Poliflw

Nog een paar weken en de stemgerechtigden van Noord-Holland gaan beslissen hoeveel stemmen onze kandidaten voor de Provinciale Staten en Waterschappen krijgen. Heel veel hangt af van hoe onze leden zelf gemotiveerd zijn en willen uitdragen waarom zij op onze partij stemmen. Tijdens het laatste ledenpanel bleken opvallend velen (40%) bereid te zijn om actief hun motieven aan de mensen in hun eigen direct kring kenbaar te maken. Dat kan om verschillende redenen zijn. Veel onderzoek geeft aan dat men de keuze bij zichzelf vindt horen, men is er vertrouwd en vergroeid mee geraakt. Ook al is het men het niet altijd met de Partij eens geweest.

Tijdens de laatste verkiezingen hebben veel trouwe leden en ook de PvdA trouwe kiezers toch op een andere partij gestemd of dit keer helemaal niet. Wat hiervan de reden is, is deels gissen, maar dat er signaal van grote ontevredenheid van uitging is heel duidelijk. Of dat er zich nieuwe alternatieve partijen aandienden. Zijn zij voor de PvdA verloren? De toekomst zal het zeggen, maar er zijn belangrijke aanwijzingen dat velen van hen spijtoptant zijn of als kiezer het even niet meer weten. Er is een liedje van Sir Paul MacCartney dat als titel heeft: “Get back. Get back, where you once belonged”. Het is aan onze huidige leden en kiezers te vertellen waarom zij die zijn afgedwaald en een rood hart hebben weer terug moeten komen. Dat Zeker NU! de Partij weer op volle kracht en stoom moet raken om de ontaarding in de huidige maatschappelijke verhoudingen te keren. Vele basiswaarden waar ook onze Partij voor staat, miljoenen met een rood hart voor staan, worden met de voeten getreden. Door dit kabinet, maar ook door een type partijen dat het niet zo nauw neemt met het feit dat de tweedeling in de samenleving weer groeit en zelfs wordt uitgelokt. Dat bij velen het werk door allerlei ingebouwde onzekerheden bepaald geen pretje meer is. De huizenprijzen, of het nu koop of huur is, sky high zijn geworden, en onbereikbaar en onbetaalbaar voor bijvoorbeeld starters. Dat er partijen zijn die het niet zo nauw nemen met bouwen in ons onmisbare kostbare mooie groene hart. Voorbeelden volop. Die vinden dat de overheid zich niet moet bemoeien met graaizucht en uitbuiting om reden van een doorgeschoten liberalisme en de heilige koe van de vrije marktwerking.

Het is aan onze trouwe leden en kiezers om hun eigen motivatie te overdenken, te verwoorden, en uit te dragen. Er verschijnt in het kader van de verkiezingscampagne veel informatiemateriaal van de Partij waarin in flyers wordt uitgelegd waar de Partij voor gaat. Maar ook zijn de vele kandidaten op stap met dezelfde boodschap, niet alleen duidelijk maken waarom de ander op de Partij moet stemmen, maar ook waarom ze dat zelf doen. Dan is het opvallend dat in die uitleg van zichzelf, nog los van de betekenis van de Partij zelf, sociaaldemocratische waarden domineren. Het is hoe ze zelf in hun vel steken en wat hun gevoel en verstand hen ingeeft. Het is geen moment omdat de Partij het hen opdraagt, maar omdat ze zelf zo zijn. De keuze is dan hoe sociaaldemocraten zichzelf bundelen, samen kunnen doen, want samen is nog steeds sterker. Binnen de alternatieven in die keuze ligt de Partij van de Arbeid weer – zeer mogelijk ook bij de spijtoptanten en de niet-stemmers – voor de hand. Althans het is, zo blijkt uit onderzoek, hoger op de voorkeurlijst gestegen. Tot zelfs weer fier bovenaan.

Wie naar de jongeren kijkt, ziet een groot deel dat ook bij ons thuis is en thuis hoort. Het zijn in feite jonge sociaaldemocraten. Daarin werkt weer: jongeren werven jongeren. Het zelfde geldt voor een bijzonder grote groep binnen onze partij, we hebben er in vergelijking tot de meeste andere partijen heel veel, en dat zijn vrouwen. Ook hier werkt weer: vrouwen werven vrouwen. Dat klinkt allemaal wat in hokjes verdeeld, maar zo het niet bedoeld. Hoe we ons als leden en stemmers bewegen, hoe we ons motiveren, is vaak leeftijdsgebonden, heeft te maken met de situatie waarin we ons min of vergelijkbaar bevinden.

Deze dagen ontvangt u weer een verzoek om mee te doen aan een panelonderzoek. Dit panelonderzoek is dit keer een hele bijzondere. Het vraag u met name eens goed aan te geven waarom u vindt dat er op de Partij van de Arbeid gestemd moet worden. En Zeker NU!. Het verschaft de campagneleiding veel informatie over hoe u erover denkt, de onderschrijving scherpt u zelf aan, maar geeft ook belangrijke input voor onze campagne in de laatste weken voor de o zo belangrijke datum van de verkiezingen PS/WS 2019. Nogmaals: De beste lijstduwers zijn onze leden en kiezers.

Rian van Dam, voorzitter Gewest PvdA NH Bert Breij, campagneleider Gewest PvdA NH

Het bericht DE BESTE LIJSTDUWERS ZIJN ONZE LEDEN EN KIEZERS verscheen eerst op PvdA Den Helder.

Voordat ik iets over de maandag kon schrijven, eerst maar eens uitgewaaid in mijn volkstuin. Ik vond het een hectische en spannende dag.

Om 9 uur begon het eerste overleg over de moties en amendementen die het voorstel over de renovatie moesten verbeteren. Daarna nagedacht over wat ik er namens de ChristenUnie over wilde zeggen, welke punten benadrukt moesten worden enz.

’s Middags het bericht dat Rob Scholte in het gelijk was gesteld. Wat mij betreft een enorme positieve boost voor het RS-museum. Nu maar hopen dat het college snel tot overeenstemming wil komen met Rob Scholte. We moeten toch niet een zoveelste “watertoren-affaire” willen? Ik vind het museum een aanwinst voor Den Helder. Als het in eigendom is van RS kan er eindelijk begonnen worden met het wegwerken van het achterstallig onderhoud en het verwijderen van het asbest. Het pand staat nu in elk geval niet meer in de verkoop bij Redres.

Vooraf gaande aan de raadsvergadering was er eerst agenda overleg. Namens de ChristenUnie heb ik de PvdA opgeroepen om de motie over oud Den Helder te wijzigen, heeft men er voor gekozen de motie in stand te houden, ook vanwege de vele mede-indieners. Ik kon me er niet in vinden dat de problematiek in oud Den Helder wordt opgehangen aan de komst van jonge asielzoekers. De problematiek is er nu en de jonge asielzoekers niet.

Er werd vooraf gaande aan de raadsvergadering een petitie aangeboden voor een schone, heldere stad. Er werden een aantal vragen gesteld. Antwoord op de vraag om de grijze containers vaker te legen is er niet gekomen. Er was vooral een opsomming van de besluitvorming van de afgelopen tijd.

Daarna de raadsvergadering, die eigenlijk maar over één ding ging,  nl. de besluitvorming rondom renovatie van het stadhuis. Zoals te verwachten was het een beladen avond met veel heftige opmerkingen, zowel van de insprekers als van de tegenstanders van de renovatie. Er lijkt mij sprake van een stevige rolsverwarring. OR die invloed wil op de politieke onderdelen van de besluitvorming zoals eventuele sloop; ondernemers die brieven sturen aan slechts een paar politieke partijen; detailhandelaren die menen dat de komst van een stadhuis het broodnodige “traffic” zal genereren. Waar het om gaat is enerzijds nu een definitief besluit over adequate huisvesting van de ambtenaren, anderzijds op een sobere, doelmatige en duurzame wijze. Met dit besluit kan de aanbesteding verder uitgewerkt worden. Het college heeft daarin gewoon de eindverantwoordelijkheid ook al hebben een aantal wethouders een bezorgde memo aan de raad gestuurd.

We zijn als ChristenUnie blij dat er nu eindelijk een besluit is genomen en dat men voortvarend aan de slag gaat met de verdere ontwikkelingen. Toch is het geen onverdeelde vreugde, immers daarvoor zijn de tegenstellingen binnen de raad te groot en de verharding navenant. Bovendien kan ik er pas gerust op zijn als het traject in gang is gezet. Er is al zoveel weerstand geweest dat ik bezorgd ben wat er nu nog kan gebeuren.

Uiteindelijk werd de motie van de PvdA ook nog ingediend. Alleen Groenlinks, VVD en wij waren tegen deze motie vanwege de vreemde koppeling en de daarmee samenhangende stigmatisering. De wethouder probeerde de motie nog anders te interpreteren, maar als tegenstanders hadden we toch wel invloed. Na schorsing heeft men de motie ingetrokken. Toen sprak de burgemeester en die gaf het college een veeg uit de pan omdat tijdens een bewoners bijeenkomst de GGZ-problematiek, die er op veel plaatsen is, tegelijkertijd met de evt. komst van jonge asielzoekers werd besproken waardoor een ongewenste koppeling ontstond. Dat had nooit mogen gebeuren, aldus de burgemeester. Wat er wel zou moeten gebeuren is een breed onderzoek binnen de stad binnen de Linie naar de huidige overlastproblematiek. Die wordt gedomineerd door verwarde personen en mensen met ernstige psychiatrische problematiek, arbeidsmigranten die te dicht op elkaar zitten, zwak sociale personen die eigenlijk niet in staat zijn om goed voor zichzelf en hun leefomgeving te zorgen enz. Er zou onderzocht moeten worden op welke wijze deze problematiek beter over de gemeente verdeeld kan worden, nu worden de wijken binnen de Linie onevenredig zwaar belast. Er is gelukkig veel tolerantie, maar alles heeft zijn grenzen.

Deze maandag was een enorm lange, warme dag. De natuur leek in de war maar ik geloof in Gods plan met deze wereld en heb er ondanks alle hectiek van genoten.

Tjitske Biersteker