Poliflw

Vorige week kwam het geweldige nieuws naar buiten dat de gemeente Overbetuwe eindelijk werk gaat maken van het bouwen van sociale huurwoningen, nadat een motie daarover door de gemeenteraad werd aangenomen. Hoe komt zo'n motie tot stand? Wat gebeurt er achter de schermen? Fractievoorzitter Hanno Krijgsman vertelt er over in zijn nieuwste blog.

De aanhouder wint: Zo pakte GroenLinks het aan met de sociale huurwoningen

Na anderhalf jaar vragen stellen, lobbyen, praten, en onderhandelen is het GroenLinks eindelijk gelukt: de gemeente gaat serieus werk maken van de bouw van sociale huurwoningen.

Wim Kok. Sociaaldemocraat. Staatsman. Premier van alle Nederlanders. Europeaan. Leider van de Partij van de Arbeid. Voorman van de Nederlandse vakbeweging. Minister van Staat. Toonbeeld van integriteit. Gedreven, gezagsvol, loyaal, ongelofelijk betrokken.

In 1994 mocht ik voor het eerst stemmen voor de Tweede Kamer. Wim Kok werd met de PvdA de grootste – het begin van acht jaar premierschap.

Hij was een dienend leider voor dat in de mode was, een man die onvoorstelbaar hard kon werken ten behoeve van anderen. Ook na zijn afscheid uit de politiek bleef hij zeer betrokken. De laatste keer dat ik hem sprak was dat niet anders. In de tuin op een zonnige septembermiddag, zijn kleinzoon schonk thee. Hij was buitengewoon goed op de hoogte van alles wat er speelde. Bescheiden en loyaal maar met een duidelijke mening over de onderwerpen die hem het meest aan het hart gingen: Sociaal economische ontwikkeling, de vrede bewaren in onze samenleving, de rol van zijn partij.

Hij bezat een bijzondere combinatie van schuchtere verlegenheid en charisma. Ik heb Wim Kok 1 keer meegemaakt tijdens een campagne, lang nadat hij uit de politiek was vertrokken. Ergens in februari 2010 liepen we over een koud en winderig Plein ‘40-‘45, in Amsterdam-West. Het was campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen. Ik liep met rozen en folders, Wim Kok had het niet nodig iets uit te delen. Het was magisch, alsof er een magneet over die markt liep. “Oh meneer Kok, was u er nog maar!” zei een mevrouw tegen hem. Hij glimlachte een beetje.

Het is precies wat we nu voelen. Oh meneer Kok, Was u er nog maar…

We gedenken Wim Kok met grote dankbaarheid en groot respect en wensen zijn vrouw Rita, zijn kinderen en kleinkinderen, zijn overige familie, vrienden en nabestaanden veel sterkte toe met het verwerken van dit enorme verlies.

Lodewijk Asscher

Het bericht Wim Kok. Sociaaldemocraat verscheen eerst op PvdA Overbetuwe.

Zaterdagmiddag 22 september vond in Driel de 74ste herdenking plaats van de luchtlandingsoperatie Market Garden. De Poolse ambassadeur sprak in vloeiend Nederlands zijn dank uit voor de jarenlange bijzondere band tussen Driel en zijn land Polen. Burgemeester Toon van Asseldonk noemde in zijn toespraak de bewonderenswaardige inzet van militairen, die zich in voor hen vaak onbekende landen inzetten voor vrede en veiligheid. Ook vrouwen en mannen uit Driel zijn naar het buitenland uitgezonden met flinke gevolgen voor hun eigen leven.

Op 17 september 1944 begon de luchtlandingsoperatie Market Garden. Drie divisies met Amerikaanse, Engelse en Poolse parachutisten zouden achter de Duitse linies gedropt worden. Hun opdracht was wegen en bruggen te bezetten tussen de frontlinie en de stad Arnhem en daarmee voor de grondtroepen de weg over de Rijn vrij te maken. De gehele operatie zou twee dagen duren. De slag om Arnhem duurde negen dagen en eindigde met de laatste Duitse overwinning van de Tweede Wereldoorlog.

De Drielse gemeenschap is sinds september 1944 nauw verbonden met de geschiedenis van de 1st Poolse Onafhankelijke Parachutistenbrigade. Op verschillende plekken komt dit tot uitdrukking. Het Polenplein, het Sosabowskiplein, de Casimirstraat, de 2 monumenten op het Polenplein, een boom in de tuin van de Cunerahof en nog diverse andere plekken in het dorp of directe omgeving. Ook de kleuren van de kleding van de voetbalclub RKSV Driel dragen de kleuren van de Poolse vlag met op het shirt een embleem van een parachutist. De jaarlijkse herdenking in september van de Operatie Market Garden is een markant moment voor de inwoners van Driel. Vanzelfsprekend waren de raadsleden van de PvdA bij de ingetogen herdenking aanwezig. De 75ste herdenking in 2019 zal opnieuw bijzonder worden.

Het bericht 74ste Polenherdenking in Driel verscheen eerst op PvdA Overbetuwe.

Op vrijdag 25 mei j.l. mocht de 90-jarig jonge Lydia Wubbenhorst een speldje in ontvangst nemen voor haar 25-jarig lidmaatschap van de PvdA. Het erespeldje werd haar uitgereikt door de voorzitter van de PvdA-afdeling Overbetuwe, Gabriele Penning de Vries. Lydia vond het erg leuk dat wij op bezoek kwamen in haar prachtige appartement in Heteren. Oude verhalen over de CPN, de SDAP en de vrouwenbeweging werden uitgebreid besproken. Lydia staat nog kwiek in het leven en volgt het nieuws via de media en natuurlijk ook internet. Wel vind ze dat ook zij minder televisie mag kijken: ‘Lydia, zet dat kastje toch uit en pak een boek’ is een wijze aansporing van deze Heterense sociaal-democrate. Ze woont graag in Heteren. En zou het fijn vinden, als de mensen vaker naar haar zwaaien, op de momenten dat ze in haar prachtige tuin zit. ‘Zwaaien doen ze hier niet en ik vind dat toch zo prettig.’

Lydia is journaliste geweest bij Het Gelders Dagblad, nu De Gelderlander en het Universiteitsblad van de Landbouw Universiteit Wageningen. Ze schrijft graag gedichten. Van haar hand is een dorpsvertelling gepubliceerd, ‘De Heks van Heteren’ met illustraties van de Servische tekenares Maja Vojt. Naast gedichtenbundels en kinderboeken schreef ze ook de bundel ‘Lucifer’. Lydia volgt de plaatselijke politiek nog op de voet. En ze is heel blij dat eindelijk weer een vrouw deel uitmaakt van de PvdA-fractie in Overbetuwe. Ze heeft veel vertrouwen in het vakmanschap van onze Cecile de Boer. En terecht.

Het bericht Pak vaker een boek verscheen eerst op PvdA Overbetuwe.

Beoogde coalitie had het anders willen doen. Eerst Gemeentebelangen Overbetuwe, daarna de VVD Overbetuwe en tenslotte schoorvoetend het CDA Overbetuwe gaven gisteravond toe dat het starten van de onderhandelingen tussen VVD, GBO en CDA en het annuleren van het overleg op 3 april te vroeg kwam. Het onderhandelingsproces had op dit punt anders moeten lopen. We zijn blij met deze mea culpa. Jammer genoeg kwam er geen antwoord op de vraag waarom juist déze coalitie de voorkeur had van het CDA. Verwezen werd naar analyses van programma’s, voorstellen van partijen en niet gecommuniceerde verslagen van gesprekken. Voor GroenLinks was dit debat een startpunt van reflectie, maar volstrekt onvoldoende om de door alle partijen gewenste transparantie te bereiken. In het debat kwam verder naar voren dat de werkwijze die sinds 2006 is gehanteerd nu ook het uitgangspunt is. De verwachting is daarom ook nu weer dat de drie partijen zich zullen vastklampen aan een coalitieakkoord waarop door de inwoners van Gemeente Overbetuwe geen aanvullingen kunnen worden gedaan. We vrezen dat daarmee ook de bestuurscultuur en de wijze waarop inwonersparticipatie wordt vormgegeven niet gaan veranderen. GroenLinks zal een nieuwe coalitie daar keer op keer op blijven aanspreken. Dat het ook anders kan bewees Dimitri Horsthuis (GBO), die zich gisteren kwetsbaar opstelde; hij legde uit wat er mis was gegaan en maakte excuses. Wat GroenLinks betreft is dat nieuwe politiek. Spreek ons aan als wij fouten maken en applaudisseer als wij daar lering uit trekken. Zo hoort het en zo kunnen wij onszelf in de spiegel recht blijven aankijken.

Timeline Photos

Lente! 21 maart. Vergeet u niet te gaan stemmen vandaag? Wij zijn blij met uw stem voor GroenLinks, maar maak in ieder geval gebruik van uw kiesrecht.

“Stem PvdA voor een lokaal links geluid!” Het hele leven is politiek. En politiek doet er toe. Lokaal beslis je over fatsoenlijk werk, betaalbare woningen voor iedereen en toegankelijke zorg in de dorpen. Omdat ik actief bij die keuzes betrokken wil zijn, ben ik lid geworden van de Partij van de Arbeid. Een partij die opkomt voor iedereen en wil dat alle inwoners van Overbetuwe kunnen meedoen.

Geboren en opgegroeid ben ik in Driel. In een arbeidersgezin, waar doen wat je zegt en hard werken, centraal stonden in het gezinsleven. Na de middelbare school in Arnhem (Nederrijn College en Katholiek Gelders Lyceum) heb ik rechten gestudeerd in Nijmegen. Al tijdens mijn studie ben ik vrijwilligerswerk gaan doen voor Amnesty International. Organiseren van schrijfavonden in de bibliotheek in Elst, voorlichting geven op scholen en het organiseren van fakkelwakes in het Centrum van Elst op 10 december, de Dag van de Rechten van de Mens. En vooral veel brieven schrijven, waarin regeringsleiders werd gevraagd om mensen, die om hun overtuiging, huidskleur of geaardheid gevangen zijn gezet, vrij te laten of een eerlijk proces te geven.

Ik werd ook vrijwilliger bij VluchtelingenWerk Elst. Om mensen wegwijs te maken in hun nieuwe onbekende dorp en om hen bij te staan in de juridische wirwar. Enkele van mijn beste vrienden heb ik in die periode ontmoet. Nu draag ik een Omarm-bandje. Daarmee maak ik zichtbaar diversiteit als een meerwaarde te zien voor onze samenleving. Het Omarm-bandje is ontworpen door Omar Munie, een Nederlander, die op negenjarige leeftijd vanuit Somalië naar Nederland is gevlucht. Het wordt in de Dreamfactory in Den Haag gemaakt door mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. De buitenkant van de bandjes is gemaakt van gebruikte reddingsvesten, waarmee vluchtelingen Europa veilig hebben bereikt. In de gemeenteraad was ik een groot pleitbezorger voor de opvang van vluchtelingen in Overbetuwe. Een meerderheid binnen de raad was echter tegen dat gebaar van menselijkheid en barmhartigheid.

Het geven van kansen aan mensen vind ik enorm belangrijk. Als je kansen krijgt om je te ontwikkelen, kun je jezelf opwerken en op jouw beurt ook meer bijdragen aan de gemeenschap. Onderwijs moet om die reden gewoon goed zijn. En in Overbetuwe moet de gemeente voor uitstekende onderwijsfaciliteiten zorgen. Binnen de gemeenteraad heb ik, namens de PvdA, telkens weer gevraagd om een steviger minimabeleid. Mensen moeten eerder in aanmerking kunnen komen voor financiële ondersteuning, als zij door omstandigheden daarop zijn aangewezen. Ook op het gebied van duurzaamheid heb ik gepleit voor meer ambitie vanuit de gemeente om de Klimaatdoelstellingen sneller te halen. Nu ben ik ook mantelzorger voor mijn 94-jarige vader. Samen boodschappen doen, bezoekjes brengen aan vrienden en familieleden, samen koken en eten, de was en afwas doen. Zorgen dat het leven voor hem de moeite waard blijft. Het kost veel energie.en het is zo mooi om dit voor je vader te mogen doen. Overbetuwe moet mantelzorgers en vrijwilligers binnen de vele verenigingen ondersteunen, waar mogelijk. Deze mensen zijn de drijvende krachten binnen onze samenleving.

Ons hele leven bestaat uit keuzes maken. En de politiek speelt een grote rol in het maken daarvan. Welke kansen krijgen onze kinderen om goed onderwijs te krijgen, kennis te maken met muziek, dans, literatuur, schilderkunst, toneel enz..? Waar worden woningen gebouwd voor jongeren en ouderen? Waar vinden wij werk en ontspanning?

Om betrokken te zijn bij die ingrijpende keuzes ben ik mij lokaal gaan inzetten voor de PvdA. Dat doe ik, omdat ik het ideaal van verheffen nog steeds belangrijk vind. Dan pas kan iedereen echt meedoen. Kies daarom ook voor de PvdA. Stem PvdA voor een lokaal links geluid!

Het bericht Het hele leven is politiek verscheen eerst op PvdA Overbetuwe.