Poliflw

Ga nooit onnodig op iemands tenen staan

Provinciale Staten functioneren met de waardigheid van de Senaat

Dirk van Dijk (67) uit Genemuiden; een leven lang actief in de politiek. Maar liefst een kwarteeuw zit hij al in de Provinciale Staten van Overijssel. Onlangs werd bij deze mijlpaal uitgebreid stilgestaan met een receptie. 25 jaar onafgebroken politiek handwerk naast een gewone baan in het dagelijkse leven. Waarden die niet veel Statenleden halen. Dirk van Dijk is dan ook al 12 jaar het langstzittende Overijsselse Statenlid en dus de nestor, wat hem bij speciale gebeurtenissen nog extra gelegenheid geeft om, namens de Staten, zijn zegje te doen. 

Ooit begon hij als gemeenteraadslid in Genemuiden. Hij is onderwijzer van origine met een aangenaam rustige spreektrant. In gesprek met Dirk van Dijk hoef je geen woord te missen. En hij heeft heel wat te vertellen. 

Genemuiders voelen saamhorigheid

Een Genemuider van den bloede die vergroeid is met de nijvere tapijtstad aan het Zwarte Water waar de onderlinge verbondenheid nog altijd realiteit is. “Ik volgde de eerste twee jaar van de toenmalige kweekschool in Zwolle. Daar ging ik samen naartoe met Tiemen van Dalfsen en Gert van Leeuwen, die ik later in de gemeenteraad tegenkwam voor de PvdA en het CDA. Na de raadsvergadering stonden we vaak nog lang na te praten voor het gemeentehuis. Soms kwam dan ds. Pieters langslopen en die mocht ook meedoen. Met wel eens verrassende uitkomsten. Zo vertelde een PvdA-raadslid dat hij nog altijd dooplid was in de Nederlandse Hervormde Kerk, waarop ds. Pieters dan wat plagerig zei: “Dus dan hoor je eigenlijk nog steeds bij ons, kan ik een afspraak maken voor een gesprek?” Ja, mooie tijd.”

Warm hart voor Overijssel Zijn Statenwerk gaf hem de gelegenheid zijn blik te verbreden over heel Overijssel. Dat leverde hem een warm hart op voor alle noeste werkers en inwoners door heel de provincie. “Er gebeuren zo veel mooie dingen; daar moeten we veel meer oog voor krijgen. Wat dat betreft vind ik het ook zo mooi dat we deze periode echt meedoen aan het College van Gedeputeerde Staten met een eigen gedeputeerde. Nota bene: na ruim 100 jaar SGP en ruim 90 jaar Overijssel doen we mee. Gert Harm ten Bolscher is daar uitermate geschikt voor én hij heeft landbouw in zijn portefeuille. Dat is een bedrijfstak waar we ons van oudsher sterk mee verbonden voelen. Al die agrarische ondernemers die zo goed hun best doen, maar altijd zo veel te verstouwen krijgen op het gebied van wet- en regelgeving, die verdienen een goed landbouwbeleid. Er moet evenwicht komen in de afweging van belangen tussen een gezonde landbouwsector en een zorgvuldige omgang met de natuur. Daar mogen we nu, ook vanuit het dagelijks bestuur van de provincie onze bijdrage aan leveren.”

Geleidelijk betrokken bij de provinciale politiek Dirk van Dijk raakte geleidelijk betrokken bij de provinciale politiek. Hij was secretaris van de Overijsselse afdeling van de SGP en zo kwam hij ook op de provinciale SGP-lijst terecht. “De SGP heeft al lange tijd twee zetels in de Provinciale Staten gehad, maar wilde altijd wel graag één Statenlid uit West-Overijssel en één uit Oost-Overijssel te hebben. Op die manier hou je contact met beide delen van de provincie. Ruim 25 jaar geleden zat Enternaar Gerrit Morsink in de Staten en toen Henk Wolterink uit Rijssen wegens gezondheidsredenen moest stoppen, was ik als eerste opvolger aan de beurt om zitting te nemen. Ik had al wat langere tijd als een soort fractievolger gefungeerd en kreeg ik alle provinciale stukken toegestuurd, dus helemaal onbekend was het statenwerk mij niet.”

Blij met eigen gedeputeerde Dirk van Dijk is dankbaar voor de uitkomst van de laatste collegeonderhandelingen. “Toen we een gedeputeerde mochten leveren, heb ik ook direct gezegd dat Gert Harm ten Bolscher dat zou moeten worden. Als hij niet gewild had, was ik er niet voor weggelopen, maar deze oplossing is veel beter. Ik ben 67, Magdalien en ik hebben een groot gezin en inmiddels ook zeven kleinkinderen. Magdalien stond er altijd achter wat ik deed. Ook toen ik nog directeur van de basisschool was. Destijds stond ik als directeur ook nog altijd vier dagen voor de klas. Magdalien is ook leerkracht en als ik dan soms naar een bijeenkomst moest, heeft ze me meer dan eens een dag vervangen. Nu ben ik gepensioneerd en dit geeft ons toch wat meer vrijheid om andere dingen te doen.”

Ga niet op onnodig op iemands tenen staan

Hij wil best toegeven dat hij nog altijd volop geniet van het statenwerk, het politieke handwerk en het debat. “Natuurlijk doorloop je een leerproces. Je komt als betrekkelijk jonge hond in zo’n gevestigde orde terecht en toen heb ik wel eens een gevoelige snaar geraakt. Overigens neem ik nog steeds geen blad voor de mond. Je hebt een politiek principe en het is een groot voorrecht dat we dat in ons land ook mogen uitdragen. Maar je moet niet onnodig op iemands tenen gaan staan. Als je daar rekening mee houdt, kun je in feite alles kwijt in de politieke arena van Overijssel.”

Provinciale Staten lijken op de Senaat

Hij is intussen aan zijn vierde Commissaris van de Koning(in) toe en bewaart warme herinneringen aan markante Statenleden van destijds. “Toen ik begon was Jan Hendrikx Commissaris der Koningin, een aimabele man met een fijnzinnig gevoel voor humor. Johan Oldenburger van het GPV was er toen nog en RPF-statenlid en nestor Gerrit Verwoerd waar je met groot plezier naar luisterde. Die kon zich zó bloemrijk uitdrukken, dat was een verademing. Vergeet niet dat de Provinciale Staten een bedaard en senaatachtig imago hebben. Nog stééds. De politieke partijen doen heel veel samen en heel veel besluiten worden unaniem of met grote meerderheden genomen. In onze eigen fractie heb ik de goede samenwerking met Gerrit Morsink, Jan Slagman en Gert Harm ten Bolscher altijd zeer gewaardeerd.”

Waardering voor iedereen die zich inzet voor de gemeenschap Dirk van Dijk heeft vele debatten meegemaakt en over vele onderwerpen zijn staatkundig gereformeerde licht laten schijnen. “Veel debatten gaan over zakelijke onderwerpen, maar ook je binnenste beweegredenen komen soms ter sprake als het gaat over gevoelig liggende zaken. Maar ik heb toch altijd kunnen zeggen wat ik vond dat ik moest zeggen. Je staat voor een beginsel en ik heb nog wel eens ervaren dat je dan ook gesterkt wordt om te zeggen wat gezegd moet worden op moeilijke momenten. Daarnaast heb ik grote waardering voor al die mensen die zich inzetten voor de gemeenschap en dat doen ze allemaal vanuit hun eigen overtuiging. Ik vind dat heel mooi ook al ben ik het er niet altijd mee eens.” 

Willem van Oranje als identificatiefiguur en niet Ghandi Kennis van de geschiedenis is belangrijk om goed het debat aan te gaan. “Je moet weten waar de wortels van onze Nederlandse identiteit liggen. Neutraliteit bestaat immers niet. Het nog altijd de strijd tussen geloof en ongeloof. Wat dat betreft heeft Groen van Prinsterer met zijn werk Ongeloof en Revolutie een zeer profetisch werk geschreven waar ik veel aan heb gehad en waar ik nog wel eens uit citeer. Soms zijn er ook andere mogelijkheden om wat te zeggen. Vorig jaar hadden we als fractievoorzitters een training en daar moesten we een lijstje maken met identificatiefiguren. Ik had Willem van Oranje genoemd. En toen moest ik naderhand uitleggen waarom ik dat zo’n inspirerend figuur vond. Ik heb toen verwezen naar het Wilhelmus omdat hij daarin zo’n geweldige identiteitsverklaring afgeeft. Hij zegt daarin dat het volk niet alles van hem moet verwachten, dat hij van zichzelf afwijst en dat we juist een hoger doel hebben. Dat is een drive om nuttig te zijn voor de samenleving.”

Niet zwaarmoedig maar juist veel humor

“Op bepaalde momenten ervaar ik dat we als SGP een unieke partij zijn die in dat hele politieke palet al zo lange tijd zijn eigen plaats heeft. In de Statenzaal, maar ook in de wandelgangen. Ons imago mag dan wat zwaarmoedig zijn, maar dat is echt een misvatting. Juist wij zijn in staat om te relativeren, ook onszelf en juist daarom hebben we veel humor omdat we alles in een ander perspectief zien. En dat geldt ook voor onze achterban. Als je toch ziet hoe hard daar gewerkt wordt. Kijk eens rond bij die agrariërs en op die bedrijventerreinen onder anderen bij Staphorst, Rijssen en Zwartewaterland. Hoe innovatief die jonge ondernemers daar bezig zijn, juist om onze samenleving zo goed mogelijk door te geven aan onze kinderen en kleinkinderen. Ja daar heb ik grote bewondering voor en daar kan ik van genieten.”

Auteur: Gerrit Dannenberg

Op dinsdag 15 mei is het nieuwe coalitieakkoord van SGP - Leefbaar Reimerswaal - PvdA gepresenteerd en zijn de nieuwe wethouders benoemd. Tevens werden er twee nieuwe raadsleden geïnstalleerd. Maarten Both (SGP) ter vervanging van Jaap Sinke die wethouder wordt voor de SGP en Hans van Stel (PvdA) die Kees Verburg vervangt die namens de PvdA wethouder wordt.

De integrale tekst van de presentatie van het akkoord zoals die uitgesproken is door onze partijleider Jaap Sinke is hieronder te lezen. Na de presentatie kregen alle partijen ruim de gelegenheid om op het akkoord te reageren. Jaap gaf namens de coalitie antwoord op de gestelde vragen.

---------------------------------------------------- 

Mevrouw de voorzitter, geachte leden van de raad,

Op donderdag 27 november 1969 vonden voor de eerste keer in de geschiedenis verkiezingen plaats voor de gemeenteraad van de nieuw te vormen gemeente Reimerswaal. Er werden die dag 9927 stemmen uitgebracht, verdeeld over ARP, VVD, PvdA, KVP, Boeren Partij, CHU, SGP en Lijst Van Fraassen. Volgens de Provinciale Zeeuwse Courant was de uitslag verrassend: De CHU was namelijk niet de grootste partij geworden. Die eer viel de PvdA ten deel. Met vier zetels kreeg deze partij zitting in de gemeenteraad. Behalve de PvdA-politici liet vooral de in ruime mate aanwezige jeugdige socialistische aanhang middels gejuich weten dat zij tevreden was met de uitslag, zo vermeldde genoemd dagblad. De SGP behaalde eveneens vier zetels, maar had 70 stemmen minder dan de PvdA. Het waren er ‘slechts’ 2272. Twee partijen behaalden de kiesdeler niet: de Boeren Partij en de Lijst Van Fraassen.

Op 21 maart jl. werden in Reimerswaal voor de dertiende keer verkiezingen voor de gemeenteraad gehouden. En ook nu was de uitslag verrassend. Hoewel de verschuivingen wat zetelverdeling betreft tot een minimum beperkt bleven, is er sindsdien wel sprake van een ander politiek landschap, een andere politieke werkelijkheid. Die woorden, een andere politieke werkelijkheid, hebben we ook gebruikt op de duidingsavond van 22 maart, toen we in deze zaal met elkaar terugblikten op de verkiezingen en u voorstelden om de heer E. Klein als verkenner te benoemen en hem daarbij de opdracht mee te geven alle mogelijke coalities te onderzoeken.

Na zijn formele benoeming op 26 maart is de heer Klein aan de slag gegaan en heeft hij talloze gesprekken gevoerd, zowel met afzonderlijke fracties als met individuele personen. Die gesprekken waren indringend en intensief. Uiteindelijk heeft hij op 17 april zijn advies uitgebracht. Dit advies kan het beste omschreven worden als ‘zeer verrassend’. Immers, aan een mogelijke coalitie van SGP, Leefbaar Reimerswaal en PvdA had niemand of bijna niemand gedacht.

Mevrouw de voorzitter, in de afgelopen weken hebben genoemde fracties vele uren met elkaar om tafel gezeten om te bezien of een dergelijke coalitie ook inderdaad tot de mogelijkheden behoorde. Hoewel de sfeer tijdens deze gesprekken zondermeer ‘goed’ genoemd kan worden, zal het u niet verwonderen dat er soms lastige hobbels genomen moesten worden. Dit betrof dan niet alleen inhoudelijke zaken waar verschillend over werd gedacht, maar bijvoorbeeld ook zaken als bestuursstijl en het omgaan met elkaar. Uiteindelijk hebben we daar echter goede afspraken over kunnen maken.

Een weerslag van hetgeen we besproken hebben en waarover we afspraken hebben gemaakt, vindt u terug in het coalitieakkoord ‘Verbinding, als kompas voor de toekomst’. Zoals u uit de titel kunt afleiden, is ‘verbinden’ het centrale begrip in dit akkoord en daarmee kenmerkend voor onze bestuursstijl.

De vraag zou kunnen rijzen: Wat bedoelt u nu eigenlijk met verbinden? We zouden daar met gemak een hele avond met elkaar over kunnen praten. Dat is echter niet de bedoeling. Op de pagina’s 5 en 6 van het coalitieakkoord is daar het nodige over te lezen. Ik beperk me dan ook tot twee puntjes, waar ik in mijn eigen woorden iets over wil zeggen.

Allereerst betekent ‘verbinden’ dat we samen met álle fracties in de gemeenteraad aan de slag willen gaan. Door goed samen te werken, door samen op te trekken, door elkaar te stimuleren en te motiveren kunnen er resultaten worden geboekt. Resultaten waar onze burgers het meeste mee gebaat zijn. Want uiteindelijk doen we het voor hen. Dát is onze drijfveer. De burgers zijn er niet voor de gemeente, maar de gemeente is er voor de burgers. Omdat we aan goede onderlinge verhoudingen hechten, met respect voor elkaar, ook in deze raadzaal (en daar doe ik heel nadrukkelijk een beroep op; daar is echt winst te behalen!), zullen we de verbeteragenda met vaart en verve moeten oppakken.

Het tweede punt dat ik wil noemen is, dat ‘verbinden’ ook betrekking heeft op het communiceren met onze burgers. We willen hen serieus nemen en hen in een vroeg stadium bij allerlei zaken betrekken. Wij vinden het geen schande om van onze inwoners te leren. We staan daar nadrukkelijk voor open. Echter, dat betekent niet: U vraagt, wij draaien. Als verantwoordelijk gemeentebestuur zullen we altijd zaken tegen elkaar moeten afwegen. Dat burgerparticipatie een leerproces is, zal iedereen begrijpen. Het is een zoekproces, waarbij we voor lief moeten nemen dat het niet altijd gaat zoals we hadden verwacht of gewenst.

Mevrouw de voorzitter, wat de inhoud van het coalitieakkoord betreft, wil ik enkele zaken aanstippen. Allereerst is het nadrukkelijk niet zo, dat alles nu opeens anders wordt in Reimerswaal. Zwart wordt echt geen wit en groen geen rood. Integendeel, alle goede zaken uit de afgelopen jaren willen we graag voortzetten. Denk bijvoorbeeld aan het beleid om onze kernen vitaal te houden of aan het beleid om binnen het sociaal domein op de Bevelanden een eigen beleid te kunnen voeren. Wel is afgesproken om bepaalde zaken wat anders aan te pakken of andere accenten te leggen. Daarbij kan onder meer gedacht worden aan de handhavingsparagraaf, het cultuurbeleid en de huisvesting van ouderen.

Mevrouw de voorzitter, zoals reeds opgemerkt hebben SGP, Leefbaar Reimerswaal en PvdA indringend met elkaar gesproken. Ook over het verleden en de gevoerde verkiezingscampagne. Laten we daar maar niet geheimzinnig over doen. Maar als dat dan gebeurd is, moet je ook een bladzijde durven omslaan. Blijven hangen in het verleden en telkens weer oprakelen wat er in het verleden allemaal mis is gegaan, is naar onze mening geen goed uitgangspunt voor een nieuwe raadsperiode. Wat dat betreft zijn wij graag bereid om een nieuwe start te maken. Deze nieuwe start heeft wat ons betreft betrekking op álle fracties in de gemeenteraad. Een nieuwe start, ik zeg het nogmaals, met goede onderlinge verhoudingen en met respect voor elkaar. Laten we vooral het onderlinge debat voeren en elkaar met argumenten proberen te overtuigen. Ik ben er van overtuigd dat het dan in deze zaal ook veel aangenamer wordt.

Mevrouw de voorzitter, om zo transparant mogelijk te zijn, heeft u afgelopen zaterdag het nieuwe coalitieakkoord van ons ontvangen. Ongetwijfeld heeft dit vragen bij u opgeroepen of wilt u bepaalde zaken graag met ons bediscussiëren. Uiteraard staan we daar voor open. En wellicht zijn er fracties in de gemeenteraad die bereid zijn om het akkoord mede te ondertekenen of in ieder geval onderdelen ervan. Wat dat betreft laat ik me graag verrassen.

Tenslotte, mevrouw de voorzitter, geachte leden van de raad, we staan weer aan het begin van een nieuwe raadsperiode. Ieder raadslid en ieder collegelid zal vanuit zijn of haar eigen achtergrond politiek willen bedrijven. Gelukkig mag dat in ons land en is daar ruimte voor. Wat de SGP betreft, richten we ons, ook na 100 jaar, nog steeds op het Woord van God, de Bijbel. Dat is voor ons leidend, dat is onze vaste koers. We weten ons van God afhankelijk, ook in deze zaal, en wensen u allen en onszelf van harte Zijn zegen toe.

Dank u wel.