succesvoller. Samenwerking Wordt het dan makkelijk? Natuurlijk niet, want er spelen veel emoties. Emoties over regie en soms ook over het verleden en de toekomst. Het is een zorgvuldig proces waarin het ook duidelijk moet zijn tot waar die samenwerking gaat. Want samenwerken vraagt offers en ook dat moet goed besproken worden met iedereen, want als iedereen altijd winst wil dan werkt het niet. En dit gaat niet alleen over geld, maar bovenal over regie en controle. Want ook bij harmoniseren en standaardiseren moeten compromissen worden gesloten. Samenwerken vergt compromissen, maar niet zozeer van gemeenten. Het gaat over een samenspel van Colleges, Gemeenteraden maar bovenal de inwoners van de verschillende gemeenten. Zij moeten allen een goed gevoel hebben bij het samenspel en ook voldoende vertrouwen dat het met elkaar beter is dan alleen, maar ook met de zekerheid dat de verschillende plaatsen niet echt op gaan in elkaar. Iedereen wil natuurlijk wel zichzelf blijven en regie houden. En dat kan ook. De samenwerking tussen Ermelo, Zeewolde en Harderwijk is nog vers en eigenlijk pas net begonnen als je het relateert aan de geschiedenis. De eerste grote stappen moeten nog worden gezet door Colleges en Raden. Zij beginnen met een samenspel op gebieden als Economie, Omgevingsvisie en Duurzaamheid. Daar liggen hele mooie kansen in de samenwerking om logischer bij elkaar aan te sluiten. Die eerste stappen van Colleges en Raden kunnen in de toekomst overgenomen worden door de inwoners van Zeewolde, Harderwijk en Ermelo. Want als gemeente werk je voor de inwoners dus als zij gaan samenwerken, overleggen en zich gezamenlijk gaan inzetten dan blijft, en wordt, dit gebied prachtig. Zeg alvast gedag Voor inwoners zijn de grenzen van de gemeentes veel minder hard. Zij doen soms al vrijwilligerswerk in een andere gemeente, werken er, hebben daar vrienden of doen hun boodschappen in een andere gemeente. Die minder harde grenzen zorgen ervoor dat de 3 gemeenten zelfstandig blijven, maar beter werken dan alleen. Dus komt u binnenkort iemand tegen uit Harderwijk, Ermelo of Zeewolde (en woont deze niet bij u in de gemeente) zeg dan alvast gedag, goedendag of hallo. En heeft u tijd, maak dan alvast een praatje want de kans is groot dat u elkaar ooit weer ontmoet bij het samenwerken! Door: Jeroen de Jonge, wethouder

Gisteravond was het debat over het nieuwe coalitieakkoord: “Aanpakken met ambitie”. Althans, dat was de bedoeling. Maar helaas besloten drie van de vier coalitiefracties anders. Nadat de coalitiefracties de loftrompet hadden gestoken, waren de oppositiefracties aan de beurt. Stuk voor stuk werd serieus ingegaan op het akkoord. Complimenten werden uitgedeeld, maar ook pijnpunten werden benoemd. En daarnaast werden er nogal wat kritische vragen gesteld.

Genoeg debatvoer zou je denken. En normaal gesproken gebruiken fracties dan hun tweede termijn om elkaars vragen te beantwoorden en in te gaan op kritische punten. Tot verbazing van de oppositie besloten echter zowel VVD, ChristenUnie als CDA geen tweede debattermijn te gebruiken en daarmee niet in gesprek te gaan met de oppositie. Een compliment dus voor de nieuwe fractievoorzitter van Harderwijk Anders, Henk Vermeer, dat hij dit wel deed en oprecht in ging op een deel van de vragen van de oppositie. En een grote gemiste kans van de andere partijen.

Maar waar ging het dan over in het debat? Over een akkoord met veel grote lijnen. Door die grote lijnen konden veel partijen zich vinden in het akkoord. Niemand is tenslotte tegen een mooie stad. Deze grote lijnen contrasteerden wel met de cadeautjes die er hier en daar tussen stonden. Een vlot in het water, bankjes, gratis parkeren. Ineens verrassend concreet. Dat gratis parkeren bleek overigens een addertje te hebben. Zonder dat de ondernemers het wisten, bleek de coalitie de misgelopen opbrengsten deels te willen verhalen op de ondernemers in de binnenstad. Volgens het CDA enkel de grote ondernemers. Maar hoe en wat? Dat was nog onduidelijk. En hoe juridisch houdbaar een dergelijke parkeerbelasting is, zeker met onderscheid naar winkelgrootte, ook niet.

Ook de PvdA heeft in het debat een aantal zorgpunten benoemd. In het kort:

Het koopzondagcompromis is halfslachtig en zorgt voor dilemma’s Het strookt niet met wat de meerderheid van de partijen aan de kiezers heeft beloofd en creëert ongelijkheid tussen bijvoorbeeld de Gamma die altijd open mag op zondag, en de tegenoverliggende Kwantum die buiten het seizoen maar één keer in de maand open mag. Ook kunnen ondernemers niet inspelen op bijvoorbeeld mooi weer, terwijl er dan toeristen komen. Verbetering aan de geluidsschermen wordt ondanks mooie woorden op de lange baan geschoven. Er wordt gekeken naar pilots, maar structurele oplossingen komen pas als de snelweg wordt verbreed. En dat zal de komende collegeperiode echt niet gebeuren. Waarom gaat de coalitie door op een doodlopend pad voor het intercitystation en kiest ze voor weer een nieuw onderzoek? Wat voegt dit toe aan eerdere onderzoeken en wat maakt dit een kansrijkere richting dan inzetten op een keervoorziening en daarmee een snellere en frequentere verbinding met de randstad? Het groenonderhoud wordt gelukkig verbeterd, daar zijn we erg blij mee. Wel zijn we benieuwd waarom hier alleen incidenteel geld voor wordt vrijgemaakt. Is er ook zicht op structurele middelen? Of is die 3 ton eigenlijk 75.000 per jaar? En is dit voldoende voor de gestelde ambitie? De coalitie kiest ervoor de reserves in het sociaal domein af te romen. Zo kan geld voor jeugdzorg ineens naar een sportveld gaan. Wij vinden dit onverstandig. Waarom blijft dit geld niet in de sociale sector, bijvoorbeeld voor de bestrijding van kinderarmoede. We lezen in dit akkoord mooie woorden over aandacht geven, meedoen, ondersteunen, en nog veel meer. Maar wat gaat Harderwijk nu echt doen om armoede en met name kinderarmoede te bestrijden? Daarover helaas niets. Een ander zorgpunt is het theater. Het baart ons zorgen dat de coalitie aangeeft dat er nog steeds geen partij is om het theater te exploiteren. Die is er namelijk wel: de huidige exploitant Stichting Podia Harderwijk. We zijn erg bang dat er nog steeds aangestuurd wordt op een sterfhuisconstructie. En wat cultuur verder betreft: we zijn erg benieuwd waarom er bij de financiën extra geld uitgetrokken wordt voor diverse culturele organisaties, zonder dat daar ook maar een letter aan gewijd is in het akkoord. Dit is extra bijzonder omdat deze partijen ook al gebruik kunnen maken van de SaP gelden.

Kortom, we zien wel een akkoord met genoeg aanknopingspunten voor een goede samenwerking, maar hebben ook voldoende vragen. Jammer dus dat er voor gekozen werd om van het debat geen debat te maken. Gelukkig zullen deze punten nog ruimschoots aan bod komen als het akkoord wordt omgezet in concrete plannen. We zien er naar uit!

Het bericht Debat? verscheen eerst op PvdA Harderwijk.

Woensdagmiddag was de recreatiezaal bij reactiveringscentrum Klimop veranderd in een gezellig restaurant waar een ‘high tea’ geserveerd werd. Op de daarvoor geschikte etagères lagen zowel zoete als hartige hapjes. Het reactiveringscentrum van de Klimop telt 40 eenpersoonskamers, de kamers zijn van alle gemakken voorzien. Cliënten kunnen hier na een ziekenhuisopname revalideren. Voor deze tijdelijke bewoners en hun bezoek organiseert het personeel van de ‘dagbesteding’ in de kersttijd een gezellige middag. Deze woensdag was dat een high tea. De fractie en bestuursleden van het plaatselijke CDA verrichtte hand en spandiensten, zoals het halen en brengen van cliënten naar de recreatiezaal en hun kamer, koffie en thee schenken en hapjes serveren. Maar er was ook alle gelegenheid om leuke, verrassende en gezellige gesprekken te hebben met de tijdelijke bewoners en hun bezoek. De inzet van de CDA’ers werd zeer gewaardeerd.' Door op deze manier met en voor elkaar bezig te zijn, hebben wij letterlijk een kijkje in de keuken van de Klimop kunnen nemen. Het personeel en vrijwilligers van de Klimop proberen het tijdelijke verblijf zo aangenaam mogelijk te maken, wij hebben grote waardering voor hun fantastische werk. Het organiseren van de ‘high tea’ is daar een goed voorbeeld van’, aldus Ida Stoevelaar