Poliflw

De Raad van State ziet het referendum als een goede manier om de 'gevoelens van isolement, vervreemding en uitsluiting' onder bepaalde groepen mensen in de samenleving te verminderen. Dat blijkt uit het advies van de Raad van State over de wet van de SP voor een bindend correctief referendum.

SP-Tweede Kamerlid Ronald van Raak: 'Ik ben heel blij met dit advies, maar toch ook verrast, omdat de belangrijkste adviseur van de regering in het verleden erg kritisch was over het referendum, dat moeilijk te verenigen zou zijn met onze parlementaire democratie. Dat was ook het belangrijkste argument van premier Mark Rutte om het referendum af te schaffen. Nu ziet de Raad van State het referendum als een "positief te waarderen aanvulling en correctie" op ons huidige stelsel. Dat is een grote kanteling.'

De Raad van State ziet ook andere voordelen van het bindend correctief referendum. Zo zorgt het ervoor dat politieke partijen scherp blijven en er rekening mee houden dat de compromissen die zij sluiten ook echt kunnen rekenen op voldoende steun van de bevolking. Onvrede van burgers komt eerder op de politieke agenda en mensen die zich niet gehoord voelen kunnen op deze manier hun stem laten horen.

Van Raak: 'Mooi vind ik ook de opmerking van de Raad van State dat "voor een stabiele democratie meer nodig is dan handhaving van de status quo." De Raad van State wijst erop dat een grote meerderheid van de mensen in ons land voorstander is van een referendum. Het bindend correctief referendum zoals we dat voorstellen is daarom een 'sluitstuk' van het parlementaire stelsel.'

In december pleitte de Staatscommissie Parlementair Stelsel onder leiding van Johan Remkes ook voor een correctief referendum. 'De democratie werkt niet voor iedereen even goed. De stem van niet álle burgers wordt voldoende gehoord. De bestaande politieke onvrede bij een deel van de bevolking kan leiden tot afhaken en afkeer van de democratie,' stelde Johan Remkes. Volgens de Staatscommissie zijn referenda een goed 'ventiel' of goede 'veiligheidsklep' op het moment dat volksvertegenwoordigers dingen doen die het volk écht niet wil. Dit pleidooi was voor de SP reden om in januari een wetsvoorstel in te dienen voor invoering van een bindend correctief referendum. Een wet die nu wordt ondersteunt door de twee belangrijkste adviseurs van de politiek.

Van Raak: 'Het referendum is het kleefkruid van onze democratie. In februari 2018 verdedigde ik in de Kamer tevergeefs een wet voor een correctief referendum, een wet die ooit door GroenLinks, PvdA en D66 was gemaakt, maar die door deze partijen plotseling niet meer werd gesteund. Aanleiding was de uitslag van het raadgevend referendum over het verdrag met Oekraïne, waar deze partijen vóór waren, maar de bevolking tégen was. Dit was voor de regering aanleiding om het raadplegend referendum maar af te schaffen. Sindsdien is er echter veel veranderd. Het is bijzonder dat zowel een Staatscommissie als de Raad van State nu een bindend correctief referendum voorstellen, een echt referendum waarvan het kabinet en de Kamer de uitslag niet meer naast zich neer kunnen leggen.'

Dinsdag debatteert de Tweede Kamer over de begroting van Binnenlandse Zaken. Daar wil de SP een begin maken met een nieuwe discussie over het correctief referendum. 'Ik hoop dat we na het mooie pleidooi van de Staatscommissie en het interessante advies van de Raad van State nu een inhoudelijke discussie kunnen voeren. Over de vraag hoe we onze parlementaire democratie kunnen versterken en wat daarbij de rol is van het referendum. De wetgeving is ingediend en de adviezen liggen op tafel. Ik denk dat het referendum plotseling een stuk dichterbij is,' zegt Van Raak.

‘Europa’ komt uit het Midden-Oosten, zij was een Fenicische prinses uit de Griekse mythologie. Fenicië lag in het huidige Syrië en Libanon. Zeus, de Griekse Oppergod, liet zijn oog vallen op deze oosterse schone, maar wist dat zijn vrouw een oogje in het zeil hield. Daarom veranderde Zeus zichzelf in een bekoorlijke witte stier. Nadat het prinsesje op zijn rug was geklommen werd het meisje door de Oppergod geschaakt en daarna geschonden. Ik wilde een column schrijven waarin ik Eurocommissaris Frans Timmermans op de hak zou nemen, in een parodie waarin ik de PvdA-voorman zou opvoeren als een Europese Zeus, die zich in valse gedaante meester heeft gemaakt van de Europese democratie. Maar mag dat wel? Mag ik Frans Timmermans vergelijken met een als witte stier vermomde Oppergod? Is het nog wel toegestaan om over de Europese elite een politieke satire te maken?

‘Bestuurders ergerden zich wild aan zijn prenten, maar arbeiders en lezers van de socialistische krant Het Volk liepen met hem weg’. Dat meldt Wikipedia over Albert Hahn, de socialistische satiricus die aan het begin van de vorige eeuw de machten van zijn tijd op de hak nam. Hahn tekende voor bladen van de SDAP, de voorganger van de PvdA. Satire was voor de sociaaldemocraten een middel om de gevestigde machten aan te klagen en misstanden bloot te leggen. Nu is de PvdA zélf onderdeel van die gevestigde macht geworden en daarmee is het gevoel voor humor verdwenen. Dat bleek ook na het verschijnen van het SP-filmpje over ‘Hans Brusselmans’, een parodie op Frans Timmermans. De gevestigde macht werd verdedigd door de gevestigde media. VARA-commentator Francisco van Jole verwees naar de oorlog, zei dat wij aan de hand lopen van Poetin en fascisten aan de macht helpen.

Zelden veroorzaakte een filmpje zoveel ophef, door commentatoren, columnisten en zelfs de minister-president. Dat is prima, niemand hoeft elke humor leuk te vinden. Maar ik vond het opmerkelijk dat zoveel media, die toch gedijen bij de vrijheid van meningsuiting, vonden dat ze zich tegen dit filmpje moesten uitspreken. Het viel me op dat de kritiek het felste was in de media die het meest pro-Europees zijn. Het filmpje van Hans Brusselmans zou een gevaar zijn voor de Europese instituten, maar de SP is voor afschaffing van de Europese Commissie, waarvan Frans Timmermans ‘president’ wil worden. Het zou ook een gevaar zijn voor de Europese democratie, maar die bestaat eigenlijk niet, of niet meer, sinds Frans Timmermans als staatssecretaris de uitslag van het referendum over de Europese Grondwet negeerde en ondanks het ‘nee’ begon met de bouw van de Superstaat Europa.

Hans Brusselmans wil nóg meer macht voor Brussel en minder democratie in Nederland, hetzelfde als Frans Timmermans. Hans Brusselmans wil ook een Europees leger, Europese bemoeienis met onze pensioenen en meer Europese zeggenschap over onze zorg, net als Frans Timmermans. Hans Brusselmans krijgt daarvoor 30.000 euro per maand, ook precies als Frans Timmermans. Een socialistische partij die daar afstand van wil nemen en deze Brusselse kliek parodieert wordt daarvoor in de ‘linkse’ media flink aangepakt. Dit zijn de voorspelbare reflexen van de oude media. Ik vind dat heel goed, dit maakt de verhoudingen duidelijk. Gelukkig zijn er ook andere media, waar juist hulde wordt gebracht aan de opstelling van de SP. Wij zijn geen bijwagen van de multinationals, maar komen op voor de belangen van gewone mensen. Wij zijn socialisten, in tegenstelling tot Frans Timmermans.

‘Hans Brusselmans’ is een parodie op de Europese elite waar Frans Timmermans onze vertegenwoordiger van is. Ik wil niet langer strijden tegen deze kliek, ik wil die gewoon afschaffen. Weg met de Europese Commissie, weg met Frans Timmermans. De SP wil een Europa waarin alle landen samenwerken, maar zich niet de wet laten voorschrijven. We moeten ons niet laten schaken door Brussel, we hoeven onze democratie niet te laten schenden door een Europese Superstaat. ‘Europa’ is niet die kliek in Brussel, maar dat zijn de kiezers in de landen. Op 23 mei hebben die een stem.

D66, GroenLinks en PvdA stemden in februari in Straatsburg voor transnationale lijsten. Europa wordt in hun droom één groot kiesdistrict. U stemt dan niet zonder meer voor een Nederlandse kandidaat van een Nederlandse partij. Het zet de deur open voor Europese partijen met transnationale superkandidaten. Zij kunnen dan over de grenzen stemmen werven en hebben vervolgens internationaal mandaat. Voor dit heilloze plan is in het Europees Parlement gelukkig geen meerderheid.

De Europese Unie is bedacht als samenwerkingsproject. Niet als een superstaat om individuele landen aan te onderwerpen. Als Nederland mogen wij straks 29 Europarlementariërs afvaardigen. Zij gaan namens de inwoners van Nederland aan de slag. Sommige Europarlementariërs zijn al zo lang van huis dat ze zichzelf als meer Europeaan dan Nederlander beschouwen. En dat de mensen op Cyprus en in Kroatië er niet om smeken om op de Nederlanders Frans Timmermans en Bas Eickhout te mogen stemmen, is in de Brusselse bubbel nog niet helemaal doorgedrongen.